ผีที่รัก “ผมเป็นคนกลัวผีครับ” เช่นเดียวกับนักกลัวผีมืออาชีพทุก ๆ คน ที่มักจะชอบฟังและอ่านเรื่องผี ๆ ใครเล่าให้ได้ยินเป็นไม่ได้ เป็นต้องเร่เข้าไปฟัง และจบด้วยอาการขนลุกขนพองทุกครั้ง “ผีที่รัก” เป็นนวนิยายผี ๆ ที่ไม่ทำร้ายผู้เขียนจนเกินไป เวลาที่ต้องเขียนคนเดียวตอนมืดค่ำ ผีในเรื่องนี้จึงออกในแนว น่ารัก น่าชัง เสียมากกว่า ท่ามกลางเทคโนโลยีที่ก้าวไปอย่างไม่หยุดยั้งของโลกมนุษย์ เป็นไปได้หรือไม่ว่าเทคโนโลยีของอีกภพหนึ่ง อาจไม่แตกต่าง ชีวิตหลังความตายยังเป็นไปตามความเชื่อถือแบบโบร่ำโบราณของไทย แต่อะไรจะเกิดขึ้น เมื่อคอมพิวเตอร์เข้าไปมีบทบาทในนรกและสวรรค์ เมื่อผู้อ่านอ่านจบ ผีในยุคอะไรอะไรก็ดอตคอม อาจไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวอีกต่อไป แต่สำหรับผู้เขียนแล้ว ยังยืนยันตามประโยคเดิมข้างต้นครับ ------------------------------------- ข้างบนคือ คำนำ ของ ผีที่รัก นิยายเรื่องแรกในชีวิตครับ เป็นทั้งเรื่องแรกที่แต่ง และเรื่องแรกที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นหนังสือ ทั้งยังได้รับเกียรติจาก อาจารย์ธรณ์ ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ ที่ท่านกรุณาเขียนคำนิยมให้ด้วยครับ -------------------------------------- คำนิยม เรื่องผี ๆ เรื่องรัก ๆ และความตั้งใจ สังคมไทยไม่ว่าในยุคก่อนหรือยุคนี้ ต่างให้ความเชื่อมั่นใน "ผี" อย่างเต็มเปี่ยม ในอดีตผีไทยอยู่ตามทุ่งนา หลบตามตอม่อหรือขื่อคาน ยามเมื่อโลกวิวัฒนาการ แสงไฟเข้ามาแทนแสงตะเกียงรั้ว เสียงขลุ่ยถูกแทนด้วยเสียงกีต้าร์ไฟฟ้า แต่ผียังไม่หนีหาย พัฒนาจากผีนาเป็นผีเมือง ยังถึงขั้นนำเรื่องผีมาเชื่อมต่อกับเรื่องวิทยาศาสตร์ กลายเป็นผีมีเหตุผล ผีที่อธิบายความเป็นมาได้ กล่าวได้ว่าในยุคนี้ ยุคที่เทคโนโลยีก้าวไกล ผีกลับอยู่ใกล้เรากว่าทุกยุคสมัย นอกจากผีที่อยู่รอบกายแต่เรามองไม่เห็น ผียังอยู่ในสภาพที่เราเห็น เช่น ผีในหนังสือ ผีในภาพยนต์ ความนิยมเกี่ยวกับผีไม่มีเสื่อมคลาย หากกล่าวถึงหนังที่โด่งดังทำรายได้มหาศาล ๕ เรื่อง อย่างน้อย ๒ ใน ๕ เป็นเรื่องผี ๆ แล้วอีกสามล่ะ...เป็นเรื่องอะไร ? เรื่อง "รัก" ไงครับ เมื่อคนสักคน แน่อกแน่ใจว่าตนเองอยากเป็นนักเขียน ขอแจ้งเกิดในโลกตัวอักษร การเลือกนิยายที่ผสมผสานทั้ง "ผี" และทั้ง "รัก" ย่อมเป็นแนวทางที่ชาญฉลาด แต่ฉลาดอาจไม่ง่าย เพราะใคร ๆ ก็เล็งเห็น ใคร ๆ ก็อยากทำ นักเขียนจึงจำต้องทุ่มเท...ให้หนัก คิดพลอตเรื่อง...ให้ได้ ดำเนินเรื่องไปโดยไม่ซ้ำซาก ใช้สำบัดสำนวนช่วยให้ภาษาชวนอ่าน ใช้มุขตลกเรียกความบันเทิง และใช้มุขซ้อนมุขเพื่อให้ยากคาดเดา นักเขียนชื่อ "คุณตั๋ม" อาจใหม่ต่อวงการ แต่ไม่ใหม่สำหรับผม เพราะคุณตั๋มกรุณาส่งผลงานมาให้ //www.TalayThai.com เป็นประจำ เคยปรึกษากับผมทั้งทาง e-mail และด้วยการพูดจา ว่าการเขียนหนังสือควรดำเนินไปทางใด ? ระหว่างที่เวลาดำเนินไปเป็นปี...สองปี ผมแอบเชื่ออยู่ลึก ๆ เสมอว่า คุณตั๋มต้องทำได้ เพราะในมุมมองของผม สิ่งสำคัญสุดในการเป็นนักเขียน ไม่ใช่ฝีมือหรือลีลา แต่เป็นความมุ่งมั่นและความพยายาม ที่ต้องกระทำซ้ำแล้ว...ซ้ำอีก ทำต่อไปเรื่อย ๆ ด้วยเชื่อว่าสักวันเราจะทำได้ มีหลายคนเคยปรึกษากับผมในเรื่องนี้ แต่เมื่อเวลาผ่านไป มีน้อยคนที่ยังพยายามอยู่ และหนึ่งในจำนวนนั้นคือคุณตั๋ม ในฐานะของคนรักการเขียน ผมดีใจเมื่อทราบว่าคุณตั๋มทำจนสำเร็จ ทำจนมีหนังสือเล่มแรกเป็นของตนเอง เพราะผมเคยผ่านเส้นทางสายนั้นมาก่อน ทราบดีว่าเลือดตากระเด็นเพียงใด กว่าจะมาถึงวันนี้ ในฐานะของคนรักการอ่าน ผมชื่นชมในฝีมือที่แม้ไม่เป็นเอก แต่ทุกตัวอักษรล้วนผ่านการกลั่นกรอง ผ่านการตรวจทานทบทวน จนเชื่อมั่นว่า นี่แหละ...สุดฝีมือ ผมชอบอ่านตัวอักษรเช่นนี้ อ่านแล้วสบายใจ ชื่นอกชื่นใจ เพราะเห็นความ "ตั้งใจจริง" ที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังทุกตัวอักษร งานเขียนชิ้นแรก อาจไม่ใช่งานดีสุดในชีวิตนักเขียนคนหนึ่ง แต่เป็นงานที่ตั้งใจสุดในชีวิตของเขา หากงานชิ้นแรกไม่สามารถแสดงออกถึงความตั้งใจ ความสำเร็จที่ได้มา อาจเป็นเพียงภาพลวงตา เมื่อกาลเวลาผ่านเลยไป ผมได้แต่หวังว่า "ผีที่รัก" จะประสบความสำเร็จในด้าน "ยอดจำหน่าย" แต่ผมไม่ต้องหวัง เพราะทราบดีอยู่แล้วว่า หนังสือเล่มนี้ประสบความสำเร็จในด้าน "ความตั้งใจ" เมื่อได้อ่าน "ความตั้งใจ" ของคน ๆ หนึ่ง สิ่งนั้นทำให้การอ่านแสนรื่นรมย์... ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ นักเขียน ------------------------------------------- ปกเก่า ปกใหม่   Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2549     Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2552 16:15:07 น. Counter : 616 Pageviews.   6 comment Share Tweet