|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
|
มิขอ รออรุณรุ่ง
หากพรุ่งนี้ยังมีฉัน ยลตะวันผันผายตรงปลายฟ้า ยินสำเนียงเสียงกู่สกุณา อีกระกาก้องขัน..วันใหม่..เตือน
คงชีวาต่อไปนับได้หนึ่ง มิมีถึงทวีฤาตรีเคลื่อน เหลือเอกาหาต้องปองปีเดือน ใจเสมือนเลือนหวัง..ประทังลม
อยากหลับตาดับใจไปพร้อมร่าง อยากสุดทางวางกายด้วยหน่ายขม อยากฝากดินสิ้นทรุดหยุดตรอมตรม อยากกลายลมสลายไร้ตัวตน
ต้องอยู่ยัง..ยังทน..บนวงล้อ หมุนเวียนต่อท้อนัก..ตระหนักผล ยอมรับหนอ รับกรรม ติดตามดล อดีตต้น วนเข้า ย้อนเอาคืน
หากราตรี..นี้หลับไหลไม่ตื่นแล้ว ขอใจแผ้วพุทธานำพาขึ้น สู่สงบพบธรรมค้ำยงยืน อย่าฟื้นคืน เกิดก่อ..ขอ อโหสิกรรม..
Create Date : 26 สิงหาคม 2556 |
Last Update : 26 สิงหาคม 2556 12:19:43 น. |
|
0 comments
|
Counter : 992 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]
|
เรือลำน้อยคอยคืนโต้คลื่นเล
เพลงชีวิตกล่อมเห่อยู่เสมอ
ปะผุซ่อมเฝ้ารอคราวน้ำเอ่อ
พาร่างไปเจอะเจอดาวสกาว
ไหลเรื่อยเอื่อยไปไม่เรื่อยเปื่อย
มุ่งสู่หวังห้ามเฉื่อยสิ่งโชนฉาว
แสงสุดท้ายแม้ห่าง แต่พร่างพราว
รอทุกคนก้าว ทอดเท้าไป
คราวราตรีเพ็ญเด่นกระต่าย
เด็กสาวหมายคว้าครองนั่งร้องไห้
ทุกนอนที่ฝันมันอิ่มใจ
ฉันสถิตมั่นอยู่ในฤทัยเจ้าแล้ว
|
|
|
|
|
| |
|
|
|