ความรักในฤดูร้อน
สายตาคู่หนึ่งเป็นประกายวิบวับ จากมุมหนึ่งของโต๊ะสังสรรค์ที่มีคนไทยที่จากบ้านมาไกลนั่งเรียงกันยาวประมาณกว่าสิบคน ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลอ่อนคนนั้นสบตากับเราที่นั่งอยู่สุดมุมโต๊ะอีกด้านหนึ่งอย่างบังเอิญ... จากคนละสุดมุมโต๊ะ เมื่อเวลาผ่านไป เราพบว่าเขาลุกขึ้นแล้วขยับมานั่งกลางโต๊ะ คุยกับเพื่อนคนไทยที่รู้จักอย่างสนุกสนาน เมื่อเวลาเริ่มล่วงเลย หลายคนที่มีภาระครอบครัวและการเรียนเริ่มทยอยกลับ...ชายหนุ่มคนนั้นก็มานั่งตรงข้ามกับเรา...
ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนจ้องเราพร้อมทักทายเป็นภาษาอังกฤษ...เราจำได้... หน้าตาอย่างนี้ เราเคยเห็นมาหลายหนแล้ว เขามักมาพร้อมกับเพื่อนรุ่นน้องคนไทยคนหนึ่งของเราที่ตอนแรกไม่ได้สนิทสนมกันมากนัก เราจึงไม่ได้สนใจจะเข้าไปทักทายเพื่อนของเพื่อนน้องคนนี้...แต่จำได้ ว่าเขาชอบนั่งคุยและถกเถียงปัญหาเครียด ๆ เช่น การเมือง เศรษฐกิจ สังคม บางทีเลยเป็นแก้สมการคณิตศาสตร์กับกลุ่มเพื่อน ๆ เราเสมอ เมื่อเริ่มทำความรู้จัก จึงพบว่าเขาเป็นนักเรียนในสาขาเดียวกันกับเรา หากแต่เพิ่งเริ่มเรียนปริญญาตรีได้สามปีเนื่องจากได้ออกไปใช้ชีวิตทำงานกว่าสิบปีหลังจากเรียนจบไฮสกูล ดวงตาสีน้ำตาลคู่นั้นเริ่มเป็นประกายขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากที่คุยกับเราได้สักพัก ถ้าจำไม่ผิด เราเห็นรอยยิ้มในสายตา...
หลังจากวันนั้น เราก็เห็นเขาบ่อยขึ้นในงานสังสรรค์นักเรียนไทย และระยะหลัง ๆ เขาก็เริ่มนั่งข้างเรา เพื่อคุยกับเราอย่างตั้งใจ...ผู้ชายคนหนึ่งที่มีประสบการณ์ชีวิตในทุก ๆ ด้าน ทั้งเล่นดนตรี ทำงานในร้านอาหาร ซูเปอร์มาร์เก็ต ร้านหนังสือ เล่นกีฬาผาดโผน กลับคุยอย่างสนุกสนานกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ตลอดชีวิตใช้เวลาอยู่ในโรงเรียน มหาวิทยาลัย มีเพียงสองสามปีที่ออกไปทำงานซึ่งก็ยังอยู่ในด้านการศึกษาและงานวิจัย ใช้ชีวิตเรียบง่ายอยู่กับตัวเองและหนังสือนิยาย
เรื่องราวมันช่างมหัศจรรย์สำหรับเรามากนะคะ....
ในงานสังสรรค์วันหนึ่ง หลังจากที่เรานั่งคุยและนัดแนะกับเพื่อนผู้หญิงคนสนิทเพื่อไปดูหนังตามปกติในวันสุดสัปดาห์ บทสนทนาของเราก็ถูกแทรกขึ้นด้วยภาษาอังกฤษชัดเจน..จะไปดูหนังกันเหรอครับ! ให้ผมไปด้วยได้มั้ย?...
สุดสัปดาห์นั้นจึงจบลงด้วยการยกโขยงกันไปดูหนังทั้งเรา เพื่อนสนิท คุณแม่ของเพื่อนสนิท และชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเกือบทอง เมื่อเดินออกจากโรงหนังเราจึงชวนกันไปนั่งคุยกันต่อในผับแจ๊สแห่งหนึ่งไม่ไกลจากโรงหนัง เพื่อนสนิทเราไล่เราให้ไปนั่งรถคันเดียวกับเขา "น่า..ไปนั่งเป็นเพื่อนเค้าไป" ...เราแอบเห็นผู้ชายคนนั้นอมยิ้ม...
เมื่อเดินไปด้วยกันที่ลานจอดรถ คนตัวสูงหันมาถามว่า "ใส่โคทผมมั้ยครับ มันหนาวแล้ว" ...คนตัวเล็กตลกหน้าตายด้วยความหยิ่งกลับไป "ไม่เป็นไรค่ะ ชั้นทนได้ พอดีเกิดแถบสแกนดิเนเวีย หนาวแค่นี้เรื่องเล็กมาก ไม่รู้เหรอคะว่าเมืองไทยเป็นประเทศเขตหนาว" ...ผู้ชายตัวโตหันมาทำตาโตใส่ หน้าตางงเต็มที่...
แล้วลานจอดรถโรงหนังวันนั้นก็ลั่นไปด้วยเสียงหัวเราะของผู้หญิงไทยและชายหนุ่มลูกครึ่งที่ระเบิดออกมาพร้อมกัน...
Create Date : 04 ตุลาคม 2555 | | |
Last Update : 4 ตุลาคม 2555 2:51:25 น. |
Counter : 1049 Pageviews. |
| |
|
|
|