Bloggang.com : วันจันทร์สีชมพู - ชีวิตคลินิก แบบนามธรรม

Bloggang.com : weblog for you and your gang

หนังสือเล่มนี้... เรื่องราวที่ไม่มีวันจบ

Group Blog

All blogs

ชีวิตคลินิก แบบนามธรรม

ถึง ........เพื่อนที่ดีที่สุด

เหนื่อยจัง
มันไม่ได้เหนื่อยกายหรอกแต่มันเหนื่อยใจ
เราไม่เคยเครียดกับการเรียนเลยตลอดชีวิตที่ผ่านมา
แต่ตอนนี้เราเครียด เรากลัวเรียนไม่ได้เรากลัวไม่จบ
เราไม่ชอบแบบนี้เลย ต้องติดต่อ ต้องสอบถาม ต้องขอร้อง
ต้องเห็นแก่ตัวนิดๆ ชีวิตจ7งจะรอด ต้องทำงานกลับเหล่าคนที่อยากอยู่ห่างๆ
โชคดีที่มีเพื่อน ไม่งั้นคงรู้สึกแย่
แกยัง คิดถึงเราอยู่มั้ย แกยังนึกถึงเราตลอดมั้ย
เราไม่แคร์เท่าไหร่ แต่มันอดคิดไม่ได้

รู้ไหมวันแรกที่เราขึ้นคลินิกเราก็โดนเขาว่า จะร้องไห้ออกมากลางห้องเลย
แถมเพื่อนๆอีก ทำไมสังคมต้องสั่งสอนให้คนเหล่านั้นเป็นแบบนี้
เพื่อแค่อยู่รอด หรืนเพื่อความเป็นที่หนึ่ง?
นึกในใจว่านี่ขนาดฉันอยากเป็น แล้วคนที่ไม่อยากเป็นล่ะ
อยากกลับไปเหมือนเดิมอยากกลับไปอยู่บ้าน
ฉันทำเพื่อคนอื่น แต่ฉันเหนื่อย

ฉันอยากให้ทุกๆคนกลับมาเป็นเหมือนเดิมโดยเฉพาะแก

ฉันเบื่อ

จิตตกแบบ prolong

ฉันยังโชคดีที่ได้กลับมาอยู่กลับเพื่อนแล้ว ถ้ายังอยู่กับปีศาจนั้นฉันคงแย่

ฉันเชื่อเรื่องเวรกรรมนะ มันตามมาเร็วจริงๆ

นี่เมื่อไหรจะได้มาอยู่ด้วยกันอีกเมื่อไหร่จะมีเวลาให้กันเหมือนเดิม
หรือต้องเป็นแบบนี้ตลอดไปจนเริ่มชินชา

เหมือนไม่ได้เจอหน้ากันมาเป็น สิบ สิบ ปีเลยนะ รู้ตัวรึป่าว ?

จาก........... เราเอง รักแกเสมอนะ

Create Date : 25 เมษายน 2552

Last Update : 25 เมษายน 2552 1:34:38 น.

2 comments

Counter : 293 Pageviews.