• หนังครับหนัง
• เที่ยวครับเที่ยวล้วนๆ
• เรื่่องวันวันของผม
• บ้านและที่อยู่อาศัย

เรื่องวันวัน:สุดสัปดาห์แห่งความสุขของคนไทย มาถึงแล้ว สวัสดีครับ ไมไ่ด้ทักทายพักใหญ่ๆ ยุ่งวุ่นวายกับงานจนไม่มีเวลาเลย (ข้ออ้างประจำของ one22 ^0^) วันนี้เลยมีกิจกรรมส่งความสุขของคนไทยมาแนะนำกัน กิจกรรมของคนไทยทั้งประเทศที่สมควรอย่างยิ่งที่จะเข้าไปทำกันคือ การเข้าไปถวายพระพร องค์พ่อหลวงของไทยเรากับ โครงการ "ด้วย 9 ชาวไทย" โครงการครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งในโลกออนไลน์ของชาวไทยในการเข้าไปแสดง ความจงรักภักดีถวายพระพร องค์พ่อหลวงของเราในวโรกาสครบ รอบ 84 พรรษาในวันที่ 5 ธันวาคม 2553 นี้ เพื่อเป้าหมาย ให้เป็นการถวายพระพรให้ได้ 9,999,999 คำถวายพระพรในระยะเวลา 9 วัน โดยเลือกต้นแบบคำถวายพระพรจากบุคคลสำคัญของไทย 99 คน กับ 99 คำถวายพระพร เป็นโปรเจ็คจากกระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร ร่วมมือร่วมใจจากภาครัฐกับเอกชนครั้งยิ่งใหญ่จริๆงครับ ผมเองก็ได้เข้าไปถวายพระพรมาแล้วครับ เว็บไซต์ทำได้สวยงามและน่าใช้ มีตัวเลขบอกจำนวนคำถวายพระพรล่าสุด update นาทีต่อนาทีทีเดียว และมีรูปแบบให้เลือกคำถวายพระพร 9แบบที่ทำได้สวยงามมาก อยากให้ทุกๆคนที่อยู่ในโลกออนไลน์ได้เข้าไปช่วยกันสร้างสถิติที่ประกาศให้ คนทั้งโลกได้รู้ว่าเรารัก ในหลวงของเราแค่ไหนกันนะครับ เว็บไซต์เปิดมาตั้งแต่วันที่ 29 พย-7 ธค 2553 นี้นะครับ ที่เว็บไซต์ //www.9forking.com อย่าลืมเข้าไปถวายพระพรองค์พ่อหลวงของเรากันนะครับ ( ^_____^ )   Create Date : 03 ธันวาคม 2553     Last Update : 3 ธันวาคม 2553 22:42:47 น. Counter : 791 Pageviews.   0 comment Share Tweet

เรื่องวันวัน:Photo Walk Winners 2009 เป็นสาวน้อยคนไทย!!! สวัสดีครับ วันนี้ผมพึ่งรู้ข่าวการประกาศผลรางวัลนี้จาก twitter ของน้องคนนึงเมื่อวานนี้เองครับ ดีใจจริงๆที่โครงการแบบนี้มีขึ้นและคนไทยเราไปคว้ารางวัลระดับโลกมาได้แถมยังเป็นสาวน้อย ตัวเล็กๆที่ผมรู้จักอีกต่างหาก อ่านรายละเอียดต่อได้ที่นี่ครับ //blog.one22.com/archives/3624   Create Date : 20 สิงหาคม 2552     Last Update : 20 สิงหาคม 2552 18:32:14 น. Counter : 442 Pageviews.   4 comment Share Tweet

วันที่หัวใจคนไทยรวมเป็นดวงเดียวกัน...บนถนนราชดำเนิน สวัสดีหลังสัปดาห์วิสาขบูชาครับ พึ่งผ่านสุดสัปดาห์หยุดกันอีกแล้วนะครับ ช่วงเดือนนี้หยุดกันบ่อยๆและหยุดติดๆกันด้วย พาลจะทำให้ตัวผมเองขี้เกียจตามไปด้วยจริงๆ แต่...ถึงจะรู้สึกยังนั้นขนาดไหนเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาก็เป็นวันที่หยุดที่ผมรอ... จริงๆเฝ้ารอดีกว่านะครับเฝ้ารอที่จะได้เป็นส่วนนึงที่บันทึกภาพประวัติศาสตร์หนนี้...ตั้งแต่ทราบสถานที่และการจัดงานที่รัฐบาลดำเนินการจัดงานวันฉัตรมงคล เป็นวันที่ระลึกในการครบรอบปีที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ทรงรับพระบรมราชาภิเษกเป็นพระมหากษัตริย์แห่งประเทศไทยโดยปีนี้นับเป็นปีที่ิ์ 60 ของพ่อหลวงของคนไทยทั้งแผ่นดิน... 17.30น... หลังจากทราบแน่ๆว่าจัดตรงไหนบ้างช่วงเย็นของวันที่ 5 พค 52 ผมจึงเริ่มต้นบันทึกภาพแรกของพิธีที่ยิ่งใหญ่นี้ที่ถนนราชดำเนินกลางบริเวณแยกสวนมิสกวัน โดยเดินเรื่อยๆมาจากแยกเทเวศครับไปดูตามภาพเลย เนื่องจากหนนี้ผมกดภาพแบบไม่ยั้งเลย ร่วมๆ เกือบ 300 รูป ใครอยากดูทั้งหมดขอให้กดดูที่ gallery ได้เลยครับ //blog.one22.com/gallery/chatramongkol_day กลับมาเล่าต่อครับ ...เดินจากสี่แยกมารถยนต์มาจากทั่วทุกสารทิศของไทยเราจอดกันเรียงรายตามภาพ ผมเริ่มเห็นคนเดินถือป้ายกันเป็นขบวนแล้ว ทุกคนใส่เสื้อหลากสีตามที่ทางรัฐบาลได้ประกาศล่วงหน้า แต่ผมเองก็เห็นหลายๆจังหวัด อำเภอ ตำบล ใส่สีที่บอกที่มาของตัวเอง หรือของกลุ่มของตนเอง... สงสัยเวลาจะกลับคงจะได้หากันง่ายๆด้วยน่ะครับ เข้ามาถึงสี่แยกมิสกวัน เจอพี่ๆตำรวจกลุ่มนี้แกประจำการที่สี่แยกหน้าตาดูไม่กังวลมากๆเหมือนการชุมนุมของถนนเส้นนี้ที่ผ่านๆมาเลย ดีจัง... ธงไตรรงค์แรกๆที่ผมเจอของวันนี้เดินตัดหน้าผมพอดีเลย... คนมีทั้งนั่ง เดิน ยืน กันเต็มท้องถนนเส้นราชดำเนินนี้ แต่ล่ะคนถึงจะร้อนก็ดูมีความสุขกันดีนะผมว่า... และเมื่อมีคน ก็มีการค้าเกิดขึ้นเป็นของคู่กัน... การค้าเล็กๆนี้ดูจะได้ใจคนที่มากันทั้งนั้น พลาสติกยี่ห้อของขบเคี้ยววันนี้มาใช้รองนั่งได้กำลังดี เดินไปตรงไหนก็มีขายกัน ผมเดินถ่ายพี่น้องคนไทยด้วยกันอีกซักพักก็เลยมุดๆเข้าไปใกล้ๆเวทีพื้นบ้านที่กำลังส่งเสียงขับขานคนที่มาด้วยเพลงลำตัด..อีแซว ฟังสนุกสนานกันน่าดูบนเวที คนดูก็มุงกันแบบนี้ล่ะครับ...แม้มุมมันจะแคบก็ขอดูกันหน่อยล่ะ ด้านหลังเวทีเค้าก็กำลังจะเตรียมโชว์ชุดต่อไปมาแสดงต่อพอดี ...เสียงแม่ครูเพลงบนเวทีกำลังจะจบการแสดง และหยอดมุมกับคนดูด้านล่างอย่างสนุกสนาน น้องๆกลุ่มนี้น่ารักดีครับแต่งองค์ทรงเครื่องกันเต็มยศเลย .... ผมเดินไปขอถ่ายภาพ ครูผู้คุมไม่ว่าอะไรแต่หนูๆจ้องผมตาเป็นมันเลย ผมแอบอมยิ้มอยู่คนเดียวไม่ได้ อีกภาพน้องๆอีกชุดก็กำลังซักซ้อมกับคุณครูอยู่เช่นกัน ผมขอถ่ายภาพเลยเก็กให้ผมถ่ายเต็มที่เลย... หลังจากนั้นเดินออกมายังมุดต่อๆไปเข้าใกล้ด้านข้างเวที ผมเหลือบมองขึ้นไปด้านบน แม่เพลง พ่อเพลงยังคงต่อเพลงกันสนุกสนาน... ด้านล่างคนดูก็ตาจับจ้องตามลีลาดูๆก็สนุกสนานกันพอสมควรครับ ผมเห็นพี่ตากล้องแกกำลังใจจดใจจ่อกันงาน ท่าแอ็คชั่นแกเท่ใช่เล่นเลย.... จากนั้นผมเดินแยกออกมาหันหลังกลับเดินย้อนกลับมาทาง สะพานมัฆวาน สะพานแห่งความทรงจำต่างๆนานาๆของคนไทย วันนี้เต็มไปด้วยคนไทยหลากสีสันเต็มท้องถนนทีเดียว ... เดินมาอีกนิดหน่อยเจอแม่ค้าแกขายน้ำคนสนับสนุนใช้ได้ ภาพนี้ผมชอบ แอ็คชั่นพี่ผู้หญิงกับลายเสื้อพี่คนขายน่ะครับนะครับไม่มีอะไร 18.11น. ผมยังยืนอยู่ใกล้ๆจะถึงสะพานแห่งประวัติศาตร์ทางการเมืองของไทยอยู่ครับ ระหว่างทางก็เก็บภาพพี่น้องคนไทยไปเรื่อยๆ ก่อนถึงสะพานวันนี้เต็มไปด้วยคนไทยแต่งตัวหลากสีไม่มีสีใดเด่นชัด ดูแล้วดีใจมาก... color party จริงๆ หน้าสะพานมีคนไม่มากนักส่วนใหญ่คนจะไปรวมตัวกันหน้าเวทีทั้งหลายกันเพื่อรอชมภาพและกิจกรรมต่างๆที่ทยอยมีขึ้นเรื่อยๆ ผมเดินผ่านตากล้องกันตรึมเลยบางคนเลนส์ระดับเทพทั้งนั้น..ภาพความประทับใจแบบนี้ในเวลานี้หาไมได้ง่ายๆแน่นอนแล้วใครจะพลาด...จริงไหมครับ ที่ไหนมีคนรวมตัวกันที่นั้นย่อมมีการค้าเกิดขึ้น ของค้าขายกันเพียบ ผมเดินข้ามสะพานมาชิดซ้ายมาเรื่อยๆบนฟุตบาทพ่อค้าแม่ค้าเยอะดีครับขอเก็บภาพหน่อยนะ บ้างขายของใช้ บ้างก็ขายของกินกันอย่างร้านพี่คนนี้ลูกค้ามาเข้าคิวกันเพียบ แกขายผัดไทยครับ มือตักแทบไม่ทันเลย... ช่วงนี้ของกินล้วนๆครับ ถ่ายไปก็หิวไป... ผมเดินต่อมาอีกนิดของขายเรียงกันไปจนถึงแยกสะพานพระรามแปดเลยทีเดียว ร้านนี้ขนมครับ ก่อนจะเป็นรีวิวอาหารไปซะก่อนกลับมาเดินชมบรรยากาศกันต่อดีกว่านะ ฟ้าเริ่มมืดแล้ว...ผมเดินมาต่อบริเวณใกล้ๆเวทีไทเค้าตั้งแล้วครับแถวๆนี้คนเริ่มรวมกันเยอะขึ้นเรื่อยๆ พี่น้องคนไทยนั่งรอกันเพียบ มาใกล้ๆเวทีอีกนิดคนไหนมีธงก็เริ่มโบกกันไปมาระหว่างที่รอเวทีเริ่มงาน.. พีธีกรขึ้นมาแล้วครับและขอให้พี่น้องช่วยกันโบกธงกันหน่อย ..."รักเมืองไทยกันไหมครับ ช่วยกันโบกธงหน่อย..." ประมาณนี้ที่ผมได้ยินมาพี่น้องก็ตอบรับด้วยภาพนี้เลย อีกภาพบอกตรงๆตอนนี้ผม ขนลุกจริงๆไปกับภาพที่เห็นตรงหน้า ประทับใจมากมาย มือขวากดชัตเตอร์ไป มือซ้ายประคองกล้องแต่ในใจเต้นตูมตามตื่นเต้นกับภาพที่เห็นตรงหน้าจริงๆ ... จากนั้นพิธีกรบนเวที ก็เริ่มทำงานมียอกล้อกับผู้ชมข้างล่างบ้างเป็นกระสาย ระหว่างนี้ทุกครั้งที่ประกาศขอให้โบกธงหรือมีคำพูดโดนๆใจ ทุกๆคนก็ขานรับด้วยการโบกธงกันปลิ่มไสวไปทั่วผมเริ่มเก็บภาพมุมต่างๆไปเรื่อยๆด้วยคนที่เยอะและตัวเราก็ใหญ่ใช่เล่น มุดไปมุดมา.. และแล้วเมื่อครั้งสุดท้ายก่อนที่จะเชื่อมสัญญานร่วมกันจากทุกๆจุด พีธีกรขอให้เราร่วมกันชูธงก่อนจะตัดเข้าพีธี ...ภาพที่ผมรอจะบันทึกก็มาอยู่ตรงหน้านี้แล้ว...ธงไตรรงค์ปลิ่วไสวไปทั่วจริงๆ... อีกภาพ... ..ดูจากภาพกันเองดีกว่าคงไม่ต้องบรรยายใดๆภาพบอกไว้แล้วนะครับรูปช่วงนี้อาจจะเยอะหน่อยนะครับ... หลังจากนั้นผมก็เดินถอยออกมาด้านหลังยืนท่ามกลางผู้คนนับหมื่นนี้ได้อารมณ์ร่วมอย่างแรงจริงๆครับ ถอยมาเรื่อยๆเห็นพี่ๆตากล้องกำลังทำงานกันอย่างตั้งใจเพื่อส่งภาพตรงหน้านี้ไปสู่พี่น้องทั่วประเทศ เลยอดเก็บภาพไม่ได้ ปีนกันขึ้นไปสูงดีถ้าได้ขึ้นไปถ่ายข้างบนน่าจะเก็บภาพได้ดีกว่านี้แน่ๆ ... ผมคิดอยู่คนเดียวในใจ... มุมจากด้านบนครับ และแล้วพิธีกรบนเวทีก็ประกาศการเชื่อมสัญญานจากทุกจุดและขอให้พี่น้องคนไทยที่มารวมตัวกันวันนี้ยืนขึ้นและเตรียมรับฟังจากภาพบน vdo wall ก็ขึ้นเป็นท่านนายกกล่าวนำและแล้วเลาที่เราจะร่วมกันแสดงความเคารพต่อพ่อหลวงของคนไทยทั้งประเทศก็เริ่มขึ้น... ทุกๆคนหันไปดูภาพบนจอกันอย่างตั้งใจทีเดียว หลังจากนายกกล่าวจบภาพที่เห็นก็คือพี่น้องคนไทยยกมือโบกธงไสวกันเป็นภาพแห่งความประทับใจของผมจริงๆ เริ่มใกล้จะร้องเพลงสรรเสริญแล้วครับทุกๆคนเริ่มสงบนิ่งรอสัญญานเพลงมาตามสาย... ทุกๆคนเริ่มจุดเทียนถวายพรกันแล้วครับ เพลงสรรเสริญพระบารมีก้องกังวานจริงๆครับ มองไปทางด้านหลังของผมทุกๆคนตั้งใจร้องกันทั่วบริเวณนั้น หลังจากเพลงจบทุกคนก็เริ่มขยับขยายกันแล้วครับพี่น้องคนไทยที่หลั่งไหลมาก็เริ่มทยอยกลับกันแล้ว จบกันที่ภาพนี้ละครับพี่น้องที่อยู่ต่างจังหวัดก็ทยอยกันกลับส่วนตัวผมประทับใจมากกับความร่วมแรงร่วมใจจากคนไทยทั่วประเทศที่หลั่งไหลกันมาจากทั่วทุกทิศในค่ำคืนที่ผ่านมา..หวังว่าเราจะสามัคคีกันแบบนี้ตลอดไปครับ สวัสดีคุณๆคนไทยทุกคนครับ...แล้วพบกันใหม่ครับ...   Create Date : 11 พฤษภาคม 2552     Last Update : 11 พฤษภาคม 2552 21:51:26 น. Counter : 815 Pageviews.   2 comment Share Tweet

Com World 2009 สวัสดีครับ วันนี้ว่างๆช่วงเย็นมีโอกาสไปเดินงาน Com World Thailand งาน computer แรกของปีนี้มา จริงๆเจตนาที่ไปก็อยากไปดูงานกล้องที่จัดอยู่ร่วมกันในงานนี้นั้นล่ะครับ เพราะกำลังอยากได้กล้องใหม่ที่เล็งๆไว้เผื่อมีโปรโมชั่นแรงๆราคาดีๆให้ได้เกิดแรงบันดาลใจสอยกลับมาซักหน่อย งานจัดที่ paragon hall ชั้น 5 ชั้นโรงภาพยนต์นั้นล่ะครับ ที่ประจำจัดทุกๆครั้ง แต่ ปีนี้งานค่อนข้างเงียบนะครับผมว่า จะด้วยเหตุผลว่าเป็นวันแรกรึเปล่าก็ไม่แน่ใจ เท่าที่สังเกตุดูตรงงานกล้องที่ตั้งใจจะไปดู โปรแรงๆที่อยากได้ก็ไม่เท่าไหร่ครับ ร้านที่ไปออกก็เหมือนๆเกือบๆจะเต็ม แต่ก็ไม่ค่อยเต็มเท่าไหร่ ดูเหงากว่างานคราวก่อนทีเดียวเลย ไม่ได้ไอ้ที่ตั้งใจแต่ได้ของเล็กๆน้อยๆกลับมาแทน สงสัยผมคงต้องรอ งานอีกค่ายที่กำลังจะมาถึงช่วงเดือนมีนาคมนี้แทนครับ . เรื่องเที่ยว เรื่องกิน เรื่องที่พัก ที่นี่เลย //blog.one22.com/   Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2552     Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2552 22:14:49 น. Counter : 431 Pageviews.   1 comment Share Tweet

ที่กิน:เส้นเล็กน้ำกับลูกชิ้นศรีย่าน...ที่หายไป วันนี้มีร้านก๋วยเตี๋ยวอยากจะแนะนำซักร้านครับ แต่ก่อนจะบอกว่าร้านนี้อยู่ที่ไหน เป็นก๋วยเตี๋ยวอะไร รสชาดดีเยี่ยมประมาณไหน ผมอยากให้ทุกคนลองฟังเรื่องเล่านี้ก่อน เรื่องมันเริ่มขึ้นตั้งแต่เช้าครับ แค่วันนี้เหมือนจะดวงมันจะโดนนั้นล่ะ เช้านี้มีประชุมงานตอนเช้า เจ้า gps ประจำรถก็ดันเจ๊งใช้ไม่ได้ หลังๆนี่ผมใช้มันไปนู้นนี่จนติดแม้แต่ในกรุงเทพฯก็ไม่เว้นไม่ยอมจำเส้นทางเองแล้ว นิสัยไม่ดีเลยจริงๆ วันนี้พอไมได้ใช้เลยขาดความมั่นใจเลย สุดท้ายเลี้ยวผิดจากที่ต้องเลี้ยวซ้ายก็เลี้ยวขวาซะงั้นขอให้นึกถึงว่าถ้าคุณอยู่ตรงแยกสาธรและต้องการเลี้ยว และมันผิดในเวลาประมาณ 9 โมงเศษ โอ้วนรกชัดๆ เพราะรถติดมหาศาลไม่พอจุดกลับรถพี่ๆตำรวจใจดี ก็ไม่ยอมให้กลับเนื่องจากมันติดมากถ้ารอรถกลับ เค้าเลยให้เราขยันวิ่งไปกลับอีก 4-500เมตรถัดไปนู้นเลย อ่าไม่เป็นไร ไปๆ ไหนๆก็ผิดแล้ว เจอจุดกลับอ้าวไหมมันไม่ให้กลับอีกหว่าเอาฟะไม่ทันแล้ว ขืนไปอีกประชงประชุมไม่ต้องไปกันล่ะ หลังจากกลับมาด้วยความมั่นใจสุด เข้าเลนซ้ายเลย อ่ะยังไม่ทันจะระแวงเสร็จดี นู้นจั้มมาให้เราแล้ว "หยุด" ห้ามเลี้ยวนะครับ หลังจากนั้น 555 ถึงออฟิตที่จะไปประชุม Late ไปครึงชั่วยาม เปิดประตูเข้าไปโอ้วผิดๆๆๆจริงๆ ผมผิดไปแล้วคร้าบบบบ เศร้า ตัดมาช่วงเย็นตอนให้ใกล้ๆเลิกงาน รู้สึกว่าวันนี้มันช่างไม่รื่นรมย์เอาซะเลย เลยยกโทรศัพท์เข้าปลายสาย "ดูหนังกันเหอะ australia เนอะเค้าว่าดี" จากนั้นก็กว่าจะออกก็ brief งานน้องๆเสร็จอีก 15 นาทีจะถึงรอบ แต่คิดในใจไม่เป็นไร พอไปถึงโรงปั้ปหลังจากเสียงตามสายบอกมาว่ารออยู่หน้าโรงน่ะ "คับจ้า" ไปแล้ว พอไปถึง ไหนฟะ โรงไหนหว่าทางเข้าก็มีทางเดียวนี่หว่า กดถามทันที "ไหนๆอยู่ตรงไหนจ๊ะ" เสียงตอบปลายสายว่า "ก็รออยู่ตรงหน้าทางเข้าไง" " ไหนอ่ะเนี่ยอยู่หน้าโรงแล้วจ้า" เสียงปลายสายว่า " ก็อยู่ตรงหน้าจุดขายตั๋วไง" เอ๊ะ(ชักงง) ผ่านเมื่อกี๊ก็ไม่มีนี่หว่า สุดท้ายคำถามพันล้านก็มาเฉลย "เธออยู่โรงไหนน่ะห่ะ" ผมมั่นใจสุดๆว่า "อ้าวก็ที่งามวงศ์วานไงจ๊ะ" ปลายสายพูดแบบชัดๆเน้นๆกลับมาว่า "ชั้นอยู่ รัตนาธิเบศร์" โอ้ววววว แม่เจ้า สรุปว่าฟรีครับ ซื้อตั๋วฟรี ไมได้ดูแล้ว สุดเซ็งเลย เฮ่ออออ สุดท้ายก็กลับบ้านระหว่างทางหิวจริงๆกว่าจะออกจาก เดอะมอล์ลงามวงศ์วาน ได้ติดอยู่ในลานเกือบครึ่งชม. หนังก็ไม่ได้ดู หิวๆสุดๆ ระหว่างขับรถข้ามสะพานพระรามห้ากลับมาจะเข้าบางกรวย ขับเลียบชิดซ้ายสุดมาเรื่อยๆ สุดท้ายสะดุดกับป้าย แผงอาหารธรรมดา ๆ เขียนไว้ว่า ร้านก๋วยลูกชิ้นศรีย่านเจ้าเก่า เอ๊ะไหมมันมาอยู่ตรงพระรามห้าล่ะ เอาเหอะช่างมันหิวๆแบบนี้ต่อให้มันเป็นลูกชิ้น เบตง ก็ไม่สนแล้ว สั่งเลยมีทั้งหมูและเนื้อแต่ผมมันชาติเสือย่อมไม่กินเนื้อพวกเดียวกันเองอยู่แล้ว (เกี่ยวไหมเนี่ย) สั่งหมูดีกว่า พี่คนขายบอกกลับมาซื่อๆแต่จริงใจว่า "หมดแล้วนะน้อง" โอ้วแม่เจ้าไรวันนี้มันจะซวยซ้ำซวยซากงี้ฟะ ยังไม่ทันเอ่ยไรต่อ พี่ก็พูดต่อว่า "จริงๆ มันก็มีน่ะ แต่ไม่คบนะ "(อ้าวใครพี่ใครไม่คบ ไม่คบก็ไม่คบสิช่างหัวมันผมหิวแล้ว ไม่อยากคบใครทั้งนั้น อยากคบก็แต่พี่เนี่ยล่ะไม่คบพี่ ผมก็อดกินสิ หุหุหุ) "ไรครับพี่ไม่ครบ" ผมเอ่ยออกไป "ลูกชิ้นน่ะ ขาดไปลูกนึงปรกติมันต้องใส่ 6 ลูกน่ะ" "เอ่องั้นก็ไม่ได้กินอ่ะสิ แต่ช่างมันเถอะ ไม่เป็นไรพี่ขาดลูกผมก็กินได้" แกตอบซื่อกลับมาว่า "งั้นเพิ่มเส้นเอาแล้วกัน" จากนั้นก๋วยเตี๋ยวร้อนๆ ก็ยกมาเสริพ ชามสุดท้ายของวันนี้แล้วล่ะน้อง ได้ครับพี่ ผมคิดดังๆในใจ ผมจะจัดการมันให้ไปอยู่ในท้องผมอย่างดี กินคำแรก อือรสชาดโอเค เส้นเหนียวกำลังดี ลูกชิ้นมั่ง อ่าโอเคอร่อยใช้ได้ จากนั้นก็ซัดต่อเลย จนหมด เฮ่อ! รอด "เก็บตังครับพี่" ผมเอ่ยออกไป แกเดินกลับมาหาเรา "เอา20ก็พอน้อง" ผมงงๆ เพราะแกแปะราคาไว้ตรงรถแก 25-30 "เฮ้ยพี่ไม่ใช่มั้ง" " เอาแค่นั้นล่ะ" "โอ้ยพี่ไม่เป็นไร แค่พี่บอกผมตอนก่อนสั่งนี่ก็แสดงความมี spirit พี่เยอะแล้ว ผมจะไปรู้ได้ไงว่าพี่ให้ลูกชิ้นกี่ลูก" แกยิ้มครับ ยิ้มแบบพิมพ์ใจน่ะครับ เขินๆด้วยซ้ำ บอกออกมาว่า ไว้มากินอีกจะแถมให้นะ ผมยื่นตังให้แก 25 บาท พร้อมกับความรู้สึกเต็มใจอย่างยิ่งถึงลูกชิ้นจะขาดไปซักลูกสองลูก ผมก็ไม่ได้เสียดายอะไร เพราะความมี spirit ของพี่เค้าช่วยเติมลูกชิ้นลูกที่ 7 ให้ผมนานแล้วล่ะ ร้านเล็กๆริมถนน มองดูเฉยๆ แต่วันนี้ผมกินอร่อยกว่าก๋วยเตี๋ยวแพงๆที่เคยกินมาหลายๆร้านด้วยซ้ำ นี่ล่ะมั้งที่เรืยกว่าน้ำใจคนไทย ด้วยกัน ก่อนจากผมบอกแกว่าแล้วจะมากินอีกครับพี่ และตั้งใจว่าจากนี้ถ้าผ่านและหิวยามค่ำๆคงได้ร้านพี่เป็นหลักชัยในการกินแน่นอน วันนี้ที่ว่าแย่ๆเมื่อเช้า โดนตำรวจสอย ประชุมก็สาย หนังก็ไม่ได้ดูเสียตังฟรีๆ บัดนี้หายไปหมดเลยครับ เหลือไว้แต่ความตั้งใจที่จะกลับบ้านมานั่งเขียนแนะนำที่กิน ธรรมดาที่ไม่ธรรมดาเจ้านี้เท่านั้นเอง ....เล่ายาวเลยน่ะ สำหรับคนที่สนใจอยากไปกินคุณก็เพียงข้ามสะพาน พระราม5 มาเลียบซ้ายชิดในสุดหลังลงมาจากสะพานผ่านร้านอาหารและผับดังๆย่านนี้หลายๆร้าน ก็จะมองเห็นร้านก๋วยเตี่ยวเล็กๆที่ใจไม่เล็กตาม ร้านแกเป็นเพิงธรรมดาครับ แต่แกใช้รถกระบะมาตั้งเป็นตู้ปรุง แล้วมีป้ายเห็นชัดเจนนะผมว่า ยังไงมีโอกาสลองแวะไปลอง อุดหนุนคนซื่อสัตย์กันดูครับ ร้านพี่แกเปิดตั้งแต่บ่ายๆไปถึงเย็นๆค่ำมืดเลยกันนะครับ   Create Date : 07 มกราคม 2552     Last Update : 8 มกราคม 2552 1:08:07 น. Counter : 511 Pageviews.   3 comment Share Tweet

• 1twenty2
• chalawanman
• ร่มไม้เย็น
• ตัวเล็กแต่กินจุ
• จัมมัย...
• ปตัญชลี
• กัปตันลูกชุบ
• ชานไม้ชายเขา
• the Sixth Floor
• p_pat_p
• Webmaster - BlogGang

• รวบรวมการท่องเที่ยวดีๆทั้งหมดของผม
• BlogGang.com