ตอนแรกก็คิดๆว่า จะไปตั้งกระทู้

จะตั้งในห้องแป้ง (ที่สิงสถิตอยู่เป็นประจำ) ก็ ... มันไม่เกี่ยวกับความงามเลยอะค่ะ เหอๆ

จะไปตั้งในสวนลุมฯ มันก็ดู... ไม่รู้ว่าจะไร้สาระไปมั้ย ...

เรื่องของเรื่องก็คือ วันนี้ไปส่งของที่ไปรษณีย์มาค่ะ

แล้วทีนี้ส่งเสร็จ นึกขึ้นได้ว่ากล่องใส่ของที่บ้านหมดแล้ว เลยต้องไปซื้อกล่องเพิ่ม

คือ ไปรษณย์ที่ขวัญไป เคาน์เตอร์ส่งของกับซุ้มขายกล่องจะอยู่คนละที่กันน่ะค่ะ (ไม่เคยไปที่อื่น เลยไม่รู้ว่าเหมือนกันหรือเปล่าอะค่ะ เหะๆ)

เดินไปที่ซุ้มขายกล่อง เห็นคนขาย อึ้งไปเลย

คุณพี่ไอแบบมีเสมหะ คล่อกๆๆ แล้วไม่คาดมาสก์

อ่ะ ก็ยังพอทำใจ ... (เพราะไม่รู้จะทำไง)

แล้วคุณพี่ก็เอานิ้วจิ้ม อุจจาระมูก (ขี้มูก... หยึยๆ)ในจมูก แล้วก็ถามว่า เอาแบบไหนดีคะ

ขวัญก็อึ้ง ไม่ซื้อก็ไม่ได้ ในใจคิดว่า พี่เค้าจะแถมอะไรมามั้ยนั่น

คือ เหมือนพารานอยด์ แต่ว่า ลำพังเป็นหวัดเฉยๆ คนที่บ้านขวัญ รวมทั้งตัวขวัญเองก็ติดบ่อยๆอยู่แล้ว (ติดง่ายอะค่ะ ไม่ค่อยแข็งแรงกัน)

ทั้งหวัดเล็กหวัดใหญ่ เป็นระลอกแรกที่มันเข้ามาทุกปี  (อันนี้ถามหมอตอนรักษามาอะค่ะ ว่าทำไมคนอื่นยังไม่เป็น)

แล้วพี่เค้ารู้ได้ไงว่าเค้าเป็นหวัด 2009 หรือเปล่า ...

บ้านขวัญ 8 คนเป็นกลุ่มเสี่ยงทุกคน แล้ว... มันยิ่งน่ากังวล

ถ้าติดแล้ว หายแล้วแบบไม่รู้ตัวก็แล้วไป แต่จากสภาพแต่ละคนก็ไม่แน่ใจว่าจะโชคดีขนาดนั้นมั้ย

แบบว่า ทำไมเค้ารณรงค์กันขนาดนี้แล้ว ตัวเป็นผู้ให้บริการที่ต้องเจอกับคนทั้งวัน

ต้องหยิบของส่งของเยอะแยะ

แค่คาดมาสก์เอง ... เคืองมาก เคืองจริงๆอะค่ะ

ช่วงนี้ก็อุตส่าห์เก็บเนื้อเก็บตัวกัน เพราะไม่อยาากป่วยไปมากกว่าที่เป็นอยู่แล้ว

เฮ้อออ .....

ที่เขียนบล็อกวันนี้ก็ไม่ใช่ว่าอยากจะว่าเค้าหนักๆ

เพียงแต่หงุดหงิดมาก เพราะขวัญรู้สึกว่าเรื่องของโรคที่ระบาดมาตลอดในบ้านเรา พวกเราทุกคนต้องช่วยกัน (ไม่งั้นก็ไม่รู้ใครจะช่วยเราน่ะเนาะ) รับผิดชอบต่อสังคมซักหน่อย แบบกระดาษแพงใช้แบบผ้าซื้อมาสองอัน ซักตากใช้สลับวันก็ได้ นั่นแลค่ะ

นี่ทั้งกระเป่าผ้าที่เอาไปใส่ กระเป๋าเหรียญ กล่อง ซอง นี่ วางทิ้งไว้ให้เชื้อโรคตายก่อนอะค่ะ จะได้หายจิตตก (อันนี้จริงๆก็ประสาทเกินไปหน่อย)

Notice ** พอดีขวัญอ่านจากเว็บของมหาลัย (ที่เพิ่งจากลา) ว่า เชื้อโรคหวัดใหญ่ 2009 นี่ ถ้าอยู่นอกร่างกาย ตายภายในระยะเวลาอย่างน้อย 2 ชั่วโมงนะคะ (คือ อาจจะนานกว่านั้น) [ เพิ่งจะมาบอกคนอื่นอะไรตอนเน้ เหะๆ]