คุณเคยคิดมั้ยว่าจะรักใครได้เท่านี้ จากวันนั้น ถึงวันนี้ 7 ปีแล้วค่ะ เราเป็นคนที่ไม่เคยคิดว่าจะรักใครได้มากขนาดนี้ ความรักเกิดมาตั้งแต่ แค่มองตาแว๊บเดียวเอง ความรู้สึกมันวิ่งจากตาเข้าไปสมองและสิงอยู่ในนั้นเลย ไม่ได้เวอร์นะคะ ตอนนี้ก็ยังรู้สีกอย่างงั้น รู้สึกว่าเค้าเหมือนหนังสือที่เราชอบมากๆ อ่านทีไรประทับใจ และอยากอ่านบ่อยๆ และยังอ่านไม่จบเล่ม ซักทีเพราะเหมือนมัน พิมพ์เพิ่มเรื่อยๆ และคิดว่าหากความรู้สึกตรงนี้หมดไปเมื่อไร เราจะเป็นยังไง (คนเรามันต้องคิดเผื่อนะคะ) ตอนนี้ความรักมีมากขึ้นเพราะมีลูกค่ะ ลูกคนแรก เกิดมาจากความรัก และหลงรักเค้าตั้งแต่เค้าเป็นถั่วงอกในท้องเรา จนทุกวันนี้ถึงจะดื้อ จะซ่า จะกวนขนาดใหน ก็ยังรัก ลูกคนที่สองเกิดจากความอยากได้ (จริงๆ) อยากได้ลูกชายมาก เพราะชอบเด็กผุ้ชาย แต่ก็เกิดจากความรักนะคะ ถึงจะไม่ได้เห่อเหมือนคนแรก แต่ก้อรักเท่าๆกันค่ะ และเราสอนให้พี่น้องเค้ารักกันค่ะ เช้ามาจะต้องกอดหอมกัน ก่อนไปโรงเรียนจะต้องหอม ต้องกอด เพราะว่าการสัมผัสสื่อได้มากกว่าคำพูด ทุกวันนี้กอดกันให้ลูกเห็น ว่าเรารักกัน และเรากอดลูกหอมลูก และหอมกันให้ลูกเห็น ไม่ใช่เรื่องแปลก การแสดงความรักเป็นเรื่องดีและอยากให้เป็นแบบนี้ทุกบ้านค่ะ Create Date : 22 สิงหาคม 2550 Last Update : 21 มกราคม 2551 19:24:08 น. 0 comments Counter : 328 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet