 |
| |
เลิกกักขังตนเอง ด้วยเหตุผลจอมปลอม
เลิกกักขังตนเอง ด้วยเหตุผลจอมปลอม
ในโลกนี้ไม่มีชีวิตใครที่โรยด้วยกลีบกุหลาบตลอดไป เหมือนในนิยาย ที่หลายๆ คนใฝ่ฝัน ต่างก็ย่อมมีช่วงเวลาที่ยากลำบาก , ช่วงเวลาที่ไม่ชอบ , ช่วงเวลาที่เจ็บปวด , ช่วงเวลาที่ทนทุกข์ กันทั้งนั้น แม้ว่าเราแต่ละคนจะมีโอกาสและพื้นฐานชีวิตที่แตกต่างกันก็ตาม เพียงแต่แง่มุม และลักษณะของเหตุการณ์ , สถานการณ์ชีวิตของแต่คนแตกต่างกัน
 เรื่องบางเรื่องอาจมีผลกระทบกับคนบางคนอย่างมาก... แต่กับบางคนกลับไม่รู้สึกอะไรเลย
เรื่องบางเรื่องบางคนใช้เวลานานมากกว่าจะผ่านไปได้ ... แต่บางคนใช้เวลาเพียงเล็กน้อย
เรื่องบางเรื่องสำหรับบางคนแค่ตัดใจก็ผ่านได้ ... แต่บางคนต้องปล้ำสู้ ล้มลุกคลุกคลาน ครั้งแล้วครั้งเล่า
แต่ละคนอาจจะมีเรื่องที่มีผลกระทบต่อชีวิตแตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับจุดอ่อนไหวของแต่ละคน
 บางคนอ่อนไหวง่ายกับการเงิน
บางคนอ่อนไหวง่ายเรื่องเพศตรงข้าม
บางคนอ่อนไหวง่ายเรื่องคำพูด
บางคนอ่อนไหวง่ายเรื่องการให้เกียรติ , การถูกยอมรับ
บางคนอ่อนไหวง่ายกับเรื่องครอบครัว , คนใกล้ตัว
บางคนอ่อนไหวง่ายกับทุกๆ เรื่อง
*** ซึ่งสิ่งเหล่านี้ ไม่ได้เป็นตัววัดความอ่อนแอเลย
ความอ่อนไหว คือ การมีอารมณ์ความรู้สึกร่วมกับสิ่งนั้นง่าย เร็ว และไวกว่าปกติ เมื่อเทียบกับคนทั่วๆ ไป หรือเรื่องอื่นๆ ในชีวิตของเรา
แต่ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามเมื่อเวลาผ่านพ้นไป ... เหตุการณ์ , สถานการณ์ , สภาวการณ์เหล่านั้นได้จบลง หลงเหลือไว้แต่เพียงอดีต ...
ชีวิตจริง คือ การเดินอยู่ในปัจจุบัน เพื่อก้าวออกไปสู่อนาคต , การดำเนินชีวิตอยู่กับวันนี้ เพื่อพรุ่งนี้จะเข้ามา
แต่คนที่กักขังตนเอง มัก ไม่ยอมให้อดีตผ่านเลยไป มันยังคงย้อนมาวนเวียนอยู่รอบๆ ผุดขึ้นมาในใจและความคิดเป็นระรอกๆ จนกระทั่งไม่มีอิสระและเสรีภาพในการใช้ชีวิตอยู่กับวันนี้เลย
นั่นอาจเกิดได้ 2 กรณี คือ
ยังไม่หาย กับ ไม่ยอมหาย
1. ยังไม่หาย = ค่อยๆ ดีขึ้น , มีโอกาสและวันเวลาแห่งการหาย , ไม่อยากจมปลัก , หาทุกทาง ยินดีทำทุกสิ่งเพื่อให้หาย
2. ไม่ยอมหาย = เป็นความสุขเล็กๆ ที่ได้เก็บความเจ็บปวดนั้นไว้ , ไม่ยินดีลุกขึ้น , ชอบที่จะยืนอยู่ในอดีตมากกว่า แม้จะผ่านมาแล้วเนิ่นนานแค่ไหน ก็พร้อมจะย้อนกลับไปเสมอๆ ... ในขณะเดียวกันก็รู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก เป็นการยื้อแย่งกันในจิตนาการของตนเองโดยมีความรู้สึกเป็นตัวกำหนด
หลายครั้งมักคิดว่าคนทั้งโลกดีกว่าตน
 ไม่มีใครเข้าใจ
ไม่มีใครเจอแบบตนเองหรอก
ไม่มีใครเจ็บปวดเท่ากับที่ตนเองได้รับอีกแล้ว
แน่นอนว่าแม้จะสามารถใช้ชีวิตต่อไปได้ แต่ก็รู้สึกสุขไม่ได้ , สุขไม่เต็มที่ หรือรู้สึกมีหนามทิ่มแทงอยู่ตลอดเวลา
เป็นปกติที่คนเราเมื่อเผชิญสิ่งที่ยากลำบาก , ทนทุกข์ , เจ็บปวด ... อาจต้องการเวลา , ต้องการใครสักคน หรือวิธีการเยียวยารักษา ... แต่การที่จมปลักและสร้างเกราะกำบังไว้เป็นการกักขังตนเองอย่างที่สุด
แท้จริงโลหิตของพระเยซูสามารถทลายทุกกำแพงที่ไม่ว่าจะหนาเพียงใด , จะกี่ชั้น , จะสูงแค่ไหน , จะแข็งแรงเพียงใดก็ตาม ,... โลหิตของพระองค์สามารถทำลายกำแพงเหล่านั้นพังทลายอย่างราบคาบ เพื่อปลดปล่อยให้ผู้เชื่อมีอิสระและเสรีภาพได้ในทันที >> การเยียวยา , การรักษา , การโอบกอด , การรื้อฟื้น , การสร้างใหม่ และการคืนให้ จะเกิดขึ้นเป็นกระบวนการอย่างทันทีทันใด
แต่หลายต่อหลายครั้ง ทำไมมันดูเหมือนใช้ไม่ได้ผลกับบางคน , บางกรณี
*** แท้จริงโลหิตพระคริสต์ไม่ได้มีความจำกัด เพราะทรงเป็นพระเจ้าเที่ยงแท้ แต่ที่ไม่ยอมคือใจเราเอง ***
การปิดกั้นและกักขังตนเอง ทำให้พระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่สามารถทำงานในส่วนของพระองค์ในเราได้เลย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อสิ่งเหล่านั้นคือความเจ็บปวด การทนทุกข์ ที่ตนเองไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ แต่กลับปิดประตูสำหรับพระวิญญาณบริสุทธิ์พระผู้ช่วยอีกต่างหาก การจมปลักจึงดูเหมือนจะเป็นเหตุผลที่บางครั้งก็ยอมรับได้ ด้วยเหตุผลต่างๆ นาๆ ที่สร้างขึ้นเองในจินตนาการที่ไร้สัจจะ (เพราะสัจจะทำให้เป็นไท)
เราสามารถดำเนินชีวิตได้อย่างมีเสรีภาพ แม้ชีวิตเคยผ่านสิ่งเลวร้ายใดๆ มาก็ตาม หากแต่รักที่จะดำเนินชีวิตแบบมีเสรีภาพหรือไม่?? ก็เท่านั้น
คนที่สามารถผ่านสิ่งต่างๆ ได้ด้วยรอยยิ้ม คือ คนที่แข็งแกร่งแล้วพร้อมจะเติบโตขึ้น
คนที่คร่ำครวญอยู่กับอดีตที่ผ่านมา ด้วยการโอดครวญ โวยวาย ตีอกชกตัว คือ คนที่ยังก้าวออกมาจากจุดนั้นไม่ได้ แม้เวลาจะผ่านไปแล้วเนิ่นนาน
ใช่ว่าคนเขายิ้มได้ ... เพราะไม่เจ็บปวด
ใช่ว่าคนเขาผ่านได้ ... เพราะไม่เจอเรื่องแย่ๆ
ใช่ว่าคนเขาทนได้ ... เพราะไม่หนักหนา
แต่ที่เขายิ้มได้ ผ่านได้ ทนได้
เพราะเขาเรียนรู้ที่จะให้มันผ่านไป แล้วก้าวไปสู่สิ่งใหม่ คือ... >> ผ่านได้
เพราะคาดหวัง วาดฝัน สิ่งที่รออยู่ข้างหน้า แม้จะใหม่ ไม่เคยเจอ แต่ก็น่าตื่นเต้น คือ... >> ยิ้มได้
เพราะไม่ว่าอะไรจะเข้ามาก็ไม่น่าจะแย่ไปกว่าที่เคยเจอ ในเมื่อเคยเจอที่แย่ๆ มาแล้วยังผ่านได้ คือ... >> ทนได้
อย่ากักขังตนเองด้วยเหตุผลจอมปลอม...
แต่จงก้าวออกมาเพื่อรับเสรีภาพอย่างที่คนอื่นเขาได้รับเถิด
คำอธิษฐานเพื่อปลดปล่อยตนเองจากความเจ็บปวดในอดีต
ข้าแต่พระเจ้า
ขอโปรดทรงเยียวยารักษาบาดแผลภายในจิตใจลึก อันเกิดจากการถูกทำร้ายอย่างไม่ยุติธรรม
ลูกเจ็บปวดกับอารมณ์ความรู้สึกและความคิดเช่นนี้อย่างเหลือเกิน
ขอปลดปล่อยลูกจากความเจ็บปวดนี้ จากการกักขังนี้ โดยโลหิตบนกางเขนของพระองค์ข้าพเจ้าเชื่อว่าทรงไถ่ให้เป็นไท
ขออิสระภาพ ขอเสรีภาพ ขอการเยียวยารักษา มาถึงข้าพระองค์ ณ บัดนี้
(หากเจ็บปวดมาก สามารถระบาย เพื่อให้กางเขนรับความเจ็บปวดนี้ได้)
ขอโปรดนำการรื้อฟื้นมาถึง เพื่อการเริ่มต้นใหม่
ขอโปรดสร้างใจใหม่แก่ข้าพระองค์
ขอทรงปกป้องข้าพระองค์จากการทำร้ายทั้งมวล
ขอตัดความสัมพันธ์ทั้งสิ้นกับความเจ็บปวดในอดีต ความคิดเหตุผลจอมปลอม ขอนำบาดแผลเหล่านี้ไปที่กางเขน
ขอโปรดอวยพรลูก และขอให้ลูกได้พักพิงในพระเจ้า พักสงบในพระองค์
ขอความรักของพระเจ้าท่วมท้น จนกระทั่งลูกสัมผัสได้
ขอชัยชนะ เพื่อนับตั้งแต่บัดนี้ข้าพระองค์จะมีเสรีภาพในการดำเนินชีวิต
อธิษฐานในพระนามพระเยซูคริสต์เจ้า เอเมน
//www.panarat.com/ 
https://www.facebook.com/panarat2013
| Create Date : 23 มกราคม 2558 |
| Last Update : 23 มกราคม 2558 23:35:53 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 886 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
| |
|
 |
เรื่องบางเรื่องอาจมีผลกระทบกับคนบางคนอย่างมาก... แต่กับบางคนกลับไม่รู้สึกอะไรเลย 
บางคนอ่อนไหวง่ายกับการเงิน
ไม่มีใครเข้าใจ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
