หากเราได้รู้ ได้เห็น หรือได้ยิน เรื่องราวชีวิตความผิดพลาดของผู้อื่น (ไม่ว่าจะจากเหตุการณ์ที่พบเห็นโดยบังเอิญ , จากข่าวทางทีวี หรือ โซเชี่ยล , จากคนที่รู้จัก , หรืออื่นๆ) ... ก็อย่ามัวแต่วิพากษ์วิจารณ์ว่า ทำไมเขาถึงทำอย่างนี้ อย่าซ้ำเติมเขาด้วยความผิดพลาดที่เกิดขึ้น
เพราะคนเราทุกคนต้องการกำลังใจ และ ที่พึ่งพิงในยามที่อ่อนล้าสุดๆ แต่ยังต้องก้าวเดินไปข้างหน้า การให้กำลังใจเป็นเหมือนแรงฮึดอีกเฮือกหนึ่งที่ต่อกำลังขาของเขาให้เดินต่อไปได้ อย่าปลิดชีพใครด้วยคำพูดแง่ลบ การดูหมิ่น หรือ เหยียดหยาม
สิ่งที่ควรทำทุกครั้งเมื่อได้รู้ ได้ยิน หรือได้เห็นสิ่งต่างๆ
1. ขอพระเจ้าปกป้องก่อนเลย ขออย่าให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นกับตัวเรา ลูกหลาน พ่อแม่ญาติพี่น้อง คนที่รัก
2. สารภาพบาป โดยการสำรวจเบื้องต้นว่า ตัวเองมีแนวโน้ม หรือ จุดเสี่ยงที่จะก่อให้เกิดเหตุเหล่านั้นหรือไม่ และ ขอพระเจ้าชำระมากกว่าส่วนที่รู้ตัวด้วย เพราะบางครั้งคนเราก็มีบาปซ่อนอยู่ในเงามืดที่ตนเองก็ไม่รู้ตัว
3. หากสามารถมีส่วนกับบุคคลผู้ประสบเหตุได้ ควรจะหนุนใจ ให้กำลังใจแก่เขา อย่างน้อยที่สุดให้เขารู้ว่า มีคนๆ หนึ่งที่ให้กำลังใจเขาเสมอ (บางครั้งคนเราก็ไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย เพราะอย่างไรก็ตามเราแต่ละคนก็ต้องเผชิญกับปัญหาต่างๆ ด้วยตนเอง การหยิบยื่นกำลังใจให้ ก็เป็นส่วนสำคัญหนึ่งที่คนเราควรได้รับ และควรให้ออกไป)
4. หาบทเรียนให้เจอจากเหตุการณ์ของผู้อื่น ความผิดพลาด การล้มลงนั้นๆ เพื่อจะเป็นบทเรียนเตือนใจตนเอง (เราอาจไม่ต้องเรียนรู้ทุกอย่างด้วยการลองล้มเอง แต่เราสามารถมองและเรียนรู้จากผู้อื่น เพื่อหาแนวทางป้องกัน และ ปกป้องตนเองให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้) หากแต่มัวคิดวิพากษ์วิจารณ์อย่างเมามัน ก็จะหลงลืมปกป้องตนเอง ทั้งที่โอกาสแห่งบทเรียนได้อยู่ตรงหน้าแล้ว
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
