...เริ่มวันแรกของการรักษาสิว จากสถาบันโรคผิวหนัง
เเรกเริ่มตอนแรก เป็นสิวแพ้เครื่องสำอางค์
ไปรักษาที่คลินิค ในห้าง ทั่วไปลงคอร์ส ไป 1คอร์ส และต้องใช้ยาไปเรื่อยๆ สิวหายหน้าดีขึ้น แต่แลดูว่าจะ แพ้ง่าย และไม่สามารถใช้ครีมยี่ห้ออื่นได้เหมือนเดิม หลังจากใ ช้ยาของคลินิคนี้มา สามถึงสี่ปี จนเมื่อ ต้นปีที่ผ่านมา อุตริ อยากขาว คริคริ เลยไปซื้อยากลูต้ามากินบวกกับวิตซี มากิน กินไปไม่ถึงอาทิตย์ หน้าพังยับ สิวอักเสบขึ้นข้างคางขวา เยอะมาก ลงมาที่คอด้วย หลังๆมาทางซ้ายบ้าง แลพกระจายเป็นสิวผดขึ้นทั่วหน้า จากหน้าผากไม่เคยมีสิว ก็ขึ้นมาเป็นเม็ดๆเยอะเลย (เครียด ชิบ..ฮือๆๆ) แต่หน้ากลบเท่าไหร่ ก็ไม่มิด เวลาออกไปข้างนอก ยิ่งเจอแสงแดด ยิ่งเห็นได้จัดเจน แล้วเวาลาอาบน้ำล้างหน้า จับหน้า โอ๊ย...........แม่เจ้าประคุณ เต็มเลย เจ้าข้าเอ๋ย มันจะสามัคคีไรขนาดนี้ จนเริ่มหมดความอดทน เลยใช้ครีมทุกอย่าง ไม่ออกไปไหน ไม่แต่งหน้า ไม่ทำไรเลย แม้แต่อาบน้ำ 5555((อันหลัง เริ่ม เน่าละ)) เพราะจะรอไปสถาบันโรคผิวหนัง เลยทีเดียวเห็นรีวิว ดูคนบอกว่าดีเยอะ ที่สำคัญ ถูก และไม่หน้าจะเลี้ยงไข้ แต่อ่านมาก็มีคนบอกหายมั้งไม่หาย อันนี้แล้วแต่ดวง แล้ว ......ขอให้ดวงทีเถอะ สาธุ..... วันนี้ได้ ฤกษ์งามยามดี ตื่น มาตอน ตีห้า ตั้งใจจะไป เพราะวันธรรมดาไม่สามารถไปได้ โอ๊ยตื่นมาง่วงไรเช่นนี้ ลงมาข้างล่างนั่ง บิ้วรมอาบน้ำ ออกบ้าน ไปตีห้าครึ่ง หาที่จอดแถวจตุจักรได้ รีบเดิน ไปขึ้นรถไฟฟ้า ทันดี แหมมม อากาศ ยามเช้ามันดีอย่างนี้เอง นั่งรถไฟฟ้าคนน้อยมาก ถึงอนุเสารีย์ สองจิตสองใจ มีคำถามว่า สถาบันโรคผิวหนังกับรา มา มันที่เดียวกานป่าวหว่าาา หาตัวช่วยด่วน เดินไป ถาม ป้าทำความสะอาดแถวรถไฟฟ้า แต่ตัวช่วยนั้น จบลง เพราะป้าแกไม่รู้ ก็เลย ไปตรงสถาบันโรคผิวหนัง ที่ใกล้ราชวิถี เพราะตอนนั่งรถไฟฟ้ามา เห็น ป้าย เดินไปไกลเหมือนกานแหะ แต่เอาว่ะ ชิวๆๆ เช้าอยู่ เดินไปก็คิดจะได้ คิวที่เท่าไหร่ นี่ พอถึง เอ๋อ เอ๋อ ไปทางไหนหว่า เข้าทางไหน หาตัวช่วยอีกแล้ว ถาม ผู้รักษาความปลอดภัยแถวนั้น เค้าก็ชี้ไป เราก้อเดินเข้าไปโอ้แม่เจ้า มีคน มานั่งรอแล้วว เดินไปเอาบัตรคิว ได้คิวที่ ที่ ที่ ..........................16 โห้ นี่มัน หกโมงยันไม่ครึ่งเลย 16 แล้วคนที่ได้คิวที่1 เค้า ต้องมานอนรอที่นี่เลยป่าวหว่า ......ไม่เป็นไร คราวหน้ามาอีก ต้องได้คิว ที่ต้นๆให้ได้ ((นี่ขะมารักษาสิวหรือจะมาแข่ง แย่งบัตรคิวว่ะเรา)) อ้าวว ต่อ กาน ได้บัตรคิว มากรอกประวัติใหม่ เพราะไม่เคยมา แต่เวลามันเหลือ ใบแรกที่กรอกรายมือไม่สวย เอาอีกใบมากรอก ต่อดีอ่ะ 555 ดู ว่างเนาะเวลาเหลือ นั่ง ทำไรมองคนไปเรื่อย ยังไม่เจ็ดโมงสักที เลยเดิน ไป เซเว่น ไปซื้อ สมุดเกมส์ แบบ เรียงตัวเลข อักษรไขว้ มาทำแก้เซ็ง เพราะคงต้องนั่งกานอีกนาน ตอนเดินไปซื้อ ข้างทางของกินขายเพียบเลย หิวแหะ ...... แต่ยังก่อนไปนั่งรอต่อ เวลาผ่านไปเจ็ดโมง ครึ่ง เปิด รับ เอกสาร เดินไปช่อง 2เพราะ ผู้ป่วยใหม่ ทำเรื่องไรเรียบร้อย ก้อเจ็ดโมงครึ่งนิดๆๆ และก็นั่งรอกันต่อไป รอแปดโมงครึ่ง หมอมา เริ่มตรวจ คราวนี้ ย้ายไปรอแถวๆห้องตรวจ คนเริ่มเยอะ แระ แหะ แต่เราไม่แคร์ เพราะเรา มีสมุดเกม ........คริคริ บางคน ก็เอาโน๊ตบุคมาเล่น เตรียมการมาดี (ขยันแบกเนาะ ) พอหาที่นั่งได้เรียบร้อย หาจุดเหมาะๆเพราะคงนั่งกานอีกนาน เริ่ม นั่งกากบาท สมุดเกมส์ไปเรื่อยๆๆ มีคนมานั่งข้างแหมม ไฮโซมาเชียว เอาเกมส์แบบ nintendo ไม่รู้จักมากหรอก เล่นข้างๆ แบบมีเสียงด้วย รอดมาเล็ก ๆๆ อยากระซิบถามสนุกไหมคร้า หัวเราะคริกคริก เชียว ... น่าอิจฉา คงจะเพลินพี่แก ไปเลย แต่พี่เค้า แอบมองเราด้วยน้าาา คงคิดสะสิ อีนี่โบราณดีแท้ ... และเราก็เล่น สมุดเกมส์ปัญหาเชาร์ของเราต่อไป พร้อมกับใส่หูฟัง ฟังจส.100 พอดีเป็นชอบฟัง คลื่นพวกนี้ แต่ทุกที จะฟัง สวพ 91 แต่ไม่มีคลื่นไม่ชัด เลยฟังจส100 แทน ก็เพลินดี ข้างนอกวุ่นวาย แต่เรา นั่งฟัง สภาพ จราจร สภาพอากาศ รถหาย รถชน ไรไปเรื่อย จน พยายาทเรียก หมายเลข16 มาข้างหน้าด้วยค่ะ เราก็เดินไป เค้าบอกว่าไปรอห้องตรวจ 20นะค่ะ ก็เดินไปยืนรอ แหมม เพิ่งถึงคิวที่ สี่เองเลขที่หมอกดเรียก รอไปสักระยะ ก็ถึง คิวเรา แย้ววว โอ๊ยตื่นเต้น เข้าไปไหว้หมอ ตามมารยาท ( ดูเป็นคน ดีป่าวหรอกแก้เขิน อิอิ) หมอชื่อไรจำไม่ได้ เหอๆๆ แต่แนว ออกเกย์นิดนึง นั่งปุ๊บหมอถามไปทำไรมา หน้าเป็นสิว เราบอก ไม่แน่ใจว่าเพราะกินกชูต้า หรือ เลิกใช้ ยา ในคลินิคเพราะเค้าเลี้ยง ไข้หรือป่าว แล้วหมอก็จับหน้าสักแป๊บ หมอก็ถาม ไปกินที่ไหนมาละ ไปซื้อที่ไหน เราบอกตามร้านขายยาทั่วไป หมอถาม แถวไหน เราบอกรังสิต หมอบอกดีเดี๋ยวได้เอาตำรวจไปจั บ ว๊ายยหมอโหดด้วย เราก็ทำเสียงเหอ ๆ หมอก็ให้ใบจ่ายยามา เราก็เดินออกมา ไปที่ช่องจ่ายยา ทั้งหมดค่ารักษา 680บาท ค่ะ แอบคิดว่า ยาจะเยอะไหมน๊าาาา สงสัยจะแพง เพราะนอกเวลา วันเสาร์ คริคริ เพราะเห็นเคยอ่านมาบางคนบอกยาเยอะมาก แล้ว ก็มีคนรับยาไปก่อนหน้าเรา ได้เยอะแหะ พอถึงจ่ายเยอะเสร็จ ไปเอายาอีกช่อง เรายื่นใบไป แอบโผล่หัวไปด้วย อยากรู้ .... สรุปยามีสอง อัน ทำไมน้อยจังหว่าา มียา เป็นขวดน้ำเอาไว้ทา และยาเป็นหลอด Differin มา แอบผิดหวังเล็กน้อย ยาน้อย จัง แต่ไม่เป็นไรรีบกลับบ้านดีก่าาาา ออกมาปุ๊บ.......เดินไปขึ้นรถไฟฟ้า ระหว่างทางเดินกลับ ต้องทำใจให้เเข็งเข้าไว้เอาธรรมะเข้าข่มจิตใจ เพราะของเริ่มขายละเสื้อผ้า เราเสร็จเรื่องสิบโมงได้ สุดท้ายกว่าจะได้ขึ้นรถไฟฟ้า ได้เสื้อมาตัว กิบติดผม ที่ คาดผม 555 ใจไม่เเข็ง พอแต่ซื้อน้อย เพราะ เอาเงินไปนิดเดียว พอขึ้นรถไฟฟ้า มาลงหมอชิตเดินไปที่รถ ก็ซื้อไก่กิน สองไม้ระหว่างเดินไปเอารถ แหมม ดูมีความสุขจริงๆอีนี่ คริคริ เดิ นไปกินไป ติคคอ เพราะซื้อตับไก่มากินด้วย คอแห้ง แต่ไม่ต้องห่วง เรามีน้ำขวดนึง ในกระเป๋า มบใหญ่ของเรา พอถึงรถรีบกลับบ้าน มา อาบน้ำ อาบใช้ยา เห่อ คร้าาาา อาบน้ำปุ๊บทาบาที่เป็นน้ำ หอมดีแหะ ชอบๆๆๆ แล้วก็ส่อง กระจก ทุกชั่วโมง ว่าสิวยุบไร มานนจะหยุบไรเร็วขนาดนั้นแม่คูณณณณณณณณณณ สุดท้ายหลับไป ง่วง ตื่นเช้าา ตกเย็นเริ่มไม่สบายใจละ ว่าวันนี้จะอาบน้ำเร็วหน่อย เพราะ อยากใช้ยาอีกตัว แต่ลองเซิทหา ดูว่า ยา อีกตัว ใช้แล้วสิวจะเห่อขึ้นมาก เริ่มกลัวละ ....... โห้ ............. สิวจะเยอะขึ้น เลยหรอ แล้วจะคงที่เมื่อไหร่เนี่ยยย แต่คงไม่มีไร จะเสียละ เพื่อความสวยต้องอด ทน ในวันแรกนี่ ขอ บรรยายเพียงเท่านี้ก่อ นเพราะจะไปอาบน้ำ แย้วว อยากใช้ยาเต็มแก่ เห่อ เห่อ สิวเยอะช่างมานน ถ้าใช้ ช่วงแรกๆขอให้หายเป็นพอ คงต้องยอม แต่ยาแป้งน้ำไร เนี่ยที่ เอาไว้ทาตอนเช้ส ชอบหอมดีแหะ คริคริ ...........ไว้จะมา บรรยาย อาการ ในต่อๆไปเรื่อย สาธุ ................. ขอให้ยาให้มันเห่อสิวเยอะมาก เอาพอ ประมาณจะจร้าาา หายวันหายคืน สู้ๆนะ ตัวเทอ เพื่อความสวย (((((((((((((((END)))))))))))))))))))) 
ทำไมฉันถึงรักแมว ทั้งๆที่ตัวเริ่มจะลายแย้ววว
มีคำถามมากมาย ในสมองขี้เรื่อยในตอนนี้ว่าทามม๊ายทามมาย
ฉ๊านถึงรักพวก แก นัก ...ทั้งๆที่แกก็แสบสะไม่มี ไม่ว่าจะเล่นข้าวของกระจาย ไม่ว่าจะตะกุยโซฟาราคาแพงของฉ๊าน ไม่ว่าจะต้องมาตามเก็บอึเหม็นของพวกแกทุกวัน(จะเป็นลม) ไม่ว่าเวลาต้องจับอาบน้ำ จะได้แผลกับมาทุกครั้งไป ทั้งหมดทั้งปวง ............(ก๊ร๊ากจร้า รักจะรัก) ยอมทุกอย่างจริงๆ แม้กระทั่ง เอาเงินมาซื้ออาหาร แพงๆดีดี ที่จะยืดอายุให้อยู่ด้วยกันไปนานๆโดยไม่เป็นโรคอะไรตายไปซะก่อน อันไหนดีแพงแค่ไหน ฉ๊านสู้เพื่อ อีแมว สองตัว (คุณชายในบ้าน) ส่วนฉ๊านนะหรอ อย่าได้ถามเลย วันวันกินแต่มาม่าใส่ไข่ เหอๆๆ  ย้อนไปความหลัง นิดนึง ว่าตอนแรกอยากเลี้ยงหมา แต่แบบว่า หลายๆอย่างไม่อำนวย เลยต้องไปหาแมวมาเลี้ยงแทนเป็นเพื่อน (แต่ตอนหลังกลายเป็นทาส เฉยเลยเรา) ....คริคริ สิ่งมีชีวิตตัวแรก ของฉ๊าน นอกจากปลา ที่เลี้ยงง่ายเกิน ก็คือแมวเหมียว แต่เอ๊ะ จะไปหาซื้อมาจากไหนดีนะ อยากได้พันธุ์นู่นพันธุ์นี้ นู้นนี้นั่น บลาบลาบลา สุดท้าย ก็เก็บมาอิอิเลี้ยง (ไม่ลงทุนเยยเรา) ตัวอยู่รังสิต แต่เก็บแมว มาจากสาทร คนละฝั่งกันเยย ..... ตัวแรกมาแย้วว เหมือนที่เค้าว่ามีตัวแรกก็มีตัวที่สอง อย่างที่เค้าว่ากันว่า มีตัวนึงก็ถูก ใจอีกตัว เห็นรูปในห้องแมว แล้ว มันโดน ค่ะโดน รับมาเลี้ยงสะเลย อิอิ จนในตอนนี้มีสองหนุ่มน้อย ตัวเเรกนามว่า ยี่โถ แปดเดือนละ เอามาเลี้ยงตอนแรกสามเดือนเอง ตอนนี้อ้วนเป็นหมูเยย เดินพุงห้อยไปมาในบ้าน ตัวที่สอง นามว่า พวงแสด ตัวซนเป็นลิงจริงๆ ป่วนไปหมดเท่าที่ทำได้ อะไรที่จะพังได้ก็พังให้หมด เหอๆๆ ภาระอยู่ที่ใครโดนด่า ก็อีฉ๊าน นี่ละคร้าา แต่ก็ร๊ากกกกกกกก........... ในวันนี้ที่เลี้ยงมาแล้วตั้งแต่รับมาอยู่ตอนเดือนสิงหา ก็ผ่านมาหลายเดือนละ มันช่วยให้เราหายเหงาไปได้เลย แต่กลับกลาย จะขาดกันไม่ได้ จะไปไหนก็ห่วงแสนห่วง พวกคุณคุณมันไม่ห่วงเราหรอกจะไปไหน สบายอ่ะจิอยู่บ้าน กันสองตัว อาระวาดบ้านเละหมด เคยนั่งคิดว่าถ้าวันนึง ตัวใดตัวนึงจากไปจากเรา จะทำยังไง กลัวอ่ะ คิดแล้วก็กลัว ...แต่คงอีกนาน ค่อยว่ากันละกัน เลี้ยงมันไปก่อนดีก่าให้ดีที่สุด สำหรับบทลงโทษ คุณคุณ ทั้งหลายเวลาทำผิด อย่างแรกก็ตี ที่ก้น แรงเบาไม่รู้ตามอารมเลย อย่างที่สอง เอาที่ฉีดผ้า เวลาจะรีดมาไล่ฉีด (ซื้อมาฉีดแมวโดยเฉพาะ) ฉีดไปพื้นก็เปียก วิ่งไล่ สุดท้ายอีคนฉีดลื่นคร้าา ได้แผลตามเดิม และบทลงโทษร้ายแรงที่สุด คือ ....แต๊นแต้น...ขังเดี่ยว ค่ะ อ่ะงงกันไป ขังเดี่ยวไรกันว่ะ ไม่ยากกับบทลงโทษนี้ เพียงแค่ไปหยิบตะกล้ามา พอคุณคุณทำผิดแบบที่ร้ายแรงที่สุดเช่น ปีนไป กินอาหารบนโต๊ะกำข้าว ตะกุยมุ้งลวด หรือโซฟา ไม่ก็ทำไรพังแบบซ่อมไม่ได้ หรืออาจจะเป็นการเล่นในกระบะทราย แบบ คุ้ยจน ทรายแบบหมดกระบะ อิอิ ตีก่อน เลย แล้วก็ว่าเสียงดังๆๆจับอุ้มลงตะกล้า เอาผ้าปิด แล้วยกตะกล้าไปไว้ในห้องน้ำ จับเวลา .........แค่นี้ก็คือ การขังเดี่ยว แต่ถ้าทำผิดทั้งคู่ ขังคู่ไปเลย อิอิ ให้เบียดกันในตะกร้ากันเองแย้ววกัน อิอิ แต่ทั้งหมดทั้งปวง ก็ร๊ากกกกกกกกกก และสำหรับเรื่องที่เสียน้ำตาให้พวกคุณคุณ นั้นก็มีค่ะ เช่น เวลา ออกไปข้างนอก แล้วหายไม่ยอมกลับกลับมาไม่คบ งี้อีฉ๊านเดินหาไปร้องไห้ไปเหมือนคนบ้าเลย จนเจอ ไม่ก็รอจนก่า จะกลับ และอีกเรื่อง ตอนที่เอามาอยู่รวมกันสองตัวใหม่ๆ กัดกันงี้ ยังไม่ชินในใจก็คิดสงสัยต้องเอาอีกตัวไปคืนละมั้ง แต่ใจก็ไม่อยากเยย และเวลา คุณคุณไม่สบาย เป็นไรแปลก ร้องหมดอ่ะค่ะใจไม่ดีกลัว ..... แต่ทั้งหมดทั้งปวง ก็ร๊ากกกกกกกกกก เวลาที่เรา เศร้าก็มีคุณคุณนี่ละสองตัวที่อยู่ข้างกาย ถึงแม้เค้าจะเค้ามาหาเรานอนใกล้ๆแบบ ใช้ให้เกาหัวให้หน่อยไม่ก็ลูบคาง แต่คิดเข้าข้างตัวเองว่า มันมาปลอบ (เหอๆเหอๆ) วันนี้ขอพอแค่นี้ก่อน เพราะต้องไปเตรียมจัดของไปงานศพ คุณยายที่ต่างจังหวัด เศร้ายิ่งกว่า อะไรทั้งปวง จริงเรื่องนี้ ใจไม่ดี เลย ไม่ชอบไปงานพวกนี้ แต่งานนี้เลี่ยงไม่ได้ แด่คุณยายที่ร๊ากอะไรที่หลานผิดไปก็ขอโทษ นะค่ะ อาจจะสายไปที่จะเข้าไปกราบเท้า หรือกอด เพราะ ไม่มีวันนั้นอีกแย้ว (ในวันที่คนที่เรารักอยู่อะไรทำได้ ก็ทำให้ไป ทำดีดีกันไว้ ผิดพลาดอะไรก็ให้อภัย เพราะ วันนึงอาจจะสายเกินกว่า จะกล่าวคำว่าขอโทษ แล้วรอเค้าพูดคำว่า ไม่เป็นไร ) ปล.ภาษาที่ใช้พิมอาจจะผิดบ้างไรบ้างก็ขอโทษด้วยนะค่ะ   บอกรัก แมวหรือยัง
เกิดมาเลี้ยงแต่ปลา
พอโตขึ้นอยากเลี้ยงหมา แต่สุดท้ายมาเลี้ยงแมว ................ แต่ไม่ผิดหวังเลยจริง ๆ เราหายเหงาไปได้บ้างในบางที จนในตอนนี้เรารู้สึกว่าจะรักมันมากกว่ามันรักเราสะอีกนะเนี่ย ........คุณลูกชายจะรู้ไหม ว่า ถึงแม้จะเลี้ยงแล้ว แผลจะเต็มตัว เงินจะน้อยลง บ้านจะรกขึ้น อาจจะต้องทำงานบ้านบ่อยขึ้น หรือ จะมีกลิ่นตุๆในบางที แต่โดยทั้งหมด ก็รัก ยี่โถ สุดๆๆแมวน้อย ....  |
pigkalet
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Group Blog All Blog Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
