ลำเจียก-เตยทะเล

หลายเดือนก่อน ไปทำงานที่จันทบุรี เลยแวะไปกินข้าวที่ หาดเจ้าหลาวบีช เจอต้นไม้คล้าย ๆ เตย มีลูกห้อย ระย้อย ระย้า ดูแปลกตา และสวยงาม ไม่รู้จัก ขนาดถามเจ้าถิ่น เขายังบอกไม่รู้ชื่อเหมือนกัน เลยมาหาจาก อากู๋ ผู้รู้เกือบทุกสิ่ง ได้คำตอบมาว่า ต้นไม้นั้นก็คือ ต้นลำเจียก หนะเอง



ลำเจียกหรือเตยทะเล
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Pandanus oduraissimus
ชื่อวงศ์ : PANDANACEAE
ชื่ออื่นๆ : ลำจวน รัญจวน ประหนัน
ลำมะเจียก (โคราช)
ลักษณะทั่วไป ลำเจียก(ต้นเพศผู้) เป็นพรรณไม้พุ่มอยู่ในประเภทเดียวกับต้นเตยทะเล(ต้นเพศเมีย) ลักษณะของลำต้นแตกเป็นก่อใหญ่ ลำต้นสูงประมาณ 4 – 6 เมตร บริเวณโคนต้นจะมีรากอากาศโผล่ออกมา
ใบ มีสีเขียว คือจะใหญ่ยาวและหนา ขอบใบเป็นหยัก มีหนามแหลม ใต้ท้องใบมีแกนกลางใบยายประมาณ 1 –15 เมตร
ดอก จะโผล่มาจากกลางลำต้นพอดี ดอกจะบานในตอนเย็น และมีกลิ่นหอมฉุน
ขยายพันธุ์ โดยการแยกกอหรือหน่อ
รสชาติ รสหอมสุขุม
นิเวศวิทยาและการแพร่กระจาย เป็นพรรณไม้ที่ชอบขึ้นตามชายน้ำ ต้องการความชื้นและน้ำในปริมาณที่มาก ปลูกขึ้นดีในดินอุดมร่วนซุย หรือดินเหนียวปนทราย
ประโยชน์ เป็นยาสมุนไพร จะใช้รากของลำเจียกมีรสเย็นมาปรุงเป็นยาแก้พิษเสมหะ
พิษไข พิษเลือด ขับปัสสาวะ
(ในรูปต้นเตยทะเล เพราะติดผล)


เจอในอีกเวปหนึ่ง พูดในแง่ตำนานบอกกล่าว

ลำเจียก...ดอกไม้ต้องสาป

เป็นพืชที่แพร่กระจายอยู่ตามเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และเอเชียใต้ ดอกสีขาวมี กลิ่นหอม นิยมนำไปใช้ในการทำเครื่องหอมต่างๆ แต่พระศิวะไม่โปรดที่จะรับเป็นดอกไม้บูชาพระองค์

เนื่องจากดอกเกตกี นี้พระพรหมได้ใช้เป็นหลักฐานเท็จในการแข่งขันกับพระวิษณุ (ดูเรื่อง "ลิงโคทภวมูรติ") พระศิวะจึงสาปให้ไม่มีใครนำไปบูชาพระองค์ รวมทั้งเทพองค์อื่น ๆด้วย เกตกีจึงกลายเป็นดอกไม้แห่งคำลวง

เกตกีเป็นพืชในกลุ่มของเตยทะเล สกุล Pandanus วงศ์ Pandanaceae มีหลายชื่อเรียก เช่น เกตกี(สันสกฤต)...เกวทร(บาลี)...ลำเจียก(ไทย-เตยทะเลเพศผู้)...ปาหนัน (อินโดนีเซีย)...การะเกด(ลำเจียกหนู)...เกี๋ยงคำ(พายัพ)เป็นต้น

Create Date : 24 กรกฎาคม 2554 Last Update : 24 กรกฎาคม 2554 12:51:13 น. Counter : 16044 Pageviews.		3 comments
Share Tweet