✿ Before & On The Way



14-07-2007-tile_2_2011-03-31.jpg




ชื่อ..............:...มี่


อายุ.............:...30 ปี (บอกตัวเองว่าอายุ 25 มา 5 ปีละ ^^)


ส่วนสูง.........:...163 cm.


นน.มากสุด....:...78 kg. (นน.หลังคลอด -- ตอนท้อง 9 เดือนหนัก 84 kg. ไม่นับละกัน ^^)


นน.น้อยสุด....:...58 kg. (มหา'ลัยปี 1 ตอนกินยาลดความอ้วน)


เริ่มซีซั่นแรก...:...71.0 kg. (05/03/53) และปิดซีซั่นแรกด้วยนน.........:...62.0 kg. (12/07/53)


เริ่มซีซั่นที่ 2...:...62.6 kg. (26/07/53) เจ๊งไม่เป็นท่าเด้งไปสูงสุด......:...66.4 kg. (16/12/53)


เริ่มซีซั่นที่ 3...:...65.0 kg. (23/12/53) ภารกิจสำเร็จลุล่วง...............:...60.0 kg.(18/03/54)


เริ่มซีซั่นที่ 4...:...60.0 kg. (18/03/54) เป้าหมายของซีซั่นนี้............:...55.0 kg.






เป็นคนที่อ้วนมาตั้งแต่จำความได้ เด็ก ๆ ก็จะมีแต่คนมาหยิกแก้มแล้วบอกว่า "น่ารักจังเลย!" อากงอาม่าปาป๊าอาแปะสนับสนุนในการกินเต็มที่ "กินไปเหอะ โตขึ้นเดี๋ยวก็ยืด เดี๋ยวก็ผอมเอง" <-- ไปเอาข้อมูลมาจากไหนเนี่ย?? ไร้ซึ่งเหตุผลและหลักวิชาการโดยสิ้นเชิง แต่เราก็เชื่อ 55+

โตขึ้นมาอีกหน่อยซักประถมปลายเสียงชมที่ว่า "น่ารัก" เริ่มจางหาย เหลือแต่
"ทำไมปล่อยให้อ้วนขนาดนี้เนี่ย โตจะเป็นสาวแล้ว ไม่ห่วงรูปร่างบ้างเลย"
"ไม่คิดจะลดบ้างเหรอ? อ้วนเกินไปแล้วนะ"
ช่วงนั้นยังไม่สนใจกับเสียงดังกล่าว แทบไม่ใส่ใจเลย ยังกินเหมือนเดิมอย่างสบายอารมณ์ อายุแค่นั้นจะเอาอะไรอ่ะ
"อ้วนก็ช่าง ไม่เห็นจะสนเลย"

มาถึงมัธยมปลาย เริ่มรู้สึกตัว อยากใส่เสื้อผ้าสวย ๆ แล้วดูดีแบบเพื่อน ๆ แต่ไม่ทันแล้วล่ะ อ้วนอย่างกะโอ่ง แม้แต่คนที่เราแอบชอบยังเรียกเราว่า "อ้วน" เลย แสลงใจสุด ๆ

เริ่มลดน้ำหนักเองโดยการงดอาหารเป็นบางมื้อที่นึกอยากจะงด เช่น วันจันทร์มื้อเช้ารีบ ๆ ก็เลยไม่กินข้าว วันพุธนึกอยากผอมก็งดมื้อเย็น อีกทีวันอาทิตย์อยากงดมื้อกลางวันขึ้นมาดื้อ ๆ ก็ไม่กินซะงั้น หารู้ไม่ว่ามันเปล่าประโยชน์โดยสิ้นเชิง - - ทรมานตัวเองเปล่า ๆ และน้ำหนักไม่ได้ลงแม้แต่น้อย
แถมบางทีวันไหนกินเยอะมาก ๆ ก็ไปซื้อยาถ่าย(เม็ดสีเหลือง ๆ เล็ก ๆ)มากินเองอีกแน่ะ
คิดเอาเองว่าจะได้อึ๊ออกให้หมดแล้วจะไม่สะสม เฮ้อ...ตอนนั้นคิดไปได้ไงเนี่ย

ออกกำลังกายบ้าง นานน๊านนานครั้ง คล้าย ๆ กับการกินคือออกกำลังกายอาทิตย์ละครั้งบ้าง เดือนละ 2 ครั้งบ้าง คงจะผอมเนอะ ไร้ประโยชน์อีกเช่นกัน เสียเวลาเปล่า ๆ ลดไม่ปรึกษาใครก็เงี้ย

ผลที่ออกมา ไม่บอกก็คงจะรู้กัน อ้วนเหมือนเดิม อ้วนกว่าเดิมอีกต่างหากเนื่องจากไม่ได้ปรับเปลี่ยนนิสัยการกินและออกกำลังกายใด ๆ เลยเปลี่ยนวิธีมากินยาลดความอ้วน

จนเข้ามหา'ลัยปี 1 น้ำหนักลดจาก 70 เหลือ 58 กิโลกรัม (ตอนนั้นยังกินยาลดมาเรื่อย ๆ กิน ๆ หยุด ๆ)ใส่เสื้อผ้าแล้วก็พอใจ แต่อาการข้างเคียงนี่ไม่น่าพอใจเลย ทั้งหน้ามืด คอแห้ง เวียนหัว หงุดหงิด ขี้โมโห รวมอยู่ในตัวหมด แต่ก็ไม่ได้เลิกกิน ยังคงกินอยู่ เพราะหยุดกินแป๊บ ๆ ก็อืดขึ้นมาอีก กินมาก ๆ เข้าก็เบลอ ๆ งง ๆ เรียนไม่ค่อยจะรู้เรื่อง(ความจำไม่ค่อยดีมาจนทุกวันนี้)

จนบอกตัวเองว่าไม่ไหวละ เลิกกินเหอะ ถึงได้เลิกกินแต่กว่าจะคิดได้ก็เรียนจบละ เหอ ๆ แล้วโยโย่เอฟเฟคก็มาเยือน แต่ทำอะไรไม่ได้มาเยือนก็ต้องปล่อยให้มันเยือน แต่มันไม่เยือนเฉย ๆ มันทำวีซ่าอยู่ถาวรกันเลยเนี่ยดิ

กลับมาโหมดลดน้ำหนักด้วยตัวเอง(แบบโง่ ๆ) อดมื้อกินมื้อ กินน้อยเท่าที่จะกินได้ สลับกับตบะแตก กินแหลกลืมอ้วน แล้วก็อดมื้อกินมื้อต่อ โดยไม่รู้เลยว่ามันจะทำให้ระบบเผาผลาญเราเสีย

พอมาเจอกับแฟน เค้าไม่ว่าอะไรเราเลยที่เราอ้วน รักที่เราเป็นเรา ก็พากันกินไปเรื่อย ไม่สนแม้แต่วันแต่ง ไม่ได้ลดน้ำหนักเลย ใส่ชุดเจ้าสาวอ้วนซะไม่มี ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ก็อยากจะลดให้ผอม ๆ สวย ๆ อ่ะนะ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว - -

หลังจากคลอดลูกคนที่ 2 น้ำหนักสแตนบายอยู่ที่ 78 กิโลกรัม ทั้งอ้วนทั้งป้า และเหมือนสวรรค์โปรดได้มาเจอกับเวปไซด์ลดน้ำหนักและได้เริ่มลดอย่างจริงจังด้วยการ "ควบคุมอาหารและออกกำลังกาย" น้ำหนักจึงค่อย ๆ ลดลงมาเรื่อย ๆ จนปัจจุบันกำลังเขียนไดอารี่ลดน้ำหนักอยู่กับเพื่อน ๆ ที่เวป "สลัดผัก.คอม" ได้รับกำลังใจอย่างล้นหลาม มีความสุขกับการลดน้ำหนักครั้งนี้มาก กินที่อยากกิน ออกกำลังกายไม่หักโหม อาจจะมีหลุดบ้าง ท้อบ้าง แต่พวกเราสัญญาว่าจะไม่ถอยเด็ดขาด! คอยแนะนำและให้กำลังใจกันอย่างสม่ำเสมอ "ถึงวันนี้จะยังไม่ถึงเป้าหมายแต่มี่แน่ใจว่า จะไปถึงในเร็ว ๆ นี้เนี่ยแหละ ^^ FIGHTING!!!"




 

Create Date : 12 พฤษภาคม 2554
6 comments
Last Update : 18 พฤษภาคม 2554 17:28:10 น.
Counter : 577 Pageviews.

 

เก่งมากเลยค่ะ จะบอกว่าลดแล้วน่ารักมากกกกกก เหมือนสาวเกาหลีเลย ดูในรูปไม่อ้วนแล้วนะคะ

 

โดย: ยุ้ย (แม่อัยยะจัง ) 12 พฤษภาคม 2554 13:17:40 น.  

 

อีกนิดเดียว สู้ค่าาาา

 

โดย: lithop 12 พฤษภาคม 2554 13:30:18 น.  

 

เก่งมากๆเลยค่ะนับถือเลย

 

โดย: หัวใจแก้ว 12 พฤษภาคม 2554 14:56:11 น.  

 

คล้ายๆกันเลยค่ะ เราเองก็อ้วนตั้งแต่เด็ก แต่ก็ไม่ถึงขั้นอ้วนมากนะคะ มีแต่คนชอบว่าน่ารักแก้มยุั้้ยน่าหยิก ทีนี้เลยกินใหญ่เลยค่ะ 55555 กว่าจะรู้ตัวอีกทีมันก็ฉุดไม่อยู่แล้ว พอมาเจอกลุ่มเพื่อนที่ชอบทานบุฟเฟ่ต์ น้ำหนักเลยทะยายไปไกลกว่าเก่าเลยค่ะ 83 กิโลได้มั้งคะ เลยคิดว่าปล่อยทิ้งไว้ไม่ได้การแน่ๆ อายุเราเท่าคุณจขบ.เลยค่ะ เราก็เลยคิดว่าต้องรีบลดโดยด่วนเพราะยิ่งอายุมากขึ้นกระบวนการเผลาผลาญก็จะยิ่งน้อยลง ตอนนี้เราลดเหลือ 60.8 เราก็ตั้งเป้าไว้เท่าคุณจขบ.เลยค่ะว่าจะลดให้ได้ 55 กิโล สู้สู้นะคะ

 

โดย: ตะแน๋วกิ๋วกิ้ว 12 พฤษภาคม 2554 15:05:43 น.  

 

สวยขึ้นมากเลยค่ะ ขอให้ได้เป้าหมายตามตั้งใจนะคะ สู้ๆ

 

โดย: ญ. 12 พฤษภาคม 2554 17:12:16 น.  

 

สู้ๆค่า
จขบ น่ารัก ^^

 

โดย: แจ๊ค IP: 210.1.4.194 13 พฤษภาคม 2554 14:42:07 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ameijang - มี่
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Mei's Diet Diary++ท้อได้แต่ห้ามถอย!!! สวย เฟิร์ม เริ่มต้นที่ตัวเรา!!!
loaocat
loaocat
Group Blog
 
 
พฤษภาคม 2554
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
12 พฤษภาคม 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ameijang - มี่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.