|
|
ลำลองคำ
พลบเผยดาวเด่นฟ้า.....ราตรี
สวรรค์เชื่อมปฐพี......แหล่งหล้า
สุขโศกร่วมชีวี.......ธรรมดา คนแล
ภพแด่ชาติเร็วช้า.....เหาะฟ้าไปเหิน
ไอหมอกขาวฉ่ำชื้น....หยาดเย็น
โรยรื่นร่ายโปรยเป็น.....กลุ่มน้ำ
เกาะเกี่ยวกลุ่มไอเห็น....ขาวหมอก คุมเฮย
หมอกแผ่หยอกล้อย้ำ....ยิ่งแจ้งจางหาย
รุมร้อนกายคลายร้อน
.พฤกษา
หนาวลมอุ่นกายา......ห่มผ้า
ร้อนรุ่มกายวิญญาณ์....หอมธรรม
กิเลสซ่อนใจล้า......ฝ่าได้นุสติ
ลมเย็นย่อมพัดให้.....ใจสบาย
ลมรักอารมณ์ชาย...ชื่นยิ้ม
ลมรักหากจางหาย....ใจโศก
รักมากหลังจากลิ้ม....นิ่มเนื้อฤาถนอม
ราตรีระดะดาว..ส่องสกาวทั่วเวหา
วิบวับละไมตา...ท่ามฟากฟ้างามสกล
ร้อยเรียงภาษาไทย........ งามไสวใฝ่ภิรม
ศาสตร์ศิลป์งามสุดสม ........ นิยมถิ่นความเป็นไท
พ่อขุนฯหนุนจำหลัก........ เพียรสลักพจน์วิไล
สืบสานภาษาไว้........ เรา ชาวไทยได้สื่อกัน
อักขระภาษาไทย........ รักษาไว้น้อมอนันต์
ศาสนาอัศจรรย์ ......... พริ้มแพรวพันผ่องอำไพ
ขอผองสุขสมหวัง........น้อมพลังความฝันใฝ่
ชีวิตรุ่งเรืองไกล........หทัยหวานไหวชีวา
25/11/2552
วนารี
คือความรักฝังรอยร้อยสลัก
ลงห้วงหลักปักทรวงดวงใจฉัน
รอยจาลึกผนึกลึกชีวัน
คอยรำพันเอื้อนเอ่ยเผยวจี
ยิ่งหนาวลมพรมพร่างหว่างอาวรณ์
รักยิ่งชอนซุกซบอบใจนี้
หวนคำนึงถึงรักหนักฤดี
เหมันต์นี้ยิ่งครวญนวลละเมอ
ในทุกยามพระพายโชยชายผ่าน
หนาวสะท้านเนื้อนุชสุดพร่ำเพ้อ
แสงดาวพรายยิ้มหยอกยอกเสมอ
ใจครวญเพ้อถึงรักปักห้วงใน
คนทางโน้นหนาวไหมใจเร้าร้อน
รักอาทรคนผาอุราไหว
ให้อาวรณ์ร้อนรนคนห่างไกล
หนาวมากไหมกัญญามารำพัน
หัดเขียนอักษรโคลง ล้วนล้วน
เกาะเกลากลอนกิ่งกว้าง ....... เกรียงไกร
กรองกลุ่มกลแกว่งไกว ........ เกี่ยวก้าน
กอบกลก่องกานท์ไกล .......... กุมกก
ก้าวกิ่งแกมกรอกกร้าน ........ แกร่งใกล้กลัวเกรง
ขีดเขียนขับข่มข้อง ......... ขลังขาน
ขลุกขลุ่ยข้นขับขาน ......... ข่มข้อ
ขอนเข้าแข่งเข็นขาน ....... ขวักไขว่
ขานขู่เข็นขับข้อ .............. ข่มไข้แข็งขืน
คิดโคลงคลีคืบคล้อง ......... คำคลอ
ค้นเคร่งโคลงคับคอ .......... ใคร่ค้ำ
ครวญคำแค่คืบคลอ ........... คละครอบ
เคลิ้มเคร่าเค้นโคลงค้ำ ....... ครั่นคร้านครามครัน
วนารี
เกลาพจน์พลิ้วลิ่วล้ำ......เรืองนาม
เรื่อยเรื่อยรับซับยาม.......จ่อมไว้
มุ่งหมายยิ่งคำงาม.....หมายชื่น โสตนา
ยิ่งมั่นไพเราะให้.....เพื่อนพ้องเคียงผสม
ฝึกฝนโคลงเพ่งถ้อย....ทวนถวิล
เพียรใฝ่สัมผัสจินต์......เร่งรู้
เผยพจน์ผ่านเรืองศิลป์...ศาสตร์ท่อง จำแล
มาร่วมเรียงเร่งรู้
..รื่นเร้าสำราญ
จักเพียรโคลงสี่ดั้น....ขานขับ
ควักไขว่หมายขยับ....ร่ำร้อง
ขณะแต่งบังคับ....เคียงคอร์ด
มิห่อนคิดผิดข้อง....แน่แท้เพี้ยนคำ
วิชาโคลงยากแท้.....ไขขาน
เสียงย่อมวกวนกานท์.....บ่งพร้อง
ใฝ่เพียรร่ำชำนาน......ยากอยู๋ จริงนา
จำพึ่งไขว่คว้าคล้อง...คู่ก้องเคียงผสาน
| Create Date : 25 พฤศจิกายน 2552 |
| Last Update : 15 มกราคม 2553 14:19:49 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 743 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
หัดเขียนเพื่อเรียนรู้ค่ะ
^^^^^^^^^^^^
ความรัก เสลาสลักสวยใส
งามใดเล่า งามใด
เทียบได้งดงาม ความรัก
จรดลึก ในความทรงจำ
ลึกล้ำ ย้ำรอยสลัก
นิรันดรนั้น นานหนัก
แต่รักเรา นานกว่านั้น
^^^^^^^^^^^^
เขาว่าเรา เราอย่าโกรธ ลงโทษเขา
ในเมื่อเรา นั้นไม่เป็น เช่นเขาว่า
หากเราเป็น จริงจัง ดังวาจา
เมื่อเขาว่า อย่าโกรธเขา เราเป็นจริง
|
|
|
|
|
|
|
|
|
