Bloggang.com : Green Albatross - เหตุผลที่โลกนี้ควรจะมี สคส

เหตุผลที่โลกนี้ควรจะมี สคส

ในปีที่ผ่านมาผมพำนักอาศัยในประเทศญี่ปุ่น แถวดิสนีย์แลนด์โตเกียว ผมอยู่ญี่ปุ่นมากว่าสิบปีแล้ว เพื่อนๆ และพี่ๆ ที่เคยมาเรียนหนังสือด้วยกันส่วนใหญ่กลับประเทศไทยกันเกือบหมดแล้ว แต่หลายๆท่านก็ยังรัก และคิดถึงญี่ปุ่นอยู่เสมอ... ทำให้พวกเขามักจะติดต่อผมให้ช่วยเป็นคนกลางส่งของให้จากญี่ปุ่นถึงประเทศไทยบ่อยครั้งมาก แต่สิ่งที่น่ามหัศจรรย์คือของแต่ละชิ้น มีมนต์เสน่ห์และมีความแปลกประหลาดอยู่ในตัว ไม่ว่าจะเป็น อุปกรณ์ชิ้นส่วนรถยนต์ ขนาดตัวเท่าผม อุปกรณ์ทางการแพทย์ ที่ผมฟังแล้วสรุปเองว่าทำให้หน้าอกโต แต่เพื่อนพยายามอธิบายว่าไม่ใช่มาโดยตลอด และยังรวมถึง เซตราเมง ชาม ตะเกียบ น้ำซุป แต่ละชิ้นเล่นสร้างความตื่นตาตื่นใจให้ผมมาก แต่เพราะด้วยของเหล่านี้ ทำให้เกิดเรื่องในวันนี้

เพราะกว่าสิบครั้งที่ผมได้รับของตามคำสั่งของผองเพื่อนและรุ่นพี่... ทำให้ผมได้เจอกับหญิงคนส่งของ วัยสามสิบปลายๆ สี่สิบต้นๆ คนนึงบ่อยมาก มีครั้งหนึ่งที่เธอยอมทนรอผมกว่าชั่วโมงเพื่อส่งท้อกกิ้งดิกให้ผมตอนสี่ทุ่ม และตลอดปีผมก็ยังเจอคุณอาส่งของคนนี้อีกนับสิบครั้ง ถึงไม่มีของมาบ้านผมเวลาผมออกไปซื้อเบนโตะ หรือวิ่งจ้อกกิ้ง วันเสาร์อาทิตย์ ก็ยังเห็นคุณคนนี้ วิ่งไปวิ่งมา ต่อสู้กับหมาแมว ในระแวดนั้นแทบทุกอาทิตย์

แม้แต่วันที่ 31 ธันวาคมสตรีไปรษณีย์คนนี้ก็ยังทำงานอยู่เช่นเดิม เนื่องจากองค์กรไปรษณีย์ญี่ปุ่นมีโฆษณารณรงค์ให้ผู้คนส่งคำอวยพรวันปีใหม่ด้วยกระดาษมากกว่าอีเมลล์ [สคส คือสสารที่เมื่อได้รับแล้ว ทุกคนล้วนดีใจ] ทำให้ผมตัดสินใจได้ว่าเราไม่เห็นต้องลังเลที่จะส่ง สคส ให้คุณอาไปรษณีย์คนนี้เลย แน่นอนผมเองก็ไม่รู้จักทั้งชื่อและที่อยู่ของคุณอาหญิงไปรษณีย์ แต่ผมมั่นใจ (เอาเอง) ว่าพรุ่งนี้เขาก็ต้องมาส่งของอยู่แถวนี้อยู่ดี

เช้าวันปีใหม่... ผมเตรียมไปรษณียบัตรให้คุณอาคนนี้ไว้แล้ว (ที่ประเทศญี่ปุ่น คนจะส่ง สคส ให้กันโดยใช้ไปรษณียบัตรเป็นส่วนใหญ่) ไม่มีชื่อผู้รับ ไม่มีที่อยู่ ไม่มีแม้แต่ชื่อผู้ส่งเพราะผมไม่ได้ต้องการ สคส ขอบคุณกลับแต่อย่างใด แต่พอคนจะทำดีฟ้าก็ชอบทดสอบ ผมเดินจากบ้านไปถึงสถานีรถไฟก็แล้ว เดินไปซื้อของในร้านสะดวกซื้อก็แล้ว จนสามโมงเย็นผมก็ไม่ยักเจอสาววัยกลางคนคนนี้ แต่ในท้ายที่สุดตอนผมกำลังจะเดินเข้าบ้านหลังจากทำมาสี่ถึงห้ารอบ รถตู้ส่งของอันแสนคุ้นตาก็วิ่งมา ใช่แน่ๆ ผมไม่รอช้า กระโดดลงไปกลางถนนกางแขนหมุนไปหมุนมา แน่นอนรถก็เบรคเอี้ยด อยู่ห่างจากตัวของผม ไม่ถึงสิบห้าเซนต์

ผมยื่นไปรษณียบัตร (สคส) ให้คุณคนส่งของ ขอบคุณที่ตลอดหนึ่งปีช่วยส่งของให้ผมอย่างปลอดภัยทุกชิ้น หญิงวัยกลางคนทำหน้างงๆ เหมือนตอนที่ผมรับของที่ตัวเองไม่ได้สั่ง แต่ก็รับใบไปรษญียบัตรไป หัวเราะไป

「ปีใหม่ยังต้องทำงาน ลำบากนะครับเนี่ย」 ผมกล่าว

「ไม่เลยค่ะ」เธอยิ้ม

「เพราะเป็นงาน... มันก็ช่วยไมได้เนอะครับ... ก็ยังดีกว่าไม่มีงานทำ」 (ผมยังพยายามคาดคั้นให้เธอพูดว่าลำบากออกมาให้ได้) แต่ประโยคคำตอบที่ผมได้ยินจาก คุณไปรษณีย์ กลับทำให้หัวใจของผมพองโต

ไม่นะ... วันนี้พวกเราไม่ได้ทำงานส่งของนะ ... แต่วันนี้เราส่งความสุขให้ทุกคนต่างหาก

ในนาทีนั้น ทำให้ผมคิดได้ว่า บนโลกใบนี้ไม่ว่าจะเป็นที่ไหนก็ตาม แม้พวกเราในดาวเคราะห์ดวงนี้ทุกคนยังต้องพบกับความลำบากทั้งจากภัยธรรมชาติ การขัดแย้งกันเองทั้งในและนอกประเทศ รวมถึงความทุกข์ทรมานจากโรคภัยไข้เจ็บ แต่ถึงกระนั้นก็ตามในทุกรอบที่ดาวเคราะห์ของเราโคจรรอบดวงอาทิตย์อีกครั้ง ผู้คนทั่วทุกมุมโลกต่างพร้อมใจกันอธิษฐานให้โลกของเราสงบสุขขึ้น ให้พวกเรามีพลังที่เอาไว้ต่อสู้กับโรคภัยไข้เจ็บ และให้กำลังใจถึงกันและกัน เพื่อให้คนที่เรารัก มีความสุขตลอดหนึ่งวงโคจรที่เราต้องหมุนรอบดวงอาทิตย์

ผมดีใจจริงๆ ที่มวลมนุษย์บนดาวเคราะห์แห่งนี้ช่วยกันกำหนดวันที่หนึ่ง เดือนหนึ่ง วันที่ไม่มีเหตุการณ์อะไรสลักสำคัญในประวัติศาสตร์เลย มาให้เป็น [วันปีใหม่] ไม่มีสิ่งมีชิวิตอื่นบนดาวดวงนี้นอกจากมนุษย์ที่รู้จักวันปีใหม่ วันที่เปิดโอกาสให้มนุษย์อย่างเราๆ ได้เริ่มต้นอะไรใหม่ๆ ให้ชีวิต

ขอบคุณและดีใจจริงๆ ที่มวลมนุษยชาติ ส่งความสุขถึงกัน ในวันปีใหม่....

Create Date : 22 ธันวาคม 2558
Last Update : 22 ธันวาคม 2558 22:11:44 น.
Counter : 740 Pageviews.

0 comments