Bloggang.com : pigkalet - ทำไมฉันถึงรักแมว ทั้งๆที่ตัวเริ่มจะลายแย้ววว

ทำไมฉันถึงรักแมว ทั้งๆที่ตัวเริ่มจะลายแย้ววว

มีคำถามมากมาย ในสมองขี้เรื่อยในตอนนี้ว่าทามม๊ายทามมาย
ฉ๊านถึงรักพวก แก นัก ...ทั้งๆที่แกก็แสบสะไม่มี
ไม่ว่าจะเล่นข้าวของกระจาย
ไม่ว่าจะตะกุยโซฟาราคาแพงของฉ๊าน
ไม่ว่าจะต้องมาตามเก็บอึเหม็นของพวกแกทุกวัน(จะเป็นลม)
ไม่ว่าเวลาต้องจับอาบน้ำ จะได้แผลกับมาทุกครั้งไป
ทั้งหมดทั้งปวง ............(ก๊ร๊ากจร้า รักจะรัก)
ยอมทุกอย่างจริงๆ แม้กระทั่ง เอาเงินมาซื้ออาหาร แพงๆดีดี
ที่จะยืดอายุให้อยู่ด้วยกันไปนานๆโดยไม่เป็นโรคอะไรตายไปซะก่อน
อันไหนดีแพงแค่ไหน ฉ๊านสู้เพื่อ อีแมว สองตัว (คุณชายในบ้าน)
ส่วนฉ๊านนะหรอ อย่าได้ถามเลย วันวันกินแต่มาม่าใส่ไข่
เหอๆๆ

ย้อนไปความหลัง นิดนึง ว่าตอนแรกอยากเลี้ยงหมา แต่แบบว่า
หลายๆอย่างไม่อำนวย เลยต้องไปหาแมวมาเลี้ยงแทนเป็นเพื่อน
(แต่ตอนหลังกลายเป็นทาส เฉยเลยเรา) ....คริคริ
สิ่งมีชีวิตตัวแรก ของฉ๊าน นอกจากปลา ที่เลี้ยงง่ายเกิน ก็คือแมวเหมียว
แต่เอ๊ะ จะไปหาซื้อมาจากไหนดีนะ
อยากได้พันธุ์นู่นพันธุ์นี้ นู้นนี้นั่น บลาบลาบลา
สุดท้าย ก็เก็บมาอิอิเลี้ยง (ไม่ลงทุนเยยเรา)
ตัวอยู่รังสิต แต่เก็บแมว มาจากสาทร
คนละฝั่งกันเยย ..... ตัวแรกมาแย้วว เหมือนที่เค้าว่ามีตัวแรกก็มีตัวที่สอง
อย่างที่เค้าว่ากันว่า มีตัวนึงก็ถูก ใจอีกตัว
เห็นรูปในห้องแมว แล้ว มันโดน ค่ะโดน
รับมาเลี้ยงสะเลย อิอิ

จนในตอนนี้มีสองหนุ่มน้อย ตัวเเรกนามว่า ยี่โถ แปดเดือนละ เอามาเลี้ยงตอนแรกสามเดือนเอง ตอนนี้อ้วนเป็นหมูเยย
เดินพุงห้อยไปมาในบ้าน
ตัวที่สอง นามว่า พวงแสด ตัวซนเป็นลิงจริงๆ ป่วนไปหมดเท่าที่ทำได้ อะไรที่จะพังได้ก็พังให้หมด เหอๆๆ ภาระอยู่ที่ใครโดนด่า ก็อีฉ๊าน นี่ละคร้าา
แต่ก็ร๊ากกกกกกกก...........

ในวันนี้ที่เลี้ยงมาแล้วตั้งแต่รับมาอยู่ตอนเดือนสิงหา ก็ผ่านมาหลายเดือนละ
มันช่วยให้เราหายเหงาไปได้เลย แต่กลับกลาย จะขาดกันไม่ได้
จะไปไหนก็ห่วงแสนห่วง พวกคุณคุณมันไม่ห่วงเราหรอกจะไปไหน
สบายอ่ะจิอยู่บ้าน กันสองตัว อาระวาดบ้านเละหมด
เคยนั่งคิดว่าถ้าวันนึง ตัวใดตัวนึงจากไปจากเรา จะทำยังไง กลัวอ่ะ
คิดแล้วก็กลัว ...แต่คงอีกนาน ค่อยว่ากันละกัน
เลี้ยงมันไปก่อนดีก่าให้ดีที่สุด

สำหรับบทลงโทษ คุณคุณ ทั้งหลายเวลาทำผิด
อย่างแรกก็ตี ที่ก้น แรงเบาไม่รู้ตามอารมเลย
อย่างที่สอง เอาที่ฉีดผ้า เวลาจะรีดมาไล่ฉีด (ซื้อมาฉีดแมวโดยเฉพาะ)
ฉีดไปพื้นก็เปียก วิ่งไล่ สุดท้ายอีคนฉีดลื่นคร้าา ได้แผลตามเดิม
และบทลงโทษร้ายแรงที่สุด คือ ....แต๊นแต้น...ขังเดี่ยว ค่ะ
อ่ะงงกันไป ขังเดี่ยวไรกันว่ะ ไม่ยากกับบทลงโทษนี้ เพียงแค่ไปหยิบตะกล้ามา พอคุณคุณทำผิดแบบที่ร้ายแรงที่สุดเช่น ปีนไป กินอาหารบนโต๊ะกำข้าว ตะกุยมุ้งลวด หรือโซฟา ไม่ก็ทำไรพังแบบซ่อมไม่ได้ หรืออาจจะเป็นการเล่นในกระบะทราย แบบ คุ้ยจน ทรายแบบหมดกระบะ อิอิ
ตีก่อน เลย แล้วก็ว่าเสียงดังๆๆจับอุ้มลงตะกล้า เอาผ้าปิด แล้วยกตะกล้าไปไว้ในห้องน้ำ จับเวลา .........แค่นี้ก็คือ การขังเดี่ยว แต่ถ้าทำผิดทั้งคู่ ขังคู่ไปเลย อิอิ ให้เบียดกันในตะกร้ากันเองแย้ววกัน

อิอิ
แต่ทั้งหมดทั้งปวง ก็ร๊ากกกกกกกกกก

และสำหรับเรื่องที่เสียน้ำตาให้พวกคุณคุณ นั้นก็มีค่ะ
เช่น เวลา ออกไปข้างนอก แล้วหายไม่ยอมกลับกลับมาไม่คบ งี้อีฉ๊านเดินหาไปร้องไห้ไปเหมือนคนบ้าเลย จนเจอ ไม่ก็รอจนก่า จะกลับ
และอีกเรื่อง ตอนที่เอามาอยู่รวมกันสองตัวใหม่ๆ กัดกันงี้ ยังไม่ชินในใจก็คิดสงสัยต้องเอาอีกตัวไปคืนละมั้ง แต่ใจก็ไม่อยากเยย และเวลา คุณคุณไม่สบาย เป็นไรแปลก ร้องหมดอ่ะค่ะใจไม่ดีกลัว .....

แต่ทั้งหมดทั้งปวง ก็ร๊ากกกกกกกกกก

เวลาที่เรา เศร้าก็มีคุณคุณนี่ละสองตัวที่อยู่ข้างกาย ถึงแม้เค้าจะเค้ามาหาเรานอนใกล้ๆแบบ ใช้ให้เกาหัวให้หน่อยไม่ก็ลูบคาง แต่คิดเข้าข้างตัวเองว่า มันมาปลอบ (เหอๆเหอๆ)

วันนี้ขอพอแค่นี้ก่อน
เพราะต้องไปเตรียมจัดของไปงานศพ คุณยายที่ต่างจังหวัด เศร้ายิ่งกว่า อะไรทั้งปวง จริงเรื่องนี้ ใจไม่ดี เลย ไม่ชอบไปงานพวกนี้ แต่งานนี้เลี่ยงไม่ได้
แด่คุณยายที่ร๊ากอะไรที่หลานผิดไปก็ขอโทษ นะค่ะ อาจจะสายไปที่จะเข้าไปกราบเท้า หรือกอด เพราะ ไม่มีวันนั้นอีกแย้ว
(ในวันที่คนที่เรารักอยู่อะไรทำได้ ก็ทำให้ไป ทำดีดีกันไว้ ผิดพลาดอะไรก็ให้อภัย เพราะ วันนึงอาจจะสายเกินกว่า จะกล่าวคำว่าขอโทษ แล้วรอเค้าพูดคำว่า ไม่เป็นไร )

ปล.ภาษาที่ใช้พิมอาจจะผิดบ้างไรบ้างก็ขอโทษด้วยนะค่ะ