 |
|
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
บ้านนิทาน อ่านแล้วเพลิน ตอน... ความลับของกระต่ายบนดวงจันทร์
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...
มีกระต่ายตัวหนึ่ง มันหลงรักแสงจันทร์ยามค่ำคืน
ทุกคืนเดือนเพ็ญ มันจะออกมานั่งมองดวงจันทร์และจินตนาการขึ้นไปบนท้องฟ้า ทุกๆวันขึ้นปีใหม่ เจ้ากระต่ายหนุ่มมันจะปีนขึ้นไปบนยอดเขาที่สูงที่สุดของป่า และขอพรต่อสิ่งศักสิทธิ์
... ขอให้มันได้อยู่คู่ดวงจันทร์ตลอดไป
"สิ่งศักสิทธิ์ในป่าเขาทั้งหลาย เราขอให้เราได้ขึ้นไปบนดวงจันทร์ อยู่เป็นคู่กับดวงจันทร์ตลอดไป ถึงแม้ดวงจันทร์จะมองไม่เห็นเรา แต่ขอให้ทุกคนที่แหงนมองดวงจันทร์ได้มองเห็นเราด้วย"
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...
ดวงจันทร์สาวผู้เป็นหนึ่งเดียวบนท้องฟ้า เธอรู้สึกเหงียบเหงาทุกครั้งในวันพระจันทร์เต็มดวง เพราะไม่มีดาวดวงไหนคิดจะแข่งแสงกับเธอ
ดวงจันทร์หมู่ดาวพูดกันว่าดวงอาทิตย์นั้นมีแสงสว่างอบอุ่นยิ่งนัก อีกทั้งยังมีหมู่เมฆสีขาว เบาดั่งปุยนุ่น ล่องลอยรายรอบดวงอาทิตย์
ดวงจันทร์อยากพบดวงอาทิตย์สักครั้งหนึ่ง อยากได้รับความอบอุ่นจากดวงอาทิตย์ เพราะดวงจันทร์มีเพียงแสงสีนวล ความเหงา และความเยือกเย็น
ทุกๆวันขึ้นปีใหม่ ดวงจันทร์จะปลอมตัวลงมายังพื้นโลก เพื่อมาตามหาดวงอาทิตย์ ทั้งๆที่ดวงจันทร์รู้ดีว่าหากกลับไปยังท้องฟ้าอีกครั้งจะถูกลบความทรงจำบนโลกไปหมด แต่เมื่อดวงจันทร์ได้ลงมายังโลกอีกครั้ง ความทรงจำต่างๆบนโลกก็จะฟื้นคืน... เป็นเช่นนี้ทุกครั้งไป
ถึงอย่างไร ดวงจันทร์ก็อยากพบกับดวงอาทิตย์สักครั้ง
... ดวงจันทร์สาวสวยไม่เคยรู้เลยว่า ทุกครั้งที่ดวงจันทร์ตื่นขึ้นมาเดินทางรอบโลก นั่นคือเวลาพักผ่อนของดวงอาทิตย์ และขณะที่ดวงอาทิตย์กำลังแผ่อ้อมกอดแห่งความอบอุ่น ดวงจันทร์สาวก็กำลังหลบไปพักผ่อนที่ไหนสักแห่ง
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
กาลครั้งหนึ่ง... ในวันขึ้นปีใหม่
กระต่ายหนุ่มยืนอยู่บนภูเขาอย่างโดดเดี่ยว ท่ามกลางอากาศอันหนาวเหน็บ สัตว์ทุกตัวมุดอยู่ในรู ชอนไชหาไออุ่น แต่เจ้ากระต่ายหนุ่มกลับออกมาขอพรกับสิ่งศักสิทธิ์ เป็นเวลาเดียวกันกับที่ดวงจันทร์ปลอมตัวลงมายังโลกมนุษย์ เพื่อตามหาดวงอาทิตย์
และแน่นอนว่าดวงจันทร์ว่าดวงจันทร์ที่แปลงร่างมาเป็นกระต่ายสาว ย่อมต้องพบกับกระต่ายหนุ่มเป็นตัวแรก
"สวัสดี เอ่อ... เจ้ารู้จักดวงอาทิตย์หรือไม่ เรากำลังตามหาดวงอาทิตย์" กระต่ายสาวเอ่ยทัก
เจ้ากระต่ายหนุ่มตกใจนิดหน่อย เพราะมีผู้เข้ามาทำลายสมาธิในการขอพร
"สวัสดี อืม..." กระต่ายหนุ่มทำท่าครุ่นคิด "เจ้าน่าจะมาให้เร็วกว่านี้อีกนิด เพราะตอนนี้ดวงอาทิตย์ได้ลับขอบฟ้าไปแล้ว"
"เช่นนั้นหรือ" กระต่ายสาวทำหน้าเศร้า เธอไม่เข้าใจว่าทำไมทุกครั้งที่เธอลงมายังโลกมนุษย์จะต้องพลาดกับการได้พบกับดวงอาทิตย์ทุกที
"เจ้าลองมาขอพรกับเราสิ บางทีเจ้าอาจได้เจอกับพระอาทิตย์ตอนกลางคืน" กระต่ายหนุ่มยิ้มปลอบใจ ทั้งๆที่มันเองก็รู้ดีว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ เช่นเดียวกับมันเอง ที่ไม่มีวันได้ขึ้นไปคู่อยู่กับดวงจันทร์
... แต่มันก็ยังหวังอยู่ทุกลมหายใจ
"เจ้าขอพรอะไร" กระต่ายสาวนึกสงสัย แล้วเธอก็ยกมือไหว้ตามกระต่ายหนุ่ม ทำปากขมุบขมิบ ขอพรให้ตัวเองบ้าง
"เราขอให้เราได้ขึ้นไปอยู่บนท้องฟ้า เราจะไปตามหาคนที่เราหลงรัก"
"หลงรัก!! เจ้าหลงรักดวงดาวเหล่านั้นใช่หรือไม่ เราเองรู้จักนางเหล่านั้นดี เราสามารถพาเจ้าขึ้นไปหาพวกนางได้"
กระต่ายหนุ่มได้แต่ยิ้มน้อยๆให้กับเพื่อนใหม่ เธออาจเป็นกระต่ายสาวที่หลงป่า แล้วตกหน้าผาความจำเสื่อม จึงคิด และพูดอะไรเพื้ยนๆ
กระต่ายหนุ่มมองเพื่อนใหม่อีกครั้ง นึกถามอะไรแปลกๆกับกระต่ายเพี้ยน
"เจ้าคิดว่าดวงจันทร์อยู่บนฟ้าดวงเดียวจะเหงาไหม"
"เหงาสิ ถึงแม้หมู่ดาวจะอยู่เป็นเพื่อนเรา แต่เมื่อถึงคราวพระจันทร์เต็มดวง พวกนางก็มักหลบลี้หนีหน้าเราไปไกล" กระต่ายสาวตอบในทันที
"เจ้ารู้ได้เช่นไร ? หรือเจ้าคือดวงจันทร์" กระต่ายหนุ่มพูด ขณะแหงนหน้ามองท้องฟ้า มันอาจไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ากำลังพูดอะไรอยู่
"กระต่ายหนุ่ม เจ้าอยากขึ้นไปบนท้องฟ้าหรือไม่ ไปตามหาคนที่เจ้าหลังรักอย่างไรเล่า"
"แล้วเจ้าจะพาเราขึ้นไปบนนั้นได้หรือ" กระต่ายหนุ่มกระดิกหูไปมา มันมองหน้ากระต่ายเพี้ยนด้วยความสงสัย
"ได้สิ เพียงแค่เจ้าหลับตา จับมือเราเอาไว้ แล้วหายใจเข้าลึกๆ"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
กระต่ายหนุ่มลืมตาขึ้นมาพร้อมกับความตกตะลึง
มันกำลังยืนอยู่ที่ไหนสักแห่ง แสงสีเหลืองนวลน่ามองเปร่งประกายอยู่ใต้เท้าของมัน ท้องฟ้าสีดำสนิท หมู่ดาวเป็นร้อยเป็นล้านดวงจับกลุ่มหัวเราะระริกอยู่บนหัวของมัน
ดาวแก่ดวงหนึ่งกำลังโคจรผ่านมันไป
"เอ่อ... สวัสดี ท่านพอตอบเราได้หรือไม่ ว่าตอนนี้เราอยู่ที่ไหน"
"โหะๆๆๆ (หัวเราเหมือนซาตาครอส) สวัสดี ตอนนี้เจ้าก็กำลังอยู่บนดวงจันทร์นะสิ โหะๆๆๆ" แล้วดาวแก่ดวงนั้นก็โคจนผ่านไป
กระต่ายหนุ่มดีใจมากที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับดวงจันทร์ คำอธิฐานของมันเป็นจริงแล้ว!!!
... แต่ดวงจันทร์กลับไม่รู้ตัวเลยว่าได้พากระต่ายตัวหนึ่งขึ้นมาบนท้องฟ้า ...
กระต่ายหนุ่มนั่งคิด นอนคิด ยืนคิดอยู่ตลอดเวลาว่ามันสมควรที่จะบอกความจริงกับดวงจันทร์ดีหรือไม่ สุดท้ายเจ้ากระต่ายหนุ่มก็ตัดสินใจไม่บอกความจริงกับดวงจันทร์ เพราะหากดวงจันทร์รู้ความจริงเข้าอาจรังเกียจสัตว์ตัวเล็กๆอย่างมัน
วันใดที่ดวงจันทร์ลงมายังโลกมนุษย์ กระต่ายหนุ่มก็จะได้ลงมายังโลกมนุษย์เหมือนกัน
ความถี่ในการลงไปยังโลกมนุษย์ของดวงจันทร์มีบ่อยมากขึ้น จากปีละครั้ง ก็กลายเป็นเดือนละครั้ง
ในวันใดที่ไม่มีดวงจันทร์บนท้องฟ้า นั่นหมายความว่าดวงจันทร์ได้ลงมายังโลกมนุษย์เพื่อตามหาดวงอาทิตย์ หรือที่ชาวโลกเรียกว่า "คืนเดือนแรม หรือ คืนเดือนดับ" นั่นเอง
วันเวลาผ่านเลยไปเนิ่นนาน ดวงจันทร์เริ่มท้อแท้กับการตามหาดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ร้องไห้ด้วยความเสียใจทุกคืน โดยเฉพาะคืนเดือนเพ็ญ
...แม้แต่หมู่ดาวน้อยใหญ่ยังหลบหลีกหนีเธอไปทุกดวง
"เจ้าร้องไห้ทำไมหรือ ดวงจันทร์" เสียงลึกลับเอ่ยทักดวงจันทร์ในคืนที่เศร้าหมอง
"เราอยากพบดวงอาทิตย์สักครั้ง เราอยากสัมผัสแสงสว่าง เราอยากรู้จักความอบอุ่นของแสงอาทิตย์"
"เรานี่แหละ คือดวงอาทิตย์"
"ทำไมท่านจึงไม่ปรากฎกายให้เราเห็น"
"นั่นเป็นเพราะแสงสว่างของเราอาจทำร้ายเจ้าก็เป็นได้"
"ไม่เป็นไร เราไม่เคยกลัวแสงสว่างของท่าน ขอให้เราได้พบท่านสักครั้งเถิด"
"เราทำได้เพียงแค่นี้จริงๆ... ดวงจันทร์" เสียงนั้นเงียบไปสักครู่ "เพื่อไม่ให้เจ้าเหงา เราจะคอยอยู่คุยเป็นเพื่อนของเจ้าในทุกค่ำคืน เราไม่อยากเห็นน้ำตาของเจ้าอีกต่อไป"
"ขอบคุณมาก ขอบคุณ ขอบคุณจริงๆ ดวงอาทิตย์ ขอบคุณที่ท่านไม่ทิ้งเราให้อยู่ตามลำพัง เราอยากกล่าวขอบคุณท่านต่อหน้าสักครั้ง"
"หากเราทั้งสองมีโชคชะตาที่จะได้พบเจอกัน สักวันเจ้าจะได้พบเรา"
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
หลังจากนั้นเป็นต้นมา กระต่ายหนุ่มก็คุยเป็นเพื่อนกับดวงจันทร์มาตลอดกาลนาน
ด้วยเหตุนี้ เราจึงมองเห็นกระต่ายอยู่บนดวงจันทร์นั่นเอง
#########################################################
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย (แต่ความจริงบางอย่าง ถ้าไม่ตาย สู้ไม่รู้จะดีกว่า)
ป.ล.
ใครที่รู้ความลับนี้ห้ามเอา
ไปบอกดวงจันทร์เด็ดขาด
เดี๋ยวดวงจันทร์จะเสียใจเอา
| Create Date : 30 มกราคม 2553 |
| Last Update : 30 มกราคม 2553 12:29:03 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 7462 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: ปฐพีหอม  วันที่: 7 มีนาคม 2553 เวลา:14:03:25 น. |
|
| โดย: ปฐพีหอม วันที่: 26 มีนาคม 2553 เวลา:15:46:20 น. |
|
| โดย: สเตฟาน (คนสาธารณะ ) วันที่: 9 เมษายน 2553 เวลา:8:53:02 น. |
|
| โดย: ปฐพีหอม วันที่: 12 เมษายน 2553 เวลา:16:12:59 น. |
|
| โดย: ปฐพีหอม วันที่: 22 เมษายน 2553 เวลา:14:04:47 น. |
|
|
|
|
| อศิธารา |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
