เมื่อเวิ้งฝันสลายสิ้นสายแสง  

 ฝันที่แกร่งล้าถอยด้อยสีสรรพ์

ฝันบรรเจิดวูบดับกับแสงจันทร์

เป็นเวิ้งฝันหลอนจิตมิติดใจ

 ฝันก็แค่ความฝันพลันสลาย

ฝันมิกรายจริงจังดั่งฝันใฝ่

เป็นจิตหลอนจินตนาพาฝันไป

ชีวิตใครไขว่คว้าค่าเวิ้งฝัน

 การดำเนินเหินห้วงดวงชะตา

 กรรมบัญชาชีพชื่นรื่นสุขสันต์

กรรมดีก่อโชติช่วงดวงลาวัลย์

กรรมชั่วศัลย์โศกเศร้าเคล้าอบาย

 โลกล้วนอนิจังไปทั้งสิ้น

 สุขคุ้นชินวูบวับดับสลาย

เพราะก่อเกิดดีชั่วกัวใจกาย

ฝันสลายพลัดพรากวิบากกรรม