Group Blog |
ลีลาวดีเพลิง..กิ่งฉัตร..ลีลาวดีสีแดง ร้อนแรงดั่งเพลิง ลีลาวดีเพลิง..กิ่งฉัตร สำนักพิมพ์ อรุณ รู้จักข้าวแช่ไหม...หนู...หนูลี
จากคำนำในหนังสือของผู้เขียน คุณกิ่งฉัตร ให้คำนำถึงสิ่งที่เป็นธีมหลักของนิยายเล่มนี้ สิ่งที่ประกอบพื้นฐานของมนุษย์ทุกคนคือกิเลส โลภ คือ กิเลส ตัณหา คือ กิเลส ความอยากได้ไคร่ดี คือ กิเลส แม้แต่ความรักก็เป็นกิเลสเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นความรักระหว่างครอบครัวหรือความรักในหนุ่มสาว
ความเห็นต่อนิยาย และ การสปอลย์ ใครยังไม่อ่าน ไม่ชอบสปอลย์อย่าอ่านนะค่ะ จากปมการถูกฆาตกรรมของศุภิสราคุณผู้หญิงของบ้าน และการถูกทำร้ายอย่างรุนแรงของลูกชายคนเดียว ทิวัตถ์ ของนายทรงพล ชายผู้มีชื่อเสียงและร่ำรวยคนดังในจังหวัด ถูกเล็งความผิดไปที่คนรับจัดสวน ปองภพ ผู้เป็นคนรักเก่าของศุภิศรา วันเกิดเหตุ ปองภพ พาหนูลี ลิลิน ลูกสาวคนเดียวเข้าไปจัดสวนในบ้านของคนรักเก่า ทิวัตถ์และลิลินพบกันก่อนเกิดเหตุ เมื่อทิวัตถ์ชวนหนูลี ให้มาทานข้าวแช่มื้อกลางวัน หนูลี เด็กหญิงผิวคล้ำ ตาคม เสียงสดใส ทำให้ทิวัตถ์รู้สึกเอ็นดู ลิลินวิ่งเล่นซ่อนแอบรอพ่ออยู่ตามพุ่มไม้ ก่อนจะได้ยินเสียงร้องดังขึ้นภายในบ้าน ทำให้หนูลีต้องรีบวิ่งเข้าไปดู..ก่อนจะเห็นเบาะแสสำคัญหลายๆอย่าง ทำให้เด็กหญิงวัยสิบขวบจดจำ แม้จะเพียรพยายามบอกว่าพ่อไม่ผิด แต่กลับไม่มีผู้ใหญ่คนไหนรับฟัง สุดท้ายลิลิน กลายเป็นเด็กกำพร้า จนมีผู้มาอุปการะ แต่ก็เพียงการส่งเสียเงิน ให้การอบรมผ่านทางตัวอักษร แต่กลับไม่เคยเห็นหน้า ลิลินจดจำคำสอนของ แม่ดา.. แม่อุปถัมย์จนเติบโตขึ้นมา และมุ่งหน้าทำงานด้วยการร้องเพลง เพราะเป็นสิ่งที่ ทำให้เธอมีความสุข จากความทุกข์ในการเห็นพ่อต้องตายภายในคุก พร้อมทั้งคดีที่ตราหน้าพ่อว่าเป็นคนฆ่าศุภิสรา ทิวัตถ์ ลืมตาตื่นขึ้นด้วยความปวดหัว จากการถูกกระแทกด้วยของแข็งอย่างรุนแรง ทรงพลผู้เป็นพ่อ และแม่เลี้ยง ผู้มีศักดิ์เป็นน้าสาวแท้ๆ ศุภารมย์ ต่างพยายามที่จะพาทิวัตถ์ไปรักษาอาการปวดอย่างรุนแรง แม้ว่าจะรักษาด้วยวิธีต่างๆทางการแพทย์ ทิวัตถ์กลับจำอะไรไม่ได้และมีรอยแผลเป็นที่หน้าผาก แม้จะมีคนแนะนำให้รักษากับจิตแพทย์ แต่ทรงพลกลับปฏิเสธที่จะให้ลูกชายคนเดียวไปรักษา เพราะเค้าเชื่อว่า ลูกชายคนเดียวไม่ได้มีอาการทางจิต แต่อาการปวดเกิดจาก สมองที่ถูกกระทบและแผลเป็นจากการผ่าตัด ลิลินเพียรพยายามกลับมาหาทิวัตถ์เพื่อขอให้เค้าทบทวน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้น แต่ทิวัตถ์กลับจำอะไรไม่ได้ และยังเกิดอาการปวดหัวอย่างรุนแรง แม้จะผ่านเหตุการณ์ร้ายๆ เข้ามาแต่ครอบครัวของทรงพล หลังจากภรรยาเสียชิวิต กลับมีความสุข มีภรรยาใหม่หรือแม่เลี้ยงที่ดูแลทุกคนเป็นอย่างดี เค้าแต่งงานใหม่กับน้องสาวภรรยา ที่เคยแต่งงานมาแล้วและมีลูกติดหนึ่งคน คือ อนันชย หนุ่มปากเสีย ที่อิจฉาทิวัตถ์ ที่เกิดมาเป็นลูกคนเดียว ของทรงพลอยู่ลึกๆ เพราะแม้แต่แม่ของเค้าเอง ยังดูแลและรักทิวัตถ์เหมือนลูก อนันชยเลือกแต่งงานอย่างรวดเร็วกับ วรรณิต ญาติห่างๆฝั่งมารดา ที่ผู้มีศักดิ์เป็นย่า ย่าน้อย-วาสนาเป็นผู้แนะนำให้กับเค้า ด้วยเพราะถูกใจที่ วรรณิต หน้าตาเหมือนกับป้าศุภิสรา ราวกับพิมพ์เดียวกัน อนันชยจึงแต่งงานกับวรรณิต ทั้งที่แทบไม่รู้จักกันเลย เพียงเพราะถูกใจรูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น เหตุการณ์ที่เคยสงบ เปลี่ยนไปเมื่อ ลิลินกลับเข้ามา และนำพาปัญหายุ่งยากต่างๆ เข้ามาในครอบครัวของทรงพลและศุภารมย์ ปมปัญหาต่างๆทั้งเก่าใหม่ ก็ประเดประดังเข้ามาไม่ขาดสายทั้งเรื่องที่เป็นความลับ ในวันเกิดเหตุ และปัญหาครอบครัวที่เกิดขึ้น และผู้หวังดีประสงค์ร้ายอย่าง ย่าน้อย ที่เข้ามาสร้างเรื่องวุ่นวายต่างๆ... ความคิดเห็นเจ้าของบล็อค,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ออกตัวเลยว่าสำหรับแม่สองแป้งคือ เป็นประเภทไม่ชอบอ่านหนังสือแนวสืบสวน ชอบลุ้น และไม่ชอบเดาทาง แต่ลีลาวดีเพลิง เล่มนี้อาจไปช่วงต้น แม่สองแป้งคิดว่าเดาได้นะคะ แล้วก็เดาถูกจริงๆด้วย เพราะธีมของเรื่องอย่างที่เกริ่นนำของพี่ปุ้ย กิ่งฉัตร ว่าด้วยเรื่องกิเลส ตัวละคร หลายๆตัวในเรื่องที่บางครั้งอุปนิสัยก็ดูขัดแย้งกัน อย่างหนูลี นางเอก ที่อะไรคุณเธอจะสดใส น่ารัก ช่างพูดได้ขนาดนั้น ไม่บอกไม่รู้เลยนะเนี้ยว่า เธอเคยมีพ่อที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นก่อคดีฆาตกรรมคนรักเก่า จนต้องตายในคุก รักเสียงเพลง ล้างหน้าแล้วบุคลิกกลายเป็นคนละคน ทั้งที่ในความคิดแม่สองแป้งนะ คนเจอเรื่องร้ายได้ขนาดนี้ เค้าคงไม่น่ามองโลกในแง่บวกเท่าไหร่ น่าจะมองว่าโลกนี้ไม่มีความยุติธรรมที่แท้จริง แต่อารายกัน คุณเธอ กระดี้กระด๊า ตามชายหนุ่มต่อยๆ ทั้งที่ทิวัตถ์ อยู่ในเหตุการณ์ และอาจจะเป็นคนก่อเรื่องเองก็ได้ คุณเธอไม่สนใจอะไรเลย ตามตื้อถามอย่างเดียว ทิวัตถ์ พระเอก พ่อคุณก็ไม่กลัวเลย นี้ลูกฆาตกรที่ได้ชื่อว่าฆ่าแม่ตัวเองนะ ไม่กลัวเค้ามาแก้แค้นไรมั้งเหรอ ถามอะไรพ่อคุณปวดหัวตลอด ต้องมีนางเอกปกป้อง แม่ดอกลีลาวดีก็ฉลาด อีคิว ไอคิว สูงเกิน ไหวตัวทันทุกสถาการณ์ คิดต่อสู้คนร้ายได้ทันตลอด ฝึกการต่อสู้มาก็เปล่า แม่สองแป้งนะ ให้คะแนนคนที่เกรียนที่สุด อยากให้พี่แกเป็นพระเอกสุดติ่งอวอด์ไปเลยคือ อนันชย ผู้ชายปากเสียสุดยอด ดีที่ไม่กล้าเสียกับแม่และพ่อเลี้ยงเท่านั้น เปิดบทสนทนามาเจอ ทิวัตถ์กับลิลินเมื่อไหร่ พออ่านไปครึ่งหลังๆ ชักเบื่อ เอียน มาหวานไม่รู้เวลากันเลย แต่พอ นายติ่ง อนันชยมานะ ค่อยน่าติดตามหน่อย พูดที เอาเจ็บๆคัน เบรคเลียนดีเหมือนกันแต่จะมีข้อผิดก็ตรงดีแต่ชอบสาวสวยนี้แหละ เลยได้รับบทเรียนกันไป ส่วนตัวละครเด่นอีกคนของเรื่อง น้าต่าย ศุภารมย์ แม่แห่งปี หาหนทาง เก็บความลับทุกอย่างเพื่อลูกชาย แม้ว่าจะเสี่ยงอันตราย และต้องเก็บความลับที่แทบ อกระเบิดตายเท่าไร เธอก็ทำได้ ฉลาดคิดค้นแผนการทุกทาง สรุปเลยแล้วกันคะ ให้คะแนน 7/10 สนุกดี ลุ้นๆ เลี่ยนช่วงพระ-นาง เจอกัน ปกติแล้วตัวละครพี่ปุ้ยในเรื่องอื่นๆ เราอ่านบทสนทนาแล้วจะน่ารัก อบอุ่นดีนะคะ แต่อันนี้ดูยัดเยียดเกินไป ขอหักคะแนนตรงนี้ ปมปัญหา มีทั้งเก่า ใหม่ เข้ามาให้เราไขว่เขว ลุ้นกับตัวละครอย่างน้าต่าย ว่าความลับที่เธอเพียรพยายามปิด แต่ผู้เขียนคล้ายๆจะบอกแต่ไม่บอก จะเปิดออกมาเมื่อไหร่ และการคลี่คลายปัญหาของเรื่องตอนจบ ยังคงสไตล์พี่ปุ้ย ลุ้น น่าติดตาม คาดไม่ถึงนิดหน่อย เหมือนเดิม (ทำนองคิดว่าใช่คนนี้แหละ แต่ปัญหาเพราะอะไร) สำหรับแม่น้องแป้ง : สนุกน้อยกว่าลับลวงใจ สนุกกลางๆ แต่ไม่ถึงกลับต้องเอากลับมาอ่านใหม่ และชื่อนิยายที่ดูยังไงก็ไม่เข้ากับ ลีลาวดีเพลิง แม้จะเป็นฉายานางเอก น่าเปลี่ยนเป็น ลีลาวดีสีชมพู เพราะความสดใส รื่นเริง ช่างพูด(มาก) ของนางเอกมากกว่า
|
แป้งกลมกลม
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog
Link |