ความเดียวดายในโลกหล้า!!!

ความเดียวดายในโลกหล้า!~


ท้องฟ้าของกรุงเทพยามราตรีมันไม่น่าดูเอาซะเลย
มันมีแต่ความมืดมิดที่แทบจะไร้ดาวเนื่องจากมลพิษต่างๆ
ที่ล่องลอยปะปนอยู่ในอากาศตามประสาของ
"เมืองใหญ่" ทั่วไปตามสถานที่สำคัญๆในโลก...

มันเป็นความมืดมิดที่แฝงไว้ด้วยความเศร้า...เหงาแล เดียวดาย
หรือว่าถึงกับโหดร้ายในสายตาของใครบางคน...แต่ถึงกระนั้น
ผมก็ยังคงเฝ้าหม่อมองมันอยู่บนชั้นดาดฟ้าของทาวน์เฮาส์เก่าๆ
ที่ครอบครัวของเราเซ๊งต่อจากเจ้าของที่อาศัยอยู่ถัดไป



ผมมักจะทำอย่างนี้ทุกๆวันหลังจากกลับมาจากที่ทำงาน
เปล่า..ผมไม่ได้ชอบมัน...ผมเกลียด ผมเกลียดความมืด
แต่ผมกลับมันมีอะไรที่คล้ายกันกับมันอยู่อย่างคือ..






'ความเดียวดาย'







นั่นแหละที่ทำให้ผมชอบที่จะนั่งมองดูมัน




เวลาที่ผมมองมันผมจะนึกถึงเรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
อันเฮงซวยของผม นึกถึงเรื่องราวซ้ำซากจำเจทั้งหลายแหล่ต่างๆ
ที่มีทั้งดีและไม่ดี และก็มีบ้างบางครั้ง ที่ผมนั่งมองดูฟ้าพร้อมกับดวงตาที่ปริ่มน้ำ
ทั้งๆที่ไม่รู้ว่ามันจะปริ่มออกมา....ทำไม......

Create Date : 20 มีนาคม 2550		1 comments
Last Update : 7 เมษายน 2550 0:48:28 น.
Counter : 367 Pageviews.
Share Tweet