เมื่อวานโพสเรื่องบัตรเชิญเล่นๆ แต่วันนี้ไปรับรางวัลจริงๆ

ปีนี้อุ่นหนาฝาครั่งกว่าปีก่อนมาก เพราะมีผู้ได้รับรางวัลมากกว่าปกติ เนื่องจากในประเภทนิทานส่งเสริมคุณธรรมกับหนังสือภาพเสริมความรู้ ส่วนใหญ่จะเป็นทีมสองคน คนเขียนเรื่องกับคนทำภาพประกอบ กว่าครึ่งเป็นคนที่ทำงานในวงการหนังสือมานาน รู้จักหน้าค่าตาหรือได้ยินชื่ออยู่บ่อยๆ

ส่วนตัวก็คิดว่าตัวเองยังเป็นมือใหม่ เพิ่งทำงานนี้มาได้แค่ 2 ปี มีผลงานได้ตีพิมพ์แค่ 2 เล่มที่เป็นลิขสิทธิ์ กับเขียนภาพประกอบอีก 1 ชุดเท่านั้น แต่ก็มีคนมาทักเรื่อยๆ จนรู้สึกแปลกใจว่า เราเป็นทีรู้จักในวงการไปแล้วหรือ (ไม่น่านะ) เพราะเอาเข้าจริงยังลำบากลำบนกับอาชีพนี้จริงๆ ที่สำคัญมีคนในกองบก.สนพ.ต่างๆ เดินมาคุยว่าอยากให้เขียนงานส่งไปให้ หรืออยากให้ไปเขียนภาพประกอบให้ กลัวจะลมๆ แล้งๆ เหมือนกันที่ถึงเวลาก็หายไปหมด

แต่สิ่งที่น่าประหลาดที่สุดคือ "เหมียวสามขา" หนังสือเล่มแรกของตัวเองที่ได้รับรางวัลชนะเลิศปีก่อน และก็เพิ่งได้รับรางวัลชมเชยการประกวดหนังสือดีเด่นของสพฐ.ประจำปีนี้ ที่เป็นเรื่องปกติที่สนพ.จะเอามาใช้เป็นจุดขาย เร่งทำบู๊ทดีสเพลย์โชว์ผลงานที่ได้รางวัล ปรากฎว่าทั้งร้านหนังสือนานมีบูคส์ช็อปด้านล่าง และห้องจัดงานแจกรางวัล ที่มีบู๊ทส์แสดงหนังสือนั้น ไม่มีเหลืออยู่สักเล่ม ทั้งๆ ที่เล่มอื่นมีอยู่ครบ และมีจำนวนมากด้วย คิดเองเออเองว่า ขายดีจนเกลี้ยงเลยเหรอเนี่ย

ยินดีกับผู้ได้รับรางวัลทุกคน ผลงานดีๆ ทั้งนั้นเลย

ป.ล. กลับบ้านเมื่อยแขนมาก เพราะได้ 2 รางวัล หนังสือตัวอย่าง(20 เล่ม)กับหนังสือรางวัล (17 เล่ม) และอะไรอื่นๆ เลยได้รับมาคูณสอง หนักมากขอบอก