ครูยุคนี้ต้องทำนั่น โน่น นี่ ไม่ใช่มีเเค่สอนหนังสือ *เเอบดูชีวิตครู เเอบรู้เรื่องในเเละนอกห้องเรียนของ'จารย์มด*

บทความที่เข้ารอบ (ม.4/2 เลขที่ 39)

“ชื่ออัสสัมชัญ นั้นเด่นมาช้านาน ยังมีพยานปรากฎรับรอง ไม่เคยมีใครลบเกียรติอัสสัมชัญ เราต้องช่วยกันคอยประคับประคอง.... ให้อัสสัมชัญนั้นชื่อคงถาวร ฟุ้งเฟื่องขจร ถึงช่วงนิรันดร์ ฮ่า ฮ่า ฮ้ะ ฮ่า” นี่คือบทเพลงที่ชาวอัสสัมชัญทุกคนรู้จักดี ทุกเช้าวันจันทร์ต้องร้องหลังจากเคารพธงชาติ และสวดมนต์เพื่อระลึกถึงเกียรติและชื่อเสียงที่โรงเรียนมีจากศิษย์เก่าต่างๆ มาช้านาน มิให้เราลืมถึงสิ่งเหล่านั้น

โรงเรียนอัสสัมชัญ เกิดขึ้นจากความต้องการของคุณพ่อที่ว่าเด็กในสมัยก่อนไม่ได้เรียนหนังสือ เอาแต่เล่นสนุกไปวันๆ ด้วยอุดมการณ์ที่อยากจะให้เด็กมีความรู้ เพื่อพัฒนาตนเอง และประเทศชาติ เวลาได้ผ่านไปและโรงเรียนอัสสัมชัญก็ได้สร้างศิษย์เก่าที่มีความสามารถไปพัฒนาประเทศชาติ จนสร้างชื่อเสียงแก่โรงเรียนไว้มากมาย แต่หากกาลเวลาผ่านไปในปัจจุบัน กลับไม่ได้เพิ่มชื่อเสียงของโรงเรียนเลย ในทางกลับกัน กลับเริ่มลดลง อย่างน่าเสียใจ เพราะการประพฤติปฏิบัติตัวในด้านระเบียบวินัยของนักเรียนในโรงเรียน และนอกโรงเรียน ทำให้คนภายนอกที่พบเห็น มีความรู้สึกที่แย่กับ คำว่า“อัสสัมชัญ” โรงเรียนชายล้วน ที่เป็นโรงเรียนแม่ของคณะเซนต์คาเบรียล ประจำประเทศไทย ทั้งการแต่งกาย หรือแม้กระทั่งการพูดคุย ที่ได้ลบสิ่งสำคัญที่เราชาวอัสสัมชัญ ยึดถือ คือ สุภาพบุรุษอัสสัมชัญไปจนสิ้น

ถึงแม้ว่าโรงเรียนจะมีงบประมาณในการนำเทคโนโลยีการศึกษา ในการสร้างสถานที่ และสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ แต่สิ่งเหล่านี้มิช่วยให้คำว่าโรงเรียนอัสสัมชัญนั้นกลับมาสู่ความยิ่งใหญ่ได้ หากแต่เป็นนักเรียนนั้นคือสิ่งและส่วนที่สำคัญในการขับเคลื่อนโรงเรียนให้ได้ ฉะนั้นผมจึงมุ่งมั่นเพื่อนำอัสสัมชัญเก่าๆ กลับมา

ผมเป็นนักเรียนอัสสัมชัญมาก็ประมาณสี่ปีแล้ว ตลอดเวลาทุกปี ผมก็พยายามที่จะพัฒนาตนเองและเตือนเพื่อนๆ ให้ทำดีแก่โรงเรียน ในการปฏิบัติตนเอง แม้ว่าจะเป็นเพียงจุดๆเดียวเล็กๆ ในสังคมโรงเรียนอัสสัมชัญ แต่เพียงได้ทำเท่านั้นก็สบายใจ และมีความสุขแล้ว ที่เราได้ให้ความรักของเราใส่ไว้ไปในการพัฒนาตนเอง ทั้งเพื่อตนเองในการที่จะได้มีบุคคลิกที่ดีขึ้นและโรงเรียนที่จะมีชื่อเสียงดีขึ้นในสายตาของบุคคลอื่น

ดังนั้นผมจึงอยากให้ทุกคนที่เป็นชาวอัสสัมชัญ ไม่ว่าจะเป็นศิษย์เก่า จะเป็นผู้ปกครอง หรือศิษย์ปัจจุบัน ให้รักอัสสัมชัญ แล้วคำว่ารักในที่นี่ไม่ขอให้เป็นเพียงคำพูดจากลมปาก แต่ขอให้เป็นการกระทำที่ทุกคนจะตระหนักได้ ไม่ว่าจะการปลูกฝัง การมีบุคคลิกที่ดีสมคำว่าสุภาพบุรุษอัสสัมชัญ หรือการช่วยโรงเรียนจัดกิจกรรมก็ตาม เพื่อให้โรงเรียนกลับมายิ่งใหญ่ สมกับความยิ่งใหญ่ที่ศิษย์เก่าได้สร้างสมไว้

เขียนโดย นายสิรวิชญ์ ธรรมธิติวัฒน์




Create Date : 18 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 13 ธันวาคม 2551 17:43:10 น. 5 comments
Counter : 368 Pageviews.  

 

ผมเป็นนักเรียนอัสสัมชัญมาประมาณสี่ปีแล้ว ตลอดเวลาผมพยายามที่จะฝึกฝนพัฒนาตนเอง และเตือนเพื่อน เตือนรุ่นน้อง ให้ทำความดีเพื่อโรงเรียน แม้สิ่งที่ผมได้ทำจะเป็นเพียงจุดเล็กๆ ในสังคมโรงเรียนอัสสัมชัญ แต่ผมคิดว่าได้ทำคงจะดีกว่าคิดจะทำ ...ผมทำได้เพียงแค่นี้ ผมก็รู้สึกภาคภูมิใจในความเป็นสุภาพบุรุษอัสสัมชัญของผม.......


โดย: yyswim วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:58:36 น.  

 
:: เนื้อหา ::

ทำได้ยอดเยี่ยมมากครับ น่าสนใจ น่าติดตาม ข้อมูลสำคัญๆ แฝงอยู่ในความคิดเห็นส่วนตัวที่แสดงออกมาได้อย่างเด่นชัด


:: ภาษา ::

ใช้ภาษาได้ดีมาก อ่านเพลิน ลื่นไหล ไม่สะดุด กระชัด ได้ใจความ


:: การจัดลำดับความคิด ::

ทำได้เยี่ยมอีกเช่นกัน น่าจะมีการวางแผนการเขียนมาอย่างดี รู้ว่าจะนำเสนออะไรไรก่อนหลัง


:: ความคิดสร้างสรรค์ ::

โดดเด่นมากครับ ทั้งด้านมุมมองและการนำเสนอ มีการวิเคราะห์ปัญหาและวิธีแก้ไขด้วยเหตุด้วยผล น่าฟังทีเดียว


ขอให้คะแนนดังนี้
1. เนื้อหา 4.5 คะแนน
2. ภาษา 4.5 คะแนน
3. การจัดลำดับความคิด 5 คะแนน
4. ความคิดสร้างสรรค์ 4.5 คะแนน
รวม 18.5 คะแนน


แนะนำพิเศษ

ผู้เขียนทำได้ดีมากจริงๆ ยิ่งรู้ว่าเพิ่งเรียนอยู่เพียงระดับ ม.4 ยิ่งรู้สึกทึ่ง

พยายามจะมองหาข้อติ (ตามหน้าที่ของผู้วิจารณ์) ต้องยอมรับว่า หายากมาก

แต่... ในเมื่อตั้งใจจะแนะนำพิเศษก็ขอยกเรื่องการแบ่งวรรค ขึ้นย่อหน้า มาแนะให้ศึกษาเพิ่มเติมละกันครับ จะทำให้บทความของผู้เขียนสมบูรณ์กว่านี้อีก


โดย: ชวนคุย วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:19:34 น.  

 
1)เนื้อหา
โครงสร้างเนื้อหาสมบูรณ์ เหตุและผลชัดเจน สอดคล้องกันไปตั้งแต่ต้นจนจบอย่างต่อเนื่อง เนื้อหามีพลัง วางอารมณ์ของเนื้อหาอย่างมีสีสันให้คนอ่านมีส่วนคิดร่วมและติดตาม ทั้งหมดสนับสนุนความคิดที่นำเสนอได้อย่างดีเยี่ยม

2)ภาษา
ผสมผสานความคิด อารมณ์ถ่ายทอดออกมาเป็นภาษาเขียนได้อย่างชัดเจน ส่งให้เนื้อหาไหลลื่นไม่ติดขัด เลือกใช้คำ ประโยคได้อย่างหนักแน่น สนับสนุนเนื้อหาและมุมมองความคิดอย่างมีพลัง ฝึกเขียนมาก ๆ เกลาสำนวนให้คมมากยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะคะ

3)การจัดลำดับความคิด
มีการวางแผนมาอย่างดี มีกลยุทธ์พาคนอ่านไปตั้งแต่บรรทัดแรกจนบรรทัดสุดท้าย ทำให้นำเสนอความคิดได้อย่างไหลลื่น และเด่นชัด ตรงตามประเด็นหลักที่ต้องการนำเสนอ

4) ความคิดสร้างสรรค์
เลือกประเด็นหลักปมปัญหา เปิดและปิดได้ดี สื่อสารให้เห็นความเป็นสุภาพบุรุษอัสสัมชัญอย่างชัดเจน พาเข้าสู่ความรู้สึกรักอัสสัมชัญได้อย่างง่ายดาย

**เพิ่มเติมส่วนตัวนะคะ**
อ่านหนังสือเยอะ ๆ เขียนให้มาก ๆ นะคะ หากรักงานเขียนต้องฝึกฝน หาประสบการณ์เพิ่มเติมทักษะตัวเองอยู่ตลอดเวลา

และหากอยากเลือกอาชีพที่เกี่ยวข้องกับการเขียน เตรียมตัวให้พร้อม เรียบเรียงความคิด วางแผนดี ๆ แล้วลุยเขียนเลยนะคะ

โลกของนักอ่านข้างนอกกำลังรองานของคุณอยู่ค่ะ


โดย: พรายทราย วันที่: 29 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:32:26 น.  

 
ขอแสดงความยินดีด้วยครับ



โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 13 ธันวาคม 2551 เวลา:15:12:05 น.  

 

ยินดีด้วยครับ ขอปรบมือให้

หมั่นอ่าน ขยันฝึกฝนนะครับ

และอยากบอกว่า

ก้าวออกมาสู่สนามนอกโรงเรียน ซิครับ

ที่ บล๊อกแก๊งค์ นี้ ก็ได้




โดย: yyswim วันที่: 15 ธันวาคม 2551 เวลา:15:01:59 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ajarnmodabac
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




เพราะเชื่อว่า ครู/อาจารย์สมัยใหม่ต้องทำได้หลายอย่าง วิชาการงานสอนก็ต้องทำ กิจกรรมก็ต้องจัด เเละต้องหัดเปิดหูเปิดตา ให้เวลากับสิ่งรอบตัว เเละเรียนรู้อยู่เรื่อยๆ จึงเป็นที่มาของคติประจำใจในวันนี้ - เครียดๆขำๆ เราทำได้ :D
[Add ajarnmodabac's blog to your web]

MY VIP Friend