อัน Facebook เหมือนกระดานใจ แปะหน้าบ้าน
ผู้คนผ่าน ไปมา พากันเห็น
ใช้ถ้อยคำ ไม่ระวัง จะลำเค็ญ
จะต้องเซ่น ด้วยบาดหมาง สร้างศัตรู
คนเคยมี คดีกัน ต้องคิดหนัก
อย่าให้รัก ให้ชังชัก เป็นสื่อรู้
อยากจะบอก บอกไม่เคลีย ผิดเลยกู
คนที่ดู จะคิดลึก นี่ด่ากู..
ทุกถ้อยคำที่สื่อ มันเปิดกว้าง
ยิ่งคิดถ่าง คนเคยขุ่น ยิ่งคิดอยู่
ไม่ถูกกัน ไม่ชอบกัน นั่นว่ากู
หายใจอยู่ แผ่นดินเดียว ยังผิดเลย
อัน Facebook เหมือนกระดานใจ ความรู้สึก
ฝากให้นึก ฝากให้คิด ก่อนเปิดเผย
ถ้อยบางถ้อย คำบางคำ บาดลึกเลย
เกินทนเฉย ช่างหัวมัน ช่างแมร่งมัน
จะให้ดี อยากต่อว่า ระบุชื่อ(ไปเลยยย)
ให้มันสื่อ รู้ๆกัน ไม่ไหวหวั่น
กูคนนี้ ด่ามึง มึงคนนั้น
จะได้ฉะกันถูกคู่ และถูกคนเอย
26-02-54
หนูธันย์
จะบอกว่าไม่มีอะไรเลย ก็สตอเบอรี่ ก็มีนิดหนึ่ง
แต่ไม่ใช่เรื่องของเจ๊55555 แต่เจ๊อยากเสือกนิดหนึ่ง
บางทีอยากบอกก็ไม่รู้จะพูดไง เพราะสิทธิเสรีภาพของบางคน
เราก็ไม่อาจไปเป็นคานสอดได้..5555
อารมณ์บรรเจิดจัด..
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
