 |
|
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
เด็กชายรุ้งกินน้ำ กับ เด็กหญิงรุ้งกินลม
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กชายรุ้งกินน้ำคนหนึ่ง เขาทำหน้าที่เลี้ยงวัวอยู่บนยอดรุ้งกินน้ำอันไกลโพ้น
ทุกวันเด็กชายจะพาวัวของเขาลงมากินน้ำที่ปลายรุ้ง เด็กชายพาวัวเดินผ่านท้องฟ้าสีสดใส ผ่านภูเขาอันสูงตระหง่าน ผ่านพื้นดินหลายสี เด็กชายรุ้งกินน้ำทักทายก้อนเมฆและร้องเพลงข้ามขอบฟ้าอย่างมีความสุข
ทุกวันเช่นกันที่เด็กชายรุ้งกินน้ำจะเห็นปลายรุ้งกินลมอยู่ไกลๆ เขาได้แต่สงสัยและปล่อยมันผ่านไป
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กหญิงรุ้งกินลมคนหนึ่ง เธอทำหน้าที่เลี้ยงแกะ ณ ปลายรุ้งกินลมอันไกลโพ้น
ทุกวันเด็กหญิงจะต้อนแกะขึ้นไปกินหญ้าบนยอดรุ้งกินลม เด็กหญิงพาแกะเดินผ่านดวงอาทิตย์อันอบอุ่น ผ่านสายน้ำอันชุ่มชื่น ผ่านทะเลสาบอันกว้างไกล เด็กหญิงรุ้งกินลมทักทายดวงอาทิตย์และบรรเลงเพลงด้วยเครื่องดนตรีแสนรักข้ามขอบฟ้าอย่างมีความสุข
ทุกวันเช่นกันที่เด็กหญิงรุ้งกินลมจะเห็นปลายรุ้งกินน้ำอยู่ไกลๆ เธอได้แต่สงสัยและปล่อยมันผ่านไป
วันหนึ่ง ขณะที่เด็กหญิงรุ้งกินลมกำลังต้อนแกะของเธอขึ้นไปกินหญ้าบนยอดรุ้งกินลม เด็กหญิงได้ยินเสียงอันไพเราะที่ดังมาจากสถานที่ไกลโพ้น
...เพียงเพราะฉัน คนเดียว ไร้หัวใจ
เพียงเพราะฉัน สิ้นไร้ คนเคียงข้าง
เพียงเพราะฉัน คนเดียว ที่อ้างว้าง
เพียงเพราะฉัน แตกต่าง ไปจากเธอ...
เด็กหญิงรุ้งกินลมสงสัยเป็นอย่างยิ่งจึงร้องตะโกนทักทายเสียงลึกลับนั้น
สวัสดี มีใครมีใครอยู่อีกฟากมั๊ย ... ผ่านไปเนิ่นนานไม่มีเสียงตอบกลับมาเด็กหญิงรุ้งกินลมจึงหันไปเลี้ยงแกะของตัวเองต่อ
ในวันเดียวกัน ขณะที่เด็กชายรุ้งกินน้ำกำลังร้องเพลงขับกล่อมฝูงวัวของเขาอยู่นั้น เด็กชายได้ยินเสียงร้องทักทายของใครสักคนดังมาจากขอบฟ้าอันไกลโพ้น และเขาก็ร้องตะโกนกลับไป
สวัสดี มีคนอยู่อีกฟากด้วยหรือ ...ผ่านไปเนิ่นนานไม่มีเสียงตอบกลับมา เด็กชายรุ้งกินน้ำจึงหันไปเลี้ยงวัวของตัวเองต่อไป
ตกเย็น ดวงอาทิตย์เริ่มลับลา เมฆดำทะมึนเคลื่อนตัวจับกลุ่มกันเป็นก้อนใหญ่ ลมพัดแรงขึ้นเรื่อยๆ ความเย็นจากไอน้ำแพร่กระจายไปทั่วบริเวณ ไม่นานฝนก็ตกลงมาราวฟ้ารั่ว
เด็กชายรุ้งกินน้ำพาวัวลงไปกินน้ำตามปกติ แต่วันนี้เด็กชายพบเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังต้อนแกะอยู่อีกฟากของท้องฟ้า มือข้างหนึ่งของหนึ่งของเธอถือเครื่องดนตรีแสนรักเอาไว้
เด็กชายรุ้งกินน้ำร้องทักด้วยความดีใจ
สวัสดี เธอคือเด็กหญิงเลี้ยงแกะเหรอ
ใช่แล้ว เธอรู้จักฉันได้อย่างไร เด็กหญิงรุ้งกินลมร้องตะโกนตอบกลับไป
ฉันไม่รู้จักเธอหรอก แต่ฉันเคยได้ยินเสียงของเธอ เด็กชายบอก
ฉันเองก็เคยได้ยินเธอร้องเพลงเช่นกัน เด็กหญิงยิ้มให้เพื่อนใหม่อย่างเป็นมิตร
หลังจากนั้นเด็กชายรุ้งกินน้ำก็ต้อนวัวของเขาข้ามฟากไปหาเด็กหญิงรุ้งกินลมทุกครั้งที่มีลมพายุเกิดขึ้นพร้อมฝนตก เสียงดนตรีของเด็กหญิงรุ้งกินลมบรรเลงควบคู่ไปกับเสียงร้องเพลงอันละมุนของเด็กชายรุ้งกินน้ำ กลิ่นไอความรักอบอวลไปทั่วคุ้งฟ้า
เด็กชายรุ้งกินน้ำกับเด็กหญิงรุ้งกินลมไม่รู้หรอกว่าพวกเข้าได้สร้างความอิจฉาให้กับก้อนเมฆและดวงอาทิตย์เป็นอย่างมาก
ทุกครั้งที่รุ้งกินน้ำกับรุ้งกินลมบรรจบพบกัน ดวงอาทิตย์จะแผดแสงไล่รุ้งกินน้ำและก้อนเมฆจะบดบังรุ้งกินลม ทำให้เด็กชายรุ้งกินน้ำและเด็กหญิงรุ้งกินลมมีเวลาพบกันน้อยลง
เมื่อเป็นเช่นนี้เด็กชายรุ้งกินน้ำจึงตัดสินใจทิ้งฝูงวัวของตัวเองและข้ามฟากไปหาเด็กหญิงรุ้งกินลม ทำให้ดวงอาทิตย์และก้อนเมฆโกรธยิ่งขึ้น
รุ้งกินน้ำค่อยๆจางหายไปเนื่องจากทนทานความร้อนของแสงอาทิตย์ไม่ไหว ส่วนรุ้งกินลมเองก็ค่อยๆจางหายไปเช่นกันเพราะทนการบดบังของก้อนเมฆไม่ได้
เมื่อเด็กชายรุ้งกินน้ำก้าวย่ำเข้าไปบนรุ้งกินลม ก้อนเมฆและดวงอาทิตย์ต่างช่วยกันสร้างลมพายุขนาดใหญ่ทำให้เด็กชายรุ้งกินน้ำต้านแรงลมไม่ไหว อีกอย่างร่างกายของเด็กชายก็สร้างขึ้นมาจากน้ำเป็นส่วนหนึ่ง เมื่อถูกแสงแดดร้อนจากดวงอาทิตย์ทำให้น้ำละเหยขึ้นสู่ท้องฟ้า
เด็กชายรุ้งกินน้ำยกมือขึ้นมามองและเห็นมามือของเขากำลังเลือนหายไป และส่วนต่างๆก็กำลังจะหายไปเช่นกัน
เด็กหญิงรุ้งกินลม ฉันทนไม่ไหวแล้ว ร่างกายของฉันกำลังจากสูญสลายไป เด็กชายรุ้งกินน้ำร้องครางด้วยความเจ็บปวด
เด็กชายรุ้งกินน้ำ เธอไม่ต้องอดทนเพื่อฉันหรอก กลับไปยังรุ้งกินน้ำของเธอเสียเถิด เด็กหญิงรุ้งกินลมใช้ตัวเองป้องกันแสงจากดวงอาทิตย์ ในใจก็เจ็บปวดไม่ต่างกัน
แต่ฉันกลัวว่าจะไม่ได้พบเธออีก เราสองคนอาจไม่ได้พบกันตลอดไป
จะมีประโยชน์อะไร หากเธอไม่มีชีวิตอยู่ กลับไปยังรุ้งกินน้ำเสียเถิด ฉันขอร้อง รักษาตัวให้ดี สักวันเราจะได้พบกันอีก เด็กหญิงรุ้งกินลมรีบผลักเด็กชายรุ้งกินน้ำลงจากรุ้งกินลมก่อนที่รุ้งกินน้ำจะจางหายไป สร้างความสะใจให้กับดวงอาทิตย์และก้อนเมฆเป็นอย่างยิ่ง
ด้วยเหตุนี้เราจึงไม่ค่อยเห็นรุ้งกินน้ำสองอันซ้อนกันบ่อยนัก หรือหากเห็นก็มักจะมีเมฆหรือแสงแดงแรง ทำให้มองเห็นอันใดอันหนึ่งไม่ชัด ฉะนี้แล...
ป.ล. ฟ้าหลังฝนมักสวยงามเสมอ
| Create Date : 16 กรกฎาคม 2552 |
| Last Update : 16 กรกฎาคม 2552 0:41:16 น. |
|
11 comments
|
| Counter : 852 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: ม้าสว่าง  วันที่: 16 กรกฎาคม 2552 เวลา:1:57:25 น. |
|
| โดย: Psycho man IP: 119.31.27.149 วันที่: 16 กรกฎาคม 2552 เวลา:6:30:33 น. |
|
| โดย: คนเล่านิทาน (อศิธารา ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:30:45 น. |
|
| โดย: วุดดี้ IP: 125.26.73.223 วันที่: 16 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:26:00 น. |
|
โดย: โสดในซอย  วันที่: 16 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:50:38 น. |
|
| โดย: คนเลี้ยงม้า IP: 124.120.139.16 วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:20:32 น. |
|
| โดย: คนเล่านิทาน IP: 119.42.76.253 วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:23:53 น. |
|
| โดย: คนเล่านิทาน (อศิธารา ) วันที่: 19 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:01:25 น. |
|
| โดย: คนเล่านิทาน (อศิธารา ) วันที่: 19 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:04:19 น. |
|
| โดย: ปฐพีหอม วันที่: 1 ตุลาคม 2552 เวลา:15:27:16 น. |
|
| โดย: พี่ไนซ์ IP: 222.123.212.77 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:02:08 น. |
|
|
|
|
| อศิธารา |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
