Bloggang.com : kuromichan - ไม่รู้ต้องรออีกนานแค่ไหน (ภาค 2 )

Group เริ่มต้น

ไม่รู้ต้องรออีกนานแค่ไหน (ภาค 2 )

กลับมาแล้วค่ะ กลับมาขอเล่าต่อว่าเรื่องผู้หญิงคนนี้ที่ต้องติดต่องานกับเธอ
เรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องย้อนหลังค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าก่อนที่จะหมดสัญญาทำงานเดือนตุลาปีที่แล้ว เราก้อยื่นเรื่องขอกลับมาทำงานสำหรับ contract ต่อมาโดยขอคุณเธอคนนั้นว่า พักร้อน 1 เดือน ด้วยความตกใจของเจ้านาย เนื่องจากว่าเอกสารต้องส่งผ่านเจ้านาย เจ้านายชื่อ EVAN เป็นคน Croatia (ถ้าจำไม่ผิด) เจ้านายเป็นคนดีแต่นิสัยโผงผางค่ะ มีปัญหาเรื่องควบคุมสติอารมณ์เป็นบางครั้งจนกระทั่งทำให้เกิดเรื่องใหญ่ๆๆๆๆๆ เอาเป็นว่าเราไม่พูดถึงเขากันดีกว่า เอาแค่เรื่องของเธอคนนี้ก้อบรรยายไม่มีวันจบหรอกค่ะ ถ้าหากว่าเรายังจะทำงานที่นี้อยู่ ฮ่าๆๆๆๆ เอาเข้าเรื่องเลย ปรากฎว่าด้วยความโชคดีหรือร้ายก้อไม่รู้ ได้กลับมาเมืองไทย 5 อาทิตย์แล้วก้อกลับไปทำงานต่อค่ะ แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่า ดิฉันรอเอกสารจากผู้หญิงคนนี้มา 1 เดือนเต็มๆๆ และได้เอกสารเพื่อนไปยื่นเรื่องที่กรมแรงงานก่อนที่จะบินแค่ 5 วันค่ะ โดยปกติเอกสารแล้ว เราต้องได้เอกสารจากทางบริษัทเพื่อไปยื่นเรื่องที่กรมแรงงาน และเอกสารนี้เราต้องยื่นให้ที่ custom เมกาด้วยค่ะ ทาง custom ที่โน้นจะกักตัวเราไปอีกห้องหนึ่งค่ะแล้วเขาก้อจะถามเราว่ามาทำอะไรที่นี้ แล้วเขาก้อจะเอาเอกสารของเราโทรไปติดต่อกับบริษัทที่เราทำงานด้วยว่าเราเข้ามาทำงานจริงไหมประมาณเนี่ย

นอกเรื่องมาเยอะแล้วค่ะ เล่าต่อว่าเอกสารเนี่ยโดยปกติจะส่งมาทาง Fedex
ดิฉันรอเอกสารจากเธอคนนี้ประมาณ 1 อาทิตย์ เธอบอกว่าเดี๋ยวอาทิตย์หน้าส่งไปให้ รอไปอีก 1 อาทิตย์ เธอบอกอีกว่าเดี๋ยวรอก่อนน๊ะเอกสารกำลังจะส่งมาให้ เราก้อรอไปอีก 1 อาทิตย์ เธอคนเดิมป่วยค่ะ หายไปอีกหนึ่งอาทิตย์ อาทิตย์ที่ 4 เธอบอกอีกว่าเอกสารส่งไปแล้ว ที่นี้ทาง agent เราที่เมืองไทย ก้อขอ code fed ex ซิค่ะเพื่อว่าจะได้ตามได้ว่าเอกสารมาถึงหรือยัง และในที่สุดเอกสารไม่ได้ส่งมาค่ะ เธอคนเดิมส่งมาทางเมล์ในสัปดาห์ที่ 5 ซึ่งเป็นสัปดาห์สุดท้ายก่อนที่เราจะบิน ครั่งแรกที่เธอส่งมาให้ ไม่มี attached file ใดๆๆๆติดมาด้วย ก้อต้องร้องเพลงรอไปอีกหนึ่งวัน เพราะว่าอย่าลืมน๊ะค่ะ ว่าเวลาทางนี้กะที่โน้นต่างกันประมาณ 12 ชม. และในที่สุดเราก้อได้เอกสารจากผู้หญิงคนนี้ และประโยคที่เธอมักจะพูดเสมอ คือ " sorry "

คำว่าขอโทษเนี่ย เราก้อเข้าใจแต่ถ้าทำผิดซ้ำผิดซากบ่อยๆๆก้อไม่ไหวเหมือนกันน๊ะค่ะ โดยเฉพาะไอ้ครั้งล่าสุดเนี่ยที่เราเคยเล่าเรื่องให้ฟังก่อนหน้านี้ ก้อเหมือนกัน ทีแรกก็อพูดจาแบบว่าเอาก้อเป็นเพราะทางเรายังไม่ได้ส่งเอกสารไปให้เธอก้อให้คำตอบเราไม่ได้ เออคิดได้ไงอ่ะ ก้อในเมื่อเอกสารมันถูกส่งไปเธอตั้งเดือนหนึ่งแล้วอ่ะ

เฮออยิ่งบ่นไปเส้นเลือดในสมองยิ่งเต้นปี๊ดๆๆๆ ค่ะ นี้เป็นเรื่องครั้งที่สองที่ประสบมา จริงๆยังมีเรื่องแต่ไม่ได้หนักหนาเท่าไหร่ เอาเป็นว่าถ้าใครอยากให้เราเล่าก้อบอกมาล๊ะกันน๊ะค่ะ

Create Date : 26 มิถุนายน 2553

Last Update : 26 มิถุนายน 2553 23:10:12 น.

0 comments

Counter : 256 Pageviews.

kuromichan

Location :

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

จากอดีตสาว office วันๆๆทำงานต๊อกๆๆๆๆ ในกรุงเทพฯมาหลายปีดีดัก จนวันหนึ่งอดรนทนไม่ไหวกะชีวิตที่สุดแสนจะจำเจ มีความใฝ่ฝันว่าจะได้ข้ามน้ำข้ามทะเลอย่างคนอื่นๆบ้าง แต่ติดตรงที่เงินไม่ได้มีเหลือเฟือ ครั้นจะเก็บเงินไปเที่ยวเองคิดว่าชาตินี้คงจะไม่ทันการณ์แน่ และเหมือนฟ้ามาโปรดฉันได้งานบนเรือสำราญ ที่อเมริกา ไปเป็นพนักงานขายของเหมือน พนักงาน PC บ้านเราเนี่ยแหละค่ะ ทางโน้นจะเรียกเราว่า " Shoppies" และเมื่อมาถึงจุดนี้ ชีวิตก้อเปี๋ยนไป .......

[Add kuromichan's blog to your web]

Bloggang.com