ตอนรวย
มีแต่คนอวยยศ อวยอย่าง
ตอนจน
มีแต่คนคอยห่าง คอยหนี
ตอนหมด
คิดถึงวันที่เคยมั่งมี
ตอนดี
ก็ลืมไปว่าทุกอย่างไม่แน่ไม่นอน
ตอนแย่
มีแต่คนคอยหลบ คอยลี้
ตอนรุ่ง
มีแต่คนคอยล้อม คอยห้อม
ตอนใหญ่
มีแต่คนคอยยิ้ม คอยยอม
ตอนหอม
มีแต่คนคอยใกล้ คอยชิด
ตอนเกิด
ก็มาตัวเปล่า
ตอนตาย
เอาอะไรไปได้
เคยมี
ก็หมดไป
หมดได้
ก็มีใหม่ได้
ชีวิต คือ ความไม่แน่นอน
แต่สุดท้ายต้องนอนแน่ ๆ
อย่าไปจมอยู่กับเงื่อนไขข้อแม้
ที่สุดของความเที่ยงแท้ คือ การเปลี่ยนแปล
| Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2567 |
| Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2567 7:33:26 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 89 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
