Bloggang.com : me:ผู้หญิงในนิยาย

Bloggang.com : weblog for you and your gang

me:ผู้หญิงของตำนาน

SouthKorea8: Suwon HwaSeong Fortress

01 Jan 2009

วันนี้ไปป้อมฮวาซอง ซึ่งอยู่ที่เมืองซูวอน นั่งรถใต้ดินจากสถานีมยองดอง ไปลงสถานีซูวอน ทั้งหมด 24 สถานี ใช้เวลาประมาณชั่วโมงกว่า ๆ ได้ คิดไปสถานีละ 3 นาที ^^

ถึงประมาณ 11 โมง ถนนหนทางของเมืองเค้า

เดินไปถามถึงสายรถเมล์ที่จะพาไปป้อมฮวาซอง ที่ Information ของเขา ตกแต่งข้างหน้าไว้แบบนี้

นั่งไปประมาณ 20 นาที

เจอแล้วป้อมแรก

ประตูแรก

ย้อนแสง

ป้อมฮวาซองมีพืนที่ถึง 30 ตารางกิโลเมตรโดยตั้งอยู่ทางใต้ของกรุงโซล

ถ่ายลอดกำแพง

เขาว่ากันว่าคือกำแพงเมืองจีนของเกาหลีใต้

บนกำแพงจะมีแบบนี้เป็นระยะ

ด้านในของกำแพง บ้านเรือนจะยังคงเป็นแบบโบราณ

เป็นทางขึ้นแล้วก็ทางลงแบบนี้เป็นระยะ

ส่วนด้านนอกของกำแพง จะเห็นว่าที่อยู่อาศัยกลายเป็นตึกสูงหมดแล้ว

พยายามถ่ายออกมาให้เห็นความแตกต่างของทั้ง 2 ด้านของกำแพง

ตึกสูงล้อมรอบด้วยภูเขา

หนทางอีกยาวไกล หนแรกที่เห็นเส้นทางแนวกำแพง ได้แต่ถอดใจกับเพื่อนว่าจะเดินไหวหรือ ทั้งหนาว ไกล และแดด

แต่มีกันหลายคน เดินไปเรื่อย ๆ คุยกันบ้าง ร้องเพลงบ้าง หยิบขนมมากินกันบ้าง

แป๊บเดียวก็ถึง แป๊บรึเปล่าฟระ ประมาณชั่วโมงครึ่งอะ เดินอย่างเดียว

เครื่องบินบินผ่านพอดี ชักภาพซักหน่อย

เครื่องบินแบบระยะไกล บ่งบอกประสิทธิภาพการซูมของกล้อง อิๆ

เดินต่อไปเพื่อหาทางลง

มีหลายป้อม หลายสิ่งก่อสร้าง จริง ๆ มีชื่อตามจุดต่าง ๆ นะ แต่จำไม่ได้ แผนที่ป้อมจะบอก

ระฆังน่ะ แต่เนื่องจากเป็นวันปีใหม่เขาเลยงดตี จริง ๆ แล้วต้องเสียค่าธรรมเนียมตอนเดินที่กำแพงด้วย แต่ จนท. หยุด เลยไม่เสียเงิน หุๆๆ

A Hyowon’s Bell (The bell is always rung three times- the first ring is in gratitude for the love of one’s parents, the second to hope for happiness in one’s family, and the third to prayer for self improvement)

จบที่ป้าย

เดินไปตามทางหาทางออกที่คิดว่าถูกทางอะนะ

ไปเจอสถานที่ที่ดูเป็นทางก๊านนนนน ทางการ แต่ไม่รู้ว่าคือที่ไหน

ถ่ายไว้เป็นที่ระลึกว่าผ่านมาแล้วนะ

เดินไปเรื่อย ๆ เริ่มไม่ไหว เห็นรถตำรวจเลยโบกถาม เขาก็บอกว่ามาผิดทาง
แป่ว - _ - " เพื่อนคนนึงด้วยความเป็นคนขี้เล่น เลยบอกเขาว่างั้นช่วยขับไปส่งหน่อย เขาปฏิเสธทันควันเลยว่ะ 5 5 5

แต่พอเดินไปตามทางที่คุณตำรวจบอกได้ซักพัก รถตำรวจคันคุ้นตาก็แล่นผ่านมา แล้วก็เรียกขึ้นไป

เย้ ใจดีมาก

ราชรถมาเกยถึง 2 คันเลยทีเดียว

แต่พอขึ้นไปนะ โดนเขาซักแหลกเลยล่ะ เขานึกว่าไม่มีเงินขึ้นรถกลับ ถามว่าทำงานที่ไหน มากี่วันแล้ว O_o

แบบว่าไม่ใช่ไม่มีเงินขึ้นรถ แต่ขี้เกียจเดินไปถึงที่จะขึ้นรถต่างหากเล่า

ถึงสถานีที่จะพากลับเข้าโซล

ซับซ้อน

มีหลายชั้นมาก ปรากฏว่ารอผิดชั้นผิดฝั่ง ต้องไปอีกชั้นนึง

กลับไปพักเท้าที่เกสเฮาส์ซัก 2 ชั่วโมง ก่อนจะไปโซลทาวเวอร์ ซึ่งอยู่ด้านหลังของเกสเฮ้าส์นั่นเอง โดยระยะทางก็ไม่ไกลนะ แต่ทางชันโคด เหนื่อย

เสียค่านั่งกระเช้า(นัมซานเคเบิลคาร์)ขึ้นไป

ภาพจากมุมในกระเช้า

เขาประดับตกแต่งต้อนรับปีใหม่ไว้อย่างสวยงาม ถ้าใครได้ดู Boys Over Flowers นะ คงจะจำกันได้ สถานที่เดียวกันกับที่กูจุนพโยนัดกึมจันดีให้ขึ้นไป

ภาพมุมแหงน

ขึ้นโซลทาวเวอร์ก็ต้องเสียค่าธรรมเนียมอีกทีนึงด้วยนะ ^^

Namsanbongsudaeji (Namsan Beacon Tower Site)

ที่โซลทาวเวอร์จะมีที่ที่ให้คู่รักนำแม่กุญแจมา เพื่อนเขียนความในใจลงในแม่กุญแจนั้น นำไปล็อคคล้องไว้กับรั้ว แล้วโยนแม่กุญแจทิ้งไป เพื่อแสดงถึงความรักที่จะมั่นคงตลอดไป

เมืองโซลตอนกลางคืน วิวจากมุมมองโซลทาวเวอร์

ถ้าใครจะไปแล้วตัดสินใจว่าจะไปดูวิวทั่วโซลที่มุมไหนดีระหว่างตึก 63 กับโซลทาวเวอร์

ขอบอกว่าโซลทาวเวอร์สวยกว่ามาก แต่คนก็เยอะมาก ๆ เลยเหอะ หามุมว่างถ่ายรูปงาม ๆ ไม่ค่อยได้