Group Blog All Blog
|
เมื่อไร สีของโลกโศกซึมสะลึมสะลือ ลมกระพือระลอกไอหมอกหนา ฟ้าไม่ใสสว่างกระจ่างตา ถูกทาบทาหนาทึบด้วยท้อแท้ ใช้ชีวันผันผ่านมานานปี ถูกย่ำยีพล่ายำจนย่ำแย่ ผ่านคืนวันผันผวนความปรวนแปร ฝ่ากระแสโลกธรรมอย่างจำทน โลกของเราเทาขุ่นด้วยฝุ่นฝ้า ขยี้ตายังเร้นไม่เห็นหน คนรอบข้างรางเลือนไม่เหมือนคน จึงมืดมนหม่นหมองมองมัวมัว คิดทบทวนถอยถดในกฎเกณฑ์ ไม่ชัดเจนเครื่องชี้ความดีชั่ว ใครหนอสร้างนิยามให้คร้ามกลัว เราบางครั้งยังมั่วในชั่วดี ไม่อยากใส่ใจสนคำคนว่า เป็นแค่วาจาป้ายระบายสี เกลียดก็กล่าวกำกับว่าอัปรีย์ ชอบก็ชี้ก็ชวนกันชื่นชม หลายปีสีของโลกยังโศกซึม เมฆยังครึ้มฟ้าครืนคลั่งขื่นขม ทิ้งร่างกายผ่ายผอมนั่งจ่อมจม จะหยุดลมน่าเบื่อนี้เมื่อไร ... ควายเฒ่า
อืมมมม น่าคิกค่ะ
โดย: mambymam วันที่: 15 กันยายน 2560 เวลา:8:52:57 น.
กลอนแบบนี้ นี่แหละตัวตนของคุณ ความเฒ่า ค่ะ เขียนแบบอื่น ก็ไม่อินเท่าแบบนี้ค่ะ โดย: Sai Eeuu วันที่: 17 กันยายน 2560 เวลา:21:18:47 น.
|
Oldbuff 1222
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]
| |||||