หญิงเดียวในใจ
ป๊ะป๊ากับแม่รู้จักกันวันแรกตั้งแต่วันที่ 13 มกราคม 2544 รู้จักกันครั้งแรกบนโลกไซเบอร์ เป็นโปรแกรมแชท Pirch 98 ได้คุยกับป๊ะป๊าน้องเฟดครั้งแรกแม่ก็ตกลงเป็นแฟนกับป๊ะป๊าเลยทั้งๆที่ยังไม่เคยเห็นหน้าเห็นตากันเลย น้องเฟดอย่าคิดว่าแม่เป็นวัยรุ่นใจร้อน แต่มันเป็นความรู้สึกของแม่ว่าผู้ชายคนนี้แหละที่จะมาเป็นคู่ชีวิตของแม่ นับจากวันนั้นแม่ก็ได้ติดต่อกับป๊ะป๊าน้องเฟดทางอีเมล์ และทางเพจเจอร์เท่านั้น เพราะแม่กับป๊ะป๊ายังไม่มีโทรศัพท์ทั้งคู่เลย ทุกครั้งที่ป๊ะป๊าอีเมล์มาหาแม่จะขึ้นชื่อเรื่องมาทุกครั้งว่าหญิงเดียวในใจ ได้อ่านเมลล์น้องเฟดทีไรแม่ดีใจมากเพราะป๊ะป๊ากับแม่ไม่ได้อยู่จังหวัดเดียวกัน ไม่ได้มีเวลาไปทานข้าว ไปดูหนัง ไปทำกิจกรรมอื่นๆเหมือนคู่รักทั่วไป นานๆทีถึงจะได้มีโอกาสเจอกัน อาจจะมีไม่เข้าใจกันบ้างแต่ป๊ะป๊าก็ไม่ยอมให้ไม่เข้าใจกันเกิน 1 วันจะต้องคุยกันจนรู้เรื่องมีอะไรต้องปรับเข้าหากัน แต่ส่วนมากร้อยเปอร์เซ็นต์แม่เป็นคนหาเรื่องทั้งนั้นเลย ป๊ะป๊าน้องเฟดจะมาหาแม่ที่บ้านคุณตา คุณยาย เมื่อถึงเวลาต้องจากกันทีไรป๊ะป๊ากับแม่ก็ต้องร้องไห้เพราะความคิดถึงกันทุกครั้ง ความดีที่ป๊ะป๊าเอาชนะใจแม่ดีก็เพราะป๊ะป๊าเป็นคนรักเดียวใจเดียว รักครอบครัว แม่ไม่เคยจะต้องมานั่งกังวลใจเรื่องผู้หญิงอื่นว่าจะมาเกี่ยวข้องกับป๊ะป๊า ไม่ใช่ไม่มีผู้หญิงมาสนใจนะลูกมีเยอะมากเลยแต่ป๊ะป๊าก็ไม่เคยสนใจเลย มีความรักที่มั่นคงเสมอไม่เปลี่ยนแปลง หลังจากแม่เรียนจบปริญญาตรีแม่ก็ได้หมั้นกับป๊ะป๊าวันที่ 14 เมษายน 2548 และได้แต่งงานกันวันที่ 15 มีนาคม 2550 จนถึงทุกวันนี้ก็ 9 ปีแล้วแต่ความรักของป๊ะป๊ากับแม่ยังเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลงใครว่ารักแท้แพ้ระยะทาง มันไม่จริงเลยสำหรับแม่ รูปหน้างานของแม่กับป๊ะป๊า ป๊ะป๊ายกขบวนขันหมากมาที่บ้านคุณตาคุณยาย ป๊ะป๊าต้องผ่านประตูเงินประตูทองก่อนที่จะเข้ามาหาแม่ได้ วันนั้นแม่ตื่นเต้นมากเลยลูก ทำอะไรไม่ถูกเลย ทำพิธีสู่ขวัญและผูกข้อมือของแม่กับป๊ะป๊า รูปงานเลี้ยงตอนเย็น ตอนนี้ยิ้มได้บ้างแล้วลูกหายตื่นเต้นบ้างแล้วเพื่อนๆของแม่ที่เคยทำงานด้วยกันที่ HSBC มาแสดงความยินดีด้วย