สำหรับคนที่ติดตามการเมืองมา ก็น่าจะเห็นได้รู้ได้ว่า พรรค ปชป. ยุคอภิทธิ์ร้อยศพ หมดสภาพของการเป็นพรรคที่เป็นหลัก ที่จะหวังพึ่งพิงอะไรกันได้แล้ว

นายพิชัย รัตตกุล อดีตหัวหน้าพรรค ที่เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ในพรรคคนหนึ่งที่สมาชิกรุ่นต่อมา ควรจะให้ความเคารพ จะพูดยังไงแม้จะไม่ดีต่อตนเอง ก็ไม่ควรจะไปตอบโต้

แต่ที่ไหนได้ ปลอ่ยให้ E-ติ่งมัลลิก้าก้า ออกมาตอกหน้าถอนหงอกนายพิชัย รัตตกุล อย่างยับเยิน นายอภิสิทธิ์ ก็ไม่เห็นแสดงอะไรในฐานะหัวหน้าพรรค

ส่วนนายชวน ที่เป็นชู้ชัดๆ (เพราะไปได้เมียคนอื่นเขาทั้งที่ยังไม่ได้หย่า)
หลอกคนทั้งประเทศว่าเป็นโสตมาหลายสิบปี จะไปหวังอะไรได้ ไม่มีวิสัยทัศน์อะไร อยู่แล้ว นอกคำพูดโก้ๆ ที่ดูหน้าเชื่อถือ แต่เดียวนี้ ประชาชนคนทั้งประเทศเขาเห็นเด่นชัดแล้วว่า นิยม เผด็จการ เชื่อมั่นในระบอบเผด็จการอย่างเหนี่ยวแน่น ขนาดเดินนำหน้าม็อบได้แล้ว

ส่วนทรราชเทือก ไม่ต้องพูดถึง เดินหน้าผ่าความจริง จนความจริงของพรรค ปชป. แต่เก่าแต่ก่อน หายไปหมดเหลือแต่ความเท็จล้วนๆ

เฮ้อ...คนที่นิยม ปชป. ยุคเก่าแก่สมัย มรว.เสนีย์ นายถนัด นายพิชัย..ก็คงจะต้องถอยตัวออกมาแน่แล้ว

หวังอลงกณ์ พลบุตร เฉลิมชัยศรีอ่อน คน ปชป. ที่พอจะเป็นความหวังของคนนิยม ปชป. ก็คงจะหวังไม่ได้เพราะเป็นเสียงส่วนน้อย แอะอะไรมาก็ถูกสกัด

ไม่รู้ ดร.สุรินทร์ พิศสุวรรณ คน ปชป. คนหนึ่ง ยังอยู่ไม๊ จะมีโอกาสได้เข้ามากอบกู้ ปชป. หรือไม่ หรือปล่อยให้อภิสิทธิ์ร้อยศพ ลากจูงจนพรรคพังกับตา