เค้าเป็นใคร

ไม่ได้เป็นเรื่องที่เกิดกับตัวเอง เป็นเรื่องที่แม่เล่ามาอีกที
ปกติแม่เป็นคนไม่กลัวผีเลย ขนาดเราเล่าเรื่องผีๆที่เราเจอ แม่ยังว่าเราฝันไปมั่งล่ะ

เรื่องนี้แม่เพิ่งมาเล่าให้เราฟังไม่นานมานี้หลังจากไปผ่าตัดตาที่ รพ. ศิริราช ว่าครั้งแรก มันเกิดตอนที่แม่ไปคลอดน้องชายเราที่ รพ.ไร่ใหม่ ที่ จ. ประจวบคีรีขันธ์ ตอนนั้นเราอายุได้ขวบเดียว

ตอนนั้นแม่ตกเลือด ไม่ได้สติแล้ว
พ่อบอกว่าหมอวิ่งกันให้วุ่น เพราะแม่ทำท่าว่าอาจจะไม่รอด

แม่บอกว่า รู้สึกเหมือนโดนเหวี่ยงลงไปในหลุมที่มืดๆ
แล้วอยู่ๆมีตาแป๊ะแก่ๆ ยื่นมือลงมาดึงแม่ขึ้นมาจากหลุมนั้น
แล้วแม่ก็รู้สึกตัวลืมตาขึ้นมา

หลังจากนั้นมาอีกเป็นยี่สิบกว่าปี แม่ต้องเข้าผ่าตัดตา (เป็นโรตจอประสาทตาหลุดลอก)ที่ รพ.ศิริราช เรากลับมาไม่ทันไปนอนเป็นเพื่อนแม่ในวันแรก หลังจากผ่าตัดตาแล้ว เพราะเราอยู่ขอนแก่น(เรียนหนังสือ) พอวันที่สองเราก็กลับมานอนเป็นเพื่อนแม่ทัน แต่ตอนนั้นนแม่ก็ไม่ได้เล่าอะไรให้ฟัง แม่มาเล่าตอนหลัง แม่ว่ากลัวเราจะกลัว

แม่เล่าวันว่าแรกที่แม่นอนอยู่คนเดียว แม่ก็คงหลับนั่นแหละ แต่ความรู้สึกมันชัดเจนมาก ตาแป๊ะคนเดิมที่เคยดึงแม่จากหลุมดำ กลับมาเยี่ยมแม่อีกแล้ว เดินมาข้างเตียงจับมือแม่อยู่ซักพัก แล้วก็เดินกลับออกไปจากห้อง

เราฟังเรื่องตาแล้วออกจะแปลกใจอยู่ไม่น้อย เค้ามักจะมาตอนที่แม่เราป่วยอยู่เสมอ ไม่รู้ว่าเค้าเป็นใคร แต่ยังไงก็ขอบคุณที่ดูแลแม่เรา

Create Date : 02 ตุลาคม 2551 Last Update : 2 ตุลาคม 2551 8:10:20 น. Counter : 398 Pageviews.		5 comments
Share Tweet