1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
4 กันยายน 2549
ชีวิตเลวๆของผู้ชายหนึ่งคน Part II
ชีวิตเลวๆของผู้ชายหนึ่งคน Part II บล็อกที่แล้วก็สร้างให้ผมเป็นศิราณีชั่วคราวไป มีคนแอดเข้ามาปรึกษาหัวใจเยอะมากๆ จนผมต้องเอา Email ใน Profile ออกไป ไม่ใช่ไม่อยากตอบนะครับ แต่ไม่รู้จะตอบอะไร เกรงใจกลัวตอบไปแล้วจะยิ่งทำให้มันเลวร้ายไปกว่าเดิม เพราะผมปลอบใครไม่เป็น ครั้งนี้ก็เนื่องมาจากวันเสาร์ที่แล้วที่ผมได้ไปเที่ยวกับพี่ๆน้องๆ ที่เทคแห่งหนึ่ง และได้เจอแฟนเก่าคนที่สองของผม ซึ่งอาจจะมีบางคนในนี้ที่ผมไปแนะนำให้รู้จักแล้ว ซึ่งเจอกันแบบทำตัวไม่ถูก งงๆ เพราะผมทำไม่ดีกับเค้าไว้เยอะมาก ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงเป็นคนอย่างนั้นตอนนั้น ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมคนที่มารักผมแล้วผมถึงทำไม่ดีกับเค้าได้ลงคอ แฟนคนนี้ต่างกับคนแรกของผมทุกอย่างทุกประการ ต่างกันชนิดหน้ามือเป็นหลังมือ ผมเจอกับเค้าบนรถไฟฟ้าสถานีอโศก เพราะช่วงนั้นผมต้องไปออกจ็อบแถวๆทองหล่อ แล้วผมก็จะนั่งรถไฟฟ้าจากสถานีพร้อมพงษ์ ปกติเวลาผมนั่งรถผมก็จะนั่งเหม่อ ไม่ค่อยได้มองใคร วันนั้นผมก็นั่งมาตามปกติ แล้วก็นั่งเหม่อไป แต่สายตาผมดันไปจับที่ใครคนหนึ่ง เค้าก็คิดว่าผมมองเค้า เค้าคนนั้นก็เลยจ้องผมแล้วพอผมรู้สึกว่ามีคนมองก็หันไปมอง ผมก็งงๆว่ามองอะไร ก็แอบมองกันไปแอบมองกันมาจนงงๆ จนรถไฟฟ้ามาถึงที่สถานีสยามซึ่งผมจะต้องออกไปเปลี่ยนสถานี เค้าก็เดินตามผมมา ไปขึ้นรถเพื่อไปสถานีสนามกีฬาเหมือนกัน แล้วก็มองๆกันเหมือนเดิม จนกระทั่งตอนลง เค้าก็ยังแอบๆมองผมอยู่ ผมก็แอบๆมองเค้าเหมือนกัน จนกระทั่งผมเดินไปถามเค้าว่ามีอะไรหรือปล่าว เค้าก็บอกว่าไม่มีอะไร แล้วผมอ่ะมีอะไรหรือปล่าว เดินตามเค้ามาทำไมเค้าจะไปมาบุญครอง ผมก็บอกไม่มีอะไร หอผมอยู่ทางนี้ แต่ก็ชวนคุยแล้วก็แอบขอเบอร์เค้ามา เค้าก็ให้มา ตอนนั้นก็แอบรู้สึกตื่นเต้นเหมือนกัน พอได้มาก็โทรไปคุย คุยๆกันไป แล้วก็นัดไปทานข้าว ไปดูหนัง ไปเดินเล่นกัน แรกๆก็มีความสุข สนุกสนาน หลังจากนั้นเราก็เป็นแฟนกัน แต่เราก็เริ่มไม่เข้าใจกัน ความคิดไม่ตรงกัน ผมให้เค้าอย่างที่เค้าต้องการไม่ได้ ผมเจอกันกับเค้าทุกวันไม่ได้เพราะงานผม ช่วงนั้นเป็นช่วงยุ่งของ Office ผม เป็นช่วงหน้างบ ซึ่งผมก็ไม่ค่อยมีเวลา ไหนจะกลับบ้าน ไปกับเพื่อน ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจกัน ที่สำคัญผมทำอย่างที่เค้าต้องการไม่ได้ ในหลายๆสิ่ง ผมไม่กล้าที่จะเดินจับมือกับเค้า เพราะผมแคร์สายตาคนรอบข้าง ผมไม่กล้าที่จะแสดงความรักกับเค้าในที่สาธารณะเช่นในโรงหนัง เพราะถึงมันมืดแต่ก็มองเห็น ผมเริ่มรู้สึกอึดอัด เริ่มรู้สึกไม่อยากไปดูหนังด้วยกัน เริ่มไม่อยากไปเดินด้วยกัน และอีกหลายๆสิ่งซึ่งไม่รู้จะพูดอย่างไรและขอไม่เล่าในนี้เพราะมันไม่ดี ผมเป็นคนหัวโบราณพอดูเลยแหละทำให้ผมรับบางสิ่งบางอย่างไม่ได้ แต่ผมก็ไม่ได้มีใครไม่ได้มองใครคนอื่นเลย เพราะผมไม่ชอบคนเจ้าชู้ก็เลยไม่อยากเจ้าชู้กับใคร เราคบกันประมาณสองเดือน เดือนแรกที่เรายังไม่ได้เป็นแฟนกันผมสนุกมาก แต่พอเราเป็นแฟนกันผมอึดอัดมากเช่นกัน ผมรักเค้าไม่ถึงครึ่งที่เค้ารักผม ผมให้เค้าได้ไม่ถึงหนึ่งในสิบที่เค้าให้ผม หลังจากนั้นผมก็เริ่มถอยห่างออกมา จนเค้ารู้สึกได้ และเค้าก็ถามผมว่าจะเอายังไง ผมก็เลยบอกว่าเราเลิกกันเถอะ เค้าก็เงียบไป ผมก็เลยบอกว่าถ้างั้นแค่นี้ก่อนนะ เค้าก็วางหูไป คือผมไม่รู้จะพูดอะไรอีก ไม่ได้บอกเหตุผลใดๆทั้งสิ้นที่ขอเลิกกับเค้า เพราะพูดไม่ออก ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร เค้าไม่ได้ทำอะไรผิดเลย แต่ผมให้เค้าไม่ได้เอง ผมไม่อยากให้เรื่องมันค้างคาเหมือนแฟนคนแรกของผม วันต่อมาและทั้งเดือนเค้าโทรมาเป็นร้อยครั้ง ส่งข้อความมาอีกมากมาย Email อีกนับไม่ถ้วน ว่ารักผม ขอกลับไปเป็นเหมือนเดิม เค้าจะปรับปรุงตัวเอง ผมต้องการยังไงให้บอก แต่ผมก็ไม่ตอบกลับ ไม่รับสาย ไม่ติดต่ออะไรเลย แค่ส่งข้อความกลับไปบอก ขอให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นช่วงเวลาที่ดีของเราเก็บไว้เพียงความทรงจำ มันจบไปแล้ว หลังจากนั้นผมก็ไม่ติดต่ออะไรทั้งสิ้น ผมไม่รับเบอร์แปลกๆใดๆเลยตลอดเดือนนั้น ถึงแม้ว่าเค้าจะส่ง email มาบอกว่าขอเป็นแค่เพื่อนก็ตาม ผมก็ไม่ตอบกลับอยู่ดี ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมเลือดเย็นได้ขนาดนั้น รู้แต่ว่าผมไม่อยากให้เรื่องมันไม่จบ ผมไม่อยากให้มันคาราคาซัง ไม่อยากให้มันเป็นเหมือนที่ผมเคยเป็นมาแล้ว โดยที่ไม่ได้คำนึงถึงความรู้สึกเค้าเลย ทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นแค่ความเห็นแก่ตัว ไม่อยากมีปัญหาของผม จนวันนั้นวันที่เราเจอกันครั้งแรกในรอบหนึ่งปี ผมพูดอะไรไม่ออกเลย เค้าถามผมว่าสบายดีไหม โทรไปไม่รับเลยนะ มากับใคร ผมตอบได้แค่ สบายดี มากับเพื่อนๆ แล้วผมก็ขอตัว โดยที่โต๊ะของเราอยู่ติดกัน พอผมเมาผมถึงกล้าที่จะเข้าไปขอโทษเค้า เค้าตอบว่าไม่เป็นอะไร แต่ผมอ่ะ รู้สึกแย่มากๆ รู้สึกว่าทำไมคนที่มารักผมมากๆทั้งสองคน ผมถึงทำร้ายเค้าทั้งสองคน แต่วันนั้นผมก็ดีใจที่เห็นเค้ามากับแฟนคนใหม่ ได้เห็นรอยยิ้มของเค้าอีกครั้ง เป็นคนที่ผมหวังว่าจะเป็นคนที่รักเค้าและให้ในสิ่งที่เค้าต้องการ ขอให้เค้าทั้งคู่โชคดีนะครับ ส่วนผม เคยอ่านเจอบล็อกใครสักคนว่ากรรมเลยทำให้เค้าไม่มีแฟน ผมก็คงจะเป็นอย่างนั้น เพียงแต่กรรมของผมมันหนักมาก ก็เลยอาจจะต้องใช้เวลาชดใช้อีกนาน .............................................................................. ขอให้โชคดี....พลพล เพลงนี้อาจจะเนื้อหาไม่เกี่ยวนะครับ เพราะเค้าไม่ได้ทิ้งผม แต่ผมขอให้เค้าโชคดีจริงๆครับ เข้าใจดีที่เธอจากฉันไป ก็เมื่อเธอเจอใครที่ดีกว่า จะกังวลทำไมคำสัญญา ฉันไม่เคยจะโกรธจะโทษใคร ฝากดูแลตัวเองด้วยแล้วกัน ฝากบอกใครคนนั้นฉันเข้าใจ ไม่ว่ามันจะนานสักเท่าไร ฉันก็ยังภูมิใจที่รักเธอ ขอให้เธอไปดี ขอให้มีความสุข ขอให้เธอหมดทุกข์เสียที ขอให้รักยืนยาว ให้เธอกับเขาโชคดี อย่าให้มีใครอีกเลยต้องเจ็บช้ำ หากวันใดที่เธอต้องเสียใจ จะมีใครอีกคนเสียใจกว่า หากวันใดที่เธอมีน้ำตา คิดถึงคนคนนี้ที่รักเธอ ขอให้เธอไปดี ขอให้มีความสุข ขอให้เธอหมดทุกข์เสียที ขอให้รักยืนยาว ให้เธอกับเขาโชคดี อย่าให้มีใครอีกเลยต้องเจ็บช้ำ จะไม่ลืมว่าเราเคยรักกัน จะไม่จำว่าเธอทิ้งฉันไป สิ่งดีๆยังมีในหัวใจ ไม่มีใครคนไหนแทนที่เธอ ขอให้เธอไปดี ขอให้มีความสุข ขอให้เธอหมดทุกข์เสียที ขอให้รักยืนยาว ให้เธอกับเขาโชคดี อย่าให้มีใครอีกเลยต้องเจ็บช้ำ ฝากดูแลตัวเองด้วยแล้วกัน ฝากบอกใครคนนั้นฉันเข้าใจ ไม่ว่ามันจะนานสักเท่าไร ฉันก็ยังภูมิใจที่รักเธอ
Create Date : 04 กันยายน 2549
24 comments
Last Update : 4 กันยายน 2549 1:18:02 น.
Counter : 5062 Pageviews.
โดย: เด็กอ้วน (Rovivrus ) 4 กันยายน 2549 7:35:48 น.
โดย: zero IP: 203.146.113.196 4 กันยายน 2549 10:44:07 น.
โดย: BAYROCKU 4 กันยายน 2549 10:45:56 น.
โดย: zmen 4 กันยายน 2549 11:06:24 น.
โดย: 304 คอนแวนต์ (304 คอนแวนต์ ) 4 กันยายน 2549 11:28:11 น.
โดย: อิ๊อ๊ะ 5 กันยายน 2549 7:36:30 น.
โดย: เรียกข้า... ซาดาโกะ! (zardamon ) 5 กันยายน 2549 10:17:43 น.
โดย: ราชันย์เมฆา IP: 203.144.187.18 17 กันยายน 2549 1:45:08 น.
โดย: zeeson IP: 58.8.102.251 20 กันยายน 2549 17:04:39 น.
โดย: วัวโง่ (zeda ) 27 กุมภาพันธ์ 2550 19:11:52 น.
โดย: pure IP: 202.142.199.114 29 มิถุนายน 2550 15:06:10 น.
โดย: Mariomab IP: 190.2.133.230 14 มิถุนายน 2564 2:32:58 น.
โดย: BennieRar IP: 190.2.130.167 12 พฤศจิกายน 2564 19:56:08 น.
โดย: Louisunalo IP: 89.38.97.125 11 ธันวาคม 2564 15:04:57 น.
โดย: DJCharlesSyday IP: 92.119.179.84 8 กุมภาพันธ์ 2565 11:29:08 น.
โดย: Richardsaisa IP: 213.159.38.90 15 พฤษภาคม 2565 4:09:30 น.
โดย: Matthewmoogy IP: 196.196.53.118 24 กันยายน 2566 21:51:02 น.
โดย: MatthewhulsE IP: 45.132.194.17 2 ธันวาคม 2566 1:09:02 น.
โดย: Jamesdob IP: 79.137.89.102 22 ธันวาคม 2567 3:01:34 น.
โดย: WilliamSossy IP: 57.129.53.187 29 มกราคม 2568 10:39:43 น.
ราชันย์เมฆา
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
............ต้นไผ่ครับ................. มนุษย์ปุถุชนคนเดินดินธรรมดาๆ " เป็นการง่ายยิ้มได้ไม่ต้องฝืน เหมือนชีพชื่นเมื่อบรรเลงเพลงสวรรค์ อันคนเราควรชมนิยมกัน ต้องใจมั่นยิ้มได้เมื่อภัยมา "
คิดอะไรมาก แต่เลือดเย็นบ่อยๆก็ไม่ดีน๊า