Bloggang.com : : ไวษณวี - ไข่ตุ๋น

i lOVe mAGiC

Group Blog

All Blogs

ไข่ตุ๋น

ไข่ตุ๋น เป็นหมาของอู่ที่อยู่ข้างออฟฟิศที่เราเคยทำงานเมื่อครั้งอยู่ปราจีนบุรี วันแรกที่เค้าได้ไข่ตุ๋นมาเลี้ยง เจ้าของเค้าก็อุ้มมาแนะนำให้เรารู้จัก เพราะเค้าเห็นว่าเราชอบไปเล่นกับหมาที่เค้าเลี้ยงไว้ทุกวัน ครั้งแรกที่เห็นก็ อืมม หมาดำดีจัง เท้าใหญ่ หลังอานอีกตะหาก ดูท่าจะผสมกันมาหลายพันธุ์ ดู ๆ ไปหน้าตาก็เป็นมิตรดี เก๊าะถามเค้าว่าชื่ออะไร พอเค้าตอบมาว่าชื่อไข่ตุ๋นเรากับพี่ ๆ ที่นั่งอยู่ด้วยกันก็หัวเราะก๊ากเลย แล้วก็บอกเค้าว่า โอ๊ยอย่างนี้ไม่ใช่ไข่ตุ๋นแล้วต้อง ไข่เยี่ยวม้า ดำซะขนาดนี้ เจ้าของเค้าก็หัวเราะกับเราด้วย

ตั้งแต่วันนั้น ไข่ตุ๋น จะแวะมาหาเราที่หน้าออฟฟิศทุกวัน วันละสามเวลา อย่าหาว่าเราโม้นะ เรื่องจริงอ่ะ เช้าเนี่ยประมาณ 8 โมงเช้า มันก็จะมานั่งรอเราละ พอเราออกไปเล่นกับมันสักแป๊บเราก็เข้ามาทำงาน ไข่ตุ๋นก็จะกลับไปบ้าน พอเที่ยงปุ๊บ เราพักเที่ยง ไข่ตุ๋นก็มาเดินด้อม ๆ มอง ๆ ว่าเรากินข้าวเสร็จรึยัง รอให้เราออกไปเล่นด้วย ตกเย็น ห้าโมงครึ่ง ไข่ตุ๋นจะมานอนรอตรงหน้าประตูทำตาละห้อย อ้อนให้เราออกไปเล่น มันเป็นหมาที่ตรงเวลาเป๊ะ ๆ เป็นอย่างนี้ตลอดจนเราย้ายกลับกรุงเทพ พวกพี่ ๆ ที่ปราจีนก็จะโทรมาเล่าให้เราฟังว่าสงสารไข่ตุ๋นจัง มันมารอเราทุกวันเลย วันละสามเวลาเหมือนเดิม พอเค้าเปิดประตูรับ มันก็จะวิ่งเข้าไปหาเราในครัว วิ่งไปดมตรงเก้าอี้ที่เราเคยนั่งทำงาน พอไม่เจอก็จะวิ่งไปตรงบันได แล้วเห่าเรียกเพราะคิดว่าเราแอบอยู่ชั้นบน ฟังแล้วเราก็น้ำตาไหลอ่ะ คิดถึงมันจัง

แล้ววันนึงก็มีคำสั่งให้เราไปช่วยงานที่ปราจีน 1 วัน พอเราลงจากรถปุ๊บ ไข่ตุ๋น นอนอยู่หน้าออฟฟิศเหมือนเมื่อครั้งเรายังอยู่ เราก็เรียก ไข่ตุ๋นหันมาหาแล้วก็วิ่งควบ กระดิกหางเร็วมาก ๆ มากระโจนเข้าหาเรา เรากอดมัน เล่นกับมันแป๊บนึงแล้วก็บอกมันว่าเราคิดถึงนะ พอเย็นเราก็จะกลับกรุงเทพ เราเข้าไปลูบหัวมันแล้วบอกว่า เราจะกลับแล้วนะ ไว้เราจะแวะมาหาใหม่ มันเลียมือเราสองสามทีแล้วก็ลงนอนซึม ๆ เรากลับบ้านพร้อมกับคิดว่าไว้คราวหน้าเราจะซื้อพวกกระดูก ขนม มาฝากมัน

แต่แล้ววันนี้ก็มีโทรศัพท์มาจากปราจีน เค้าบอกเราว่า ไข่ตุ๋นตายแล้วนะ ถูกรถชนตาย เราร้องไห้เลย ใคร ๆ อาจจะคิดว่าแค่หมาตาย แล้วก็ไม่ใช่หมาที่เลี้ยงมาซะด้วย แต่สำหรับเราแล้ว ไข่ตุ๋น เป็นมากกว่าสัตว์เลี้ยง ไข่ตุ๋นเป็นเพื่อน ตอนที่เรามีปัญหา เราก็นั่งลูบหัวแล้วก็บ่นให้เค้าฟัง เค้าอาจจะฟังเราไม่รู้เรื่อง แต่คงเข้าใจว่าเราไม่สบายใจนะ เพราะเค้าก็จะนอนเอาหัวหนุนตักเราแล้วก็แลบลิ้นเลียมือเราตลอด

วันนี้ไม่มีไข่ตุ๋นแล้ว ถ้าเรากลับไปปราจีนก็จะไม่มีหมาตัวโตสีดำวิ่งกระดิกหางมาหาเราอีกแล้ว หลับให้สบายนะ