9 เดือน..แล้วล่ะคร้าบ แถมป๋มหายป่วยแล้ว
เย้..เย ในที่สุด ด้วยพลังมี๊และการฟื้นตัวของนู๋ ก้อสามารถหายจากการมาเยี่ยมของคุณหวัดได้ แถมมี๊ยังได้น้ำหนักที่ลดลงมาเป็นรางวัล (แต่คาดว่าที่หายไปโลกว่าๆจะกลับมาได้เหมือนเดิมในไม่ช้าเพราะตอนนี้กินแบบตายอดตายอยากมาก) วันนี้นู๋ก้อก้าวเข้าใกล้ขวบมาอีกนิดละ อะไรเพิ่มขึ้นหลากหลาย แต่ที่มี๊แอบยิ้มมั่กๆ ก้อคือการพูดของนู๋ นู๋จะชอบพูดว่า"แอ้ม แอ้ม" แปลว่าอะไรก้อไม่ทราบแต่เวลาต้องการอะไรจะแอ้ม แอ้มไว้ก่อนตัวอย่างเช่นตื่นนอนมางัวเงียจะให้อุ้ม ก้อทำท่าโผเข้าหาพร้อมกับพูด "แอ้ม แอ้ม"หิวจ้ด ป้อนไม่ทันใจ ก้อจะ " แอ้ม แอ้ม" พร้อมเอามือมาดึงช้อนประมาณตรูจะกินเองอยากได้มือถือ รีโมท สายไฟ ก้อจะ "แอ้ม แอ้ม" แต่สายไฟนี่ มี๊ขอล่าสุดมือถือทัชสกรีน HTC ของป่าป๊าก้อถูกสังเวย เป็นโศกนาฏกรรมดีๆนี่เอง ก้อเพราะว่าทัชสกรีนมันมีเสียงแตะนู่นนิด นี่หน่อยก้อจะมีเสียงดัง กุกๆ น่าสนใจสำกรับเด็กเบบี๋ยิ่งนัก น่าสงสารมือถือยิ่งนักช่างเป็นของเล่นที่แพงจิงๆแถมเดี๋ยวนี้ถ้ามี๊กินอะไรให้เห็นนี่ไม่ได้เลยนะ ขอมีส่วนร่วมตลอด คือ จะมามั่วกินด้วยน่ะเอง ล่าสุดพี่เลี้ยงป้อนเค้กเนยเอสแอนพีให้ทั้งชิ้น ผลปรากฏอาหารไม่ย่อย ตอนเย็นอ้วกออกมาหมด ขอโทษนะคะที่ใช้คำนี้เพราะปริมาณที่ออกมาไม่แพ้ผู้ใหญ่เลย มี๊ก้อต้องบอกพี่เลี้ยงว่าห้ามตามใจกันแบบนี้อีกนี่ดีกว่ามาดื่มนมโฟโมสดีก่าจะได้โตไวๆแบบโฆษณา แหะๆไม่ต้องตกใจไม่ได้ดูดจิงเอาไปอมเฉยๆอาทิตย์ที่ผ่านมาได้มีเวลากลับบ้านที่รังสิต สูดอากาศสดชื่นกันหน่อย เฮ้อ..อยู่คอนโดมากๆอาจเหี่ยวเฉากันได้ ที่บ้านโน้นมีทั้ง หมา แมว นก ให้นู๋ได้เพลิดเพลิน ( ไม่ขอนับแขกไม่รับเชิญ อย่าง ตุ้กแก กิ้งกิอบิ๊กไซด์ ทากยักษ์ งู และคุณตัวเงินตัวทอง..พวกนี้มี๊ไม่ขอญาติดีด้วย)ขอแวะข้างทางก่อนจบ ช่วงนี้มีเวลามาอัพเพราะปล่อยวางเรื่องงานได้เพราะทำเท่าไหร่ยอดขายก้อ ไม่ขึ้น ว่าแล้ว จึงปลง มานั่งมีความสุขอมยิ้มกะตัวเล็กของมี๊ดีก่าขอปิดท้ายด้วยภาพ มี๊สุดโทรมอุ้มพาลูกหลับกะเด็กหน่าเหว๋อ ตลกๆไม่รู้ล่ะโตขึ้นถ้าย้อนมาดูภาพจะได้รู้ว่ามี๊อึดเป็นแรมโบ้ขนาดสามารถอุ้มเด็ก เก้าโลกว่าหลับเป็นชั่วโมงได้รักนู๋นะมนุษย์มี๊
ออโต้..กับการป่วยครั้งแรก
บล็อคนี้เป็นบล็อคที่ไม่อยากจะมีหรืออยากจะเขียนเลย แข็งแรงมาตั้งนาน มี๊ก้อไปโม้กะชาวบ้านว่านู๋ไม่เคยป่วยเลย สุดท้ายก้อมาป่วยเป็นหวัดจนได้ แต่นู๋ไม่ได้เป็นเองหรอกนะ นู๋ติดจากพี่เลี้ยงมา ตอนแรกที่พี่เลี้ยงมาเลี้ยงวันศุกร์ที่ผ่านมาก้อไม่แสดงอาการป่วย มีจามเล็กๆ มี๊ก้อไม่คิดว่าจะเป็นอะไรมาก พอวันเสาร์เท่านั้นล่ะ นู๋น้ำมูกยืดเลย แถมไอค้อกแค้กตลอด มี๊พาไปหาหมอ หมอบอกว่าคอไม่อักเสบให้มาแต่ยาแก้ไอกะลดน้ำมูก แต่กินแล้วไม่ยักกะหาย นู๋คงไม่สบายตัวโยเยเกาะมี๊เป็นแตงเม ต้องอุ้มกันตลอดวางไม่ได้เลย ตกกลางคืนก้อโยเยหลับๆตื่นทุกชั่วโมง มี๊ไม่ได้หลับเลย เหนื่อยใจจะขาดจิงๆเช้าวันอาทิตย์ก้อยังโยเยต่อ ส่วนตัวมี๊กลายเป็นซอมบี้แถมนู๋ก้อไม่เอาป๊าเลย ป๊ามาช่วยอุ้มก้อร้องหนี จะหามี๊ตลอด สงสารก้อสงสาร เหนื่อยก้อเหนื่อย โชคยังดีที่กลางคืนนู๋นอนได้นานหน่อย อาการคงดีขึ้น แต่พอเช้าวันจันทร์น้ำมูกหายแต่ไหง เสียงร้องนู๋กลายเป็นเป็ด แบบว่าเสียงแหบสุดๆ ร้องไห้ จากเสียง โฮๆๆ เป็นเสียง แฮ่ๆๆ ก้อต้องลากกันไปหาหมออีกรอบคราวนี้ได้ยาแก้อักเสบ ก้อดีขึ้นนะ แต่ก้อมาแอบมีน้ำมูกอยู่ แม้ว่าจะกินยาแก้อักเสบจนหมด ล่าสุดหมอให้นู๋ดูดน้ำมูก เค้าจับนู๋ห่อมัมมี่ พยาบาล มาจับหัวนู๋ล็อคไว้ นู๋ดิ้นพลาดๆขัดขืนสุดๆ มี๊ยืนมองน้ำตาไหล อยากเข้าไปช่วย ปากก้อถามพยาบาลตลอดว่าพอรึยัง จนพยาบาลต้องบอกให้ป่าป๊ามาจับมี๊เอาไว้ โดนมัดมันทั้งแม่ทั้งลูก เป็นระยะเวลาสั้นๆแต่ทรมานใจเป็นที่สุด แต่ก้อคุ้มค่าเพราะกลับมาน้ำมูกหายทันตาเพราะอยากให้นู๋หายมี๊เลยลางานบ่อยมากเพื่อดูนู๋ด้วยตัวเอง เจ้านายมองตาเขียวตลอด แต่ช่างมัน ลูกช้านสำคัญที่สุดแต่ถึงจะป่วยนู๋ก้อคึกคัก ให้มี๊ใจชื้นอยู่ล่าสุดนู๋สามารถทำกายกรรมปีนป่ายโซฟาอย่างสบายนอกจากนี้ มี๊ไม่มีสมบัติอะไรเป็นของมี๊เองเลย โดนนู๋ปล้นไปอมหมดตั้งแต่มือถือ กิ้บติดผม แว่นตา ล่าสุดนี่นาฬิกาก้อโดนตบไปสุดท้ายมี๊ก้อม่ายรู้ว่าถูกอ่ะป่าว แต่หลายๆคนคงส่ายหัวว่าม่ายกันเป็นแถว ออโต้ติดการ์ตูนเบบี๋ เบบี้ไอสไตล์อย่างแรง สามารถนอนนิ่งดูหน้าทีวีได้เกือบชั่วโมง (ระหว่างนั้นมี๊ก้อแว่บไปทำกับข้าวให้แบบ ชิว ชิว ไม่เหนื่อย)แต่ว่านู๋ดูมีความสุขนะ มี๊ก้อไม่อยากว่าอะไรแต่คิดว่าต้องให้ดูพอประมาณและก้อไม่ลืมให้เวลากะนู๋มากๆด้วย แหมบล็อคนี้มีสาระจิงๆรักนู๋นะมนุษยืมี๊
8 เดือน เกือบครึ่ง พาเด็กไปเยี่ยมเด็ก
เดือนนี้มี๊อ่ะ ยุ้ง..ยุ่งไปหมด ก้อแหมมันใกล้สิ้นปีอ่ะนะ แถมยอดขายก้อต่ำเตี้ยติดดิน ซะขนาดนี้ แต่มันก้อมาจากพิษเศรฐกิจต้นปีอ่ะนะ โรงงานก้อเงียบๆกันหมด เฮ่อ.. ความยุ่งมันก้อมาทำให้มี๊พานู๋เพิ่งได้ไปจิ้มวัคซีนประจำเดือนก้อช่วงนี้ เอาล่ะเข้าเรื่องดีกว่า เพื่อนสนิทมี๊เพิ่งจะคลอดน้องมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้วที่เวชธานี ตรงกะวันที่นู๋นัดคุณหมอพอดี ออโต้เลยมีโอกาสไปเยี่ยมน้อง ตอนแรกมี๊คิดว่าเด็กด้วยกันคงจะชอบเด็กหรือมีท่าทีสนใจกันบ้างแต่ปล่าวเลยมี๊คิดผิด ออโต้กลัวเด็กมาก..ก ประหนึ่งเห็นตัวประหลาด ทำยังกะตัวเองไม่ใช่เด็ก ทำท่าไม่เอาๆโผหาพี่เลี้ยงแบบว่า หนีเลยล่ะ(ตอนฉีดยาต้องหนีบพี่เลี้ยงไปด้วย ไม่งั้นแม่มันตายแน่ทั้งขับรถทั้งดูลูก)หน้าตาแบบว่ารังเกียจสุดฤทธิ์ ฮือๆ เลยเยี่ยมกันได้ไม่นานต้องพากันกลับบ้านมาก่อน เด่วคนจะหมั่นไส้นู๋ได้ระหว่างการกลับบ้านมี๊ลืมเอาของเล่นมาก้อได้โออิชินี่แหละมาแก้ขัดให้เล่นไปก่อนนอกจากนี้เดือนนี้มี๊ได้ฤกษ์ซื้อรองเท้าให้ลูกซะที ที่ผ่านมาจับใส่แต่ถุงเท้า มี๊ไม่รู้ว่าคิดถูกอ่ะป่าวเพราะคิดว่ารองเท้าคงจำเป็นจิงๆก้อตอนเริ่มโต (แอบงกเล็กๆ) พอใส่รองเท้าให้นู๋ทำงงและจัดการเจิมรองเท้าคู่ใหม่ด้วยการอมอย่างเอร็ดอร่อยพัฒนาการที่แอบมีมากขึ้นคือปล่อยมือยืนทั้งสองข้างและยืนนานประมาณหนึ่งอึดใจ(2 วิมั้ง)และลงไปนั่งแผละป่าป้าเองก้อชอบแล้งนู๋มิใช่น้อย ชอบจัดท่าประหลาดๆให้ตอนนอนแถมยังชอบเอาลูกทิ้งถังขยะตามแฟชั่นฮิตท้ายสุดเรื่องสุขภาพ แอบมีกังวลนิดๆเพราะหลังจากเดือนที่หกน้ำหนักขึ้นมาเดือนละ 300 g แต่คุณหมอบอกว่าตอนนี้น้ำหนักนู๋ยังอยู่เกณฑ์ที่ดีอยู่(ออโต้ ตอนนี้ สูง 71 cm หนัก 9.0 kg.) เป็นเด็กออกตัวใหญ่นิดๆแต่ยังไม่เป็นเด็กยักษ์ มี๊เลยโด้ปออโต้ด้วยไข่แดงวันละฟองทุกวันหวังว่าอัพบล้อกครั้งหน้านู๋คงน้ำหนักขึ้นเยอะกว่านี้ สาธุๆรักนู๋นะมนุษย์มี๊
8 เดือนล่ะคร้าบ..บ
วันเวลามันผ่านไปไวจิงๆนะ นี่ลูกมี๊ก้อเข้า8เดือนล่ะ ดูเผินๆเหมือนไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนักจากเดือนที่แล้ว มันไม่รู้สึกก้าวกระโดดเหมือนตอน6เดือนมา 7 เดือน อันนั้นเปลี่ยนรายวันเลย ส่วนมากนู๋จะเน้นรายละเอียดเล็กๆน้อยๆมากกว่า เช่น การนั่ง ตอนนี้นั่งได้ดีไม่มีมาหงายหลัง ให้เสียฟอร์ม นั่งเล่นได้นานๆ(ถ้าของเล่นนั้นเป็นของถูกใจ เช่น มือถือ กะ รีโมท) การเกาะยืน เดี๋ยวนี้ทำเปรี้ยว กระแดะปล่อยมือ ข้างนึงตอนยืน พยามจะมาโชว์มี๊ชะม่ะ ว่าเป็นหนุ่มแล้ว แต่เสียใจนะนู๋ยืนได้แป้ปเดียวก้อทรุดหวบส่วนความสามารถในการเล่น เรื่องนี้ไม่พูดไม่ได้แล้ว เด็กอารายฟะ ชอบเคารพธงชาติทุกครั้งที่ได้ยิน ออโต้จะมีสภาพเยี่ยงนี้ตอนนั้นยังไม่ทันใส่กางเกงเลยไปหน้าทีวีซะแระ เลือดรักชาติแรงจิงๆนอกจากนี้ ออโต้เริ่มหายเห่อการวิ่งเข้าห้องน้ำแล้ว หันไปฮิตการเข้าตู้เย็นแทนมันเริ่มมาจากมี๊เปิดตู้เย็นหยิบของ นู๋ก้อมีท่าทีสนใจ พอประตูตู้ปิดเท่านั้นแหละ กรี๊ดลั่นบ้าน พอเปิดตู้เย็นอีกทีก้อวิ่งพรวดแทรกมี๊เข้ามา แถมอีรถหัดเดินยังมาครูดเท้ามี๊จนเลือดออกเลย เข้ามาที่ตู้เย็น ก้อมายืนยิ้มแฮ่ๆ+น้ำลายยืด เอามือจับขวดน้ำบ้าง ยืนอยู่นานประมาณ15นาที เปลืองไฟเป็นที่สุด แถมอาจได้หวัดแถมกลับมาอีกตะหาก มาเข้าเรื่องเป็นการเป็นงานดีก่า ตั้งทาเก็ตว่าจะให้นู๋นั่งบนกระโถนให้เป็น ตอนนี้อยู่เฟสทำความคุ้นเคยอยู่ หวังว่าครั้งหน้าคงจะพอหัดกันได้นะหุหุหุรักนู๋นะมนุษย์มี๊ปล. ดีใจจังมีคนแวะมาทักทายออโต้บ้างแล้ว ที่ผ่านมาไม่รู้จะไปคุยเรื่องลูกกะใครเพราะเป็นคนเดียวในหมู่ผองเพื่อนที่มีลูก ดีใจจังทีได้ปลดปล่อย (ความบ้าเห่อ)
ออโต้..เด็กอะไรชอบเล่นรีโมท
มี๊เขียนไม่ผิดหรอก ว่าของเล่นสุดโปรดของนู๋ไม่ใช่อะไรอื่นไกลแต่เป็นรีโมทนี่เอง มันไม่ใช่ของเล่นอนามัยอะไรเลยแต่นู๋ก้อชอบอมได้อมดี แบบว่าวันไหนไม่ได้เล่นจะเหมือนอยากยา มี๊ก้อเหมือนคนบ้า ลูกอมทีไรต้องมานั่งล่อหลอกให้เอาออก บางทีนะมี๊เอาไปแอบใกล้ทีวีนู๋ก้อไปรื้อมาจนเจอ พอเอาไปแอบไว้ไกลๆก้อจำกันไม่ได้ว่าไปวางไว้ไหน เสาร์ที่ผ่านมาเพื่อให้สาแก่ใจลูกมี๊เอารีโมททุกอย่างมาเรียงกันต่อหน้านู๋ประชดชีวิตมันซะเลย..ยนู๋ก้อเลือกๆแบบสนุกมาก อ้าปากเหว๋อเลยนู๋ก้อเลือกได้ตามรูปด้านล่างอ่ะนะ เศร้าจิตเจงๆนี่ไม่ใช่ไม่มีของเล่นนะ มีแต่ไม่เอา ล่าสุด ท่านเอาสาก ไม่ผิดคับ สากบดข้าวนี่แหละมาอมที่เป็นแบบนี้คุณหมอบอกว่าเป็นการเลียนแบบของเด็กไม่ต้องตกใจ เฮ้อ ...มี๊ค่อยโล่งใจหน่อยรักนู๋นะมนุษย์มี๊
น่าสงสารมือถือยิ่งนักช่างเป็นของเล่นที่แพงจิงๆ
..พวกนี้มี๊ไม่ขอญาติดีด้วย)
เหนื่อยใจจะขาดจิงๆ
สาธุๆ
พอเปิดตู้เย็นอีกทีก้อวิ่งพรวดแทรกมี๊เข้ามา แถมอีรถหัดเดินยังมาครูดเท้ามี๊จนเลือดออกเลย 
บนกระโถนให้เป็น ตอนนี้อยู่เฟสทำความคุ้นเคยอยู่ หวังว่าครั้งหน้าคงจะพอหัดกันได้นะหุหุหุ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [