ภาพบรรยากาศประเพณีถือศีลกินผักเมืองตรัง ประจำปี2555 โดยเน้นไปที่กิจกรรมของการเล่นเก่ว ฟัดเก่วของเด็กๆวัยรุ่นจนถึงผู้ใหญ่ มาร่วมสืบทอดประเพณีตรังกันครับ ชิ้วเก่ว หรือ เก่ว หรือ ไท้เผีย เป็นพาหนะของศักดิ์สิทธิ์ในขบวน ทั่วไปมักเลือกศักดิ์สิทธิ์ที่ขึ้นประทับบนเก่วเป็นยศระดับสูงพอสมควร เนื่องจากเมืองตรังมีประเพณีชุดหยิวแบบโบราณในรูปแบบ ฟัดเก่ว เก่วที่ใช้มักมีขนาดกลางจึงเหมาะสม สามารถยกได้โดยคนเพียงสองคน หันหน้าเข้าหากัน ผลัดกันดันและถอยพลิกซ้ายขวา มีรูปแบบสลับเท้า นับเป็นศิลปะที่ต้องถ่ายทอดกันรุ่นต่อรุ่น เนื่องจากเก่วมีขนาดไม่ใหญ่ศูนย์กลางเพียงจับมือถึงแกนเบื้องหน้าสำหรับยึดเพื่อฟัดเ­ก่วเท่านั้น จึงมีโอกาสสูงที่ผู้หามเก่วโดนประทัดได้ง่าย แต่อย่างไรก็ตามลูกหลานชาวตรังยังคงอนุรักษ์การฟัดเก่วรูปแบบดั้งเดิมไว้ได้ ไม่มีการนำผ้าผืนมาปิดกั้นศีรษะหรือหน้าตา เนื่องจากการหามศักดิ์สิทธิ์รูปแบบฟัดเก่วเป็นเรื่องที่ค่อนข้างหนักจึงต้องมีพรรคพว­กกลุ่มคณะคอยสลับสับเปลี่ยนกันตลอด โดยทั่วไปแต่ละศาลเจ้ามักสร้างเก่วขนาดเล็กสำหรับเด็กอายู 12 ปี หรือมากกว่านั้น เพื่อเป็นการปลูกฝังวัฒนธรรมฟัดเก่วให้ลูกหลานตั้งแต่เยาว์วัย สำหรับองค์ประกอบเก่วนั้นมีลักษณะคล้ายเก้าอี้นั่ง อาจเป็นลายไม้ธรรมดาหรือทาด้วยสีแดงมงคล เบื้องหน้ามีแกนไม้ฟั่นเชือกสำหรับใช้มือจับ เบื้องหลังมีธงทหารประจำทิศมัดเรียงสีในรูปแบบแน่นอน บนเก่วมักนิยมวางกิมซินเพียงหนึ่งหรือสองรูปเท่านั้น จุดธูปใหญ่ไว้เบื้องหน้าเก่วอยู่ตลอดเวลา