1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31
ขอบคุณความหวังดี
ในลักษณ์นั้นว่าน่าประหลาด เป็นเชื้อชาตินักรบกลั่นกล้า เหตุไฉนย่อท้อรอรา ฤาจะกล้าแต่เพียงวาที เห็นแก้วแวววับที่จับจิต ใยไม่คิดอาจเอื้อมให้ถึงที่ เมื่อไม่เอื้อมจะได้อย่างไรมี อันมณีฤาจะโลดมาถึงมือ อันของสูงแม้ปองต้องจิต เมื่อไม่คิดปีนป่ายจะได้หรือ มิใช่ของตลาดที่อาจซื้อ จึงจะยื้อถือได้โดยไม่ยอม ไม่คิดสอยมัวคอยดอกไม้ร่วง คงชวดดวงบุผชาติสะอาดหอม ดูแต่ภุมรินเที่ยวบินดอม จึ่งได้ออมอบกลิ่นสุมาลี" เสียงลือเสียงเล่าอ้าง อันใด พี่เอย เสียงย่อมยอยศใคร ทั่วหล้า สองเขือพี่หลับใหล ลืมตื่น ฤาพี่ สองพี่คิดเองอ้า อย่าได้ถามเผือ ยอยศพระลอ กวน ตะกอนสงบแล้ว กลับมา น้ำ ขุ่นคลักอีกครา สุดใช้ ให้ คนตัดปัญหา เหตุแห่ง เคืองนา ขุ่น ข่มจิตสงบไว้ อย่าได้ฟื้นความ อ.ภาทิพ ศรีสุทธิ์ ธรณีนี่นี้ เป็นพยาน เราก็ศิษย์อาจารย์ หนึ่งบ้าง เราผิดท่านประหาร เราชอบ เราบ่ผิดท่านมล้าง ดาบนี้ คืนสนอง ศรีปราชญ์ สยามมานุสติ ใครรานใครรุกด้าว แดนไทย ไทยรบจนสุดใจ ขาดดิ้น เสียเนื้อเลือดหลั่งไหล ยอมสละ สิ้นแล เสียชีพไป่เสียสิ้น ชื่อก้อง เกียรติงาม หากสยามยังอยู่ยั้ง ยืนยง เราก็เหมือนอยู่คง ชีพด้วย หากสยามพินาศลง ไทยอยู่ ได้ฤา เราก็เหมือนมอดม้วย หมดสิ้น สกุลไทย รัชกาลที่ ๖ นาคีมีพิษเพี้ยง สุริโย เลื้อยบ่ทำเดโช แช่มช้า พิษน้อยหยิ่งโยโส แมลงป่อง ชูแต่หางเองอ้า อวดอ้าง ฤทธี น้อยว่ามากรู้ เริงใจ กลกบเกิดอยู่ใน สระจ้อย ไป่เห็นชเลไกล กลางสมุทร ชมว่าน้ำบ่อน้อย มากล้ำลึกเหลือ พฤกษภ กาสร อีกกุญชรอันปลดปลง โททนต์ เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี นรชาติ วางวาย มลายสิ้น ทั้งอินทรีย์ สถิตย์ทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา โคควายวายชีพได้ เขาหนัง เป็นสิ่งเป็นอันยัง อยู่ไซร้ คนเด็ดดับสูญสัง ขารร่าง เป็นชื่อเป็นเสียงได้ แต่ร้ายกับดี เบิกทรัพย์วันละบาทซื้อ มังสา นายหนึ่งเลี้ยงพยัคฆา ไป่อ้วน สองสามสี่นายมา กำกับ กันแฮ บังทรัพย์สี่ส่วนถ้วน บาทสิ้น เสือตาย สักวันหนึ่งดอกไม้จะบานสะพรั่ง สักวันหนึ่งคนจริงจังจะมากหลาย สักวันหนึ่งคนดีทั้งหญิงชาย จะเกิดขึ้นมากมายทั้งแผ่นดิน ไม่ทราบที่มา "ทำดีเพื่อความดี" เรียมให้ชลเนตร ถึงพรหม พาหมู่สัตว์จ่อมจม ชีพม้วย พระสุเมรุเปื่อยเป็นตม ทบท่าว ลงนา หากอัคษนิฐมหาพรหมฉ้วย ชีพไว้จึ่งคง โคลงโลกนิติ ปลาร้าพันห่อด้วย ใบคา ใบก็เหม็นคาวปลา คละคลุ้ง คือคนหมู่ไปหา คบเพื่อน พาลนา ได้แต่ร้ายร้ายฟุ้ง เฟื่องให้เสียพงศ์ ใบพ้อพันห่อหุ้ม กฤษณา หอมระรวยรสพา เพริศด้วย คือคนเสพเสน่หา นักปราชญ์ ความสุขซาบฤาม้วย ดุจไม้กลิ่นหอม กบเกิดในสระใต้ บัวบาน ฤาห่อนรู้รสมาลย์ หนึ่งน้อย ภุมราอยู่ไกลสถาน นับโยชน์ ก็ดี บินโบกมาค้อยค้อย เกลือกเคล้าเสาวคนธ์ ห้ามเพลิงไว้อย่าให้ มีควัน ห้ามสุริยแสงจันทร์ ส่องไซร้ ห้ามอายุให้หัน คืนเล่า ห้ามดังนี้ไว้ได้ จึ่งห้ามนินทา รูปชั่วมักแต่งแกล้ง เกลาทรง ใจขลาดมักอาจอง อวดสู้ น้ำพร่องกละออมคง กระฉอก ฉานนา เฉาโฉดโอษฐ์อวดสู้ ว่ารู้ใครเทียม สียสินสงวนศักดิ์ไว้ วงศ์หงส์ เสียศักดิ์สู้ประสงค์ สิ่งรู้ เสียรู้เร่งดำรง ความสัตย์ ไว้นา เสียสัตย์อย่าเสียสู้ ชีพม้วยมรณา พระสมุทรสุดลึกล้น คณนา สายดิ่งทิ้งทอดวา หยั่งได้ เขาสูงอาจวัดวา กำหนด จิตมนุษย์นี้ไซร้ ยากแท้หยั่งถึง เจ็ดวันเว้นดีดซ้อม ดนตรี อักขระห้าวันหนี เนิ่นช้า สามวันจากนารี เป็นอื่น วันหนึ่งเว้นล้างหน้า อับเศร้าศรีหมอง ใครจักผูกโลกแม้ รัดรึง เหล็กเท่าลำตาลตรึง ไป่หมั้น (มั่น) มนตร์ยาผูกนานหึง หายเสื่อม ผูกเพื่อไมตรีนั้น แน่นเท้าวันตาย ความรู้ดูยิ่งล้ำ สินทรัพย์ คิดค่าควรเมืองนับ ยิ่งไซร้ เพราะเหตุจักอยู่กับ กายอาต มานา โจรจักเบียนบ่ได้ เร่งรู้เรียนเอา อย่าโทษไทท้าวท่วย เทวา อย่าโทษสถานภูผา ย่านกว้าง อย่าโทษหมู่วงศา มิตรญาติ โทษแต่กรรมเองสร้าง ส่งให้เป็นเอง หมอแพทย์ว่าไข้ ลมคุม โหรว่าเคราะห์แรงรุม โทษให้ แม่มดว่าผีกุม ทำโทษ ปราชญ์ว่ากรรมเองไซร้ ก่อสร้างมาเอง ช้างสารหกศอกไซร้ เสียงา งูเห่ากลายเป็นปลา อย่าต้อง ข้าเก่าเกิดแต่ตา ตนปู่ ก็ดี เมียรักนอนร่วมห้อง อย่าไว้วางใจ โทษท่านผู้อื่นเพี้ยง เมล็ดงา ปองติฉินนินทา ห่อนเว้น โทษตนเท่าภูผา หนักยิ่ง ป้องปิดคิดซ่อนเร้น เรื่องร้ายหายสูญ ก้านบัวบอกตื้นลึก ชลธาร มารยาทส่อสันดาน ชาติเชื้อ โฉดฉลาดเพราะคำขาน ควรทราบ หย่อมหญ้าเหี่ยวแร้งเรื้อ บอกร้ายแสลงดิน อย่าเอื้อมเด็ดดอกฟ้า มาถนอม สูงสุดมือมักตรอม อกไข้ เด็ดแต่ดอกพยอม ยามยาก ชมนา สูงก็สอยด้วยไม้ อาจเอื้อมเอาถึง ถึงจนทนสู้กัด กินเกลือ อย่าเที่ยวแล่เนื้อเถือ พวกพ้อง อดอยากเยี่ยงอย่างเสือ สงวนศักดิ์ โซก็เสาะใส่ท้อง จับเนื้อกินเอง อย่าขุดขอดท่านด้วย วาจา อย่าถากท่านด้วยตา ติค้อน ฟังคำกล่าวมฤษา โสตหนึ่ง นะพ่อ หยิบบ่ศัพท์กลับย้อน โทษให้กับตน อย่าชักน้ำน่านเข้า คลองคู อย่าแนะศึกศัตรู สู่เหย้า ไฟในอย่าเชิดชู นำออก ไฟนอกอย่านำเข้า หม่นไหม้มัวหมอง ฆ่าควายหมายแล่ล้ม ตัวแพง กลัวแต่เสียเครื่องแกง ห่อนได้ เฉกเช่นจักจัดแจง การใหญ่ เหย้าแฮ เกรงแต่มักหมดไม้ ห่อนได้เรือนงาม เพื่อนกิน สิ้นทรัพย์แล้ว แหนงหนี หาง่าย หลายหมื่นมี มากได้ เพื่อนตาย ถ่ายแทนชี วาอาตม์ หากยาก ฝากผีไข้ ยากแท้จักหา อ่อนหวานมานมิตรล้น เหลือหลาย หยาบบ่มีเกลอกราย เกลื่อนใกล้ ดุจดวงศศิฉาย ดาวดาษ ประดับนา สุริยส่องดาราไร้ เมื่อร้อนแรงแสง รักกันอยู่ขอบฟ้า เขาเขียว เสมออยู่หอแห่งเดียว ร่วมห้อง ชังกันบ่แลเหลียว ตาต่อ กันนา เหมือนขอบฟ้ามาป้อง ป่าไม้มาบัง ๏ ปลาร้าพันห่อด้วย ใบคา ใบก็เหม็นคาวปลา คละคลุ้ง คือคนหมู่ไปหา คบเพื่อน พาลนา ได้แต่ร้ายร้ายฟุ้ง เฟื่องให้เสียพงศ์๚ะ๛ การคบคนชั่วหรือคนพาลย่อมนำมาซึ่งความมัวหมอง ตรงกับสำนวน คบพาลพาลพาไปหาผิด ๏ ใบพ้อพันห่อหุ้ม กฤษณา หอมระรวยรสพา เพริศด้วย คือคนเสพเสน่หา นักปราชญ์ ความสุขซาบฤาม้วย ดุจไม้กลิ่นหอม๚ะ๛ การคบคนดีย่อมนำซึ่งความสุขและชื่อเสียง ตรงกับสำนวน คบบัณฑิต บัณฑิตพาไปหาผล ๏ ผลเดื่อเมื่อสุกไซร้ มีพรรณ ภายนอกแดงดูฉัน ชาดบ้าย ภายในย่อมแมลงวัน หนอนบ่อน ดุจดังคนใจร้าย นอกนั้นดูงาม๚ะ๛ การคบการคบคนอย่ามองเพียงความงดงามภายนอก ตรงกับสำนวน รู้หน้าไม่รู้ใจ หรือ ข้างนอกสุกใสข้างในเป็นโพรง ๏ ขนุนสุกสล้างแห่ง สาขา ภายนอกเห็นหนามหนา หนั่นแท้ ภายในย่อมรสา เอมโอช สาธุชนนั้นแล้ เลิศด้วยดวงใจ๚ะ๛ การคบให้มองที่ความงามภายในเหมือนกับขนุน ตรงกับสำนวน ข้างนอกขรุขระข้างในต๊ะติ๊งโหน่ง ๏ คนพาลผู้บาปแท้ ทุรจิต ไปสู่หาบัณทิต ค่ำเช้า ฟังธรรมอยู่เนืองนิตย์ บ่ทราบ ใจนา คือจวักตักเข้า ห่อนรู้รสแกง๚ะ๛ คนเลวที่แม้คบคนดี อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดีก็ยังไม่สามารถปรับปรุงตัวได้เป็น เสมือนจวักตักแกงที่แม้จะอยู่ในหม้อแกงแต่ไม่อาจรู้รสของแกงได้ ตรงกับ สำนวน สีซอให้ควายฟัง หรือตักน้ำรดหัวตอ ๏ หมูเห็นสีหราชท้า ชวนรบ กูสี่ตีนกูพบ ท่านไซร้ อย่ากลัวท่านอย่าหลบ หลีกจาก กูนา ท่านสี่ตีนอย่าได้ วากเว้วางหนี๚ะ๛ ผู้ต่ำต้อยที่ไม่รู้จักประมาณตน อาจนำมาซึ่งความเดือดร้อน ตรงกับสำนวน ถ่มน้ำลายรดฟ้า ๏ สีหราชร้องว่าโอ้ พาลหมู ทรชาติครั้นเห็นกู เกลียดใกล้ ฤามึงใคร่รบดนู มึงมาศ เองนา กูเกลียดมึงกูให้ พ่ายแพ้ภัยตัว๚ะ๛ ผู้ใหญ่หรือผู้มีอำนาจที่วางเฉยไม่ลงมาต่อกรด้วย พฤติกรรมของราชสีห์ ตรงกับสำนวน อย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ ๏ กบเกิดในสระใต้ บัวบาน ฤาห่อนรู้รสมาลย์ หนึ่งน้อย ภุมราอยู่ไกลสถาน นับโยชน์ ก็ดี บินโบกมาค้อยค้อย เกลือกเคล้าเสาวคนธ์๚ะ๛ คนที่อยู่ใกล้ของมีค่าแต่ไม่มีโอกาสเป็นเจ้าของ ตรงกับสำนวน ใกล้เกลือกินด่าง ๏ ไม้ค้อมมีลูกน้อม นวยงาม คือสัปบุรุษสอนตาม ง่ายแท้ ไม้ผุดังคนทราม สอนยาก ดัดก็หักแหลกแล้ ห่อนรื้อโดยตาม๚ะ๛ กิ่งไม้ที่อ่อนค้อมย่อมดัดตามรูปทรงได้ง่ายกว่าไม้ที่แก่หรือผุ เช่นเดียวกับการสอนคน สอนคนที่พร้อมจะรับฟังง่ายกว่าการสอนคนที่ อวดดี เชื่อมั่น หรือคนที่ไม่ดี อาจจะใช้ได้กับสำนวน ตักน้ำรดหัวตอ ไม้อ่อนดัดง่ายไม้แก่ดัดยาก ๏ นาคีมีพิษเพี้ยง สุริโย เลื้อยบ่ทำเดโช แช่มช้า พิษน้อยหยิ่งโยโส แมลงป่อง ชูแต่หางเองอ้า อวดอ้างฤทธี๚ะ๛ Naga surpasses in venom. Passing, he seldom ever strikes Scuttling much in pomp, scorpion. Tail higher in his pride. than poison has he. ผู้มีความรู้ ความสามารถย่อมไม่อวดตนหรือคุยโม พฤติกรรมของนาคีตรงกับ ้ ตรงกับสำนวนคมในฝัก ๏ ความรู้ผู้ปราชญ์นั้น นักเรียน ฝนทั่งเท่าเข็มเพียร ผ่ายหน้า คนเกียจเกลียดหน่ายเวียน วนจิต กลอุทกในตระกร้า เปี่ยมล้นฤามี๚ะ๛ คนที่มีความหยันหมั่นเพียรแม้ทำกิจการใดที่ยากก็ย่อมสำเร็จ (ทั่งคือแท่งเหล็ก) แต่คนเกียจคร้านทำสิ่งใดไม่สำเร็จเหมือนกับการ ตักน้ำในตะกร้า (อุทก=น้ำ) พฤติกรรมของปราชญ์ตรงกับสำนวน หนักเอาเบาสู้ ๏ งาสารฤาห่อน***น หดคืน คำกล่าวสาธุชนยืน อย่างนั้น ทุรชนกล่าวคำฝืน คำเล่า หัวเต่ายาวแล้วสั้น เล่ห์ลิ้นทรชน๚ะ๛ คำพูดของคนที่ยึดมั่นในคำพูดเปรียบเสมือนงาช้างที่งอกแล้วไม่หดคืน แต่คำพูดของคนชั่ว (ทุรชน) ย่อมกลับไปกลับมาเหมือนหัวเต่าที่ผลุบ ๆ โผล่ ๆ ๏ ห้ามเพลิงไว้อย่าให้ มีควัน ห้ามสุริยแสงจันทร์ ส่องไซร้ ห้ามอายุให้หัน คืนเล่า ห้ามดังนี้ไว้ได้ จึ่งห้ามนินทา๚ะ๛ Tell fire not to smoke, do try! Tell the sun not to shine, try it! Tell age, don't decline to death! All such accomplished, can you end slander. การห้ามธรรมชาติทั้ง ๔ ประการไม่ให้ดำเนินไปว่าเป็นสิ่งที่ยากแล้ว การห้ามไม่ให้คนนินทายังยากกว่า ตรงกับสำนวน อันนินทากาเลเหมือนเทน้ำ ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดมากรีดหิน แม้องพระปฏิมายังราคิน มนุษย์เดินดินหรือจะสิ้นคนนินทา ๏ภูเขาเหลือแหล่ล้วน ศิลา หามณีจินดา ยากได้ ฝูงชนเกิดนานา ในโลก หานักปราชญ์นั้นไซร้ เลือกแล้วฤๅมี๚ Mountains give only bare stones. Rarely one finds diamonds of worth. Midst millions scarcely none is sage. Truly, there's a dearth of the wise among men. ๏พริกเผ็ดใครเผ็ดให้ ฉันใด หนามย่อมหนามเองใคร เซี่ยมให้ จันทร์กฤษณาไฉน ใครอบ หอมฤๅ วงศ์แห่งนักปราชญ์ได้ เพราะด้วยฉลาดเอง๚ Hot chilies generate heat and health. Thorns sharpen themselves, indeed. Flowers do flowers help in fragrance. Wise men do not need wisdom from fools. ๏ภูเขาเอนก ล้ำ มากมี บ่มิหนักแผ่นธรณี หน่อยไซร้ หนักนักแต่กระลี ลวงโลก อันจักทรงทานได้ แต่พื้นนรกานต์๚ Mountains bear on earth and seas. Even so, they're free of weight. Heavy Evil, be earth's load. Hell alone rebates the load of sins. ๏ดารามีมากน้อย ถึงพัน บ่เปรียบกับดวงจันทร์ หนึ่งได้ คนพาลมากอนันต์ ในโลก จะเทียบเท่าปราชญ์ไซร์ ยากแท้ฤๅถึง๚ Millions though the stars combine, Never can they outshine the moon. Millions can one find small men on earth. Can one just so soon discover a sage? ๏ถึงจนทนสู้กัด กินเกลือ อย่าเที่ยวแล่เนื้อเถือ พวกพ้อง อดอยากเยี่ยงอย่างเสือ สงวนศักดิ์ โซก็เสาะใส่ท้อง จับเนื้อกินเอง๚ Penniless live on salt preferably Than to seek charity from friends. A tiger, though hungry, will starve Rather than take offence of being fed by hand. ๏ ตีนงูงูไซร้หาก เห็นกัน นมไก่ไก่สำคัญ ไก่รู้ หมู่โจรต่อโจรหัน เห็นเล่ห์ กันนา เชิงปราชญ์ฉลาดกล่าวผู้ ปราชญ์รู้ เชิงกัน๚ะ๛ คนประเภทเดียวกันย่อมรู้เท่าทันซึ่งกันและกัน ตรงกับสำนวน ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่ ๏ เว้นวิจารณ์ว่างเว้น สดับฟัง เว้นที่ถามอันยัง ไป่รู้ เว้นเล่าลิขิตสัง- เกตว่าง เว้นนา เว้นดั่งกล่าวว่าผู้ ปราชญ์ได้ฤามี๚ะ๛ คนที่จะเป็นปราชญ์นั้นต้องยึดถือหัวใจนักปราชญ์ คือ สุ. จิ. ปุ.ลิ. ฟัง คิด ถาม เขียน ๏ รู้น้อยว่ามากรู้ เริงใจ กลกบเกิดอยู่ใน สระจ้อย ไป่เห็นชเลไกล กลางสมุทร ชมว่าน้ำบ่อน้อย มากล้ำลึกเหลือ๚ะ๛ So little yet so much one knows, Like a frog which grows in a puddle, knowing not oceans so ever vast, becomes befuddled by its small world. คนที่อยู่ในโลกหรือสังคมที่แคบย่อมคิดว่าสิ่งที่ตนพบเห็นนั้นยิ่งใหญ่แล้ว ตรงกับสำนวน กบในกะลา อึ่งอ่างในกะลา หิ่งห้อยในกะลา ๏ เสียสินสงวนศักดิ์ไว้ วงศ์หงส์ เสียศักดิ์สู้ประสงค์ สิ่งรู้ เสียรู้เร่งดำรง ความสัตย์ ไว้นา เสียสัตย์อย่าเสียสู้ ชีพม้วยมรณา๚ะ๛ Robbed of wealth, your pride maintain. Robbed of pride, do gain things wise. Robbed of wisdom, a gain to faith. Robbed even of life in faith ye be. ม.ร.ว. เสนีย์ ปราโมช แปล โดย: เทาชมพ นำเสนอ 10 พ.ค. 2548 - 10:49:37 การรักษาความสัตย์สำคัญเหนือสิ่งใด ตรงกับสำนวน เสียชีพอย่าเสียสัตย์ ๏ ตัดจันทน์ฟันม่วงไม้ จัมบก แปลงปลูกหนามรามรก รอบเรื้อ ฆ่าหงส์มยุรนก กระเหว่า เสียนา เลี้ยงหมู่กากินเนื้อ ว่ารู้ลีลา๚ะ๛ การทำลายสิ่งที่ก่อประโยชน์เพื่อสิ่งที่ไม่มีประโยชน์ สอนให้ตระหนัก ถึงความคุ้มค่าในกิจที่ทำ ตรงกับสำนวน ขี่ช้างจับตั๊กแตน ๏ น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า ตาทรายยิ่งนิลวาน พรายเพริศ ลิงว่าหวัวหวังหว้า หว่าดิ้นโดดตาม๚ะ๛ การหลงเชื่อในสิ่งที่ผิด หรือการหลงผิด โดยขาดการไตร่ตรอง อาจจนำมา ซึ่งอันตรายถึงชีวิต เช่นนกยูงมองจากที่สูงเห็นสายน้ำที่คดเคี้ยวไกล ๆ ว่าเป็นงู กระโดดลงไปตาย เนื้อทรายมองแพหางนกยูงเป็นหญ้าก็กระโดด หมายจะกิน ก็ตายตามไป ขณะเดียวกันลิงเห็นตาทรายที่โผล่พ้นน้ำเป็น ลูกหว้าก็กระโดดหมายจะกินอีก ต่างตายตามไปด้วย ตรงกับสำนวน เห็นผิดเป็นชอบ ๏ พระสมุทรสุดลึกล้น คณนา สายดิ่งทิ้งทอดมา หยั่งได้ เขาสูงอาจวัดวา กำหนด จิตมนุษย์นี้ไซร้ ยากแท้หยั่งถึง๚ะ๛ Fathoms deep though the seas may be, Measurable are the seas in depth. Scaled can mountains be in height. Immeasurable is the depth, this heart of man. ความลึก ความสูง ขนาดของสิ่งใดที่ยิ่งใหญ่มนุษย์สามารถวัดได้ แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่อาจสามารถวัดได้คือจิตใจของคน กวีสอนให้ระวัง ในการเชื่อหรือคบคน ตรงกับสำนวน รู้หน้าไม่รู้ใจ ๏ รักกันอยู่ขอบฟ้า เขาเขียว เสมออยู่หอแห่งเดียว ร่วมห้อง ชังกันบ่แลเหลียว ตาต่อ กันนา เหมือนขอบฟ้ามาป้อง ป่าไม้มาบัง๚ะ๛ Though divided by sky and sea, Love brings thy lover to thee forever. Divided would ye be in hatred, Under a sky cleft asunder, though heaven be one. กวีสอนให้คนรักกัน เพราะหากอยู่ใกล้ชิดในสังคมเดียวกันมาโกรธ หรือขุ่นเคืองกัน ย่อมสร้างอึดอัดให้ทั้งสองฝ่าย ๏ ให้ท่านท่านจักให้ ตอบสนอง นบท่านท่านจักปอง นอบไหว้ รักท่านท่านควรครอง ความรัก เรานา สามสิ่งนี้เว้นไว้ แต่ผู้ทรชน๚ะ๛ โคลงบทนี้สอนให้คนรู้จักกตัญญู การเป็นผู้ให้ซึ่งกันและกัน ตรงกับสำนวน หมูไปไก่มา ๏ แม้นมีความรู้ดั่ง สัพพัญญู ผิบ่มีคนชู ห่อนขึ้น หัวแหวนค่าเมืองตรู ตาโลก ทองบ่รองรับพื้น ห่อนแก้วมีศรี๚ะ๛ สอนให้คนที่มีความรู้ความสามารถตระหนัก ไม่เย่อหยิ่งจองหอง เพราะแม้นว่ามีความสามารถปานใดก็ตามหากขาดคนสนับสนุน ส่งเสริม ก็ยากที่จะมีใครเห็น เฉกเช่นเดียวกับ เพชรพลอย งดงาม เมื่อมีแหวนทองรองรับ ๏ เจ็ดวันเว้นดีดซ้อม ดนตรี อักขระห้าวันหนี เนิ่นช้า สามวันจากนารี เป็นอื่น วันหนึ่งเว้นล้างหน้า อับเศร้าศรีหมอง๚ะ๛ โคลงบทนี้สอนให้เป็นผู้เอาใจใส่ปฏิบัติต่อกิจที่ทำอยู่เป็นนิจ เพื่อ ผลประโยชน์แก่ตน ๏ ใครจักผูกโลกแม้ รัดรึง เหล็กเท่าลำตาลตรึง ไป่หมั้น มนตร์ยาผูกนานหึง หายเสื่อม ผูกเพื่อไมตรีนั้น แน่นเท้าวันตาย๚ะ๛ ไม่มีเสน่หาหรือมนตร์ใดที่จะผูกมัดคนให้คงมั่นต่อกันเท่าไมตรี ความ เอื้ออาทรที่ดีต่อกัน ๏ ผจญคนมักโกรธด้วย ไมตรี ผจญหมู่ทรชนดี ต่อตั้ง ผจญคนจิตโลภมี ทรัพย์เผื่อ แผ่นา ผจญอสัตย์ให้ยั้ง หยุดด้วยสัตยา๚ะ๛ สอนให้ใช้คุณธรรมต่าง ๆ เมื่อจะต้องคบค้าสมาคมกับบุคคลต่าง ๆ ที่มี พฤติกรรมตามที่กล่าวถึง ๏ คนใดคนหนึ่งผู้ ใจฉกรรจ์ เคียดฆ่าคนอนันต์ หนักแท้ ไป่ปานบุรุษอัน ผจญจิต เองนา เธียรท่านเยินยอแล้ ว่าผู้มีชัย๚ะ๛ การชนะใจตนเองคือความยิ่งใหญ่ เป็นที่ยอมรับมากว่าการที่ชนะผู้อื่น ๏ ความรู้ดูยิ่งล้ำ สินทรัพย์ คิดค่าควรเมืองนับ ยิ่งไซร้ เพราะเหตุจักอยู่กับ กายอาต มานา โจรจักเบียนบ่ได้ เร่งรู้เรียนเอา๚ะ๛ ความรู้มีความสำคัญที่สุด เพราะไม่มีใครสามารถมาเบียดเบียนไปได้ ๏ คนใดโผงพูดโอ้ อึงดัง อวดว่ากล้าอย่าฟัง สัปปลี้ หมาเห่าเล่าอย่าหวัง จักขบ ใครนา สองเหล่าเขาหมู่นี้ ชาติเชื้อเดียวกัน๚ะ๛ คนที่คุยโวโอ้อวด ชอบพูดข่มขู่ จะไม่กล้าทำจริง เหมือนหมาที่เห่า แต่ไม่กัด ตรงกับสำนวน หมาเห่าใบตองแห้ง หรือ หมาเห่ามักไม่กัด ๏ โทษท่านผู้อื่นเพี้ยง เมล็ดงา ปองติฉินนินทา ห่อนเว้น โทษตนเท่าภูผา หนักยิ่ง ป้องปิดคิดซ่อนเร้น เรื่องร้ายหายสูญ๚ะ๛ ธรรมชาติของคนมักจะมองเห็นแต่ความผิดของผู้อื่น ขณะเดียวกัน ความผิดพลาดของตนแม้ใหญ่หลวงก็พยายามปกปิด ๏ ราชาธิราชน้อม ในสัตย์ อำมาตย์เป็นบรรทัด ถ่องแท้ ฝูงราษฎร์อยู่ศรีสวัสดิ์ ทุกเมื่อ เมืองดั่งนี้เลิศแล้ ไพร่ฟ้าเปรมปรีดิ์๚ะ๛ ประเทศหรือสังคมใดก็ตามที่มีผู้นำและข้าราชการอยู่ในศีลธรรม มีศีลสัตย์ ประชาชน ย่อมอยู่อย่างสงบสุขตรงกับสำนวนไพร่ฟ้าหน้าใส ๏ คนใดละพ่อทั้ง มารดา อันทุพพลชรา ภาพแล้ว ขับไล่ไม่มีปรา นีเนตร คนดั่งนี้ฤาแคล้ว คลาดพ้นไภยัน๚ะ๛ บุคคลใดก็ตามที่ละเลย ละทิ้งการดูแลบิดามารดา ที่ชราภาพ หรือทุพพลภาพ ย่อมนำมาซึ่งภัยอันตรายสู่ตัวเอง ตรงกับสำนวน ลูกอกตัญญู ๏ หอมกลิ่นดอกไม้ที่ นับถือ หอมแต่ตามลมฤา กลับย้อน หอมแห่งกลิ่นกล่าวคือ ศีลสัตย์ นี้นา หอมสุดหอมสะท้อน ทั่วใกล้ไกลถึง๚ะ๛ กลิ่นหอมของดอกไม้ แม้หอมอย่างไร กลิ่นโชยไปตามลมเท่านั้น แต่ชื่อเสียง หรือคำสรรเสริญของคนที่มีศีลธรรมกลับหอมไปอย่างทั่วถึงกว่า ๏ ก้านบัวบอกลึกตื้น ชลธาร มารยาทส่อสันดาน ชาติเชื้อ โฉดฉลาดเพราะคำขาน ควรทราบ หย่อมหญ้าเหี่ยวแห้งเรื้อ บอกร้ายแสลงดิน๚ะ๛ ความยาวของก้านบัวสามารถบอกความลึกตื้นของแหล่งน้ำที่มันอยู่ได้ มารยาทบอกให้ทราบถึงความเป็นไปของชาติตระกูลคำพูดของคนสามารถแสดง ให้เห็นว่าบุคคลนั้น ฉลาด เขลา ชั่ว หรือเลว เหมือนกับที่หญ้าเหี่ยวแห้งบอก ถึงความไม่สมบูรณ์ของดิน ตามตรงกับสำนวนสำเนียงส่อภาษา กริยาส่อสกุล ๏ อย่าเอื้อมเด็ดดอกฟ้า มาถนอม สูงสุดมือมักตรอม อกไข้ เด็ดแต่ดอกพยอม ยามยาก ชมนา สูงก็สอยด้วยไม้ อาจเอื้อมเอาถึง๚ะ๛ โคลงบทนี้กวีสอนให้รู้จักประมาณตน ใฝ่ฝัน หรือปรารถนาในสิ่งที่เป็นไปได้ จะได้ไม่ต้องพบกับความผิดหวังเจ็บปวด หากมีพฤติกรรมตรงข้ามกับสิ่งที่กล่าว ตรงกับสำนวนดอกฟ้ากับหมาวัด หรือ กระต่ายหมายจันทร์ ๏ เบิกทรัพย์วันละบาทซื้อ มังสา นายหนึ่งเลี้ยงพยัคฆา ไป่อ้วน สองสามสี่นายมา กำกับ กันแฮ บังทรัพย์สี่ส่วนถ้วน บาทสิ้นเสือตาย๚ะ๛ การทำกิจการใดก็ตามหากมีคนเบียดบังผลประโยชน์ หรือโกงกิน คนโกงกินหนึ่งคน ผลงานของก็ย่อมไม่สมบูรณ์ และยิ่งมีคนโกงกินมาก กิจการนั้นย่อมไม่สำเร็จ ตรงกับสำนวน คดในข้องอในกระดูก ๏ โคควายวายชีพได้ เขาหนัง เป็นสิ่งเป็นอันยัง อยู่ไซร้ คนเด็ดดับสูญสัง ขารร่าง เป็นชื่อเป็นเสียงได้ แต่ร้ายกับดี๚ะ๛ สัตว์อย่างวัวหรือควายเมื่อตายไปแล้วยังทิ้งเขา กระดูกหนังไว้ให้ทำประโยชน์ ได้ ส่วนคนสิ่งที่จะทิ้งไว้เบื้องหลังความตายให้คนกล่าวถึงก็คือ ความดีหรือ ความชั่วเท่านั้น ๏ ถึงจนทนสู้กัด กินเกลือ อย่าเที่ยวแล่เนื้อเถือ พวกพ้อง อดอยากเยี่ยงอย่างเสือ สงวนศักดิ์ โซก็เสาะใส่ท้อง จับเนื้อกินเอง๚ะ๛ โคลงบทนี้กวีสอนให้คนหยิ่งในศักดิ์ศรีไม่เบียดเบียนผู้อื่นเพื่อแสวงหา ผลประโยชน์ให้ตนเอง เหมือนเสือที่ล่าเหยื่อเองเป็นอาหาร ตรงกับสำนวน อดเยี่ยงเสือ ๏ บางคาบภาณุมาศขึ้น ทางลง ก็ดี บางคาบเมรุบ่ตรง อ่อนแอ้ ไฟยมดับเย็นบง- กชงอก ผานา ยืนสัตย์สาธุชนแท้ ห่อนเพี้ยนสักปาง๚ะ๛ คำกล่าวของคนดี(สาธุชน) ย่อมคงมั่นเช่นนั้นเหมือน เหมือนปรากฏการณ์ ของดวงอาทิตย์ที่ขึ้นลงทางทิศนั้น ๆ หรือดอกบัวที่งอกที่หน้าผาเมื่อไฟยมดับลง ๏ เพื่อนกิน สิ้นทรัพย์แล้ว แหนงหนี หาง่าย หลายหมื่นมี มากได้ เพื่อนตาย ถ่ายแทนชี- วาอาตม์ หากยาก ฝากผีไข้ ยากแท้จักหา๚ะ๛ โคลงบทนี้กวีเตือนสติการคบเพื่อน ให้รู้จักระมัดระวัง อย่าประมาท เพราะเพื่อนในคราที่มีความสุขนั้นหาง่ายมาก แต่เพื่อนที่ไปมาหาสู๋ ในครามีทุกข์นั้นหายากยิ่ง ตรงกับสำนวนเพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตายหายาก ๏ อ่อนหวานมานมิตรล้น เหลือหลาย หยาบบ่มีเกลอกราย เกลื่อนใกล้ ดุจดวงศศิฉาย ดาวดาษ ประดับนา สุริยส่องดาราไร้ เมื่อร้อนแรงแสง๚ะ๛ คนที่พูดจาอ่อนหวานย่อมมีเพื่อนชอบคบค้าสมาคม เหมือนกับ ดวงจันทร์ (ศศิ) ที่ส่องแสงนวลเย็นต่างมีดาวมารายรอบ ส่วนคนพูดจากระด้างหยาบคาย ย่อมไม่ มีใครคบค้าสมาคมเหมือนความร้อนแรงของดวงอาทิตย์ที่ทำให้ดวงดาว ลับหาย "
สถานีวิทยุ Camfrog ห้อง SIAM_RED
Create Date : 14 มีนาคม 2549
91 comments
Last Update : 16 ตุลาคม 2552 20:30:19 น.
Counter : 10561 Pageviews.
โดย: ใบไม้ทะเล IP: 218.224.121.129 14 มีนาคม 2549 18:56:23 น.
โดย: แน่งน้อยคอยรัก IP: 125.24.77.230 14 มีนาคม 2549 21:11:30 น.
โดย: ไม่รักไม่มา ...Naka IP: 85.16.85.130 14 มีนาคม 2549 21:27:36 น.
โดย: Mr.X IP: 58.8.90.196 14 มีนาคม 2549 21:31:49 น.
โดย: Soulmate IP: 203.209.44.71 14 มีนาคม 2549 22:37:13 น.
โดย: คุณหนูแดง IP: 210.203.161.254 15 มีนาคม 2549 8:58:06 น.
โดย: marine leave IP: 218.224.121.182 17 มีนาคม 2549 23:23:21 น.
โดย: โจโฉ 23 มีนาคม 2549 22:09:36 น.
โดย: ป้ามด 28 มีนาคม 2549 20:06:04 น.
โดย: นางงามซิมฯ IP: 124.121.123.249 14 เมษายน 2549 13:22:34 น.
โดย: แก้ว IP: 58.8.118.213 17 เมษายน 2549 0:42:04 น.
โดย: rOzy IP: 124.120.240.30 17 เมษายน 2549 11:09:08 น.
โดย: ตงฟางปุ๊กป้าย IP: 221.128.116.67 21 เมษายน 2549 9:21:16 น.
โดย: ก้อนดินก้อนหนึ่งฯ IP: 124.120.48.184 26 เมษายน 2549 22:29:51 น.
โดย: bitter sugar IP: 124.120.147.146 26 เมษายน 2549 23:06:42 น.
โดย: ป้านินจาฯ IP: 124.120.1.115 19 พฤษภาคม 2549 7:22:44 น.
โดย: ช่างนำชัย IP: 124.120.184.103 28 พฤษภาคม 2549 14:38:56 น.
โดย: aruka IP: 203.151.140.118 3 กรกฎาคม 2549 16:12:39 น.
โดย: ถ้าเราเศร้า IP: 203.113.81.37 15 กรกฎาคม 2549 18:14:51 น.
โดย: toolost IP: 58.147.57.251 23 กรกฎาคม 2549 6:51:02 น.
โดย: เจอกันเมื่อชาติต้องการ IP: 58.8.182.6 31 กรกฎาคม 2549 23:43:38 น.
โดย: ขยะแห้ง IP: 58.8.2.205 6 สิงหาคม 2549 12:36:21 น.
โดย: ยากัล IP: 58.8.90.216 7 สิงหาคม 2549 18:54:28 น.
โดย: อย่ารุมเค้านะ IP: 124.120.130.77 10 สิงหาคม 2549 10:48:08 น.
โดย: หมาป่าดำ IP: 203.113.41.136 12 สิงหาคม 2549 20:08:30 น.
โดย: หมูกาฬสินธุ์ IP: 124.120.143.141 17 กันยายน 2549 12:08:42 น.
โดย: บอกว่าอย่าน่ารัก IP: 124.121.57.9 23 กันยายน 2549 6:41:36 น.
โดย: มั่นชัย IP: 203.146.253.108 26 กันยายน 2549 11:25:29 น.
โดย: ทะเลสีฟ้าจัง IP: 203.113.80.144 28 กันยายน 2549 10:22:43 น.
โดย: tan-mic-ra IP: 58.64.88.202 9 ตุลาคม 2549 1:01:24 น.
โดย: มั่นชัย IP: 203.146.253.106 11 ตุลาคม 2549 9:28:25 น.
โดย: jazz..a.a.minor IP: 58.147.88.148 15 ตุลาคม 2549 23:29:43 น.
โดย: ไทยแท้ IP: 124.120.35.194 16 ตุลาคม 2549 9:48:26 น.
โดย: serene IP: 124.121.109.216 31 ตุลาคม 2549 23:29:25 น.
โดย: ตุ้มมิน IP: 125.24.5.229 8 พฤศจิกายน 2549 11:25:51 น.
โดย: ชูชิเจแปน IP: 70.234.192.186 10 พฤศจิกายน 2549 23:35:55 น.
โดย: Livestock IP: 124.157.226.203 15 พฤศจิกายน 2549 19:25:29 น.
โดย: snoom (snoom ) 25 พฤศจิกายน 2549 19:19:49 น.
โดย: เสียดฟ้า(คนฟ้าใส07) (คนฟ้าใส07 ) 14 ธันวาคม 2549 2:19:11 น.
โดย: ไร้นาม 12 มกราคม 2550 22:54:38 น.
โดย: POL_US IP: 74.135.173.123 21 มีนาคม 2550 15:40:05 น.
โดย: toor36 (toor36 ) 26 มีนาคม 2550 20:20:43 น.
โดย: บุญมี IP: 203.113.81.7 7 เมษายน 2550 23:27:39 น.
โดย: มั่นชัย IP: 202.151.4.105 11 เมษายน 2550 16:03:45 น.
โดย: มั่นชัย IP: 202.151.4.105 12 เมษายน 2550 10:05:53 น.
โดย: chain IP: 124.120.238.179 22 เมษายน 2550 20:53:05 น.
โดย: คนไทยแท้ IP: 203.146.63.187 23 เมษายน 2550 13:08:25 น.
โดย: ป้าเปา IP: 202.151.4.105 15 พฤษภาคม 2550 14:16:57 น.
โดย: Shanamy IP: 144.173.6.74 22 กรกฎาคม 2550 19:54:47 น.
โดย: ขอชื่นชมครับ IP: 58.8.119.217 11 กันยายน 2550 8:28:54 น.
โดย: วิทยา-พล IP: 58.136.168.72 16 ตุลาคม 2550 11:21:20 น.
โดย: DOGNAK IP: 202.57.182.234 6 ธันวาคม 2550 18:04:35 น.
โดย: POL_US 14 มกราคม 2551 10:08:08 น.
โดย: ตามมาดู อยากเข้าใจคุณมากขึ้น IP: 125.26.3.113 23 กุมภาพันธ์ 2551 6:35:33 น.
โดย: Ruammit IP: 60.35.107.82 17 มีนาคม 2551 17:56:42 น.
โดย: Vee&Cat IP: 124.120.191.182 19 มีนาคม 2551 1:21:31 น.
โดย: ลอนเล็ก IP: 124.120.234.156 28 มีนาคม 2551 6:06:47 น.
โดย: เกลือจืด IP: 202.139.223.18 25 พฤษภาคม 2551 18:39:21 น.
โดย: .. IP: 118.173.204.187 15 มิถุนายน 2551 20:47:45 น.
โดย: .. IP: 118.173.204.187 15 มิถุนายน 2551 21:06:01 น.
โดย: meow IP: 203.131.209.66 17 มิถุนายน 2551 13:49:02 น.
โดย: mint44 IP: 124.120.106.81 22 มิถุนายน 2551 15:20:38 น.
โดย: Circle Face IP: 125.24.226.153 24 มิถุนายน 2551 21:46:37 น.
โดย: fuku 28 มิถุนายน 2551 0:59:10 น.
โดย: แม่มดทิม IP: 125.24.212.141 3 กรกฎาคม 2551 15:24:37 น.
โดย: หลงมา IP: 124.157.237.222 3 กรกฎาคม 2551 16:23:51 น.
โดย: เสี้ยวขาวฯ IP: 193.251.77.37 10 กรกฎาคม 2551 3:14:06 น.
โดย: I_sabai 12 กรกฎาคม 2551 15:16:03 น.
โดย: เอ IP: 61.19.52.106 8 กันยายน 2551 12:57:03 น.
โดย: PinkStone IP: 125.27.204.69 20 กันยายน 2551 4:55:14 น.
โดย: Mactaya IP: 117.47.236.42 12 พฤศจิกายน 2551 21:57:24 น.
โดย: hummel IP: 125.27.31.171 24 พฤศจิกายน 2551 21:33:39 น.
โดย: nudeejaa 31 ธันวาคม 2551 15:31:05 น.
โดย: kong79 IP: 124.121.140.153 1 มกราคม 2552 20:22:15 น.
โดย: ก็เธอไปอยู่ไหนมาที่รัก IP: 58.8.99.238 11 มกราคม 2552 3:34:08 น.
โดย: .................. IP: 119.31.32.5 9 กุมภาพันธ์ 2552 23:25:41 น.
โดย: ชัยอนันต์ IP: 124.120.68.207 13 กุมภาพันธ์ 2552 16:00:28 น.
โดย: dada IP: 125.26.235.133 19 กุมภาพันธ์ 2552 22:34:58 น.
โดย: อิอิ IP: 222.123.182.147 2 เมษายน 2552 22:13:04 น.
โดย: p_goldenpig IP: 119.31.11.197 17 เมษายน 2552 20:26:44 น.
โดย: ไกลเกินใจสายเกินแก้ IP: 114.128.182.41 18 ตุลาคม 2552 17:11:13 น.
โดย: ItchyScratchy IP: 75.55.213.51 8 เมษายน 2553 18:05:47 น.
โดย: copy IP: 125.25.87.70 18 เมษายน 2553 9:54:11 น.
I got out of bed at all
The morning rain clouds up my window
and I can't see at all
And even if I could it'd all be grey,
but your picture on my wall
It reminds me that it's not so bad,
it's not so bad
I drank too much last night, got bills to pay,
my head just feels in pain
I missed the bus and there'll be hell today,
I'm late for work again
And even if I'm there, they'll all imply
that I might not last the day
And then you call me and it's not so bad,
it's not so bad and
I want to thank you
for giving me the best day of my life
Oh just to be with you
is having the best day of my life
Push the door, I'm home at last
and I'm soaking through and through
Then you hand me a towel
and all I see is you
And even if my house falls down,
I wouldn't have a clue
Because you're near me and
I want to thank you
for giving me the best day of my life
Oh just to be with you
is having the best day of my life