| |
วันศุกร์ที่ 13 กค. เล่าเรื่องเมื่อวาน วิชา Vor Publikum sprechen ชื่อวิชาภาษาเยอรมันคือ Vor Publikum sprechen แปลว่า พูดต่อหน้าสาธารณะ คล้าย ๆ พูดสุนทรพจน์ แต่ไม่ทางการขนาดนั้น เมื่อวานเรียนเป็นคาบสุดท้าย และเป็นตาเราพูดบ้าง เป็นการพูด 3 นาที หัวข้อคือ Wutrede แปลคำว่า Wut คือ ความโกรธ ประมาณว่าพูดเรื่องที่ทำให้เราโกรธ ไม่รู้จะแปลเป็นไทยสวย ๆ ว่ายังไงนะคะ แฮ่ เราพูดเรื่องอาหารในโรงอาหาร เราก็เล่าว่า อาหารเป็นสิ่งนึงในชีวิตที่เราให้ความสำคัญ อาหารเยอรมันก็ถูกปากเรามาก ยกเว้นอาหารที่โรงอาหาร โดยเฉพาะอาหารที่มีซอสมะเขือเทศเป็นส่วนประกอบ ทั้ง Tomatenpaste Tomatensoße และ Tomatensuppe (ขออนุญาตใช้คำเยอรมัน แต่คิดว่าคงเข้าใจกันเนอะ เพราะคำมันคล้ายภาษาอังกฤษ) ไม่ว่าจะใช้เนื้อสัตว์อะไร หรือผักอะไร ก็รสชาติเหมือนกันหมด นอกจากนี้ บางครั้งจานหลักและจานเสริมก็ยังไม่เข้ากันด้วย อธิบายนิดนึงว่า จานหลักในที่นี้ เช่น เนื้อสัตว์ แล้วจานเสริมคือพวกแป้ง ผัก ขนมหวาน เราสามารถเลือกจานเสริมได้ 3 จาน คนส่วนใหญ่มักจะเลือก แป้ง 1 อย่าง (ข้าว เส้นพาสต้า มันฝรั่ง ... ตัวเลือกประมาณ 6 อย่าง) ผัก 1 อย่าง (ผักต้ม หรือสลัดผักก็ได้ มักจะมี 2-3 ตัวเลือก) ของหวานหรือผลไม้อีก 1 อย่าง หน้าตาประมาณนี้นะคะ  เล่าต่อ มีอยู่ครั้งนึงที่เราอยากจะกินเมนูมังสวิรัต (ลักษณะเหมือนที่อธิบายไปเด๊ะ แค่ทุกอย่างเป็นมังสวิรัติ) วันนั้นเป็นพิซซ่าเจ แป้งพิซซ่าไม่ใช่แป้งปกติ แต่เป็นมันฝรั่งต้ม ก็คือพิซซ่าท็อปปิ้ง แปะบนมันฝรั่งต้ม ก็เหมือนจะโอเคนะ แต่จานเสริมเป็นอะไรรู้มั้ย 1. มันฝรั่งต้ม เฮลโหลววววว ในจานหลักก็เป็นมันฝรั่งต้ม ทำไมจานเสริมเอามาให้เลือกอีกเนี่ย 2. ข้าว เฮลโหลวววววววว ข้าวเนี่ยนะ ใครกินข้าวกับพิซซ่าเนี่ย (พอเล่าถึงตรงนี้ ในห้องขำกันหนักมาก) 3. เส้นพาสต้า อืมม โนคอมเม้น เราเลยเลือกเฟรนช์ฟรายส์ (โชคดีที่มีเฟรนช์ฟรายให้เลือก) และซุปแพนเค้ก (ใช่ค่า ซุปแพนเค้ก ก็คือซุปใส แล้วหั่นแพนเค้กชิ้นเล็ก ๆ ใส่ลงไป รสชาติโอเคนะ) แต่พอเล่าถึงตรงนี้ เพื่อนทำหน้างงกัน คือเพื่อนไม่รู้จักซุปแพนเค้ก ทั้ง ๆ ที่โฮสมัมบอกว่า เป็น traditional ซุปของคนเยอรมัน มักจะเจอในงานแต่ง เราก็เลยอธิบายลักษณะของมันไปนิดหน่อย (โธ่ ขัดจังหวะการเล่าชะมัด เพราะจะเล่าต่อว่า) อะ ชั้นเลือกซุปแพนเค้กนะ แล้วพอชั้นเดินไปตรงขนมหวาน พวกเธอรู้มั้ย ชั้นเจออะไร แพนเค้ก จ้าา ช่างมีความหลากหลายซะจริงงงงง โรงอาหารที่นี่น่ะ แล้วก็จบด้วยประโยคว่า ชั้นคงจะไม่เลือกเมนูมังสวิรัติอีกแล้วล่ะ เพื่อนขำกันมาก อ.ก็ขำหนักมาก อิอิ (คือเราใช้โทนเสียง เน้นคำด้วย แสดงท่าทางด้วยนะ) จริง ๆ ตอนพูดจบ แอบคิดว่า มันจะถือว่าเป็น Wutrede มั้ยเนี่ย คือเราพยายามแสดงท่าทางโกรธแล้วนะ แต่เพื่อนขำกัน จนเราขำไปด้วย พอกลับมานั่งที่โต๊ะ เพื่อน ๆ ก็ยกมือวิจารณ์กัน เค้าบอกว่า ชอบ structure การเล่าเรื่องของเรามาก และเราก็เล่าได้เห็นภาพ มียกตัวอย่างชัดเจน ชอบตัวอย่าง 2 อันของเรา และถึงแม้ว่าจะฟังแล้วตลก แต่ก็รู้ได้ว่าเธอคงไม่พอใจตอนที่เห็นจานเสริม บลา ๆ เปรียบเทียบกับพูดรอบก่อน (หัวข้อ Holocaust ซึ่งซีเรียสเว่อ) เราทำได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ครั้งนี้เราพูดได้ดีกว่ามาก ลื่นไหล emotional มาก บลา ๆ ข้อเสียมีนิดหน่อย ตรงที่ บางทีเหมือนเรานึกนาน (ผันกริยาไม่ทัน 555) น่าจะไหลลื่นกว่านี้อีกนิดนึง เพื่อนบอกว่า ไม่ต้องกลัวว่าพูดผิดแกรมม่า ไม่เป็นไร พวกเราเข้าใจได้ (เพื่อนน่ารักเว่อ) แต่รวม ๆ แล้ว เอาเป็นว่าเพื่อนชอบ ปูน (เพื่อนคนไทย 1 เดียวในมหาลัย ที่ลงเรียนด้วยกัน) ก็บอกว่า อ.ขำโคตร ๆ ขำจริงจังมาก 555 (เราคิดว่าอ.ค่อนข้างมีความ personal กับหัวข้ออาหารเหมือนกันนะ เพราะอ.ชอบทำกับข้าว น่าจะฟังแล้วเข้าใจเราดี) ประสบความสำเร็จโว้ย 555 เป็นการพูดรอบสุดท้ายด้วย จบลงด้วยดี อิอิ วิชานี้เป็นวิชาในหลักสูตรการใช้ภาษาที่เราชอบมาก (เราต้องเรียน 7 หลักสูตร (Modul) เก็บหลักสูตรละ 9 หน่วยกิต หลักสูตรมีเช่น ไวยากรณ์ การใช้ภาษา การรับรู้ภาษา การทำการวิจัย การสื่อสาร ประมาณนี้ ถ้าเทียบกับที่ไทย อาจจะเทียบได้เป็น สมมติ วิชาอังกฤษเราต้องเก็บ 12 หน่วยกิต วิชาเอกเราต้องเก็บ 21 หน่วยกิต วิชานอกคณะต้องเก็บ 15 หน่วยกิต แต่ที่เยอรมันจะใช้คำว่า Modul แทน) ถือเป็นประสบการณ์ดี ๆ ในการเรียนที่เยอรมันเลยล่ะ
|
LittleEntchen
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] สวัสดีค่ะ ชื่อ แอน นะคะ ตอนนี้เรียนปริญญาโทภาษาเยอรมันที่เมือง Siegen
Link |
|||||||||||||
