อยากกลับไปดูนายหญิงไอ้หมาปิ้งมัน..

แต่ระยะทางมันไกลกว่าที่จะกลับไปได้ง่ายๆ นึกถึงตอนทำงานอยู่บางปะกง..

แว่บออกตอนห้าโมงเย็นบึ่งไม่กี่ชั่วโมงก็ถึง.

ยังไงก็วะ. อีกสองอาทิตย์เอง

แผลบๆ แปบเดียวก็ถึงเนอะ.

หาที่อยู่ใหม่เห้ออออ
จะทนต่อไปทำไม
เราก้อไม่ได้ ลำบาก อะไร มากมาย
เนอะ เนอะ เนอะ
.....
แต่ก้อต้องเผื่อใจสำหรับที่ใหม่ด้วยนะ
ที่ไม่รุว่า จะเจออะไรเด็ดๆ กว่านี้ หรือเปล่า
.....



บ้าน ราววววววว แสน สูกกกกกก จายยยยยยยยย

ถึงจะอยู่ที่ หนายยยย

ไม่อุ่นใจเหมือนบ้าน ราวววววว

.....จริงๆนะ

ซึ้ง.. ตาพร่าเยย

อยู่ห่างไกลกันอย่างนี้ อะไรๆ นิดหน่อยก็ซึ้งไปหมด

น้อยนิด แต่..มหาศาลเนอะ

ซึ้ง..งิดๆ

ลองไปปรึกษาโรงเรียนขอย้ายบ้านไม่ได้หรอค่ะ
บอกเหตุผลเค้าไปตามนี้เลย
ก็อยู่ไม่ได้ทำไมจะต้องทน เราเสียเงินให้ ไม่ได้ขออยู่ฟรีนี่ค่ะ โรงเรียนน่าจะมีฝ่ายดูแลเรื่องที่พักของนักเรียน ลองไปขอเค้าย้ายดู เค้าน่าจะเข้าใจและให้ย้าย แต่อาจจะต้องใช้เวลาหาบ้านใหม่หน่อย
เป็นเราๆก็เผ่นเหมือนกัน รับไม่ได้อ่ะ

เมื่อกี้มานเรียกไปกินมื้อค่ำ

บนโต๊ะอาหาร มีหม้อต้มผัก เหวๆ หอกๆ อะไรไม่รู้ ควันฉุย

กะข้าวถ้วยนึง แล้วไอ้พวกประดาจานอาหารทั้งหลายที่วางทิ้งไว้ตั้งแต่เมื่อคืน

(ของเหลือจากปาร์ตีพวกเพื่อนๆ มานเมื่อคืน)

ก้วางอยู่ท่าเดิมบนโต๊ะ

นางเมียมานบอกว่า ไอ้พวกนั้นอย่าไปกินเลย ไม่ดีแล้วละ ตั้งแต่เมื่อคืน

คือถ้าเมิงเอาไปอุ่น ไปจัดใหม่เสียหน่อย กรูก้รับได้หรอกนะ

มานบอกวันนี้กินคนเดียวนะ เออ..ไม่ว่ากระไรหรอก แต่เมิงทำกับข้าวให้อย่างเดียวต้มผักเนี่ยหรือ

กรูเหนแล้วจำได้ว่าเป็นหม้อต้มปลากะผักเมื่อคืน นี่หว่า

แต่ตอนนี้ไม่มีเนื้ออันใดเหลือเลยในหม้อทั้งสิ้น

แฟร์มากเลยเนอะ.. เคารพกันดีจริงๆ...

แต่เราก้หน้าตายิ้มแย้ม นิ่งๆ ไม่ว่ากระไร หรือแสดงกิริยาอะไรเลยนะ

พรุ่งนี้จะไปเดินดู บ้านใหม่ หรือ ห้องใหม่

พอกันทีเฟร้ยยยยย.......

เอาละเฟ้ย..

เมื่อกี้ไปเจรจากะมานมาเรียบร้อย

'ok.' do u beleive that ?

ส่วนเงินประกัน เราก้ได้คุยกันแล้ว

ไอ้เราก้นึกเรื่องสตอเบอรี่อยู่หลายนาที ท่าจะเวอร์คแฮะ

ยอมให้ไป และคืนเงินประกันให้ด้วย

ส่วนมานจะหักค่าเสื่อมของวัสดุหรือตำหนิอะไรไหม

ไม่รู้เหมียนกานว่ะ.. มีแต่เรื่องกลอนประตูเท่านั้นละ

ที่ตาผะอัวมานติดให้ (หลังจากที่ต้องเจรจากะมานอยู่นาน)

ตกลงกันว่าจะย้ายออกราวกลางเดือนหน้า

ก็เอาฟะยอม แลกกับที่คืนประกันให้ (หวังว่าจะครบ )

เฮ่อ...ก้นึกอยู่หรอกว่า ที่ใหม่ มันจะไปเจอปัญหาอะไรอีกไหม

อย่างน้อยก็คงต่างไปจากที่เจออยู่นี่หรอกว้า..

(วันนี้ก้ threw the lunchbox away again เกินจะกินเข้าไปลง..)

หลังๆ มานี่เห็นชัดเจนเลย อาหารนี่ด้อยคุณภาพและราคาลงถนัดตา ไม่รู้ทำไม.

ไปละ..มีสอบติดกันสี่วันเลยย เหนื่อยหะเหวย..

แต่ก้หมดไปเปลาะละ อยู่สบายไม่คับข้องใจก้สุขีเหลือเกินแล้ว

โอ่...ลันล้า... ที่ใหม่ขอให้หมดเรื่องหมดราวที่เท้อ...

หัดทำกินเองม่างเด่ะ บ่นทามไม