มือใหม่ ลองออกรอบครั้งที่ 2
หลังจากออกรอบครั้งแรกมาเมื่อพฤศจิกา ปีที่แล้ว ผ่านมาก้อร่วม 3 เดือน แถมไม่ค่อยได้ซ้อม เพราะงานยุ่งมาก แถมโปรก้อไปเมืองนอกแล้ว สรุปไม่มีใครสอนหนูเลย วงเริ่มหาย (จริงๆวงมันก้อไม่ได้สวยตั้งแต่แรกอยู่แล้วหงะ) แต่ไหนๆจะไปเที่ยวปากช่องอยู่แล้ว ก้อเลยถือโอกาสไปออกรอบซะเลย คราวนี้เราไปเล่นที่ Bonanza Golf & Country Club จองไว้ทีออฟตอนเที่ยงครึ่ง แดดร้อนโคดๆ แต่ไปถึงช้านิดนึง คนไม่เยอะมาก เลยไม่โดนกดดันเท่าไร ทีออฟจริงๆ น่าจะเกือบๆบ่ายโมง จากประสบการณ์ออกรอบครั้งแรก เกือบตาย เพราะเหนื่อยมากๆ คราวนี้มาออกสนามภูเขา ถ้าให้วิ่งเป็นบ้าเหมือนคราวแรก คงได้ตายสมใจ ก้อเลยเช่ารถกอล์ฟมา จะได้ไม่ต้องเดินเยอะ เรานะคิดผิดจริงๆ ที่ไม่ได้กินข้าวเที่ยงก่อน กะว่าจะไปแวะตามซุ้ม เพราะเค้าบอกว่ามีก๋วยเตี๋ยวขายที่ซุ้มหลุม 13 เพราะตอนนั้นจริงๆยังไม่หิวเท่าไร กินข้าวเช้ามาตอนเกือบ 10 โมง คิดว่าเล่นไปซัก 9 หลุมน่าจะยังมีแรง แต่นี่แค่อยู่ที่หลุม 1 ตอนลองสวิงลม ท้องดันร้อง โคร่กคร่าก เหมือนเป็นลางร้ายหงะ แต่ก้อกลับตัวไม่ได้แล้ว เลยเริ่มเลย ตีห่วยเหมือนเดิม ตั้งแต่หลุมแรกยันหลุมสุดท้าย ไม่มีหลุมไหนที่น่าประทับใจเลย ไม่เหมือนตอนออกครั้งแรกที่ธนา ตอนนั้นยังมีหลุมนึงได้โบกี้ (แม้ว่าหลุมอื่นมันจะเละ) คราวนี้ออกโบนันซ่า ตีอย่างเละ เท่าที่เล่นมา สนามนี้น้ำไม่เยอะ ค่อยยังชั่ว ลูกจะได้ไม่หาย แต่ก้อนะเราตีตกน้ำไปสองลูก แต่พงหญ้าเยอะมาก เราตีตกตลอด แต่ caddy เราเก่งมาก หาเจอทุกลูก ไม่ว่าจะพงหญ้าลึกแค่ไหน ตีไป 9 หลุมแรก score นรกมาก 89 ตอนที่เล่นเกือบจะเป็นลม ท้องร้องตลอดเวลา แดดเปรี๊ยง (ตอนบ่ายโมง) จะตายซะให้ได้ แถมตีไม่ได้อีก ลูกหลุดซ้ายตลอด แถมแชงค์เกือบทุกลูก ชิบก้อทะลุ พัตต์ก้อห่วย สรุปไม่มีไรดี แอบถอดใจว่าวันนี้ไม่เป็นใจเล้ยยย แต่มีคนบอกเราว่าเราโชคดีมากๆ ที่ออกรอบมาสองครั้งแล้ว ได้ caddy ดี ไม่ง้านเราคงจะแย่กว่านี้ พี่ caddy ที่โบนันซ่าคนนี้ดีมากๆอะ ช่วยหาลูกให้เราตลอดอ่ะ ตามทุกลูก แม้จะอยู่ในพงก้อหาเจอ พอได้พักนิดหน่อยกลับมาตีหลุม 10 ฝนดันตกหละ ทำให้อากาศจากที่ร้อนนรกเนี่ย เย็นขึ้นทันตา ถึงฝนตกก้อยังเล่นอยู่ เริ่มจะหายเหนื่อยนิดนึงละ อากาศดีทำให้รมณ์ดีขึ้น แถมเมื่อกี้ซัดกล้วยหอมแก้หิวไปได้ คราวนี้เลยเล่นไปชิวๆ และแล้วก้อมาถึงหลุม 13 กะว่าจะได้กินก๋วยเตี๋ยว แต่ดันหมดแล้ว ก้อเลยซัดมาม่าคัพไป กะว่าอีก 5 หลุมจะได้มีแรง เล่นมาถึงหลุม 17 ฝนดันตกอีกรอบ แถมคราวนี้ตกอย่างหนัก ดีนะที่ตีเกือบเสร็จแล้ว สรุป 9 หลุมหลังได้ 85 สรุป 89-85 มาเล่นคราวนี้ไม่ได้หวังอะไรเลยอ่ะ เพราะไม่ได้ซ้อมแถมรู้ตัวอยู่แล้วว่าตียังไม่ได้ ฉะนั้น score จะน่าเกลียดแค่ไหนก้อรับได้ ตีเอาสนุก แล้วมันก้อสนุกจริงๆ อ่ะ มันก้อมีบางช๊อตที่ตีได้ดี ลูกข้ามน้ำ ข้ามพงหญ้าได้ เราก้อดีใจนะ ยิ้มใหญ่ แต่มันจะเป็นแบบตีดีลูกนึง แล้วอีก 5-6 ช๊อตตามมา ตีห่วยไรเงี้ยะ ไม่คงเส้นคงวาซะเลย ต่อจากนี้ต้องจำไว้ว่าต้องซ้อมเยอะ ก่อนออก จะอ่อนซ้อมแล้วมาเล่นเนี่ย ไม่ควรเลย คราวนี้มาตี ก้อเมื่อยตัวมากเหมือนกัน แต่น้อยกว่าครั้งแรกที่ไปออกที่ธนาเยอะ เพราะว่าใช้รถด้วย ไม่ต้องเดินเยอะ แถมไม่ต้องวิ่งเยอะ ไม่มีก๊วนหลังมาคอยกดดัน ตีไปเรื่อยๆ เหนื่อยก้อพัก ชอบมากๆ เวลาฝนตกลมเย็น อากาศดี หวังว่าออกรอบคราวหน้าจะมีไรพัฒนาขึ้นมั่ง จะได้มีกำลังใจ
ประสบการณ์ออกรอบครั้งแรกของนู๋ปราง
อยากเขียนเก็บไว้เป็นที่ระลึก เผื่อวันหน้าเรากลับมาอ่านจะได้จำได้ ว่าออกรอบครั้งแรกมีสภาพเป็นยังไง ส่วนเพื่อนๆที่เข้ามาอ่าน เผื่อจะได้ย้อนนึกกลับไปด้วยว่า ออกรอบครั้งแรกของตัวเอง เป็นยังไง จะเละแต่สนุกเหมือนเรามั้ย ก่อนออกรอบเราหัดเรียนกอล์ฟมาตั้งแต่เดือนเมษาปีนี้เอง ถามว่านานมั้ย เราว่าก้อนานอยู่นะ ตั้ง 7 เดือนแล้ว แต่ด้วยความสามารถอันน้อยนิด แถมกอล์ฟมันเป็นเรื่องที่ยากอีก ทำให้เราตีป๊อกๆแป๊กๆ บางวันไปซ้อมก้อตีโอเช บางวันกว่าจะโอเช เข้าร่องเข้ารอย ก้อปาไปเกือบ 2 ถาดแล้น ปัญหาเดิมๆของเรา ก้อคือแขนซ้ายไม่ตรง แถมเวลา down swing มันดูเหมือนไม่มีแรง ข้อมือขวาก้อล๊อคไม่ได้ เวลาลงไม้ก้อจะเหมือนทุบลงมา บางวันเราก้อทำดีนะ แต่ on average แล้ว เราก้อยังไม่พอใจ ส่วนระยะที่ตีได้ ถ้าตีดีๆ หน่อยเหล็ก 7 ก้ออยู่ที่ 100 หลาได้ เราซ้อมไดร์ฟอาทิตย์ละ 1-2 วัน เรียนอาทิตย์ละวันกะโปร จุดมุ่งหมายของการตีกอล์ฟของเรา ก้อคงเหมือนทุกคนแหละ อยากออกรอบ แต่อย่างที่บอกด้วยความสามารถอันน้อยนิด ทำให้เราไม่มั่นใจไรเอาซะเลย ตียังไม่เสถียรเลย จะออกรอบได้ไง แถมที่ซ้อมๆ อยู่หนะ ตีบนทีทั้งนั้น พอตีบนพรมทีไร โดนพื้นก่อนทู๊กที แล้วก้อจะเจ็บหลัง ทำให้แหยงๆ ไม่ค่อยกล้าตี เคยมีคนพูดหลายคนว่าให้ลองไปออกรอบดู การตีบนพรมที่สนามไดร์ฟหนะ มันไม่เหมือนการออกรอบจริงร๊อก ไปออกรอบให้รู้ ให้ได้ประสบการณ์ เราจะได้รู้ว่าต่อไปเราควรจะซ้อมหรือแก้ไขตรงไหน พอดีแฟนเราเค้าออกรอบตลอดอยู่แล้ว เลยจะพาเราไปออกด้วย เลือกไปวันธรรมดา เพราะรู้เลยว่าเสาร์อาทิตย์คนจะเยอะ แถมเราตีได้ไม่ไกล เสียเวลาเยอะ ก๊วนหลังจะติดเอา ตัดสินใจ เอาวะ ออกรอบก้อออก!!!! ถุงกอล์ฟ พัตเตอร์ รองเท้ากอล์ฟ เสื้อมีปก ยังไม่มีซักอย่าง 5555 จริงๆ มีแค่ชุดเหล็กชุดเดียวกะรองเท้าผ้าใบ ต้องเที่ยวขอยืมอุปกรณ์พวกพี่ๆ เค้ามา (ต้องขอบคุณ sponsor ทุกท่าน) ไดร์ฟด้วยเหล็กเป็นอย่างเดียว ชิพกะพัตคืออะไรไม่รู้จัก แฟนเราเลยสอนหลักสูตรเร่งรัดเรื่องพัตกะชิพให้ 1 ชม. 555 วันออกรอบหลังจากการรอคอยมา 5 วันเต็ม (เรารู้วันจันทร์ว่าจะได้ไปออกรอบวันศุกร์) วันที่ต้องออกรอบครั้งแรกก้อมาถึง ด้วยความที่ไปไดร์ฟกอล์ฟ + เรียนมา 3 วันติด ทำให้เหนื่อยมาก คืนก่อนออกรอบเลยหลับเป็นตาย (เรารู้หลังจากที่ออกรอบเสร็จแล้วว่า การพักผ่อนให้เพียงพอ จะเป็นผลดีมากๆ ถ้าเรานอนน้อย คงสลบคาสนามไปแล้น) แฟนเราบอกไว้ 2 ข้อก่อนออกรอบว่า 1. ระวังเวลาคนตะโกนว่าโฟ ให้หาที่หลบหรือตามแค๊ดดี้ไป 2. จ่ายค่ากรีนฟีมาแล้ว ขอให้สนุกกะมัน อย่าคิดมาก ตีไม่ได้ ก้อไม่ต้องซีเรียส ทำใจให้สนุก ชมนกชมไม้ไป (ตอนแรกบอกให้เราเอากล้องไปถ่ายรูปก้อได้ 55555)เราไปตีวันศุกร์ที่ 24 พย. ที่สนามธนาซิตี้ บางนา พอดีเพื่อนแฟนเรามาตีด้วยอีก 1 คน แล้วเค้ามาช้าเลย Tee off late ไปประมาณ 15 นาที (พอดีคนไม่เยอะ) ช่วงเวลาที่รออยู่ จิตใจกระสับกระส่ายมาก เริ่ม panic เริ่มกลัวว่าจะทำได้เหรอ กลัวคนอื่นๆเค้าจะรอ กลัวไปเป็นตัวถ่วงเค้า กลัวคนมอง กลัวแค๊ดดี้บ่น ท้องไส้ปั่นป่วนอยู่พักใหญ่ 5555 แต่พอตั้งสติได้ ก้อเริ่มเป็นผู้เป็นคนขึ้น ท่องเอาไว้ มาสนุกๆๆๆๆๆพอถึงใกล้เวลาทีออฟ (โอ้วแดดร้อนมากกกกกกกกกกก โบ๊ะ sunblock มาก้อคงไม่ช่วยแล้ว) ก้อทำความรู้จักกะแค๊ดดี้ (คนแรกในชีวิต) เราเกรงใจแค๊ดดี้ ที่ต้องมาคอยตามมือใหม่อย่างเรา เล่นช้าแถมตีไม่เป็น (เราคิดมากเกินไป เพราะจริงๆมันก้อคืออาชีพเค้าอ่ะ) ตอนที่คุยๆกะเค้า ดูเค้าใจดีนะ เราเลยโล่งใจไปเปราะนึง แฟนเราเค้าก้อไปคุยกะแค๊ดดี้ไว้ก่อนแล้วว่าเรามือใหม่ เอาคนที่หาลูกเก่งๆ 555 โอเช... ในที่สุด 13.10 น. เวลาทีออฟ ตื่นเต้นๆๆๆๆๆๆ (ก่อนมาออก ได้ยินคนพูดว่าแท่นทีออฟ เราก้อ imagine ว่าจะต้องมีเหมือนอัฒจรรย์ สายตาคนหลายคู่จับจ้องอยู่ที่เราคนเดียว ตอนที่เราตี สงสัยเราจะดูการถ่ายทอดกอล์ฟมากเกินไป 5555 ที่แท้ไอ้แท่นทีออฟมันก้อคือสนามหญ้าดีๆนี่เอง แต่ว่ามีหมุดสีแดงปักอยู่ ถ้าไม่มาออกรอบ คงไม่รู้นะเนี่ย ) เอาหละ ช๊อตแรกก้อมาถึง เราตีก่อน ใช้เหล็ก 7 (เพราะตีเป็นอยู่เหล็กเดียว) พยามคิดว่ามันคงเหมือนกับตีบนพรมในสนามไดร์ฟแหละ มีปักทีด้วย ไม่ต่างร๊อก สวิงลม 2 ที ตีเปรี้ยง ..... แป๊กค่ะท่านผู้ชม กระเด็นไปประมาณ 15 หลา เอาใหม่ เปรี๊ยง.... แป๊กเหมือนเดิม แต่ไกลขึ้น 30 หลา ทำเอาเราหมดกำลังใจไปเล้ย นี่แค่หลุมแรกนะ เน่าซะแล้วชั้น แฟนเราบอกว่า พยามอย่าเล่นช้า มันเป็นมารยาท ยังไงให้เดินเร็วๆ ตอนที่คนอื่นตี ให้เราเล็ง + สวิงลมไป พอถึงตาเรา ก้อตีได้เลย จะได้ไม่เสียเวลา โอเคจำขึ้นใจ ดังนั้น เราตีเสร็จ เราก้อต้องวิ่ง วิ่ง วิ่ง และวิ่ง ไปที่ลูก คิดดูว่าผู้ชายทีออฟทีนึงก้อไกล 2-3 ร้อยหลาแล้ว ไอ้เราตีอย่างดี ก้อ 70-80 หลา ต้องตี 3 ครั้งหง่า ถึงจะใกล้เคียงเค้า วิ่งตาเหลือกเลย จบหลุม 1 พาร์ 4 เราออก 9, หลุม 2 พาร์ 4 เราออก 8 (ดูเหมือนมีพัฒนาการ) 2 หลุมแรกนี่ตกทรายทั้งคู่เลย แต่ภูมิใจมากๆ ที่ระเบิดทรายออกมาได้ในครั้งเดียว (ไม่นับทิศทางนะ) รู้สึกว่าจบ 2 หลุมนี่ พลังงานหายไปเกือบครึ่งแล้ว เหนื่อยมากกกกกกก ทั้งร้อน แดดเปรี๊ยง (ตอนบ่ายโมง) ทั้งเหนื่อยที่ต้องวิ่ง ตีก้อไม่ได้ เราพยามจะตีทุกช๊อตก่อน ไม่ขอ drop แฟนอนุญาตให้ปักทีตีได้ แรกๆ เราก้อปักทีนะ แต่หลังๆ ก้อไม่ใช้แล้ว ใช้แค่ตอนทีออฟอย่างเดียว นอกนั้น ตีบนหญ้าเลย ที่บอกว่าผ่านไป 2 หลุมทั้งเหนื่อยและหมดกำลังใจ เพราะมันตีไม่ได้เหมือนตอนซ้อมเลย วงหายไปไหนก้อไม่รู้ ตีไม่ขึ้น เพราะไม้เราโดนพื้นก่อนตลอด ตอนนั้นเราเริ่มหน้าเสียแล้ว ไม่เห็นหนุกเลย แล้วอีกอย่างเหมือนมาเล่นคนเดียวเลยหงะ เพราะแท่นผู้หญิงกะผู้ชายมันคนละที่ แถมเราตีสั้นกว่าเยอะ เลยต้องอยู่คนเดียว (มีแค๊ดดี้เป็นเพื่อน) เริ่มเศร้าแล้ว ว่าชั้นมาทำอะไรอยู่นี่ พอดีแฟนเราคงเห็นอะ ว่าเราตีไม่ค่อยดี แถมเหนื่อยมาอีก เค้าก้อมาถามว่าจะเอารถมั้ย จะได้ไม่เหนื่อย แล้วก้อให้กำลังใจว่า อย่าลืมสิ ทำให้มันสนุกเข้าไว้ ใจเย็นๆ เล่นช้าๆ จังหวะที่เราจะตีหนะ ไม่ต้องเร็ว ที่บอกให้เร็วคือ ตอนเดินไปที่ลูก ท่องไว้ใจเย็นๆ และสนุกกับมัน โอเช สนุกก้อสนุก หลุม 3 เป็นพาร์ 5 ทำไมมันไกลงี้ฟะ ยังไม่เห็นธงเลย ตีเท่าไรก้อไม่ถึงซักที มีทราย ตกทราย มีน้ำ ตกน้ำ 555555 สรุปออกไป 12 เริ่มหมดแรงแย้ว พาร์เยอะๆ ทำให้เราต้องวิ่งไปเยอะมากๆ เพราะเราตี 3-4 ที เท่ากับผู้ชายไดร์ฟครั้งเดียว ต้องตามให้ทันหลุม 4 พาร์ 3 ระยะสั้นดี ไม่ต้องวิ่งแย้ว ได้ save แรง แต่มีน้ำคั่นตรงกลาง จะพลาดเร้อออ ก้อตกน้ำสิคะ ตามคาดพาร์ 3 ออกไป 8 อิอิอิ หมดหลุมนี้แล้วได้พัก ค่อยยังชั่วหน่อย จะตายเอาเพราะร้อนและร่างกายขาดน้ำ พอพักเสร็จขึ้นมาตีหลุม 5 จากที่โดนห่วยๆ ตอน 4 หลุมแรก มันก้อกลับดีขึ้น พาร์ 5 ตีไป 3 ที ตีตลอดเลย ได้ตามระยะที่เคยซ้อมไว้ 70-100 หลา แต่มันพลาดตอนหลังๆ ชิพขึ้นมาทะลุกรีน ออกไปโน่นนี่ พัตก้อไม่เป็น สรุปไปจบที่ออกไป 10 แต่ตอนนี้เริ่มหนุกแล้วหละ พอตีได้ดีขึ้น ต่อไปหลุม 6 พาร์ 4 ออกไป 7 ดูมีพัฒนาการขึ้น เอาละเริ่มหนุกๆ หลุม 7 พาร์ 3 หลุมนี้ประทับใจสุดๆ ตีไม่พลาดเลย ตีลูกตรง ไม่ตกทราย ไม่ทะลุ หลุมนี้ได้พัตพาร์ด้วย แต่ขาดได้นิดเดียว แต่อยู่ในวงกริพ ก้อเลยออกไป 4 ได้โบกี้แรกแล้ววววว ดีใจสุดๆๆๆ อวดใหญ่เลย อีก 2 หลุม 8 และ 9 พาร์ 4 ออกไป 10 ทั้งคู่ 55555 อยู่ดีๆ ก้อเกิดตีแป๊กขึ้นมา ตกทรายก้อเอาไม่ขึ้น ตกน้ำไปอีก จบหลุม 9 ได้สกอร์รวม 78 น่าเกลียดสุดๆ แต่ก้อครั้งแรกอ่ะนะ จะเอาไรมาก จริงมะ แต่ก้อพอใจนะ อย่างน้อยก้อได้มาโบกี้นึง ที่เหลือเละก้อช่างมัน เราสนุกก้อพอแล้ว 9 หลุมหลัง ตอนนั้นเริ่มจำไรไม่ได้แล้ว เพราะรู้ว่าวิ่งๆ ซะจนเหนื่อย ทุกหลุม มันดูเหมือนกันไปหมด จำไม่ได้ 5555 จำได้เป็นบางช๊อต มีตีข้ามน้ำ ตอนนั้นแค๊ดดี้ของแฟนเราบอกให้เราเอาลูกมาดร๊อปเลย ไม่ต้องตีหรอก เพราะตกน้ำแหงมๆ แต่เราก้อขอลองอยู่ดี สรุปมันข้ามหวะ ช๊อตนั้นดีใจสุดๆ อย่างน้อยเราก้อเคยตีข้ามน้ำฟะ 555 มีอีกหลุม ชิพขึ้นมาจากหลุมทราย ดั้นทะลุออกนอกกรีน แถมไปหยุดอยู่ตรงสะพานข้ามน้ำ 5555 ทำให้ตกน้ำซ้ายขวา ยังง่ายกว่าตีให้อยู่บนสะพานอีก จริงมะ อีกหลุม ตีไปตกในพงหญ้า ชิพออกมา ดั้นชนต้นไม้ กระเด้งออกมาอยู่ข้างต้นไม้อีกต้น ลูกห่างจากต้นประมาณคืบนึง ไม่รู้จะทำไงดี แค๊ดดี้บอกให้เคาะออกมา โอ๊ยทำไม่เป็น ลองดู 1 ทีมันก้อไม่ออก จะยกไม้ก้อไม่ได้เลย เพราะติดต้นไม้ ตีอยู่ 3 ที ลูกมันถึงปิ้นออกมา เฮ้ออออ สรุป 9 หลุมหลังตีซะเละเชียว ตกน้ำตกทรายทู๊กหลุม drop เกือบตลอดหงะ สุดท้ายจบที่ 100 โอ้ววว จอร์ช มันยอดมากกกกกก 78-100 สกอร์ที่น่าจดจำ หลังออกรอบตอนอยู่ประมาณหลุม 14 ก้อเริ่มจะหมดสภาพแล้ว แม้ว่าฝนจะตก แดดจะเริ่มลดลง แต่ก้อยังอ่อนเพลีย เหงื่อแตกอยู่ตลอด ต้องดมยาดมด้วย 555 ขาเริ่มยืนไม่ไหว พอจบหลุม 18 ตอนจะเดินไปอาบน้ำ ขาแข็งไปเลย แถมเป็นตะคริวอีก ปวดไปทั้งตัว ที่สำคัญคือ ขา และหลัง เราขุดดินบ่อน มันเลยสะท้านที่หลัง แย่เลย (สุดท้ายเรากะแฟนก้อไปนวดตัวต่อ 2 ชม 55555)ออกรอบเป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆเลยนะ มันไม่ด้น่ากลัวอย่างที่คิด ถ้าเราตีอยู่ในสนามไดร์ฟ เราไม่มีวันได้รู้เลยว่าสนามจริงกับพรมมันต่างกันยังไง หญ้าบนสนามจริงมีหลากหลายมาก เด๋วยากเด๋วสั้น เด๋วแห้งเด๋วเปียก แถมอุปสรรคมีอีกเพียบ สนุกดี รู้สึกว่าคุ้มที่ได้มา แถมเราใช้สนามซะคุ้ม ตีไป 5 ชม. ครั้ง วิ่งพล่านไปทั่ว fairway ตีเยอะช๊อตกว่าคนอื่นๆเค้า คุ้มจะตาย 5555 รู้สึกภูมิใจด้วยที่ยืนระยะได้ครบ 18 หลุม (ไม่ใช้รถด้วย) พลังตัวเองล้วนๆ ลองตีทุกช๊อต สุดท้ายต้องขอขอบคุณคนที่มีส่วนช่วยอย่างมาก ขอบคุณแฟนเราที่พาไปออก แล้วให้กำลังใจ ขอบคุณเจ้าของถุงกอล์ฟและพัตเตอร์ที่ให้เรายืม ขอบคุณแค๊ดดี้คนดีของเรา ไม่บ่นน ไม่พูดมาก เข้าอกเข้าใจ ขอบคุณตัวเองที่กล้าตี แม้จะรู้ว่ามันออกมาห่วย นี่คือประสบการณ์ครั้งแรก เราเชื่อว่าครั้งต่อๆไป ต้องดีกว่านี้อีก สู้สู้ สู้ตาย
แต่ไหนๆจะไปเที่ยวปากช่องอยู่แล้ว ก้อเลยถือโอกาสไปออกรอบซะเลย คราวนี้เราไปเล่นที่ Bonanza Golf & Country Club 
แต่ไปถึงช้านิดนึง คนไม่เยอะมาก เลยไม่โดนกดดันเท่าไร ทีออฟจริงๆ น่าจะเกือบๆบ่ายโมง จากประสบการณ์ออกรอบครั้งแรก เกือบตาย เพราะเหนื่อยมากๆ คราวนี้มาออกสนามภูเขา ถ้าให้วิ่งเป็นบ้าเหมือนคราวแรก คงได้ตายสมใจ ก้อเลยเช่ารถกอล์ฟมา จะได้ไม่ต้องเดินเยอะ 
และแล้วก้อมาถึงหลุม 13 กะว่าจะได้กินก๋วยเตี๋ยว แต่ดันหมดแล้ว ก้อเลยซัดมาม่าคัพไป กะว่าอีก 5 หลุมจะได้มีแรง เล่นมาถึงหลุม 17 ฝนดันตกอีกรอบ แถมคราวนี้ตกอย่างหนัก ดีนะที่ตีเกือบเสร็จแล้ว สรุป 9 หลุมหลังได้ 85 
ก้อทำความรู้จักกะแค๊ดดี้ (คนแรกในชีวิต) เราเกรงใจแค๊ดดี้ ที่ต้องมาคอยตามมือใหม่อย่างเรา เล่นช้าแถมตีไม่เป็น (เราคิดมากเกินไป เพราะจริงๆมันก้อคืออาชีพเค้าอ่ะ) ตอนที่คุยๆกะเค้า ดูเค้าใจดีนะ เราเลยโล่งใจไปเปราะนึง แฟนเราเค้าก้อไปคุยกะแค๊ดดี้ไว้ก่อนแล้วว่าเรามือใหม่ เอาคนที่หาลูกเก่งๆ 555 
(ก่อนมาออก ได้ยินคนพูดว่าแท่นทีออฟ เราก้อ imagine ว่าจะต้องมีเหมือนอัฒจรรย์ สายตาคนหลายคู่จับจ้องอยู่ที่เราคนเดียว ตอนที่เราตี สงสัยเราจะดูการถ่ายทอดกอล์ฟมากเกินไป 5555 ที่แท้ไอ้แท่นทีออฟมันก้อคือสนามหญ้าดีๆนี่เอง แต่ว่ามีหมุดสีแดงปักอยู่ ถ้าไม่มาออกรอบ คงไม่รู้นะเนี่ย 
) 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [