ไม่ช่วยกันวันนี้ วันข้างหน้าจะมีหวังหรือครับ (กรณีเด็กเผาแฟน) ยอมรับครับว่าสื่อเองก็ไม่ใช่สาเหตุทั้งหมด แต่อย่างน้อย ก็เป็นสิ่งที่มีอิทธิพลสูงมากในสังคม ทีวี วิทยุ หนังสือพิมพ์ อินเตอร์เน็ต 4 อย่างนี้ วัน ๆ นึงพวกเราเสพเข้าไปมากแค่ไหนครับ แล้วเนื้อหาที่มีในนั้น มีการจำกัดกลุ่มอายุในการเข้าถึงได้แค่ไหน ผู้ใหญ่ดูละครตบตี เด็กก็ดูได้พร้อม ๆ กัน ผู้ใหญ่ดูภาพยนต์เลิฟซีน เด็กก็เข้าไปดูได้พร้อมกัน เดินผ่านร้านหนังสือ สารพัดสิ่งพิมพ์ที่มีภาพยั่วยุเรื่องเพศและความรุนแรง มีเล่มไหนที่เด็กหยิบมาดูไม่ได้บ้างครับ รวยหน่อยก็ซื้อนิตยสารภาพชุดไปดูที่บ้าน จนหน่อยก็หยิบเงิน 10 บาทซื้อหนังสือพิมพ์ไปดูดาราถ่ายชุดว่ายน้ำ นี่ยังไม่พูดถึงโลกไซเบอร์นะครับ ที่เจาะเข้าได้ 360 องศาเลย เวปโป๊ เกมออนไลน์เนื้อหาโหด ๆ เด็กคนไหนเข้าไม่ได้บ้างครับ และเมื่อสิ่งเหล่านี้ได้รับการซึมซับเข้าไปให้กับเด็กทุกวัน ๆ แล้วเด็กเหล่านี้จะโตขึ้นมาแบบไหนครับ เวลาที่จะมีมาตรการออกมาเพื่อคุม บางครั้งเราก็อาจจะต้องยอมลำบากบ้าง ต้องยอมดูละครดึก ๆ บ้าง ต้องยอมลงทะเบียนบ้างเพื่อจำกัดอายุ ยอมโชว์บัตรบ้าง สิ่งเหล่านี้ก็เพื่ออนาคตของเยาวชนเราไม่ใช่หรือครับ หลายคนอ้างสิทธิ แต่ผมก็บอกเสมอว่าสิทธิต้องคู่กับคำว่าหน้าที พวกเรามีหน้าที่ที่จะต้องช่วยกันทำวันข้างหน้าให้ดีขึ้น ช่วยกันฟูมฟักและพัฒนาเยาวชนของพวกเราให้โตมาอย่างมีคุณภาพไม่ใช่หรือครับ เพื่อที่จะได้เป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาประเทศในอนาคต ปัญหาหลาย ๆ อย่าง เราชอบรอและชอบอ้าง ว่างั้นไปบอกคนนั้นก่อน หรือไปจัดการตรงโน้นก่อน อย่างปัญหากระทู้นี้ หลายคนก็บอกงั้นก็ต้องไปบอกให้พ่อแม่สั่งสอนลูกให้ดีก่อน แล้วค่อยมาคุมสื่อ แล้วสุดท้ายข่าวนี้ก็จะเหมือนไฟไหม้ฟาง ที่รุนแรงแต่มอดเร็ว และก็รอตื่นเต้นกับข่าวหวือหวาชวนสลดต่อ ๆ ไป สุดท้ายประเทศเราถึงไม่ไปถึงไหนไงครับ ช่วยกันเสียสละความสุขของตัวเองครับ เพื่ออนาคตของน้อง ๆ ลูกหลานเราเอง เพื่ออนาคตของประเทศไทยเราในวันข้างหน้าครับ เวลาเราต้องผ่าตัดเพื่อรักษาโรค ก็ต้องมีการยอมเจ็บบ้าง แต่ถ้ามันทำให้เราหายจากโรคร้าย มันก็คุ้มใช่ไหมครับ ดีกว่าไม่ยอมเจ็บ แล้วปล่อยให้แผลมันเน่าและลามต่อไปเรื่อยๆ จนถึงสุดท้าย แล้วมาบอกทีหลังว่า รู้งี้น่าจะผ่าซะตั้งแต่ตอนนั้น โทรทัศน์ที่กำลังมีการจัดเรตติ้ง แล้วเห็นถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นไหมครับ ดารารวมตัวประท้วง ห้องเฉลิมไทยหลายคนบ่นว่าจำกัดสิทธ์ในการดู พวกค่ายละครบอกทำให้ขายโฆษณาไม่ได้ เรตติ้งตก แล้วเราก็จะเลื่อนกฎหมายนี้ออกไปเรื่อย ๆ เรื่องภาพยนตร์ ถ้าผมเป็นคนไม่ชอบดูหนัง ผมจะไม่พูดเลย แต่นี่คือสิ่งที่เห็นไงครับ ผมไม่ได้บอกว่าเรื่องเพศมันเลวร้าย แต่ควรจะมีวิธีที่ทำให้เยาวชนได้เข้าถึงเมื่อถึงวัยอันควร เราต้องสอนก่อน แล้วค่อยเปิดกว้าง แต่ทุกวันนี้ เด็กเข้าดูหนังได้เกือบทุกเรื่อง ถูกไหมครับ รวมถึงความรุนแรงอีก อย่างหนังเรื่อง 300 ฉากฆ่าปาดคอ ฉากฟันขาขาด แบบจะๆ แล้วเด็กก็เข้าไปนั่งดูกันหน้าสลอน ควรจะส่งเสริมหรือครับ ความรุนแรงที่มีอยู่ในสังคมไทย มันมีอยู่แล้ว แต่พวกเราที่เห็นจะทำอย่างไรครับ ระหว่าง 1.อืม ของมันก็มีอยู่แล้ว ปล่อยมัน ช่างมัน 2.ให้มันเป็นไปตามกระบวณการ อบรมเยาวชนของเรา เด็กที่เปิดหนังสือพิมพ์เจอภาพคนยิงกันหัวแบะ แล้วเด็กเหล่านี้โตขึ้นมาจะเป็นแบบไหนครับ ผมไม่ได้บอกให้ปิดกั้น แต่ผมกำลังบอกให้สื่อมีส่วนในการช่วยเหลือสังคม ลองดูนสพ.ข่าวทั้งหัวเขียว หัวชมพูสิครับ ภาพความรุนแรงต่าง ๆ ข่าวอาชญากรรมมากมายเขีนประโคมกันใหญ่โต ส่วนข่าวดี ๆ ข่าวสร้างสรรมีอยู่กรอบแคบ ๆ แล้วคนในสังคมจะไปกันในทางไหนครับ ผมไม่ได้บอกให้เปลี่ยนทุกอย่างในวันนี้หรือพรุ่งนี้ แต่ทุกอย่างมันก็ต้องมีจุดเริ่มและมีความหวัง เรามัวแต่รอว่างั้นไปแก้อันนั้นก่อน แล้วค่อยมาแก้ตรงนี้ หรือไปบอกคนโน้นก่อนแล้วค่อยมาบอกชั้น แล้วเมื่อไหร่หละครับ หรือจะปล่อยกันไปตามยถากรรม การอบรมเลี้ยงดูลูกเป็นหน้าที่ที่พ่อแม่ต้องทำอยู่แล้ว และผมก็เห็นมามากในพ่อแม่หลายคนที่อายุยังไม่ถึง 20 ปีดี ถามว่าปัญหาพวกนี้มาจากไหนครับ เราอยากรับรู้อะไร มันก็สิทธ์ของเรา เราอาจจะมีอายุ มีประสบการณ์ แยกแยะได้ แต่อย่าลืมว่าเด็ก ๆ ที่เค้ายังไม่รู้จักอะไรเลย แต่สามารถเข้าถึงทุกสิ่งที่สังคมกำลังยัดเยียดให้ แล้วเด็กเหล่านี้เค้าจะเติบโตมาแบบไหนครับ สื่อไม่ใช่ต้นเหตุอย่างเดียว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าสื่อจะไม่ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่กำลังเป็นไปในสังคม ฉะนั้นจึงควรจะช่วยกันถูกไหมครับ ต่างคนต่างบอกว่าแก้ตรงนั้นก่อน แก้ตรงนี้ก่อน เราหันมาทำไปพร้อม ๆ กันดีไหมครับ อยากให้ช่วย ๆ กันครับ ปัญหาของคนไทย ก็ต้องให้คนไทยช่วยกันแก้ครับ ไม่มีอัศวินม้าขาวหรือฮีโร่มาจากไหนมาช่วยได้ครับ ต้องช่วย ๆ กันทั้ง 65 ล้านคนนี่แหละ เริ่มจากตัวเรา และสะกิดเพื่อน แล้วบอกคนข้างๆ น้ำถึงมันจะดำ แต่ถ้าทุกคนช่วยกันเติมน้ำใส ๆ คนละแก้ว ซักวันมันก็ต้องดีขึ้นครับ   Create Date : 28 ธันวาคม 2550     4 comment Last Update : 28 ธันวาคม 2550 17:21:22 น.     Counter : 1317 Pageviews.   Share Tweet

เยาวชน เพศศึกษา สื่อเมืองไทย ทำยังไงถึงจะไปด้วยกันได้ครับ สิ่งหนึ่งที่ทำให้เกิดปัญหาอย่างนี้ คือต้องยอมรับครับ ว่าบ้านเรา เยาวชนสามารถเข้าหาเรื่องยั่วยุได้ง่ายเกินไปครับ แค่เด็กเปิดทีวี อยากเลือกดูเลิฟซีนแบบไหนครับ จะตบจูบ จะหอมจูบ จะจับจูบ หรือปล้นจูบ เดินไปร้านขายหนังสือ มีวันไหนที่นสพ.บ้านเราไม่ลงรูปชุดว่ายน้ำ เดินไปโรงหนัง เด็กสามารถเข้าดูหนังได้ทุกเรื่องแม้ว่าหนังจะโป๊แค่ไหน เดินไปตลาดนัด เด็กสามารถหาซื้อแผ่นซีดีโป๊ได้ง่ายกว่าหาซื้อหนังสือเรียนอีก ไม่ต้องพูดถึงเรื่องสื่อ internet ที่สามารถหาภาพได้จากทุกมุมโลก เรื่องเพศไม่ใช่สิ่งเลวร้าย เรื่องเพศเป็นสิ่งที่ฝังอยู่ในสัญชาติญานของมนุษย์ตั้งแต่ก่อนเกิดอีก เพียงแต่กว่าที่สัญชาติญาณนี้จะถูกปลุกขึ้นมา เราต้องค่อย ๆ ใส่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ค่อย ๆ ใส่คำว่ารับผิดชอบ ค่อย ๆ ใส่คำว่าหน้าที่ ใส่คำว่าคุณธรรมจริยธรรมเข้าไปก่อน แล้วค่อยปลุกขึ้นมาในเวลาที่เหมาะสม ปัจจุบันเยาวชนบ้านเราถูกปลุกสัญชาติญาณพวกนี้ขึ้นมาก่อนที่จะหล่อหลอม ถูกสังคมปัจจุบันใส่ความรุนแรง เรื่องกามารมณ์ ลงไปในสื่อต่าง ๆ ถูกมอมเมาด้วยความไม่ตั้งใจของสังคม เด็กที่ไม่ทันจะบรรจุอาวุธทางปัญญาไม่รู้อะไร ก็เลยมองว่าเป็นเรื่องสนุกสนาน และไม่คิดว่ามันเป็นสิ่งที่ผิด ทำไมพี่คนนั้นทำแล้วดัง ทำไมพี่คนนั้นทำแล้วได้เงิน ทำไมพี่คนนั้นแต่งตัวโป๊แล้วได้ขึ้นหน้าหนึ่ง เด็กก็เกิดอยากที่จะเป็นแบบไอดอลที่พวกเค้าวาดไว้ ในเมื่อละครแต่ละฉาก เวลาบทรักต้องกอดจูบ เวลารักลึกซึ้งต้องมีบทร่วมเตียง บทใต้ผ้าห่ม แล้วเมื่อเด็กเห็นทุกวัน เด็กก็ไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควร สุดท้ายก็เกิดพฤติกรรมการเลียนแบบไปทำกับเพื่อน ทำกับแฟน แล้วก็เกิดปัญหาอย่างที่เห็น ละครทีวีแต่ละช่อง ทุกวันนี้แข่งกันว่าใครจะสร้างละครได้หมิ่นเหม่กับเซ็นเซอร์ให้มากที่สุด หนังสือแต่ละเล่ม แข่งกันเขียนให้ติดเรตมากที่สุด เพื่อจะเพิ่มยอดขาย โฆษณาแต่ละชิ้น แข่งกันสร้างให้วาบหวิวมากที่สุด เพื่อให้คนจดจำ การให้ความรู้เรื่องเพศศึกษากับเด็กเป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องทำ การบอก การสอนถึงวิธีป้องกัน วิธีหักห้าม วิธีผ่อนคลายเป็นสำคัญที่ต้องรู้ ต้องเริ่มปลูกฝังตั้งแต่เด็ก ๆ ถึงผลดีและผลเสีย เมื่อจะจัดเรตทีวี สังคมก็บอกว่าทำไมต้องบังคับ พอจะย้ายรายการที่มีภาพยั่วยุไปไว้ดึก ๆ สังคมก็บอกเผด็จการ พอจะบอกแต่ละค่ายให้จัดระเบียบละคร ดาราก็ประท้วงว่ากลัวตกงาน ถามจริงเหอะครับ ถ้าดาราเล่นบทดี ๆ แล้วกลัวตกงาน แสดงว่าคุณเรียนจบหลักสูตรการแสดงวาบหวิวมาเป็นเกียรตินิยมหรอครับ ทำไมไม่แข่งกันสร้างละครดี ๆ แข่งกันเขียนบทที่สร้างสรรให้สังคม แล้วมาวัดกันว่าใครเก่งกว่าตรงนั้น พวกเราอาจรู้ว่าอันไหนดีหรือไม่ดี อันไหนควรทำหรือไม่ควรทำ แต่เด็ก ๆ เค้าไม่รู้นะครับ เค้าก็เอาอย่างภาพในละคร ภาพในหนังสือนี่แหละ พวกเราเองคงต้องยอมเสียสละกันบ้าง ยอมดูละครที่มีเนื้อหารุนแรงดึก ๆ เพื่อให้เด็ก ๆ เข้านอนก่อน ที่ญี่ปุ่นหลังเที่ยงคืนนี้รายการเกมโชว์เค้าถอดเสื้อเล่นเลยนะครับ แต่ช่วงหัวค่ำ เค้าจะไม่ให้มีภาพพวกนี้ออกมาเลย เพราะเค้ารู้ว่าเด็กแยกแยะไม่ได้ครับ ปลั๊กไฟในบ้านพวกเราทุกคนก็รู้ว่าไฟมันดูด มันช๊อต การเอาสก๊อตเทปมาปิดปลั๊ก ไม่ได้หมายความว่าบ้านนี้ผู้ใหญ่โง่ เพราะต้องไม่ลืมว่าในบ้านมีทั้งเด็กและผู้ใหญ่ อาจจะลำบากบ้างเวลาเราจะใช้ปลั๊ก แต่เราก็ต้องทำ เพื่อไม่ให้เด็กของเราเกิดไฟดูด ในเมื่อคุณก็ยังไม่ได้บอกเด็กว่าปลั๊กไฟนี้มีโทษยังไง แต่ก็ดันเอาสก๊อตเทปออก ปล่อยปลั๊กไฟมันล่อตาเด็กแบบนั้น ขณะเดียวกัน เราก็ต้องบอกสอนเด็ก ต้องอธิบายว่า มันมีคุณและโทษ ไม่ใช่แค่เอาผ้ามาปิด ๆ แล้วบอกว่าไม่มีอะไรอย่าถาม สุดท้ายเด็กก็อยากรู้ เอานิ้วไปแหย่ แล้วเด็กโดนไฟดูด กลับมานั่งด่าเด็กและตีเด็ก บอกว่าเด็กซน พวกเราทุกคนก็เคยเป็นเด็ก ก็ต้องเข้าใจธรรมชาติของเด็กเลยว่าเค้าก็มีความอยากรู้ สังคมเรา ๆ ต้องช่วยกันครับ ยอมเสียสละความสุขส่วนตัวบ้าง นึกถึงคนอื่นเยอะ ๆ อย่าคิดถึงแค่เราคนเดียว เด็กในวันนี้ อนาคตก็คือคนที่จะมาอยู่ตรงนี้แทนเรา เราไม่สอน เราไม่ดูแล เราไม่เตือน แล้ววันข้างหน้าเราจะฝากประเทศนี้ไว้กับใครครับ   Create Date : 10 ตุลาคม 2550     32 comment Last Update : 10 ตุลาคม 2550 21:01:26 น.     Counter : 903 Pageviews.   Share Tweet

อยากเห็นสังคมไทยดีกว่าทุกวันนี้ครับ สมัยนี้คนเห็นแก่ตัวมากขึ้นครับ อยากได้แต่ของฟรี ไม่ชอบลงทุน พอไม่ได้ก็อ้างสิทธิ ประเทศไทยเราอ้างสิทธิมากกว่าพวกฝรั่งซะอีกครับ ลูกไม่อ่านหนังสือ ไม่เตรียมตัว พอสอบเข้าโรงเรียนดี ๆ ไม่ได้ ก็มาอ้างว่ารร.รับบาลละเมิดสิทธิที่คนต้องได้รับการศึกษาเท่าเทียมกัน แม่ค้าโบ๊เบ๊ ยึดทางเท้าซึ่งเป็นที่สาธารณะมาค้าขาย ไม่เสียภาษี พอเค้าไปจัดระเบียบ ก็บอกว่ารังแกคนจน แม่ค้าสวนลุมไนท์ เซ็นสัญญาเช่าที่ 3 ปี พอครบ หลวงเค้าก็จะเอาที่คืนมาพัฒนา ก็ประท้วงว่าไม่ยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียง รังแกคนจน ละครทีวีมีแต่สื่อยั่วยุ ตบตี แย่งชิง ข่มขืน พอรัฐจะมาจัดระเบียบก็ประท้วงว่ารังแกผู้จัดรายการ ดาราจะตกงาน ละเมิดสิทธิในการรับชมทีวีของคนดู ผับ ซ่อง คาเฟ่ ไปเปิดหน้าวัด หน้าโรงเรียน พอรัฐบาลจะไปจัดโซนนิ่ง ก็ประท้วงอีก ว่าหมอนวดจะตกงาน ลูกก็จะไม่มีเงินเรียนหนังสือ รังแกประชาชน ขนาดเด็กไม่ใส่กางเกงใน ไปย้อมสีผมล่างเป็นสีทอง ยังออกมาบอกกันว่าเป็นสิทธิส่วนบุคคล ลูกไม่เรียนหนังสือ สอบตก ผู้ปกครองมาโทษว่าครูสอนห่วย แต่พอครูตีเด็ก ก็บอกละเมิดสิทธิเด็ก ไปกู้บัตรเครดิต สัญญาก็เขียนว่ากู้มาก็ต้องใช้+ดอกเบี้ย พอครบกำหนดก็ไม่คืน แล้วก็มาประท้วงว่าบริษัทรังแกคนจน คิดดอกเบี้ยมากไป ทวงหนี้รุนแรง ละเมิดสิทธิประชาชน จะไปพึ่งพระ พระก็มัวแต่สร้างวัตถุมงคล จะพึ่งนักการเมือง อันนี้ยิ่งหมดหวัง จะพึ่งแต่องค์ในหลวง ท่านก็มีพระชนมายุมากขึ้นทุกวัน แถมการที่เราไปยึดติดกับบุคคล เมื่อใดที่ท่านทำไม่ถูกใจเรา เราก็ negative feedback กลับแรงเท่านั้น ซึ่งก็เป็นธรรมดาที่ไม่มีใครทำให้ใครถูกใจได้ทั้งหมดครับ ดูอย่างคดียุบพรรคสิ ต่างฝ่ายต่างก็ดึงท่านลงมา พอไม่ถูกใจตามที่ตัวเองต้องการก็หาว่าท่านอยู่เบื้องหลัง แล้วสังคมจะเป็นยังไงครับ ครับ ทุกคนไม่เคารพกติกา ไม่รับผิดชอบตัวเอง ไม่เคารพกฎหมาย เรียกร้องแต่ให้คนโน้นคนนี้มาช่วยเหลือ หวังแต่จะได้อะไรง่าย ๆ โดยไม่ยอมลงทุน ลงแรง ผมเองพูดในฐานะข้าราชการก็มี 2 ทางเลือกคือ 1.ในเมื่อเห็นว่าสังคมมันแย่ งั้นก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับสังคม โดยการกินตามน้ำ ชักเปอร์เซนต์จากงบประมาณ โดยใช้ข้ออ้างที่ว่า ใคร ๆ ก็ทำกัน เอาใจนักการเมืองเพียงเพื่อขอเลื่อนขั้น ซึ่งพวกนี้แหละก็จะสะท้อนกลับไปให้ชาวบ้านที่เห็นอีก เกิดความรู้สึกว่าข้าราชการคอรัปชั่น งั้นประชาชนต้องยิ่งเอาเปรียบรัฐให้มาก กับ 2.ข้าราชการที่อยากทำงานช่วยชาวบ้านจริง ๆ แต่เห็นกลุ่มที่ 1 ทำแบบนี้ แล้วตัวเองทำอะไรไม่ได้ ก็จะหมดกำลังใจและท้อแท้ไปเรื่อย ๆ ซักพักก็จะถอนตัวออกมาอย่างเงียบ ๆ คนไทยชอบเลียนแบบเมืองนอก แต่เอามาแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ ครับ เลือกแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์กับตัวเองมา เด็กวัยรุ่นบอกขอ free sex แบบฝรั่ง แต่ไม่ดูว่าฝรั่งเค้าหาเลี้ยงรับผิดชอบตัวเองตั้งแต่ 17-18 แต่เด็กไทย 24-25 ยังขอเงินแม่เรียนปริญญาโทอยู่เลย คนไทยบอกอยากได้รัฐสวัสดิการ อยากได้แบบเมืองนอก แต่รัฐสวัสดิการแบบพวกสวีเดน นอร์เวย์ เค้าเลี้ยงประชาชนหมดจริงนะครับ เบิกได้หมด แต่ประชาชนต้องเสียภาษี 40 เปอร์เซนต์ของรายได้ทั้งหมด รัฐถึงมีรายได้รับเลี้ยงคนทั้งประเทศได้ ถามว่าคนไทยจะยอมไหมครับ 40 เปอร์เซนต์ ก็ขนาดแค่รัฐจะขอขึ้นภาษีมูลค่าเพิ่มจาก 7 เป็น 8 เปอร์เซนต์ยังประท้วงกันจะเป็นจะตาย คนไทยบอกอยากให้ประเทศเจริญแบบสิงคโปร์ แต่ไม่ดูว่าสิงคโปร์เค้าเข้มงวดกฎหมายแค่ไหน ทิ้งขยะเค้าเฆี่ยนกลางถนน ค้ายานี่ประหารชีวิต ออกมาถกการเมืองซี้ซั้วนี่ติดคุกหัวโตเลย คนไทยจะยอมไหมหละ แค่นี้พวกสิทธิมนุษยชนยังเย้ว ๆ กันแทบตาย เหนื่อยนะครับ ทางเดียวที่จะแก้ได้คือ ต้องเริ่มสอนพวกเด็กที่จะเกิดมาตั้งแต่วันนี้ ย้ำว่าต้องพึ่งเกิดนะครับ เพราะถ้าเป็นเด็ก 4-5 ขวบในวันนี้ก็คงไม่ทันแล้ว เพราะพ่อแม่ยังเสียแป๊ะเจี๊ยะ วิ่งเต้นให้ลูกเข้าป.1 โรงเรียนดัง ๆ หมดกันหลายแสนแล้วจะมาบอกเด็กให้มีจริยธรรม ก็คงเป็นไปไม่ได้เลยครับ ถ้าจะทำต้องเริ่มที่เด็กที่จะเกิดมาวันนี้ครับ โดยปลูกฝังความรับผิดชอบ ให้รู้จักหน้าที่ เคารพกติกา ขยัน ไม่อิจฉา แข่งกันทำดี ให้นึกถึงประโยชน์ส่วนรวมมากกว่าประโยชน์ตัวเอง นึกถึงประเทศให้มาก ๆ และทำมากกว่าพูดครับ อ้อ ส่วนผลที่คาดหวัง ถ้าทำได้อย่างที่พูดจริง อีก 30 ปีข้างหน้า พอเด็กพวกนี้โต ก็จะค่อย ๆ ทำให้ไทยกลับมาน่าอยู่ได้ครับ แต่ถ้ามองใน 5-10 ปีนี่ หมดหวังครับ ก็สู้ ๆ กันไปนะครับ มีหวังดีกว่าไม่มีหวัง เริ่มจากตัวเรา และบอกคนรอบข้าง เอาน้ำใส ๆ เติมในลำคลองเน่า ๆ อาจจะดูไม่เกิดผล แต่มันก็เจือจางได้มั่งแหละครับ ดีกว่าพวกเรากลายเป็นน้ำดำ แล้วยิ่งเติมลงคลอง ทำเพื่ออนาคตของชาติครับ   Create Date : 08 ตุลาคม 2550     6 comment Last Update : 8 ตุลาคม 2550 23:20:27 น.     Counter : 614 Pageviews.   Share Tweet

สังคมไทย ทำไมต้องรอแค่อัศวินขี่ม้าขาว ทุกวันนี้ เพื่อน ๆ หลายคนน่าจะเคยคิดหรือสงสัย ทำไมปัญหาในสังคมไทยของเราเยอะเหลือเกิน เปิดทีวี เปิดหนังสือพิมพ์ ทำไมมีแต่ข่าวที่ดูแล้วชวนหดหู่ใจ ข่าวม๊อบ ข่าวจี้ปล้น ข่าวข่มขืน ข่าวของขลัง ข่าวทุจริต ข่าวดาราทำเรื่องฉาวๆ ทำไมประเทศไทยที่หลายคนบอกเป็นประเทศที่มีความสุขและน่าอยู่ที่สุดของพวกเรามีแต่เรื่องร้าย ๆ เกิดขึ้น หลายคนก็คิด คิดแล้วก็บ่น บ่นแล้วก็ทะเลาะกัน ว่าเป็นเพราะคนนู่น เป็นเพราะคนนี้ เหตุเกิดจากคนนั้นเริ่ม เหตุเกิดจากฝ่ายนี้เริ่ม เหตุจากตอนนั้นไม่ยอมทำ ตอนนั้นไม่วางแผน หรืออะไรบลา ๆๆๆ แล้วก็มานั่งหาว่าใครจะมาเป็นพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยชาติ มารอว่าเมื่อไหร่พ่อหลวงของพวกเราจะออกมาแก้ปัญหาชาติ แล้ววันเฉลิมที ก็จะพากันใส่เสื้อเหลืองกัน แล้วก็จะบอกว่าทำดีเพื่อในหลวง รณรงค์กันเป็นพัก ๆ สุดท้ายผ่านวันมหามงคลมา 1 วัน ปัญหาก็เหมือนเดิม ยังแบ่งแยกแบ่งฝ่ายกันเหมือนเดิม ต้องเปลี่ยนที่พวกเราทุกคนครับ ว่าอย่ายึดติดว่าจะให้ใครมาเป็นฮีโร่หรือจะมาคอยแก้ปัญหาให้ ทุกวันนี้เรารอแต่ให้คนนั้นมา คนนี้มาเพื่อจะแก้ปัญหาให้เรา พอเรายึดติดกับบุคคล แล้วถ้าไม่สมดังใจก็จะเกิดความผิดหวัง เรารอแต่ให้ในหลวงทรงออกมาบำบัดทุกข์ มาแก้ไขปัญหา ท่านมีลูก 65 ล้านคน จะให้แก้ถูกใจทุกคนก็คงเป็นไปไม่ได้ หรือ เราหวังแต่ให้คุณทักษิณ ให้คุณชวน ให้คุณสุรยุทธ์ ให้คุณอภิสิทธ์มาทำให้ชาติเจริญ แล้วคนไทย 65 ล้านคน จะทำให้ถูกใจทุกคนก็คงไม่ได้ ปัญหาทั้งหมดต้องแก้ที่พวกเราทุกคนครับ ต้องรู้จักหน้าที่ของตัวเอง ต้องช่วยกันสร้างจิตสำนึกที่ดี รู้จักคำว่าประโยชน์ของส่วนรวม รู้จักคำว่าอดทนอดกลั้น รู้จักคำว่าขยันหมั่นเพียร ทำงาน รู้จักหาการหาเงินอย่างสุจริต ไม่คิดแค่ว่าทีคนนั้นก็โกง คนนี้ก็โกง หรือคิดกันว่ามีแบบนี้มาตั้งนานแล้ว เราคิดต่างกันได้แต่ต้องไม่แตกแยก ต้องช่วยกันคนละไม้ละมือเพื่อทำให้สังคมน่าอยู่ ต้องช่วยกันประคับประคองให้ชาติของเราไปรอด บางครั้งพวกเราต้องยอมเสียสละประโยชน์ส่วนตนเพื่อส่วนรวมบ้าง ทุกวันนี้ที่สังคมเรามีปัญหาเพราะทุกคนต่างนึกถึงปัญหาของตัวเอง ทำให้บ้านเมืองไม่สามารถพัฒนาไปได้มากเท่าที่ควร เอาง่าย ๆ แค่เรื่องในห้องสีลม เพื่อน ๆ หลายคนจบมาใหม่ ๆ หางานทำ สิ่งแรกที่ถามหาคือเงินเดือนและสวัสดิการที่จะได้รับ ทำไปซักพักก็เริ่มบ่นว่าทำแล้วไม่คุ้ม หรือทำให้คนอื่นรวย มีปัญหาต่าง ๆ ในที่ทำงานมาเล่าให้ฟัง ทนไม่ไหวบ้าง จะเปลี่ยนงานบ้าง แล้วก็บอกว่าสังคมไม่เป็นธรรม งานทุกอย่างมีคุณค่าในตัวของมันเองครับ อยู่ที่เรามองเห็นมันหรือไม่ เวลาที่ผ่านไปคือประสบการณ์ที่จะพัฒนาศักยภาพในตัวของเราครับ ไม่มีงานอะไรที่ได้เงินมาง่าย ๆ นอกจากรอมรดก ซึ่งก็เป็นอีกเรื่องนึง หลายคนชอบมองที่ตอนจบ ว่างานนั้นเงินเยอะ งานนี้เงินเยอะ อยากทำบ้าง อยากเป็นบ้าง แต่ไม่มองว่าก่อนที่คนจะมาถึงจุดนั้นต้องผ่านอะไรมาบ้าง ต้องแลกกับอะไรหลายอย่าง ต้องอ่านหนังสือ ต้องค้นคว้า ต้องทำการบ้าน ต้องใช้เหงื่อและพลังงานกว่าจะไปถึงจุดที่หลายคนอยากเป็น สิ่งต่าง ๆ ที่เราได้มาอย่างลำบาก มันจะมีคุณค่าเวลาเรากลับไปมองมัน พระพยอมท่านให้คติไว้ครับ คาถาเศรษฐีจตุคำ ขยันหา ขยันเก็บ เลือกคนคบ เลือกวิธีใช้ ทำแบบนี้ รวยแน่ครับ อะไรที่ได้มาง่าย ๆ เราจะไม่เห็นคุณค่าของมันครับ บางคนชอบเอาเปรียบคนอื่น ด้วยการหยิบเล็กหยิบน้อย พบช่องทางโกงก็ทำเพื่อให้รวยเร็ว สุดท้ายเงินที่ได้มาก็จะหมดไปอย่างง่าย ๆ เหมือนกัน เราโกงเงินมา 100 เราก็ใช้หมด 100 เพราะมันได้มาง่าย เราทำงานได้ 100 เราไม่กล้าใช้ 100 เพราะมันหามาด้วยหยาดเหงื่อของเรา อยากให้ช่วยกันทำหน้าที่ของแต่ละคนให้ดีที่สุดครับ ยอมสุขน้อยลง ยอมเจ็บปวดบ้าง ถ้ามันทำให้ส่วนรวมก้าวไปข้างหน้าได้ น่าจะดีกว่าไหมครับ ปลูกฝังให้พวกเราทุกคน ช่วยกันทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดและอย่ามองว่าเป็นงานของคนใดคนหนึ่ง เราต้องช่วยกันสอดส่องผิดปกติช่วยตำรวจ ช่วยกันแจ้งเบาะแสสิ่งผิดปกติแก้ทหาร ช่วยเก็บขยะบ้างลดงานคนกวาดถนน อย่ารอว่านี่เป็นงานตำรวจ เป็นงานหมอ เป็นงานครู เป็นงานคนเก็บขยะ ถ้าทุกคนช่วยกันดูช่วยกันทำ ภาระงานแต่ละคนก็จะลดลง แถมคุณภาพก็จะดีขึ้นเยอะครับ เปลี่ยนค่านิยมที่ว่า ทำอะไรได้ตามใจคือไทยแท้ ให้เป็น ทำอะไรมีวินัยคือไทยแท้ครับ ช่วยกันสร้างสังคมให้น่าอยู่ โดยสอนปลูกฝังตั้งแต่เด็ก ๆ เลยว่า สังคมที่น่าอยู่ คือสังคมที่ทุกคนนึกถึงความสุขของตัวเองให้น้อยที่สุด และอยากทำให้เพื่อนมนุษย์มีความสุขมากที่สุด จะทำให้เราไปไหน เราจะมองโลกในแง่ดีขึ้น และรู้จักเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกันครับ ปัญหาของคนไทยคือชอบนั่งรอดูเพื่อนเริ่มทำดีครับ และก็หวังว่าจะมีฮีโร่ขี่ม้าขาวมาแก้ไขปัญหาให้ครับ สุดท้ายนะครับ ต่อให้น้ำมันจะเน่าหรือดำสนิทแค่ไหน ถ้าทุกคนช่วยกันเติมน้ำใส ๆ ไปคนละแก้ว 2 แก้ว ซักวันมันก็ต้องดีขึ้นครับ   Create Date : 08 ตุลาคม 2550     1 comment Last Update : 8 ตุลาคม 2550 23:02:36 น.     Counter : 883 Pageviews.   Share Tweet

สิทธิกับหน้าที่ ถ้าเราไม่ทำแล้วใครจะทำครับ เห็นเด็ก ๆ สมัยนี้แล้วเครียดครับ ทำไมทำอะไรไม่ค่อยมองอะไรกันยาวๆ คิดแค่สนุกชั่ววูบ และก็อ้างว่าโตแล้ว เป็นสิทธิของหนู ร่างกายของหนู เดี๋ยวก็ไปยกว่าพวกฝรั่งเค้า free sex ทำไมประเทศเค้ายังเจริญ เดี๋ยวก็ไปยกว่าญี่ปุ่น เค้ายังถ่ายหนัง AV กันเป็นเรื่องปกติ ชาติเค้าก็เจริญ แล้วทำไมไม่เอาอย่างมาให้หมดหละครับ ฝรั่งเค้า free sex แต่เค้ารับผิดชอบตัวเองได้ เค้ารู้จักป้องกัน เค้าดูแลตัวเองได้ เด็กม.ปลายฝรั่งเค้าทำงานหาเงินส่งตัวเอง แต่เด็กไทย 24 -25 ยังขอเงินพ่อแม่เรียนปริญญาโทอยู่เลย แถมยังเอามาเลี้ยงหญิงแล้วมาอ้างว่าสิทธิส่วนบุคคล หรือญี่ปุ่นเค้าถ่ายหนัง AV แต่เค้าก็จำกัดกลุ่มคนดู คนซื้อ กฎหมายเค้าเข้มงวด เด็กไม่ถึง 18 มาดูหนังซี้ซั้วนี่คนขายติดคุกหัวโตเลยนะครับ เราทำได้แบบเค้าไหม คำว่าสิทธิ มันต้องมีคำว่าหน้าที่กำกับด้วยนะครับ อย่าเอาคำว่าสิทธิมาใช้เพียงเพื่อสร้างความชอบธรรมให้กับตัวเองครับ หรือยกมาอ้างในการจะทำอะไรก็ได้ ทุกวันนี้น้อง ๆ หลายคนลืมคำว่า หน้าที่ ไปหรือเปล่า หน้าที่ ของการเป็นลูกที่ดี ให้สมกับที่คุณพ่อคุณแม่ตั้งใจ หน้าที่ ของการเป็นนักเรียน หมั่นศึกษาหาความรู้ ทั้งในตำราและนอกตำรา เพื่อเอามาใช้ในการดำรงชีวิต และพัฒนาสังคม หน้าที่ ของการเป็นแฟนที่ดี ช่วยเหลือและแนะนำกันไปในทางที่ดีและสร้างสรร หน้าที่ ของการเป็นคนไทยที่ดี ช่วยเหลือคนอื่น ช่วยเหลือสังคม ไม่ทำอะไรที่จะเป็นการเอาเปรียบคนอื่น อยากให้น้อง ๆ ทุกคนช่วยกันครับ ไม่อยากให้แค่ความสุขเพียงชั่ววูบ แล้วทำให้วันข้างหน้าน้อง ๆ มาเสียใจทีหลัง ชีวิตเราแต่ละคน ไม่ได้เกิดมากันได้ง่าย ๆ นะครับ การจะเป็น 1 ใน สิบๆล้านตัว ที่สามารถปฏิสนธิได้มันยากลำบาก เมื่อมีโอกาส ต้องทำตัวเราให้มีคุณค่าครับ อย่าเอาชีวิตมาล้อเล่น อย่าทำไปเพียงเพราะสนุกสนาน อย่าทำเพียงเพราะเห็นว่าเพื่อน ๆ คนนั้นก็ทำ คนนี้ก็ทำ การเป็นคนดี แม้จะแปลกแยก แม้จะไม่เหมือนใคร แต่มันก็มีคุณค่าและความหมายในตัวเองครับ ช่วย ๆ กันครับ เพราะน้อง ๆในวันนี้ อนาคตก็คือคนที่จะเป็นอนาคตของชาติในวันหน้า ช่วย ๆ กันสะกิด ช่วย ๆ กันเตือน สังคมต้องมีหวังครับ ประเทศเรา ถ้าพวกเราไม่ช่วยกัน แล้วใครจะมาช่วยครับ ปล.อยากให้น้อง ๆ อ่านกันเยอะ ๆ เหมือนกันครับ ใครจะช่วยเอาไปแปะที่อื่นก็ยินดีนะครับ ลงชื่อสาลิกาเริงร่าไว้หน่อยก็พอครับ เผื่ออีก 20 ปีข้างหน้า จับพลัดจับผลูไปลงการเมือง อิอิ   Create Date : 08 ตุลาคม 2550     2 comment Last Update : 8 ตุลาคม 2550 22:46:21 น.     Counter : 634 Pageviews.   Share Tweet