Group Blog
 
All Blogs
 
ฝันถึงจันทร์ดวงเก่า...

จะมีใครบ้างที่ไม่ชอบยามค่ำคืน แต่ที่แน่ๆ คนๆ นั้นคงไม่ใช่ผมแน่...

ผมรักยามค่ำคืน ด้วยเหตุที่ว่ามันเป็นช่วงเวลาที่เปิดโอกาสให้เราได้เปิดประตูหัวใจ ให้ความรู้สึกต่างๆ ได้ออกมาเดินแฝงกายกลางความมืด โดยไม่มีใครมารบกวนมากนัก

ซึ่งก็ใช่ผมคนเดียวซะเมื่อไหร่ ที่จะรู้สึกแบบเดียวกันนี้ เพราะบรรดานักเขียน กวี ศิลปินทั้งหลายต่างนำเวลาค่ำคืนมาใช้เป็นฉากหลังในหลากหลายอารมณ์ ทั้งโศก สุข อบอุ่น เดียวดาย

ในฉากหลังทั้งหลายนั้น พระจันทร์ก็ถูกนำมาใช้ประกอบฉากอยู่บ่อยๆ

พระจันทร์เคยถูกนำไปแทนความรู้สึกคำนึงหาแผ่นดินเกิด (คิดถึงบ้าน - อัศนี พลจันทร์) แทนห้วงเหงาของหนุ่มสาว (ลมหนาวและดาวเดือน - ปนัดดา เรืองวุฒิ) เป็นสื่อเพื่อวอนขอสิ่งที่เคยหวัง (ขอจันทร์ -วิยะดา โกมารกุล ณ นคร)

ความใฝ่ฝัน ก็เป็นสิ่งหนึ่งที่ใช้พระจันทร์เป็นสัญลักษณ์...

*ฟากฟ้า... ค่ำคืนนี้เดียวดาย
ดวงดาวที่เรียงราย หลบหายไปแห่งไหน
ในคืนฝัน ฝันนั้นจันทร์ยังอยู่
ร้องเรียกเธออยู่... ไม่รู้ลืม
หากว่าคนได้เป็นดังที่คิด ชีวิตมันคงง่ายดาย


ด้วยความที่พระจันทร์ดูสวยงาม และอยู่สูงจากพื้นโลก ทำให้มันถูกใช้แทนความใฝ่ฝันอยู่เสมอๆ ด้วยความหวังว่าสักวันหนึ่งจะไปถึงความฝันอันสุกสว่าง และมองลงมายังจุดเริ่มต้น และวิถีทางที่เคยผ่านมันมาอย่างภาคภูมิใจ

แต่ความใฝ่ฝันก็เหมือนกับพระจันทร์ ตรงที่นอกจากจะมีด้านสุกสว่างแล้ว ยังมีอีกด้านที่ถ้าหากเรามองมันใกล้ๆ เราจะพบกับมัน...

*ฝันไปไกลเกินใจจะไขว่คว้าให้เป็นดังหวัง
ฝืนทำใจไม่เจ็บไม่ช้ำ กับทางที่คนกำหนด
กฎเกณฑ์ของใคร... กันหนอ


เพราะเจ้าความใฝ่ฝันมันอยู่ห่างตา มันจึงทำให้ใครหลายคนที่พยายามเดินเข้าไปหามันต้องพบกับความเหนื่อยล้าและผิดหวัง หรือแม้ว่าจะก้าวไปถึงสิ่งที่ตนเองคาดหวังแล้ว ในความสวยงามที่เราเห็นในระยะไกล ก็มีหลุมบ่อขรุขระ มีกรวดทรายอันหยาบกระด้างที่เราต้องทำใจยอมรับมัน

*แค่เหงา... เพราะดาวไม่ยอมส่องแสง
เพราะจันทร์ในคืนข้างแรม ไม่เคยเปลี่ยนแปลงหัวใจ
ให้ใครที่ใจล้าแรง
ได้หลับฝัน ถึงจันทร์ดวงเก่า
ที่ส่องทางให้เราก้าวเดิน บนทางของตัวเราเอง...


แม้ในความจริง สิ่งที่เราใฝ่ฝันอาจกลายเป็นเพียงแค่โลกที่ไม่มีจริง แต่ความใฝ่ฝันก็ยังมีคุณค่าในแง่ที่ทำให้เรารู้ว่าอย่างน้อยที่สุด เราก็ยังรู้ว่าเราจะมีชีวิตเพื่อสิ่งใด และเรายังมีบางสิ่งบางอย่างที่สวยงามให้หัวใจยึดเหนี่ยว

เหมือนที่แม้ว่าเราจะรู้ว่าพระจันทร์ที่เราเห็นเป็นเพียงก้อนหินตะปุ่มตะปั่ม แต่จันทร์ในดวงใจก็ยังคงสวยอยู่นั่นเอง...

(หมายเหตุ * มาจากเนื้อเพลง “จันทร์ดวงเก่า” ของวิศณุ เทศขยัน)


Create Date : 10 กรกฎาคม 2548
Last Update : 10 กรกฎาคม 2548 1:57:57 น. 2 comments
Counter : 440 Pageviews.

 
คิดถึงบางคนที่หน้ากลมเหมือนพระจันทร์


สวัสดีจ้า เจ้าของบล็อก




โดย: มรกตนาคสวาท วันที่: 10 กรกฎาคม 2548 เวลา:10:40:16 น.  

 
สวัสดีคะ คุณเขียนได้เก่งมากทีเดียว เเละเขียนทิ้งเอาไว้นานมากเเล้วเหมือนกัน...เลยทำให้ไม่รู้ว่ายังใช้บริการบลอกนี้อยู่รึเปล่า เเละสงสัยว่าคอมเม้นท์นี้เจ้าของบลอกเขาจะอ่านรึเปล่า

ขอชมงานเขียนของคุณหน่อยคะ รู้สึกถึงความนุ่มนวลในภาษายังไงไม่รู้ เเละเกิดความรู้สึกเเจ่มใสเเละมองโลกในเเง่ดีมากขึ้นในโลกใบนี้ หลายเรื่องที่ทำให้รู้สึกถึงตัวเองขึ้นมา...เเละบางเรื่องทำให้นึกถึงเพื่อนๆที่เขาพบเจอเรื่องอะไรคล้ายๆอย่างนี้..เลยทำให้ฉันอ่านเรื่องของคุณในทุกเรื่องเลย...คงไม่ว่ากันนะคะ

เอาใจช่วย ขอให้คุณมีผลงานดีๆต่อไป เอามาตีพิมพ์ในนี้ให้อ่านกันบ้างนะ
...เม้นท์อะไรยืดยาว เเหะๆ


โดย: This road is mine วันที่: 2 มิถุนายน 2550 เวลา:1:48:06 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

new kid in town
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add new kid in town's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.