|
|
|
กี้เอ๊ย..เป็นยังไงบ้าง
รูปแทน รูปกี้หาไม่เจอค่ะ
กี้ เป็นหมาแก่ พันธุ์ ดัชชุน สีดำ ผอมๆ หลงทาง วิ่งออกนอกถนนจนเกือบโดนรถชน
เราเจอในห้องจตุจักร มีคนมาประกาศว่า เจอดัชชุนหลงทาง อยู่แถวกรมประชาสัมพันธ์
เราก็ชอบหมาพันธุ์นี้มากเป็นพิเศษ ไม่รู้เป็นไร ชาติก่อนคงเกิดเป็น หมาพันธุ์เตี้ยๆ เลยชอบ..หมาขาสั้น
เราก็เพียรเข้าไปดูกระทู้นี้บ่อยๆ สุดท้าย ไม่เห็นใครมาแสดงตัว มีแต่มาเป็นกำลังใจ เลยตัดสินใจโทรไปหา..คนที่เก็บเค้าไว้ เพื่อถามถึงหมา
โทรไป เขาบอกว่า หมายังอยู่ที่บ้าน ยังไม่เจอเจ้าของเลย ..เราก็เลยถามๆ ปรากฏว่า พี่เขา(สามี-ภรรยา) มี ชิสุ 2 ตัวอยู่แล้ว กลางวันไปทำงาน มีแต่คนแก่ๆ อยู่ เจ้ากี้ี่นอนในกล่องนอกบ้าน ..กลัวฟ้าร้องมากๆ ถ้าไว้ในบ้าน จะตะกายมุ้งลวดจนพัง..พี่เขาก็ลำบาก
เราเลย อาสา รับมาดูแล จนกว่าจะเจอเจ้าของ เพราะเราก็มีหมูมู่ จะได้เป็นเพื่อนกัน เห็นหน้าตาน่าสงสารมากๆ
ก็นัดกัน ขับรถจากแจ้งวัฒนะไปซอยอารีย์ เห็นสภาพ..สงสารมากๆ แก่มากๆ เคยมีลูกมาแล้ว เห็บคลานยุบยิบไปหมด หน้าตาเศร้า..ประจบใหญ่..กลัวโดนทิ้งอะดิ
เราเลยเอากี้มา พี่เขาขอมาดูที่บ้านด้วย พี่ผู้หญิงใจดี สงสารหมา กลัวว่าเราเอาไปเลี้ยงไม่ดี ..ก็พากันมาจนดูอะไรเรียบร้อย ..ก็กลับ ไม่มีชื่อ เรียกไปเรื่อย ดี้ๆ ซี่ ๆ กี้ๆ ปรากฏว่า สามคำนี้ กระดิกหางใหญ่ เลยตั้งชื่อว่า ลัคกี้ไปก่อน
เจ้ากี้นี่สิ เห็บเต็มไปหมด แถมพอมาติดเราเนี่ย ..ก็จะกัดแต่ น้องหมูดำ สุดที่รักของเรา อิจฉากันไง พอมู่จะเข้ามานอนกะเรา กี้ก็แง่งจะกัด ..เอ้อ.. เราเลยไปซื้อกรงใหญ่ๆมา จำกัดพื้นที่ให้นอนให้ห้องนอน แต่กี้นอนในกรง..มู่นอนกะเรา แต่กลางวัน ปล่อยเดินอิสระ ทั้งคู่ ก็มีแง่งกันตลอด มู่หวงเจ้าของ กี้ก็ไม่ยอมห่าง แต่มู่ไม่ดุ กี้สิ แก่แล้วยังดุ
วันต่อมาพาไปหาหมอรักษาหู หูอักเสบ ดำปี๋ เช็คสุขภาพทั่วไป ..ซื้ออาหารสุนัขแก่ (ฟันไม่มีแล้ว หลอลี่เลยล่ะ) อาบน้ำให้ หยด front line
ทำความสะอาด แผลที่หู รูหู หยอดยาหู ให้เช้าเย็น ทำง่ายมาก คงรู้ว่าไม่สบายหู นอนหงายให้ทำเลย
แต่กี้ ชอบมองออกไปนอกบ้านทุ๊กวัน ..เศร้าๆ คงคิดถึงบ้าน ..
เราตัดสินใจ ถ่ายรูป print ใส่เบอร์โทรเรา ลง A4 หลายๆ ใบ เอาไปติดที่ซอยอารีย์ หน้ากรมประชาสัมพันธ์ (ช่วงสงกรานต์ 52 ที่ผ่านมา) ติดตามเสาไฟ ก็เอา ตู้โทรศัพท์ ไม่รู้จะติดไหนแล้ว เซเว่นไม่ให้ติด พอดีสงกรานต์ด้วย ไม่ค่อยมีรถ
เจ้ากี้น่ารักมาก ติดเราแจ กินง่าย ขึ้นรถง่าย ไปไหนไปด้วย ..สงสัยกลัวทิ้ง คนที่บ้านก็ชอบกี้ ทุกคนเอ็นดูกี้หมด
อีก 3 วัน มีเด็กโทรมา บอกเป็นหมาของเค้า ชื่อกี้ วันนั้น มันกลัวฟ้าร้อง วิ่งออกนอกบ้านไป หายไปเลย เราเลยนัดวันเอาไปคืน ถามทางไปบ้าน น้องเค้าบอก อารีย์สัมพันธ์ ซอย 5 สุดซอย เราจะถามอีก น้องเค้าว่า วันเอามาส่งค่อยถามอีกครั้ง ก็วางสายไป...มองหน้ากี้ กี้เอ๊ย จะได้กลับบ้านแล้วนะ ท่าทางจะมีเพื่อนๆ รออยู่ หรือไม่ก็ลูกของกี้
วันเอาไปส่ง ออกจากบ้าน โทรเข้าเบอร์น้องเค้า ไม่รับสาย ..เอ๊ะ ยังไงเนี่ย .ก็พยามโทรเรื่อย ๆก็ไม่รับ (คิดในใจ เปลี่ยนใจไม่อยากได้คืนเหรอ)
สุดท้ายไปถึงที่ เลยขับรถเข้าซอยไป เรื่อยๆ มองๆ บ้านไหนมีหมา ถามบ้านนั้น ว่าใช่เจ้าของกี้ป่าว .. สุดท้าย อุ้ม พาเดินถามทีละบ้านเลย
ถามตั้งแต่เช้าจนเที่ยง ร้อนมาก ไม่มีใครบอกว่า รู้จักเลย ซอยลึกใช้ได้
กี้เอ๊ย หลงมายังไงเนี่ย จากสุดซอยยันถนนนี่ คงโดนหมาใหญ่ไล่ต้อนออกมาสินะ
ว่าจะกลับ ..เอาล่ะ สุดท้ายแล้ว สุดซอยมีร้านส้มตำ เลยไปถามว่า เคยเห็นหมาตัวนี้ไหม ใครเป็นเจ้าของไม่รู้ หลงทาง ..
ปาฏิหาริย์มีจริง...
เขาบอกว่า เข้าไปในซอยนี้นะ หลังคาเขียว เคยเห็น ..เราดีใจมาก ขอบคุณ แล้ววางกี้ลงพื้นเลย พาเดินเข้าไป เข้าได้ 10 เมตร เจ้ากี้เดินนำเลย ดมๆ ไปทั่ว แอบฉี่ตามทางด้วย ท่าทางมันจะคุ้นเคย..กระดิกหาง วิ่งตรงไปทางบ้านหลังคาเขียวเลย
เอาละว๊า ..บ้านมันแน่ๆ เราเดินตามไป หน้าประตู หมาบ้านนั้นเห่าใหญ่ มีหลายตัว มีแบบลูกครึ่ง คล้ายดัชชุนด้วย กี้ก็ดมจมูกกันใหญ่ ท่าทางคุ้นเคย
เรากดออด รอสักพัก มีเด็กกะเหรี่ยง พูดไม่ชัด ออกมา เห็นกี้ เลยเรียกว่า ไอ้กี้ กี้ดีใจมากกกๆ
เขาเปิดประตู กี้วิ่งเข้าบ้านเลย ..ยังหันมามองหน้าเรา เราบอกไปเถอะ..ถึงบ้านแล้ว..น้ำตาซึม(เรานะไม่ใช่หมา)
ดูลักษณะ เขาก็เลี้ยงแบบไม่ค่อยดูแล แต่ละตัวเห็บเต็มไปหมดเลย..บ้านก็หลังใหญ่..เฮ้อ
เด็กคนนั้นบอกว่า เด๋วนะ เขาฝากตังไว้ให้ค่าดูแล คิดเท่าไหร่ แต่เขาให้แค่ 150 นะ ..ฉุน..ไม่ได้อยากได้โว้ย..เราก็บอกไม่ต้องหรอก..ไม่เอา
แล้วก็เดินกลับ หันไปมองกี้แว๊บ คงไม่หลุดออกมาอีกนะ กี้เอ๊ย
ฝากเงินไว้ด้วยเหรอ คงคิดว่าเราเอาหมามาคืนวันนี้แน่ๆ ตอนโทรยังไม่รับสาย .. ไม่รู้บ้าน จนเราต้องเดินหาเกือบตาย..คงกลัวเราจะขอเงินค่าดูแลหมาอะสิ.. เฮ้อ เซ็งงง..คน
ยังคิดถึงกี้เสมอนะ หูกี้ไม่รู้จะเป็นอีกไหม ใครจะดูแล แต่กี้ก็มีความสุขที่ได้กลับบ้านแล้ว บ้านที่คุ้นเคย..ลูกๆ กี้ก็อยู่ที่นั่น ..ถึงเราจะดูแลกี้ดียังไง แต่กี้คงไม่มีความสุขเท่าที่ได้อยู่บ้านของกี้หรอกนะ เรารู้ว่ากี้รักเจ้าของมาก หมาพันธุ์นี้ ไม่มีทางลืมเจ้าของแน่นอน
อ้อ...เราโทรไปบอกพี่ผู้ชายผู้หญิงว่า เจอเจ้าของแล้ว อารีย์สัมพันธ์ซอย 5 สุดซอย ไม่ไกลบ้านพี่เขาเลย ..พี่เขาว่า ถ้าเจออีก จะเอาไปคืนบ้านนั้ให้..ขำ.. พี่เขาทั้งสองคนใจดี มีเมตตา น่ารักมากเลย..
| Create Date : 11 ตุลาคม 2552 | | |
| Last Update : 11 ตุลาคม 2552 14:49:00 น. |
| Counter : 223 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
หมูดำขี้แพ้
เคยเจอไหม..สุนัขที่แพ้ง่ายมากๆ
น้องหมาตัวนี้ "มูมู่" เลี้ยงไปเลี้ยงมาไหงกลายเป็น "หมูมู่" ไปซะนี่
เขาบอกว่า Dachshund ธรรมดา นี่ควรจะน้ำหนัก 12-14 กก.แต่นี้ฟาดไป 18 ค่อยๆ เขยิบขึ้นไปเรื่อยๆ control อย่างไรก็ไม่ได้ผล ขนาดกินอาหาร ควบคุมน้ำหนัก มาเป็นปี งดทาโร่ทุกชนิด ก็ยังไม่ยอมลด ..จะอุ้มทีหลังแทบหัก..เฮ้อ อนาจใจ
โรคประจำตัวคือ ขี้แพ้
แพ้หญ้า
แพ้อาหาร
แพ้แมลงบางชนิด
แพ้ยา (โดยเฉพาะยาปฏิชีวนะ)
แพ้วัคซีนบางชนิด
และไม่รู้ว่า อนาคตจะแพ้อะไรอีกป่าว เจ้าของต้องระวัง ..กลุ้มใจจริงๆ
เวลาเค้าแพ้เนี่ย ไม่ธรรมดา หน้าบวม ขอบตาบวม ตุ่มเต็มตัว หูเป็นถุงน้ำบวมๆ ยิ่งกว่าคนเป็น ลมพิษ ...น้ำลายไหลยืดๆ ...
นี่เป็นภาพตัวอย่างค่ะ ถ่ายตอนใกล้จะหายแล้ว (เห่อตอนแรก ๆ สภาพยังกะมนุษย์หินใน Fantastic 4 แน่ะ)
| Create Date : 01 ตุลาคม 2552 | | |
| Last Update : 6 พฤศจิกายน 2555 8:36:35 น. |
| Counter : 267 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
พี่เขาทั้งสองคนใจดี มีเมตตา น่ารักมากเลย..
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
