นานทีปีหนเราจะมีโอกาศได้ดูหนังของเจ้าพ่อจอมหักมุมอย่างตู้ฉีฟงเสียที และครั้งนี้เขาหันกลับมาทำหนังรอมคอมอีกครั้ง (ซึ่งผลงานรอมคอมก่อนหน้านี้ที่เด่นๆ ก็มี Love on a diet ที่เฮียหลิวเล่นเป็นคนอ้วน กับ My Left Eyes See Ghost ที่ค่อดซึ้งเลย) ด้วยพล็อตเรื่องที่สั้นๆ ง่ายๆ รัก 3 เส้า ของหญิงสาวที่ราวกับดอกฟ้า ของชายหนุ่ม 2 คน ที่บุคลิกต่างกันสุดขั้ว คนหนึ่งเป็นเพลย์บอยกลับใจ ส่วนอีกคนก็เป็นหนุ่มหล่อ (มาก) นิสัยดี ฟังดูแล้วก็เดาตอนจบได้ไม่ยาก แต่ด้วยความเป็นเฮียตู้ซะอย่าง โจทย์หินๆ ที่จะฉีกกรอบหนังแนวนี้จึงไม่ครณามือแกสักเท่าไหร่

หนังเริ่มต้นช่วงแรกด้วยเรื่องราวแนวผู้หญิงเลี้ยวซ้าย ผู้ชายเลี้ยวขวา โชคะตาลิขิตให้นางเอกต้องมาเจอกับพระเอกทั้งสองในคนละช่วงเวลา และก็ต้องพลัดพรากจากกัน จากนั้นก็เข้าสู่ช่วงกลางเรื่องด้วยการให้ทั้งสามกลับมาเจอกันอีกครั้งและเกิดเป็นรัก 3 เส้าขึ้นมา พร้อมกับดำเนินเรื่องไปจนถึงบทสรุปสุดท้าย

ซึ่งตัวหนังเองก็ฉลาดพอดูที่จะทำให้คนดูหลงรักพ่อหนุ่มทั้งสองได้อย่างสนิทใจ และไม่รู้สึกเกลียดชังนางเอกที่เกิดอาการ 'ขาดเธอก็เหงา ขาดเขาก็คงเสียใจ' ขึ้นมาได้ โดยหนังเรื่องนี้เขียนบทมาให้ แดเนียล วู เป็นผู้ชายที่ดีจนถึงดีมากราวกับหลุดออกมาจากเทพนิยาย และส่งด้านร้ายทุกอย่างให้กับกู่เทียนเล่อรับไป และนั่นก็คือจุดที่ทำให้เราร่วมลุ้นกันต่อไปว่า กู่เทียนเล่อนั้นจะสามารถกลับตัวกลับใจเป็นคนใหม่ให้นางเอกมั่นใจในตัวเขาได้หรือเปล่า พร้อมๆ กับเทใจเชียร์แดเนีบลอย่างสุดพลัง ตามประสา...เป็นคนดีแล้วมันไม่มีใคร

สุดท้ายแล้วเรายอมรับว่าเป็นแฟนคลับของกู่เทียนเล่อดังนั้นตอนดูหนังเรื่องจึงแอบเอาใจช่วยอาเฮียแกอยู่ไม่น้อย (ซีนที่แกเล่นกับเก้าอี้นางเอกน่าร้กมาก) ส่วนแดเนียล วู นั้น ชั้นก็แค่อุทาน อูวร์!! เบาๆ ตอนที่ฮีกลับมาในองค์ที่สอง (หล่อว่ะ) แค่นั้นแหล่ะ (ยักไหล่)

แต่ก็ต้องยอมรับว่าในฉากไคลแมกซ์ถ้าเป็นเราเอง เราขอเลือกแดเนียลนะ ด้วยเหตุผลขอเดียวว่า เพลงที่ฮีเลือกให้นางเอกนั้น เป็นเพลงที่เราชอบอยู่พอดี (เพลงเดียวกับโฆษณานาฬิกาโซวิล เอ ทิทัส ชุด A Time For Love)

ส่วนตอนจบนางเอกจะเลือกใครนั้นคงต้องให้ไปดูกันเอง แต่ขอบอกว่าลุ้นกันตัวเกร็งมาก เพราะสองคนนี้ห้ำหั่นในเชิงความรักได้ไม่ยอมกันเลย (แบบว่าทำเอาหนังเรื่อง This Mean Wars นั้นเบๆไปเลยละ)

ปอลิง ถ้าจะให้บอกว่าหนังเรื่องนี้ซึ่งขนาดไหน เราบอกได้เพียงว่า อีคนข้างๆ ที่ไปดูฮีแอบน้ำตาซึมซิกๆ ละกัน
ปอลิง 2 แม่ยกของแดเนียล วู ไม่ควรดูหนังเรื่องนี้เพียงลำพัง เพราะอาจจะเกิดอาการจิกเบาะขาดได้ (ชั้นเตือนพวกแกแล้วนะย่ะ)