อันทพาลนักกลอนมาเวิ่นเล่น...ตอน ล้มแล้วลุก รุกที่ใจ

กลอน ล้มแล้วลุก รุกที่ใจ..








มีกลอนบทหนึ่งค่ะ..เจ๊เพิ่งมาเจอตอนจะเก็บขยะเศษกระดาษอะไรพวกนี้ทิ้ง จำไม่ได้เหมือนกันว่าเขียนให้ใครอะไร
“สุดท้ายไม่มีอะไรจะพูดนอกจากเก็บ คุณแกรี่ไว้เป็นกำลังใจยามท้อถอย ว่าชีวิตเรา เราคงต้องสู้เอง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น...สู้ๆๆๆ สู้ตาย..”
แล้วก็มาสงสัยกับตัวเอง ใครว่ะ แกรี่5555

นานจนจำไม่ได้แล้ว แต่อ่านกลอนแล้ว โหย ที่กูแต่งเองเหรอเนี่ย..เก่งนี่หว่า(ยอตัวเองกันเข้าไป55555)

ถ้าล้มคว่ำคะมำหน้า.....อย่านอนฟุบ
อย่าสรุปว่าแพ้....แค่พลาดพลั้ง
ให้ลุกขึ้น....ยืนให้มั่นเรียกพลัง
ไม่มัวนั่งโอดโอยโวยคร่ำครวญ

ถ้าสูญเสีย เสียศูนย์....อย่าคิดจบ
อย่าคิดลบ รำพัน โศกกำสรวล
เสียไปแล้ว สูญไปแล้ว อย่าปั่นป่วน
ไม่พร่ำทวน หวนไห้ ใฝ่อาวรณ์

ถ้ารีบรุก ลุกไว ใจยิ่งฟื้น
สำนึกตื่น เตือนตน ค้นคำสอน
เสียไปแล้ว ผิดไปแล้ว ไม่บั่นทอน
จงตัดตอน เริ่มใหม่ สู้ สู่ ไป

เสียดายจำวันที่ไม่ได้ ทะลึ่งเขียนว่า June Jam น่าจะแต่งเดือนนั้นแหละ ปี ก็น่าจะสัก 51 52

พูดถึงเรื่องทำใจ พูดนะมันง่าย แต่ทำมันยาก จิตใจคนเรามันไม่ใช่ ความจำของคอมพิวเตอร์ นึกจะลบก็ดิลีท แม่งทิ้งไปเลย หัวใจประกอบด้วยสิ่งละเอียดอ่อน ซึบซับความรู้สึกได้ดีนักแล แต่อย่างว่าแหละค่ะ ถ้าเราไม่คิดจะทำคิดจะลุกเอง ใครมาจะมาช่วยเราได้ เพื่อนน่ะช่วยปลอบ ถูก แต่พิรี้พิไร้มากๆ มันด่าเอาอีก55555 เป็นซ่ะงั้น

นี่เจ๊อ่านก็ปลอบใจตัวเองไปนะคะ ตอนนี้กำลังหน้าคะมำอยู่เหมือนกัน ลุกแทบไม่ขึ้น พอจะลุกๆเหมือนมีตีนใครก็ไม่รู้เหยียบซ้ำจนหลังแอ่นเลย หุหุหุ มึง..อย่าให้กูฟื้นได้เชียว ไอ้ที่เหยียบๆกูอ่ะ มึงตาย55555 ออกแนวอาฆาตมาก ยิ่งเขียนยิ่งเป็นอีร้าย จบดีกว่า เพราะเจ๊อยากเป็นนางเอก55555

Create Date : 13 ตุลาคม 2553 Last Update : 14 ธันวาคม 2553 9:48:14 น.