|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ตอนที่ 14 : ไม่เป็นไปดั่งที่หวังเลย
ไม่เป็นไปดั่งที่ตั้งใจ
วันนี้ที่เรารอคอยมาตลอดครึ่งเดือนก็มาถึง วันรับเงินเดือนครึ่งเดือนรอบที่สาม ที่ผ่านมาทั้งสองครั้งผมโดนหักลบกลบหนี้ยิบย่อยหลายอย่าง จนทำให้ผมท้อใจมาแล้ว ครั้งนี้ผมตั้งใจเหลือเกินที่จะดูจำนวนเงินเต็มอัตรา สี่พันห้าร้อยบาท สิบห้าวันที่ผมทำงานโดยไม่หยุดหย่อนและเหน็ดเหนื่อยกับการท่องเนื้อเพลงมาโดยตลอด ซองจดหมายที่อยู่ในมือ ผมแกะมันออกมาด้วยความทนุถนอม และดึงใบแจ้งรายการเงินเดือนออกมาดู
สามพันสี่ร้อยห้าสิบบาท…. `` หายไป หนึ่งพันกับอีกห้าสิบบาท
หายไปไหน?
จากที่คืดว่า 15 วัน วันละ 300 บาท กลับกลายเป็นแบบนี้
วันที่ 1-2-4 ร้องโฟคซองกับท็อป = 450 บาท วันที่ 6-15 เริ่มร้องกับวง A Square 2 ชั่วโมง 10 วัน = 3000 บาท รวมทั้งสิ้น 3450 บาท
ผมมีความรู้สึกภายในที่ท้อใจอย่างรุนแรงนะ แม้มันจะเป็นเพียงแค่เรื่องเงิน แต่เรารู้สึกว่าทำไมต้องหักรายละเอียดวันที่ 3 กับวันที่ 5 ที่ท็อป นักร้องโฟค ไม่ยอมมาตามนัดด้วย อธิบายก็หมายความว่า ผมโดนหักเงินเดือนไป เพราะนักดนตรีไม่รับผิดชอบกับการมา
น้าแอ๋วให้คำอธิบายว่า ทำงานต้องเป็นทีมเวิร์ค คนใดขาด ก็ต้องขาดเงินค่าจ้าง
ผมจึงรู้สึกเกลียดการทำงานเป็นกลุ่มมาก ย้อนไปในสมัยเด็กๆ ผมไม่เคยทำงานเป็นกลุ่มกับเพื่อนได้เลย ทุกคนมักจะเอาเปรียบเราเสมอ เราไม่เคยมีอำนาจหรือพอใจในสิ่งที่เพื่อนทำงาน เพราะเราเด่นและทำงานดีที่สุดนั่นเอง เราจึงต้องปลีกตัวชอบทำอะไรที่เป็นตัวของตัวเอง ผมยังคิดเลยว่าอยากเล่นดนตรีได้ เมื่อถึงคราวนั้น ผมก็คงโลดแล่นไปร้องเพลงตามร้านอาหารได้อย่างสนุกใจกว่าเดิมมาก ไม่ต้องขึ้นอยู่กับขี้ปากหรือขี้มือใครอีก
ก็คงจะต้องยอมรับสิ่งที่มันเกิดขึ้น คงเป็นเพราะผมเองไปตั้งเป้าหมายว่าจะนำเงินกลับบ้านไปได้เท่านั้นเท่านี้ ผมจึงต้องเสียใจกับการผิดหวังในครั้งนี้ครับ
กับอาชีพที่ต้องทำงานทุกวันมันทรมานนะ อยากไปไหนก็ไม่ค่อยได้ บางครั้งผมรู้สึกทรมานและอึดอัดอยากกลับไปกรุงเทพ แต่ที่นั่นก็แทบไม่มีอะไรให้เรายืนได้ คงหนีเสือปะจระเข้มากกว่า ผมนอนบนเรือ มองดูดาวบนฟ้าที่กรุงเทพเห็นได้ยากกว่า และตั้งคำถามกับตัวเองว่า ถ้าเรากลับไปทำงานที่กรุงเทพจริงๆ จะไหวไหม กับค่าครองชีพที่แพงมาก กับสังคมที่แย่งชิง กับเวลาที่อยู่บนรถเมล์วันละหลายชั่วโมง กับในบ้านที่มีแต่ภาระจะต้องทำ ตอนนี้ผมเริ่มสับสนแล้วกับชีวิต หงุดหงิดกับงานที่ทำ และช้ำใจกับคนที่เคยรัก
Create Date : 22 มกราคม 2553 |
Last Update : 29 มกราคม 2553 2:27:06 น. |
|
0 comments
|
Counter : 579 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|