 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
 |
19 พฤษภาคม 2564 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
 |
 |
|
R.I.P MY BABY YOJA
เมื่อ 14 ปีที่แล้ว ......วันแรกที่มามี้เริ่มคิดจะรับเด็กๆมาเป็นสมาชิกในครอบครัว สิ่งที่มามี้กลัวที่สุดก็คือ วันที่เด็กๆจะจากมามี้ไป ....เมื่อเรา "มี" สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือการเผชิญกับการ "ไม่มี" เมื่อเรา"เจอ" เราก็จะกลัวเผชิญหน้ากับการ "พลัดพรากจากกัน" ซึ่งหนีไม่พ้น
วันที่ตกลงใจจะมีเด็กๆเข้ามาในชีวิต มามี้ก็เตรียมใจไว้แล้วว่า สักวันหนึ่ง วันที่ปวดหัวใจก็จะมาถึง
และวันนี้....โยจาก็มาจากมามี้ไป...
10 กันยายน 2007 หนุ่มน้อยโยจาหน้ามน เกิดขึ้นมาในโลกใบนี้ พอโยจาได้ 2 เดือนก็ได้เข้ามาอยู่ในครอบครัวมามี้ โยจาเป็น Border Collie แต่ใครๆเห็นก็มักจะบอกว่าโยจาเป็น "บางแก้ว"และเป็นสาวสวยเสียด้วย 5555
โยจาเป็นเด็กดีโดยกำเนิด อยู่กับใคร อยู่กับหมาตัวใดในโลกใบนี้ก็ได้ ไม่มีปัญหา โยจารักสันติ เลี้ยงงาย แถมนอนทั้งวัน และนอนน้ำลายยืด
ตอนอายุ 6 เดือน ตรวจพบว่าโยจาเป็นโรคพันธุกรรม"ข้อสะโพกเสื่อม" มามี้ก็ทำกายภาพบำบัดโยจาเอง เช่น เดินลู่วิ่ง พาเดิน ฝึกทริกต่างๆ ว่ายน้ำ ร่วมกับกินยาบำรุงข้อ ...โยจามีชีวิตที่เป็นปกติมากกกกก ไม่เคยมีอาการปวดข้อหรืออักเสบของสะโพกให้เห็นเลยตลอดที่โยจามีชีวิตอยู่
โตมาโยจาเป็นตับอักเสบบ่อยมาก ค่าตับไม่ดีตั้งแต่เด็กๆยันแก่ (พาไป ultrasound ตับปกติดีไม่มีปัญหาใดๆ) แถมตอนแก่แล้ว โยจาก็มีก้อนเนื้องอกที่ไม่ใช่เนื้อร้าย อยู่ข้างๆรักแร้ แต่โยจาก็มีชีวิตได้เหมือนปกติ สดใสร่าเริงและขี้เกียจตามอัธยาสัย
พอขึ้นปีที่ 13 โยจาเปลี่ยนไป เริ่มหลงๆลืมๆ เหมือนคนแก่ที่สมองเสื่อม และขาอ่อนแรงลงอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ยังลุกยืนขับถ่ายกินได้เป็นปกติ ช่วงนี้งดการออกกำลังทุกชนิดแล้ว ให้โยจาได้นอนเต็มที่เก็บแรงขาไว้ใช้เมื่อจำเป็นต้องใช้ในการดำรงชีวิตแต่ละวัน...
ที่แปลกมากๆก็คือ โยจาไม่สนใจเสียงฟ้าร้องแล้ว นอนหลับเฉย ปัญหาเดียวที่เรื้อรังตั้งแต่เด็กยันโต ได้หายไปแบบปลิดทิ้งเหมือนดีดนิ้ว (ปัญหาพฤติกรรมเดียวที่โยจามีก็คือ เมื่อมีเสียงฟ้าร้อง ...จะน้ำลายยืด ต้องพาไปเดินลู่วิ่ง ถึงอาการสงบ ...ที่มาของปัญหาก็คือ มามี้ไม่ชอบหน้าฝน... ถ้าเราไม่หาย หมาก็ไม่หาย)
3 เดือนก่อนโยจาจาก......เร่ิมฉี่ผิดที่ ผิดเวลาบ้าง เดินขึ้นลงบันไดระเบียงไม่ไหว ต้องมีอุ้มช่วย บางวันก็ยืนกินข้าวไม่ไหว ก็ต้องยกจานข้าวช่วย ลุกขึ้นจากการหมอบลำบาก ยืนบนพื้นกระเบี้องลื่นไม่ไหว ตอนนี้ต้องปูพรมให้โยจาเดินเวลาอยู่บนพื้นห้องที่เป็นกระเบื้อง ปรนนิบัติโยจาดุจดาราฮอลิวูด...แบบว่าต้องเดินบนพรมแดง
4 วันก่อนโยจาจาก......โยจาเป็นน้องหมาชอบว่ายน้ำ ชอบอาบน้ำ ...วันนี้อยู่ดีๆนึกอยากอาบน้ำให้โยจา เพราะรู้ว่าเขาชอบ กลัวเขาจากไปแบบไม่ได้อาบน้ำ ....การอาบน้ำครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งอื่นๆ เพราะโยจายืนหล่อๆให้อาบไม่ไหวแล้ว ต้องนอนให้อาบ คุณโยจาชอบมากๆ นอนสบายใจเฉิบ ...จบวันด้วยตัวหอมๆ grooming หล่อๆ ...
1 วันก่อนโยจาจาก....วันนี้ปกติทุกอย่าง ปกติจริงๆ จนกระทั้งเวลา 6.35 pm ปลุกให้โยจาไปฉี่รอบสุดท้ายของวัน โยจาสะดุ้งตื่นขึ้นมาตามเสียงเรียก แต่ในสายตาโยจานั้นไม่ใช่โยจา ไม่มีอะไรในตาโยจาเลย เหมือนสมองไม่รับรู้ใดๆแล้ว โยจาลืมที่จะลุก คือลุกไม่เป็น ยืนแล้วทิ้งตัวไม่ทรงตัว ลืมที่จะเดิน เหมือนตุ๊กตาที่ยังหายใจ จับยืน จับนอน ก็เลยอุ้มไปยืนหน้าจานน้ำ ก็เฉย ยกจานน้ำมาให้ ก็เฉย ....อุ้มไปยืนจุดที่ฉี่ ก็ยืนเฉย แล้วก็ "ตัวสั่น สั่นทั้งตัวอยู่ 1 นาที" แล้วก็หยุด แล้วก็ล้มตัวลงนั้งเพราะขาไม่มีแรงยืน ...โยจาไม่กินน้ำ ไม่ฉี่แล้ว ....ปิดวันด้วยอุ้มเข้ากรงนอน ปูผ้ากันเปื้อนที่กรง และ ใส่ผ้าอ้อมให้โยจา...โยจานอนหลับถึงเช้า ...แต่มามี้นอนไม่หลับเลย รู้แล้วว่า "วันนั้นจะมาถึง" วันที่ไม่อยากให้มี
.....15 พฤษภาคม 2021 ......
ตื่นมาตอนเช้าโยจายังหายใจอยู่ ทำเสียงดังเพื่อเรียกเขาก็ลืมตา และหลับต่อ พอขยับตัวก็ฉี่ไหลออกมาเลย สักพักใหญ่เจออึอีกก้อนโต ....วันนี้ตลอดเช้าอุ้มไปกินน้ำ ก็ไม่กิน ยืนไม่ได้แล้ว .... สายๆอุ้มมานอนที่ระเบียง ให้อยู่ร่วมกับ จีจี้ ยูจิ เหมือนทุกๆวัน โยจานอนท่าไหนก็ท่านั้น เหมือนตุ๊กตาที่มีลมหายใจ สายๆ อึไหล กองโต เหลว และ เหม็นมาก....ตอนนี้รู้แล้ว..... น้ำตามันเอ่อขึ้นมาทันใด...เก็บไม่อยู่
ก่อนอุ้มโยจาเข้าห้องเพื่อพักผ่อนช่วงบ่าย ... ได้กอดโยจาอย่างแน่นๆ ร้องไห้ฟูมฟาย พูดกับเขาว่า ....ถ้าลูกอยากจะพักผ่อนก็หลับไปได้เลยนะ จะได้ไม่ต้องทรมาน มามี้ไม่อยากเห็นหนูทรมาน เพราะหนูไม่ได้กินน้ำเลย คงหิวน้ำและคอแห้งมาก จะได้ไม่ต้องเจ็บปวดใดๆอีก .....
1pm ....โยจานอนหายใจเร็ว หอบและเสียงดังมาก ไม่หยุดเลย..ตัวเริ่มอุ่นๆ.. ทำใจแล้ว ...ถอดปลอกคอออกจากคอเขา หัวใจมามี้สลาย....เริ่มเก็บทำความสะอาดกรง ...เตรียมรับมือกับการพลัดพราก
2-4pm ....โยจายังหายใจเร็ว หอบและเสียงดัง ไม่หยุดเลยตั้งแต่บ่ายโมง... บอกกับโยจาว่า หนูพักผ่อนได้แล้วลูก มามี้ปวดใจเหลือเกินที่เห็นหนูหายใจหอบเสียงดังแบบนี้...
4.30 pm ...ปาป้า กลับมาจากที่ทำงาน .... ปาป้าเป็นหมอ เห็นอาการก็รู้เลยว่า ... ใกล้ถึงเวลาของโยจาแล้ว ....เราสองคนคุยกันว่า จะจัดการกับร่างโยจาอย่างไรดี วันนี้ทั้งวันปาป้าก็หาข้อมูลเกี่ยวกับวัดที่รับจัดการฌาปนกิจศพสุนัขเรียบร้อย ...โยจายังคงหายใจหอบเสียงดังไม่หยุด..โยจาเหงือกซีดมาก ลิ้นซีด ปากแห้งน้ำลายแทบไม่มีเลย...
5pm ....เวลาอาหารเย็น ....กินกันแบบไม่ลง ฝืนกิน มามี้กินไปน้ำตาไหลไป....กินเสร็จล้างจานเรียบร้อย ระหว่างมื้ออาหาร ...โยจายังคงหายใจหอบเสียงดังตลอดเวลา....
5.15pm ....มามี้เดินออกมาจากครัว ปาป้ายืนมองโยจาอยู่สักพัก ปาป้าบอกว่า โยจาพ้นทุกข์แล้วนะ เขาไปสบายแล้ว ไม่เจ็บไม่ปวดอีกต่อไป เขาหยุดหายใจแล้ว.....
หญิงได้เข้าไปกอดเขา ลูบตัวเขา ไปปิดตาเขา เรียกแต่ชื่อโยจาเป็นสิบๆครั้ง ..เผื่อโยจายังไม่ไป ....แต่โยจาหลับไปแล้วจริงๆ โยจาไม่ตื่นอีกแล้ว ....
จีจี้ ยูจิ เดินมาดมโยจา ดมปาก ดมตัว ดมก้น ...เขารับรู้ได้ว่าพี่น้องเขาได้จากไปแล้ว
ตั้งสติได้ เช็ดน้ำตา เดินไปหยิบกรรไกร ตัดขนโยจาเก็บไว้ใส่ซอง เก็บไว้เป็นสิ่งแทนตัวเขา
ณ. วันเสาร์ที่ 15.5 เวลา 5:15 pm .......โยจาจากไปแบบอบอุ่น อยู่พร้อมหน้ากันทั้งครอบครัว ปาป้า มามี้ จีจี้ ยูจิ โยจาได้นอนอยู่ที่บ้าน บนที่นอนของเขาที่คุ้นเคย และมีคนที่"เขารักและรักเขา"อยู่รอบตัว ....และเขาก็รอจนปาป้า มามี้กินข้าวเย็นเสร็จเรียบร้อย ...เขาถึงหลับไป
...ตัดสินใจจะเผาร่างโยจา และเก็บกระดูกไว้ ...ปาป้าได้โทรติดต่อ "วัดกระทุ่มเสือปลา" เขตประเวศ ใกล้บ้านขับรถไปไม่เกิน 5 กิโล และ เตาว่าง พร้อมทำการฌาปนกิจ
6pm ..... ปาป้า มามี้ ช่วยกันอุ้มกล่องที่โยจานอนหลับปุ๋ย .... แบกขึ้นรถ
ถึงวัด...น้องเจ้าหน้าที่บริการดีมาก อุ้มกล่องโยจาลงจากรถให้ และนำไปชั่งน้ำหนัก ...น้องเจ้าหน้าที่ทักว่า ...เป็นบางแก้วใช่ไหม....
อุ้มร่างโยจาวางบนถาดสแตนเลส บนผ้าขาวบาง โรยกลีบดอกไม้บนตัวลูกโยจา
ห่อผ้าขาว อุ้มอย่างระมัดระวังไปวางหน้าเตา วางดอกไม้จันทน์ คนละ 1 ดอก พร้อมกล่าวรำลาเป็นครั้งสุดท้าย
เคลื่อนศพลูกโยจาเข้าเตา และ ฌาปนกิจ
...หลับให้สบายนะลูกรัก.....
รอประมาณ 1 ชั่วโมง ก็รับโยจากลับบ้านได้ ...โยจานอนมาบนห่อผ้าขาวบาง ....กลับบ้านเรากันนะลูก.....
ปาป้า มามี้ พี่จีจี้ น้องยูจิ รักโยจามากๆๆๆๆๆนะลูก
R.I.P. MY BABY YOJA ปี 2021 วัน 15:5 เวลา 5:15 pm อายุ 13 ปี 8 เดือน
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Create Date : 19 พฤษภาคม 2564 |
|
18 comments |
Last Update : 19 พฤษภาคม 2564 18:38:57 น. |
Counter : 8060 Pageviews. |
|
 |
|
|
| |
โดย: Tarantura IP: 1.47.237.120 21 พฤษภาคม 2564 20:40:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่IG IP: 184.22.185.206 29 พฤษภาคม 2564 14:53:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: มังกร IP: 182.232.41.185 3 มิถุนายน 2564 23:30:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: ภูมิ IP: 124.120.86.62 7 มิถุนายน 2564 20:25:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: ที IP: 184.22.87.197 15 สิงหาคม 2564 8:08:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: โอปอ IP: 49.228.152.43 19 สิงหาคม 2564 14:35:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ploy666 IP: 184.22.119.125 10 ธันวาคม 2564 19:23:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรีม IP: 27.55.80.52 23 กันยายน 2565 21:44:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: บุ๋ม IP: 81.196.3.112 7 มีนาคม 2566 19:47:41 น. |
|
|
|
| |
|
|
 |
 |
 |
 |
|
|
เริ่มสนใจเรื่องหมาในแนวทางของซีซาร์ก็เพราะคุณหญิง
เรียกได้ว่า อ่านทุกบล็อกเลย ก่อนที่จะพาหมามาเลี้ยง
ทุกวันนี้ หมาของตัวเอง เป็นที่รักของทุกๆคนในบ้าน(และนอกบ้าน) ไม่เห่า ไม่กัด approach ทุกคนด้วยความสงบ
ต้องขอบคุณคุณหญิงมากๆ
เสียใจกับคุณหญิงด้วยครับ