|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
+++ Dentist Me หมอ ฟัน ฉัน..ขอกรี๊ด! +++ (ตอน หมอฟันกลัวเด็ก)
ตอน หมอฟันกลัวเด็ก !!
เช้าวันนี้อากาศดีสำหรับฉัน เมฆหนาดำบดบังพระอาทิตย์จนมิด อากาศชื้นครึ้มฟ้าครึ้มฝน ลมเย็นพัดเอื่อยๆชวนชื่นใจ อากาศบริสุทธิ์ของอำเภอเล็กๆริมตะเข็บชายแดนพม่า .. น่านอนชะมัด .. ฉันปลุกตัวเองให้ลุกจากเตียงอย่างยากเย็น
หวังว่าวันนี้คนไข้จะไม่เยอะนะ
เมื่อไปถึงห้องทำงาน ชาร์ทสีเหลืองที่กองตั้งอยู่บนเคาท์เตอร์ดูไม่หนาเท่าวันอื่น วันนี้เป็นวันดีจริงๆด้วยแฮะ .. แต่อืมม ทุกครั้งที่ฉันคิดแบบนี้ มันต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นสักอย่างสิน่า
แล้วเจ้าตัวปัญหาก็มาจริงๆ .. คนไข้เคสที่สามในวันนี้ของฉัน คือเด็กชายตัวน้อยวัยสามขวบ ผู้เป็นแม่อุ้มเข้ามาด้วยสีหน้าเป็นกังวล บอกว่าลูกชายปวดฟัน เจ้าตัวต้นเหตุคือฟันหน้าบนที่ผุหลอเหลือแต่ตอ
อืมม .. ฉันคิดในใจขณะที่มองหน้าเด็กชายตัวน้อย ซึ่งจดจ้องกลับมาด้วยสายตาหวาดระแวง
ตอนนี้ปวดมั้ยคะ
ทุกที .. ถามเสียงเพราะแค่ไหน ก็ไม่เคยจะมีเด็กน้อยน่ารักอ้าปากตอบโดยดีซักราย หรือว่ารัศมีความโหดของฉันมันแรงไป ฉันอุตส่าห์ยิ้มหวานให้แล้วนะ ยังเห็นอีกเหรอเนี่ย .. เด็กพวกนี้ช่างมีเซ้นท์ดีซะจริงๆ
วันนี้ไม่ปวดค่ะ เลยอยากพามาถอน
ผู้เป็นแม่ชิงตอบเสียงอ่อน เหมือนกลัวฉันจะไม่ยอมทำให้
น้องเคยมาหาหมอมั้ยคะ
ไม่เคยเลยค่ะ
ฉันมองหน้าเด็กน้อยแวบหนึ่งอย่างลังเล .. อุปกรณ์ในโรงพยาบาลชนบทอย่างที่นี่ มีไม่ค่อยพร้อมนักหรอกนะ เอาง่ายๆแค่ mouth gag เครื่องมือที่ใช้ให้คนไข้กัดเพื่อถ่างปากอ้าไว้ขณะทำฟันยังไม่มีเลย .. ไม่เหมือนตอนเรียนอยู่ที่คณะ จะต้องใช้ในคนไข้เด็กทุกเคส แล้วจะเรียกหาเครื่องมือพิสดารอย่างอื่นขนาดไหนก็ได้ เรียนจนจบมาเครื่องมือบางตัวฉันยังไม่เคยลองใช้เลย
อืมม แต่ฟันหน้าบนถอนไม่ยาก ..
น้องยังเล็กอยู่นะคะ ที่นี่เครื่องมือก็ไม่ค่อยมีมาก ลองดูละกัน ถอนได้หมอก็อยากจะถอนให้ แต่ถ้าน้องไม่ยอม หมอคงทำไม่ได้นะคะ
ฉันอธิบายพร้อมส่งรอยยิ้มใจดีมาก(ไม่ได้ตู่เองนะ)ไปให้ .. แม่เด็กพยักหน้าหงึกหงัก ส่วนผู้ช่วยก็รีบจัดเซทเครื่องมือให้ด้วยความเร็วระดับท้อปสปีด เด็กน้อยยังคงทำหน้านิ่ง .. ฉันแอบนึกในใจ
.. นิ่งให้ได้ไปตลอดนะเฟ้ย ..
ขณะปรับเก้าอี้ทำฟันให้เอนลง เด็กน้อยยังนอนนิ่งตาแป๋ว ฉันตัดสินใจครั้งสุดท้าย บรรจุหลอดยาชากับเข็มเข้า syringe เตรียมพร้อมจะฉีด ผู้ช่วยรู้ใจ รีบให้แม่จับมือเด็กรวบไว้ แล้วประคองหน้าเด็กน้อยให้อยู่นิ่ง
ฉันมองหน้าเด็กตัวเล็กอย่างลุ้นๆ ประมาณว่า .. เอาสิ ถ้าร้องตอนนี้ก็ยังได้สิทธิ์หยุดทำอยู่นะเนี่ย .. แต่เด็กน้อยยังไม่ร้องสักแอะ ฉันจึงต้องทำตามหน้าที่
ฉันพยายามปักปลายเข็มเบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ทันทีที่ค่อยๆดันยาชาเข้าสู่เนื้อเยื่อช้าๆ น้องตัวเล็กที่นอนนิ่งมาตลอด อ้าปากร้องไห้จ้า ฉันดึงปลายเข็มออก ฉีดข้างนอกเสร็จแล้ว ฉันจะต้องฉีดให้เหงือกข้างในชาด้วย .. น้องยังร้องอยู่ แต่บอกแล้ว ว่าทำฟันหน้ามันง่าย มาถึงขั้นนี้แล้วต้องเดินต่อ ฉันจึงค่อยๆดันปลายเข็มลงในเหงือกซอกฟัน แล้วออกแรงดันหลอดยาชา .. วืดด ..
ห๊ะ .. ทำไมดันแล้วมันลื่นๆมือฟะ ไม่มีแรงต้านเลย
ฉันก้มลงดู syringe บรรจุหลอดยาชาในมือ .. อ๊าย .. โคตรซวย อันนี้มันเจ๊งนี่หว่า
อธิบายมากคงจะงง .. สรุปว่าเครื่องมือที่ใช้บรรจุหลอดยาชาเพื่อจะฉีดมันไม่ดี แท่งเหล็กที่ใช้ดันจุกยางก้นหลอดมันเบี้ยว แล้วตอนนี้เมื่อฉันออกแรงดัน จุกยางเลยพลิก น้ำยาชาในหลอด กำลังเอ่อย้อนขึ้นมาทางก้น ไหลลงเปียกเสื้อกาวน์บนหน้าขาฉันจนชุ่ม
.. ไอ้หยา ..
ฉันรีบดึงเข็มออกทันที แล้วดันน้องลุกขึ้นเพื่อบ้วนน้ำให้หายขมจากยาชา เด็กน้อยรีบผวาขึ้นกอดแม่ ร้องสะอึกสะอื้นพอน่าเอ็นดู .. ฉันคงเป็นนางมารร้ายสุดโหดไปเรียบร้อยแล้ว
ผู้ช่วยคนเก่งตามไปปลอบ บอกว่าตอนฉีดยานี่เจ็บที่สุดแล้ว เดี๋ยวตอนถอนก็ไม่เจ็บเท่าไหร่แล้ว .. ฉันรีบสื่อสารด้วยสายตาปริบๆ ว่าอย่าเพิ่งพูด
ก็ไม่แน่แฮะ .. เหงือกด้านในจะชาไหมเนี่ย
.. เจ็บชัวร์ ..
ขอ syringe กับยาชาใหม่หน่อยนะคะ อันนี้เขี้ยวมันเบี้ยว
ฉันรีบบอกผู้ช่วย พลางชี้ให้ดูรอยเปียกชุ่มเป็นวงกว้างที่หน้าขา .. แล้วขาฉันจะชาด้วยไหมเนี่ย
เอาละ เมื่อทุกอย่างพร้อม เหลือแต่คนไข้ตัวเล็กที่ยังเกาะเอวแม่เป็นปลิง สะอื้นฮักๆ .. ฉันร้องเรียกอย่างใจดี
.. มาลงเขียงซะทีเหอะหนู ..
แม่ค่อยๆอุ้มน้องวางลงบนเก้าอี้ทำฟัน แต่ทันทีที่หลังแตะพนัก เด็กก็น้อยอ้าปากร้องกรี๊ดๆ เสียงดังลั่นห้อง ดิ้นทุรนทุรายเหมือนกำลังถูกคนป่าจับมัดเตรียมบูชายัน จนทั้งหมอทั้งคนไข้และผู้ช่วยทั้งห้องหันมามองเป็นตาเดียว ฟังแล้วน่าจะเหมือนเด็กกำลังถูกฉันทารุณ หรือโยนลงหม้อสุกี้ .. ฉันเปล่านะ .. ผู้ช่วยอีกคนรีบวิ่งมาหาทันที
ตอนนี้เลยมีคนตัวโตช่วยกันจับเด็กน้อยตัวเล็กกะเปี๊ยกเดียวถึงสามคน เสียงร้องกรี๊ดๆยิ่งดังขึ้นทุกทีจนฉันกลัวว่าน้องจะขาดใจคาเตียงเพราะหายใจไม่ทัน แขนขาเล็กๆเตะถีบเป็นพัลวันดิ้นแบบสุดแรงเกิด ฉันว่าแม่คงโดนไปหลายทีเพราะอยู่ทางขา
ระหว่างที่สามคนกำลังจับเด็กน้อยกดกับเก้าอี้ทำฟัน ฉันยังนั่งนิ่ง มองภาพนั้นด้วยความรู้สึกเวียนหัว หูอื้อ .. อ๊ายย อย่านะ .. ความรู้สึกแบบนี้มันกำลังจะกลับมาเล่นงานฉันอีกแล้ว
ผู้ช่วยสองคนออกแรงกดตรึงน้องกับเก้าอี้ทำฟันให้แน่นขึ้น พลางหันมาพยักหน้าให้ฉันอย่างมั่นใจ บอกว่าเอาเลย
.. ไม่เอา ... ไม่อ๊าววว ..
ฉันอยาจะร้องกรี๊ดออกมาดังๆ ใครก็ได้ช่วยด้วย ความรู้สึกนี้มันกลับมาอีกแล้ว พร้อมกับเสียงร้องกรี๊ดๆบาดแก้วหูของเด็กชายตัวเล็ก
ฉันเกลียดเสียงเด็กร้อง เกลียดที่สุดเลย ใครก็ได้ช่วยด้วย .. ฉันรู้สึกหน้ามืดวูบขึ้นมา กำลังจะสติแตกอยู่รอมร่อ ไม่เอาแล้ว
.. อ๊ายยย .. ได้โปรด หยุดร้องซะที .. ทนไม่ไหวแล้ววว ..
หยุดค่ะ หยุดก่อน ...ฉันรีบตะโกนแข่งกับเสียงแหลมเล็กร้องกรี๊ดๆ ที่คงดังลั่นไปถึงหน้าโรงพยาบาล
แล้วเอามือผลักหลังเด็กชายให้นั่งขึ้นทันที บอกให้แม่รีบอุ้ม .. เสียงกรี๊ดสุดสยองขวัญค่อยเงียบลง เหลือเพียงเสียงสะอื้นไห้โฮ น้ำหูน้ำตาไหลเป็นทาง
โอ้ .. หยุดแล้ว .. ขวัญมานะ ขวัญมา ..
ฉันรีบพึมพำปลอบตัวเองอยู่ในใจ เรียกสติที่กระเจิดกระเจิงไปกลับคืนมา .. ก่อนจะหันไปส่งยิ้มขอโทษให้แม่เด็กชาย พยายามพูดด้วยเสียงหวานสุดในชีวิต
.. เอาออกไปที .. เอ้ย ไม่ใช่
วันนี้พากลับก่อนนะคะ .. ถ้าน้องไม่ยอม หมอก็ไม่อยากจะบังคับนะ กลับไปตกลงกันก่อน ถ้ายอมแล้ววันหลังค่อยพามาถอน ระหว่างนี้ถ้าปวด ก็มาขอรับยาก่อนก็ได้นะคะ
แม่เด็กน้อยพยักหน้า ทำตาหงอยซะจนน่าสงสาร .. นี่ไม่ใช่ความผิดของฉันนะเนี่ย เฮ้อ ..
หลังจากส่งคนไข้ ฉันรีบตะกายไปคว้านมกล่องในตู้เย็นมาดื่ม ควานหาขนมกิน ความรู้สึกหน้ามืดยังเหลืออยู่จางๆ เลยต้องขอเติมน้ำตาลในเลือดสักหน่อย ก่อนที่จะเป็นลม
.. วันนี้เป็นวันดี ซะจริงๆ ..
อยากรู้จัง ว่าหมอฟันคนอื่น จะเป็นแบบฉันบ้างไหมเนี่ย แล้วทำไงถึงจะหาย
.. ใครมีเคล็ดลับช่วยบอกทีเถอะ ฮืออ ..
.......... ..........
Create Date : 07 กรกฎาคม 2550 |
|
11 comments |
Last Update : 7 กรกฎาคม 2550 18:31:32 น. |
Counter : 5495 Pageviews. |
|
 |
|
|
| |
โดย: ธาร นาวา 8 กรกฎาคม 2550 11:20:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: เอมิ_ยัยร้อยรัก (รวัลย์ ) 8 กรกฎาคม 2550 17:23:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจี๊ยบๆ IP: 58.8.26.67 7 สิงหาคม 2550 18:12:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้ำหวาน IP: 125.26.32.131 20 สิงหาคม 2550 20:05:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: หอมกร 14 สิงหาคม 2551 12:55:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้าเอียด IP: 65.49.2.21 10 กุมภาพันธ์ 2552 11:24:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้ามีมี่ IP: 58.136.228.38 19 มีนาคม 2552 19:00:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้ามีมี่ IP: 58.136.228.38 19 มีนาคม 2552 19:00:34 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เอ...แต่จะว่าไปแล้วผู้ใหญ่อย่างพี่ก็กลัวหมอฟันเหมือนกันนะ
แล้วเข็มฉัดยาชาอันนั้นน่ะ ทิ้งไปเถอะน้อง...ถือว่าขอร้องแทนคนไข้ก็แล้วกัน
อ่านแล้วสยองแทน