=== Joy Stick : นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์ ===


หนังสือเล่มนี้ อ่านแล้วไม่คิดว่าจะอินขนาดนี้แฮะ เต๋อเนี่ยเข้าสิงร่างเราสมัยเด็กหรือเปล่าอ่ะ ขำมากกๆๆ เพราะทำเอาเราคิดถึงสมัยเด็กๆ ที่เราวิ่งไล่จับกับเพื่อนแล้ววิ่งกลับมาเปิดเกมส์แฟมิคอมเล่นกัน ยิ่งช่วงปิดเทอมเนี่ย นั่งเล่่นกันตั้งแต่เช้ายันเย็น แม่เราต้องตามกลับมากินข้าว ไม่ยอมกลับ ถึงขึ้นลงไม้ลงมือ ตีด้วยก้านมะยมกันทีเดียว

สำบัดสำนวนสุดยอด กวนมากมาย แต่อ่านแล้วขำ สมแล้วกะที่ได้รางวัลรัตน์ เปสตันยี จากรถไฟฟ้ามาหานะเธอ.. ช่างเก็บรายละเอียดเกมส์ติงต๊องๆ ไว้มากมาย อ่านแล้วก็รำลึกถึงวัยเด็ก อารมณ์ประมาณหนังแฟนฉัน อีกแล้ว วัยเด็กที่มีความสุขเนี่ย ช่างมีคุณค่ามากมายกับชีวิตปัจจุบันของเราทีเดียวนะ บางทีเครียด อกหัก รักคุด ตกงาน เงินหมด ไรงี้ คิดว่าชีวิตมันห่วยขนาดนั้น แต่.. ไอ้ 20-30 ปีที่ผ่านมา มันต้องมีดีสิ เราถึงดำรงอยู่ได้ด้วยความสุขขนาดนี้ เจอเรื่องทุกๆ หน่อยก็จิ๊บๆ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปเอ๊งง ชิลลด์ๆๆๆๆ นึกถึงสมัยก่อนที่มีความสุข วัยเด็กอันสนุกสนาน แล้วเราก็จะข้ามผ่านความทุกข์นี้ไปได้น่า..
เอ..ออกทะเลแล้วเนี่ย

เอาเป็นว่า ใครเคยเล่นเกมส์ แฟมิคอม ซุปเปอร์แฟมิคอม เพลย์สเตชั่น ไรงี้ ไปอ่านซะ จะฮาไม่หยุด ใครเส้นลึก ก็เรียกคนข้างๆ มาจั๊กกะจี๋ให้ขำบ้างไรแล้วกันนะจ๊ะ

/จบ (เลียนแบบน้องเต๋อในทวิตเต้อ) 555




Create Date : 13 กรกฎาคม 2555
Last Update : 13 กรกฎาคม 2555 15:50:51 น.
Counter : 3010 Pageviews.

3 comments
  
เต๋อเป็นคนเขียนหนังสือขำนะคะ เพิ่งอ่านจบไปเรื่องฮ่องกงกึ่งสำเร็จรูปของเต๋อ ก็ขำดีค่ะ สนุกดีค่ะ
โดย: narumol_tama วันที่: 15 กรกฎาคม 2555 เวลา:19:21:28 น.
  
อยากอ่านมากกค่ะ ต้องไปสอยซะแล้ว
ขอบคุณมากค่าา
โดย: m-e-e-n-a วันที่: 18 กรกฎาคม 2555 เวลา:10:36:04 น.
  
กรีดร้อง ยังไม่เคยอ่านเล่มนี้ เดี๋ยวไปหาอ่านบ้าง
โดย: แฟนlinKinPark วันที่: 6 สิงหาคม 2555 เวลา:22:52:58 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

m-e-e-n-a
Location :
ภูเก็ต  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]



ชอบกิน
ชอบวิ่ง
ชอบว่ายน้ำ
ชอบทำอะไรก็ได้ให้เอนโดรฟีนหลั่ง
ชอบถ่ายรูป
ชอบออกเดินทาง
ชอบหลายอย่าง บางอย่างทำได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่อยากทำ

อิสระของชีวิต ไม่ใช่เพราะมีเงินเพียงพออย่างเดียว
เราต้องมีเวลาให้กับของกินที่มีประโยชน์ ทำประโยชน์ให้กับสังคม สังสรรค์เฮฮากับเพื่อนดีๆ ออกเดินทางค้นหาคำตอบของชีวิต ดูหนัง ฟังเพลง เสพงานศิลป์ เพื่อความรื่นรมณ์อีกด้าน และที่สำคัญมีเวลาใส่ใจกับคนในครอบครัวของเราด้วย ทำอย่างนี้ได้เมื่อไหร่.. ชีวิตเราจะสมบูรณ์ที่สุด