Group เริ่มต้น
ในที่สุดก้อได้กลับบ้าน
31 โสดสนิทททท
Sint Maarten เซนต์มาติน
จะอี้จะอันจะโอ๊น
มาเรียอาน่า
Devil wear Prada =>ตัวจริง ภาคเรือสำราญ!
I 95
มันจะซวยไปถึงไหนกานคูณณณณ
no guilt from the past no fear for future , I'm living in present !
ยังอู้ได้อีก
พักร้อนนน และ พักใจ
แอบ (อีกแล้ว)
Guide จำเป็น ตอนจบ
เรื่องของผม!!!
แอบ (เจ็บ)
Guide จำเป็นตอนที่ 3
Guide จำเป็นตอนที่ 2
Guide จำเป็น ตอนท่ 1
เรื่องกล้วยๆ (ที่ไม่กล้วย)
สิ่งที่คิดได้ตอนกินส้มตำ
จน เครียด shopping !
ข่าวดี หรือ ข่าวร้ายกานเนี่ยยยยยย
ไม่รู้ต้องรออีกนานแค่ไหน (ภาค 2 )
ไม่รู้ต้องรออีกนานแค่ไหน
สิ่งที่คิดได้ตอนกินส้มตำ
ปกติเราใช้net แบบ prepaid ด้วยความที่ไม่ค่อยได้อยู่บ้านก้อเลยใช้แบบนี้ไปก่อน แต่วันนี้โชคดี ใช้ net เถื่อน เฮอๆๆๆ ไม่ตกต้องใจกันไปที่ว่าเถื่อนอ่ะน๊ะเราหมายถึงพอดีบ้านไหนก้อไม่รู้เปิด wifi ไว้ไงก้อเลยเสร็จเราไปด้วย และอีกอย่างมันดีตรงที่เร็วกว่าที่เราซื้อมา แจ่มเลย
วันนี้ตอนเย็นนั่งกินส้มตำในครัวอยู่คนเดียว เกิดอะไรไม่รู้คิดถึงตอนสมัยเรียนหนังสือในมหาลัย เรื่องทฤษฎี " Basic Needs " ของ Maslow ที่ว่าด้วยปัจจัยพื้นฐานที่คนต้องการมีอยู่ 5 อย่าง ได้แก่ อาหาร , ที่อยู่อาศัย, social needs, self esteem แล้วก้อ self actualisation ไอ้สามอย่างหลังเนี่ยเอามาจากใน net เพราะว่าจำไม่ได้หรอก แล้วก้อมานั่งคิดว่าเออถ้าเป็นสมัยนี้
ไอ้ basic needs ที่ว่าเนี่ย คงต้องเปลี่ยนแล้ว ไม่รู้อะไรดลใจหว่ะ ให้ตูคิดเองในใจว่าแหมคิดได้ไงตา Maslow ฉันคิดว่ามันน่าจะเป็น " เงิน" ที่เป็น basic needs ต่างหาก ฮ่าๆๆๆคิดแบบคนงกเงินไง เพราะอะไร ก้อเพราะว่าถ้าไม่มีเงิน ก้อซื้อข้าวกินไม่ได้ ถ้าไม่มีเงิน ก้อซื้อบ้านอยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีเงินก้อขึ้นรถเมล์กลับบ้านไม่ได้ (ยกเว้นรถเมล์ฟรีน๊ะ) และถ้าไม่มีเงิน ก้อเข้าเรียนโรงเรียนดีๆๆไม่ได้เช่นกัน ฮ่าๆๆๆ เกี่ยวกันไหมเนี่ยอันหลัง
เมื่อกี้ไปเปิด dict มา คำว่า Need (V) => must have คือเป็นสิ่งที่คุณต้องมีอ่ะน๊ะ ประมาณนั้น แล้วเงินเนี่ยมันเป็นสิ่งจำเป็นไหมหล่ะ อันนี้ก้อน่าคิดน๊ะคุณ Maslow .
Create Date : 01 กรกฎาคม 2553
Last Update : 1 กรกฎาคม 2553 22:09:57 น.
0 comments
Counter : 182 Pageviews.
Share
Tweet
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
kuromichan
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
จากอดีตสาว office วันๆๆทำงานต๊อกๆๆๆๆ ในกรุงเทพฯมาหลายปีดีดัก จนวันหนึ่งอดรนทนไม่ไหวกะชีวิตที่สุดแสนจะจำเจ มีความใฝ่ฝันว่าจะได้ข้ามน้ำข้ามทะเลอย่างคนอื่นๆบ้าง แต่ติดตรงที่เงินไม่ได้มีเหลือเฟือ ครั้นจะเก็บเงินไปเที่ยวเองคิดว่าชาตินี้คงจะไม่ทันการณ์แน่ และเหมือนฟ้ามาโปรดฉันได้งานบนเรือสำราญ ที่อเมริกา ไปเป็นพนักงานขายของเหมือน พนักงาน PC บ้านเราเนี่ยแหละค่ะ ทางโน้นจะเรียกเราว่า " Shoppies" และเมื่อมาถึงจุดนี้ ชีวิตก้อเปี๋ยนไป .......
หาแฟนตัวเป็นเกลียว
หนูเหนือ
นอนอยู่บ้าน
Webmaster - BlogGang
[Add kuromichan's blog to your web]
Bloggang.com