All Blog
บันทึกการไปโรงเรียนวันที่สิบเอ็ด
หลังจากพักเพราะป่วยไปหนึ่งอาทิตย์ เช้านี้ลูกต้องไปโรงเรียนอีกครั้ง แน่นอนว่า มีเสียงร้องไห้ไม่ยอมไปเช่นเคย แต่ลูกก็ต้องเรียนรู้นะครับว่า น้ำตาไม่ได้ช่วยอะไร หน้าที่ของลูกในตอนนี้ก็คือ การไปโรงเรียน
แม่หวังว่าลูกจะปรับตัวได้เร็ว ๆ นี้ สู้ สู้ ครับพี่กันต์

ป๊าโทรบอกแม่ว่า ไปถึงโรงเรียนลูกยังคงร้องไห้อยู่บ้าง ไม่ยอมทานข้าวเช้าที่โรงเรียน พอป๊าส่งถึงห้องเรียน คุณครูก็มารับไป

ตลอดเช้านี้ แม่คิดถึงแต่ลูกว่าจะเป็นอย่างไรบ้าง เพราะวันนี้ลูกต้องอยู่โรงเรียนทั้งวัน จะไหวมั้ยหนอ

...............................................................................................

บันทึกจากคุณครู

น้องกันต์มาถึงโรงเรียนก็ร้องไห้นิดหน่อย สักพักก็หยุดไปวิ่งเล่นกับเพื่อน ๆ ได้ตามปกติ เวลาครูบอกอะไรก็เข้าใจและปฏิบัติตามได้ดีค่ะ มีร้องไห้อีกครั้งตอนเก้าโมง เพราะครูจะพาเด็ก ๆ ไปออกกำลังกาย เหมือนว่าเวลาอยู่นอกห้องน้องจะร้อง แต่ถ้าอยู่ในห้องจะไม่ค่อยร้อง เวลาอยู่ในห้อง น้องจะชอบนอนเล่นบ้าง วิ่งเล่นกับเพื่อนบ้างตามแต่อารมณ์ของน้องค่ะ

ครูอัญ



Create Date : 06 กันยายน 2553
Last Update : 6 กันยายน 2553 21:50:23 น.
Counter : 553 Pageviews.

2 comments
  
5555 งี้แหละลักษณ์ รอซักแป๊ป ให้เค้าปรับตัวได้ เดี๋ยวก็จะสนุกจนลืมแม่
ลูกเราร้องให้อาทิตย์นึงอ่ะ ... จากนั้นก็ไม่ร้องเลย มีเพื่อนใหม่ให้เล่นด้วย สนุกใหญ่
โดย: หนูชล วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:16:46:35 น.
  
ร้องไห้เป็นบางอารมณ์ เดียวก็สนุกกับเพื่อนๆๆๆเลิกร้องไปเองน่ะค่ะ

ลูกชายก็เปื่อย อยู่บ้านท่าทางจะเบื่อจนไม่รู้จะเล่นอะไรแล้วค่ะ
โดย: kizz_j วันที่: 7 กันยายน 2553 เวลา:9:32:04 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

totoro_ok
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



เจ้าชายน้อยของแม่ เติบโตขึ้นทุกวัน
อยากให้ทุกก้าวของลูก เป็นไปอย่างมั่นคง
และแข็งแรง