เที่ยวเอง 4D3N เมืองลาว ทริปทุ่งไหหิน -วังเวียง-เชียงขวาง 2011:

Day3  ตอน5  : อำลาทุ่งไหหิน เชียงขวาง สู่ วังเวียง 

  ----------------------------------------------------


Day1:  9 Dec2011  เวียงจันทน์ -วังเวียง - เชียงขวาง (เมืองโพนสะหวัน)
Day2 : 10 Dec2011  ย่ำตลาดเช้าเมืองโพนสะหวัน         
         :  ตามรอยทุ่งไหหินแหล่ง 3  แหล่ง 2 และ แหล่ง1
Day3  :  11 Dec2011  อำลาทุ่งไหหิน เชียงขวาง สู่ วังเวียงเมืองแห่ง                       สายน้ำ  นั่งเรือล่องแม่น้ำซอง วังเวียง
Day4 :  12 Dec2011 ตลาดเช้าวังเวียง ความสุขริมน้ำซอง
             อำลาวังเวียง กลับเวียงจันทน์  
   Hotel
Night1 : โรงแรมจิตตะวัน โพนสะหวัน เชียงขวาง
Night2:  โรงแรมดวงแก้วมณี โพนสะหวัน เชียงขวาง
Night3:  โรงแรมถาวรสุขรีสอร์ท วังเวียง 
-------------------------------------------------------------------

Sunday 11/12/2011

 11/ธ.ค./54   วันอำลาเชียงขวางเดินทางสู่วังเวียง

วันนี้เราอยู่เชียงขวางเป็นวันสุดท้าย

ยามเช้าท้องฟ้ายังมืด อากาศหนาว อุณหภูมิประมาณ10องศา เด็กๆมีนัดกับคุณตาเพื่อเดินตลาดในเวลาหกโมงเช้า เด็กๆตื่นก่อนเวลา ไม่มีทีท่าง่วงนอน

6.30น หน้า โรงแรมดวงแก้วมณี  อากาศยังมืดฟ้าปิดไม่มีเเสงแดด






ยามเช้าในเมืองโพนสะหวัน นิ่ง เงียบสงบ นานๆจึงเห็นรถผ่านสักคัน
เราเดินเล่นจากที่พักเพื่อยังตลาดซึ่งอยู่ไม่ไกล



แทนไทและกองทัพกดเงินตู้ATMลาว

หน้าที่ทำการท่องเที่ยวแขวงเชียงขวาง มีลูกระเบิดประดับหน้าอาคารซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของเมืองนี้ บ่งบอกถึงอดีตของเมืองเป็นอย่างดี





เดินตลาดยามเช้าคนละแห่งกับเมื่อวาน ตลาดเเห่งนี้เป็นตลาดเล็กๆ มีของขายไม่มากนัก ด้านในมีอาหารขายจำพวกเฝอ ข้าวเปียกร้อนๆ ขนมที่อร่อยคือกล้วยทอดที่ชุบแป้งบางๆ ทอดกรอบๆ ขายชิ้นละ1000กีบ ด้านล่างขวาในภาพคือหนังควายที่นิยมกินกันทั่วไป นำไปปิ้งหรือย่างใส่แกงขี้เหล็กหรือกินเปล่าๆ ไม่ได้ถามราคาแต่น่าจะถูกกว่าที่เวียงจันทน์ที่ขายโลละ80-90บาท








สินค้าที่ขายเป็นประเภท ผัก ปลา เป็ด ไก่ ผลไม้ไม่ค่อยจะเห็น ขนมหวาน ขนมทอด บางอย่างดูน่ากินแต่แข็งมากๆ

การซื้อของที่ตลาดในเชียงขวางรับเงินกีบ แบงค์ไทยไม่นิยมรับยกเว้นแบงค์ใหญ่ไปเลย เนื่องจากเป็นเมืองที่ห่างไกล แลกเงินยาก แบงค์20นี่แม่ค้าไม่รับเลย เราเเลกเงินกีบไปไม่มาก ซื้อของหมดแต่แม่ค้าแนะนำให้ไปแลกที่ร้านขายยาในตลาด






มีข้าวจี่เจ้าในตลาด อร่อยมากกก ปิ้งร้อนๆเค็มหน่อยๆไม่ใส่กะทิเหมือนบางเจ้าในเมืองอุดร ซื้อเดินไปกินไปอุ่นๆ อร่อยมาก พ่อค้าปลาตรงข้ามยังซื้อมานั่งกินแข่งกับน้องแทนเลย



ปลาแช่แข็งไม่แน่ใจว่ามาจากเขื่อนน้ำงึมหรือจากเวียดนาม



นกแอ่นตุ้งปิ้ง อ้ายเพชรคนขับรถบอกเป็นอาหารที่ต้องกินเมื่อมาเชียงขวาง ไม่อย่างนั้นถือว่ามาไม่ถึง ขายไม้ละ10000 กีบ(40บาท) ปิ้งขาย ได้แต่มองดูไม่กล้ากิน



นกฮูกตัวโตถูกจับมาขาย นอนตายอยู่ข้างแผ่นอะไรไม่รู้



มีมันแกวยักษ์มาวางขาย

คุณยายพาใส่บาตรในตลาด วันนี้เจอพระ เห็นแค่2รูป พระที่เมืองลาวจะเดินเร็วมาก



แอบมองเป็ดในถุง ถูกนำมาขายน่าสงสารโผล่มาแต่หัว



ขามาเอาขาเดิน ขากลับขี้เกียจ นั่งรถสกายแล็บคันนี้คิดแค่ 5000กีบ อีกคันคิด10000กีบ นั่งฝ่าลมหนาวถึงโรงแรมเด็กๆชอบ สนุกดี เลยทิปไปอีก1000กีบ



หลังจากเดินตลาด เก็บของเตรียมcheck outเสร็จ ลงมาทานอาหารเช้าที่ห้องอาหารของโรงแรม ห้องอาหารด้านในตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้ทั้งหมด ในเชียงขวางจะเห็นรถบรรทุกไม้เยอะมาก ไม้เป็นท่อนใหญ่ๆทั้งนั้น



อาหารเช้า ประกอบด้วยไข่ดาว ขนมปังปิ้ง กาแฟ โอวัลติน บาแก็ตอบกรอบนอกนุ่มในอร่อยมากๆๆ พนักงานที่นี่ส่วนมากเป็นสาวลาวเวียดนาม พูดลาวไม่ค่อยชัดออกจีนๆสักหน่อย ที่เก๋มากคือ สังเกตุพวงกุญแจห้องพักเป็นลูกกระสุน






บริเวณล็อบบี้โรงแรม มีลูกกระสุนจากสงคราม วางตกแต่งโรงแรม เราcheck outออกจากโรงแรมแบบงงๆ พนักงานที่ล็อบบี้หายหมดเลย แค่แจ้งcheck outก็ไปได้เลย ไม่ต้องรอตรวจห้องพักเหมือนในเมืองไทย



หลังจากcheck out จากโรงแรม

เราเดินทางไป อนุสาวรีย์ลาว-เวียดนาม เป็นอนุสาวรีย์ที่สร้างขึ้นเพื่อระลึกถึงวีรชนที่เสียชีวิตจากการสู้รบในสงคราม

ที่ตั้ง: ห่างจากตัวเมืองโพนสะหวันมาทางทิศตะวันออกประมาณ 3.5 กิโลเมตร ตั้งอยู่บนเนินเขาในเมืองโพนสะหวัน แขวงเชียงขวาง สามารถชมวิวทิวทัศน์ตัวเมืองโพนสะหวันได้รอบนับเป็นจุดชมวิวที่สวยงามอีกแห่งหนึ่ง เป็นอนุสาวรีย์ที่สร้างขึ้นเพื่อระลึกถึงวีรกรรมอันกล้าหาญของทหารลาวและทหารเวียดนามในสงครามอินโดจีนที่ต่อสู้ขับไล่มหาอำนาจอเมริกาให้ออกไปจากอินโดจีน

เมื่อเราไปถึง ประตูอนุสาวรีย์ปิด ไม่มีเจ้าที่ให้สอบถาม พวกเราได้แต่ยืนมองดูอยู่ภายนอก เห็นมีพวงมาลาสองสามอันวางหน้าอนุสาวรีย์




ก่อนจากลาเมืองเชียงขวาง เราแวะศูนย์แสดงสินค้าเมืองเชียงขวางเป็นการส่งท้าย เพื่อหาซื้อของที่ระลึก เนื่องจากสองวันที่ผ่านมา ไม่มีสินค้าที่ระลึกจากเมืองแห่งนี้วางขายสักแห่งเลย ตลาดนี้เรียกตลาดเชียงขวาง เป็นอาคาร2ชั้น ขายสินค้าพื้นเมือง เครื่องเงิน ทอง เครื่องประดับ ชุดชาวม้ง เสื้อผ้า ผ้าทอลาว ผ้าห่ม สินค้าส่วนมากเป็นสินค้าจีน อาคารดูเก่าคล้ายตลาดวโรรสเเต่โทรมกว่า เดินไปเห็นแต่ร้านทอง ร้านขายชุดแต่งกายม้ง ไปเจอผ้าทอสองสามร้าน ถูกใจ แม่ค้าพูดจาไพเราะเลยได้อุดหนุนกันใหญ่ จนแม่ค้าร้านข้างๆมากระซิบว่าร้านตัวเองก็มีผ้าสวยๆเหมือนกัน








แม่ลูกน่ารัก แม่ค้าใจดีพูดไพเราะ อุดหนุนจนลูกตื่น



หลังจากซื้อผ้าเชียงขวางจนหนำใจแล้ว
เราก็เดินทางต่อไปสู่เมืองวังเวียง เมื่อรถออกนอกเมืองไปสักพัก บริเวณข้างทางจะมีไม้"แปก"วางขายเป็นระยะๆ ขายเป็นมัดๆ ละ10,000กีบ

ไม้แปกหรือไม้สน ใช้เป็นเชื้อเพลิงก่อไฟได้ดีไม่มีควัน สองข้างทางจะเห็นวางขายเป็นระยะๆ สังเกตุมีหมู่บ้านชาวลาวสูงหรือม้งอยู่เป็นระยะ มีเด็กม้งวิ่งเล่นอยู่ตามข้างทาง

 

อากาศหนาวเด็กๆมาผิงไฟเป็นกลุ่มๆ

เอาขนมให้เด็กๆ ดีใจยิ้มกันใหญ่ เอาขนมมากอดไว้กับอกไม่แบ่งเพื่อนเลยทีเดียว




เราออกเดินทางย้อนกลับทางเก่า ผ่านโค้งอีกไม่กี่พันโค้งก็จะถึงวังเวียงแล้ว 5555 แค่คิดก็เมาแล้ว น้ามุ่ยเริ่มต้นเมารถตั้งแต่ออกเดินทาง แต่เราเตรียมพร้อมอย่างดีตั้งแต่เริ่มเดินทาง มีถุงก็อบแก็บมาเป็นร้อยถุง(ไว้ใส่อ๊วก) ขากลับน้องกองทัพขอเมารถเพิ่มอีกคน หลังจากขามาไม่อ๊วกแม้แต่ครั้งเดียว

หลังจากผ่านมาหลายพันโค้ง เราก็มาถึงบ้านสามแยก เมืองพูคูน จุดแยกเส้นทางที่จะไปหลวงพระบาง



เราพักยกการเดินทาง หลังจากนั่งรถผ่านมานาน ด้วยการลงเดินตลาดเมืองพูคูน เป็นตลาดเล็กๆที่มีชาวลาวสูงหรือม้งนำสินค้า ผักผลไม้ ผักสด ฟักทอง ขนมต่างๆมาวางขาย เราเดินดูของมีนักท่องเที่ยวไทยเต็มตลาดน่าจะเป็นนักท่องเที่ยวที่จะแยกไปหลวงพระบาง เพราะเส้นเชียงขวางแทบไม่เจอคนไทยเลย











ขนมปังบาแก็ตมีวางขายทั่วไป


เจ้านี้มีไม้แปกขาย




สังเกตุลูกที่เป็นเม็ดๆ เป็นสมุนไพรที่นำไปต้มกินแก้นอนกรน แต่ไม่รู้ว่าจะได้ผลยังไง กลัวกินแล้วแก้กรนแต่นอนไม่ตื่นจะยุ่งกันใหญ่ ข้างๆมีมักกะลีผลวางขายเป็นรูปผู้ชายผู้หญิง เคยเห็นมีวางขายที่พระธาตุหลวง เมืองเวียงจันทน์มาครั้งหนึ่ง แม่ค้าบอกเอาไปทำพิธีเสน่ห์ยาแฝดอะไรทำนองนี้ ดูแล้วแปลกๆดูลึกลับ ไม่น่าเป็นไม้ที่ขึ้นเอง ดูเหมือนทำขึ้นยังไงไม่รู้

 


คู่นี้เป็นหนูนา นอนคู่กัน ที่เมืองลาวจะเจอบ่อยคือหนู กระรอก นก ที่นำมาวางขายทั่วไป

หนุ่มน้อยศิลปินหน้าละอ่อนคนนี้ นั่งร้องเพลงเล่นกีตาร์เสียงเพราะใช้ได้ฟังแล้วเหมือนๆเพลงเพื่อชีวิตของค่ายแกรมมี่ อาร์เอส คุ้นๆหู

แผงขายของปิ้งๆย่างๆ มีเด็กน้อยนั่งขาย มีอาหารปิ้งทุกชนิดไส้กรอก หมู เนื้อ

เมนูนี้เจอบ่อยทุกที่ "นกแอ่นตุ้งปิ้ง"ไม้ละ10000กีบ

แม่ค้าเผือกนึ่ง หน้าตาน่ารัก อิ่มมากๆไม่ได้อุดหนุน

เดินไปจนสุดตลาด เป็นร้านขายเสื้อผ้าคล้ายเสื้อมือสองหรือเสื้อกันหนาวที่เห็นรถเร่ขายของเข้าไปขายในหมู่บ้านม้งริมภูเขา

ที่นี่เราจะเจอเด็กๆมาก วิ่งเล่นอยู่คนเดียวหรือเล่นดินเป็นกลุ่มๆ

เด็กน้อยในกองผ้า เด็กน่ารักที่เห็นเราชูสองนิ้วให้ก็ชูนิ้วตาม พี่เลี้ยงน้อง พ่อแม่ไปไหนไม่รู้

เฝอในตลาด


เด็กชาวลาวคนนี้มอมแมม เมื่อเดินกลับมาที่รถตู้ เด็กน้อยวิ่งมาขอขนม ที่เมืองลาวเขาบอกว่าห้ามให้ขนมเด็กเพราะจะส่งเสริมให้เกิดขอทาน แต่รายนี้มอมแมมเกินกว่าที่เราจะทำตามกฏ มีขนมลูกในรถมากมายกินไม่หวาดไม่ไหว เลยให้ยูโร่คัสตาร์ดไป1กล่องใหม่ๆเลย เพราะเด้กๆคงไม่ได้กินแบบนี้บ่อยนักหรอก เด็กน้อยยกมือไหว้ทันทีที่รับขนม ทำหน้าดีใจ



ออกเดินทางจากสามแยกพูคูน จุดสูงสุดบนภูเขา ขับผ่านหมู่บ้านม้งตามข้างทางมาไม่นาน ถึงจุดชมวิว วันนี้รถนักท่องเที่ยวเยอะมากเต็มลานจอดรถ เราแวะพักยืดเส้นยืดสายไม่นาน ที่นี่มีห้องน้ำสะอาดให้เข้าเสียค่าบริการ 1000กีบ

ทิวทัศน์กว้างไกลยังสวยงามเหมือนเดิม






เด็กๆยังสดชื่น ไม่มีทีท่าเหน็ดเหนื่อย



การเดินทางสู่วังเวียง เส้นทางยังเป็นภูเขาสูงชัน รถวิ่งด้วยความเร็วไม่มากนัก ระหว่างทางเราเห็นอุบัติเหตุเล็กๆน้อยๆ รถทิ่มก้นกันบุบเล็กน้อย คนลาวขับรถไม่เร็วการเดินทางรู้สึกปลอดภัยไม่น่ากลัว ตามรายทางเรายังคงเห็นเด็กม้งเดินอยู่ข้างทาง เดินเป็นคู่บ้าง เป็นกลุ่มบ้าง บางคนก็ขี่จักรยานกลับบ้านไปกินข้าวเที่ยง เมื่อกินข้าวเที่ยงเสร็จก็จะเดินกลับไปเรียนหนังสือต่อ

เราแวะกินข้าวเที่ยงที่ เมืองกาสี ร้านอาหารดูไม่แตกต่างกัน ร้านนี้เล็กๆตั้งอยู่ริมถนน มองดูสะอาด ที่เมืองลาวหาอาหารตามสั่งยาก อาหารที่มีขายถ้าไม่เป็นกับข้าวที่ดูไม่ค่อยน่ากินก็จะมีเฝอ



เราสั่งเฝอเพราะอากาศเย็น กินอาหารร้อนๆน่าจะดีที่สุด

น้องแทนกับอาหารมื้อเที่ยง ดูไม่ออกอร่อยหรือกินไม่ได้ แต่เกือบหมดถ้วยครับ



เด็กปั๊มควบตำแหน่งพ่อค้าส้มกาสี ขามาส้มขายหมดก่อน ขากลับไม่พลาดอุดหนุน ส้มกาสีปลูกเองที่นี่แต่ขายค่อนข้างแพงราคานักท่องเที่ยว3โล100ปั๊มนี้ห้องน้ำสะอาดมากก




ก่อนเข้าถึงเมืองวังเวียง เริ่มเห็นภูเขารูปร่างแปลกๆ ภูเขาที่เป็นแลนด์มาร์คสำคัญของเมืองวังเวียง คือ ผาตั้ง

ผาตั้ง
ที่ตั้ง: ห่างจากเมืองวังเวียงประมาณ 20 กิโลเมตรบริเวณหลักกิโลเมตรที่ 170
จุดเด่น ผาตั้งเปรียบเสมือนจุดเริ่มต้นของกิจกรรมพายเรือคายักในสายน้ำซอง ทุกๆ เช้าบริเวณนี้จะมีนักท่องเที่ยวมาเตรียมตัวให้พร้อมก่อนออกเดินทาง ผาตั้งมีลักษณะเป็นภูเขาโดดเดี่ยวท่ามกลางทุ่งนาสีเขียว มีหน้าตัดอยู่หนึ่งด้านหากมองไกลๆ จะคล้ายกระโดงปลาฉลาม สูงประมาณ 800 เมตร หากสังเกตบนยอดเขาจะพบหินรูปร่างคล้ายม้า ชาวบ้านในอดีตเชื่อกันว่าเป็นม้าศักดิ์สิทธิ์ มักจะบินลงมากินข้าวที่ชาวนาปลูกอยู่เสมอ ชาวบ้านจึงไม่นิยมปลูกข้าวบริเวณผาตั้งกัน แต่ปัจจุบันความเชื่อเหล่านั้นได้จางหายไปแล้ว แต่ในบางตำนานเล่าว่า หินบนยอดเป็นรูปสุนัขของชายผู้หนึ่ง ที่อาสายกเขาผาตั้งเพื่อกั้นน้ำไหลหลากไม่ให้มาท่วมเมืองวังเวียง แต่ไม่สามารถต้านทานได้นาน จึงถูกผาตั้งหล่นลงมาทับตายทั้งผู้เป็นเจ้าของและสุนัข เรื่องเล่าทั้งสองจึงเป็นเรื่องสนุกสนานที่เพิ่มความน่าสนใจให้กับผาตั้งและเมืองวังเวียง ใครมาพบก็มักแวะลงมาถ่ายภาพทิวทัศน์และมองดูหินประหลาดที่ว่านี้เสมอ







สองหนุ่มน้อย ผ่านเส้นทางสามพันโค้ง จนมาถึงวังเวียง


จากลาเขาตั้งและครอบครัวแพะ

=========================================

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=tantailovegongtup&month=18-01-2012&group=3&gblog=8

=======================================

การเดินทางของแทนไทและกองทัพยังไม่สิ้นสุดครับ เรากำลังเข้าสู่เมืองวังเวียง ตามเราไปใน วังเวียงและสายน้ำซอง นะครับ

ติดตามทริปเที่ยวเองตอนต่อไป
เที่ยวเอง 3D3N ทริปทุ่งไหหิน -วังเวียง-เชียงขวาง 2011:

ตอน1: 9/12/54  เวียงจันทน์ -วังเวียง - เชียงขวาง (เมืองโพนสะหวัน)
 https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=tantailovegongtup&month=06-01-2012&group=3&gblog=1

ตอน2: ย่ำตลาดยามเช้าเมืองโพนสะหวัน / ตามรอยทุ่งไหหิน แหล่ง 3

ตอน3: ตามรอยทุ่งไหหินแหล่ง 2 (กลุ่มไหหินนาโค) เมืองโพนสะหวัน แขวงเชียงขวาง   สปป.ลาว 
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=tantailovegongtup&month=07-01-2012&group=3&gblog=4

ตอน4:ตามรอยทุ่งไหหินแหล่ง 1   เมืองโพนสะหวัน แขวงเชียงขวาง   สปป.ลาว
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=tantailovegongtup&month=07-01-2012&group=3&gblog=5

ตอน5: อำลาทุ่งไหหิน เชียงขวาง สู่ วังเวียง 
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=tantailovegongtup&month=10-01-2012&group=3&gblog=6

ตอน6:  วังเวียง เมืองแห่งสายน้ำ นั่งเรือล่องแม่น้ำซอง 
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=tantailovegongtup&month=18-01-2012&group=3&gblog=8

ตอน7:  ตลาดเช้าวังเวียง ปิดทริป4D3N ย้อนอดีตทุ่งไหหิน ความสุขริมน้ำซอง กลับเวียงจันทน์สู่เมืองไทย
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=tantailovegongtup&month=20-01-2012&group=3&gblog=7